Slaapervaringen en dromen

[HelenaV 0]

Vertel hier alles wat je meemaakt rondom slapen en dromen!

Ik heb de afgelopen jaren een nogal boeiend droomleven gehad en het leek me interessant om daar eens over te vertellen.

Ten eerste, eerst, de eerste 18 jaar van mijn leven of zo, had ik korte, simpele dromen. Maar de afgelopen jaren heb ik heel vaak van die complexe, verhalende dromen, die maar sleuren en sleuren. Het zijn eigenlijk meerdere dromen in één. Laatst had ik er nog een, het ging maar door. Ik kan me er niet veel van herinneren, maar enkele dingen zijn: ik zat in een soort kosthuis opgesloten en rende weg. Hitler rende achter me aan en ik rende ook nog achteruit. En toen was ik terug op mijn middelbare school en smeekte ze min of meer om me terug te nemen.

Ten tweede, vroeger had ik oppervlakkige dromen die snel van me afgleden, wel nachtmerries, maar het gleed altijd van me af. Maar de afgelopen jaren heb ik echt van die diepe, pusachtig pijnlijke, kleurrijke, mysterieuze dromen gehad. Vooral toen ik 18 was, had ik ze bijna elke nacht. Ik werd er gek van. Het doet me denken aan deze beschrijving van Dostojevski uit Misdaad en Straf:

De dromen van een zieke zijn vaak buitengewoon duidelijk en zeer levensecht. Een scène kan zijn samengesteld uit de meest onnatuurlijke en disparate elementen, maar de setting en de presentatie zijn zo geloofwaardig, de details zo subtiel, zo onverwacht, zo artiestiek in harmonie met het hele verhaal, dat de dromer ze niet kon hebben verzonnen in wakende toestand, zelfs als hij een kunstenaar was als Poesjkin of Toergenjev. Zulke ziekelijke dromen maken altijd een sterke indruk op de reeds verstoorde zenuwen van de zieke, en worden nog lang door hem herinnerd.

Het vervelendste van dromen is dat er meer gaat om de atmosfeer erin dan om het verhaal. Dat verhaal kun je wel onthouden en aan anderen vertellen, maar de atmosfeer onmogelijk! En zonder dat hebben de feitelijke gebeurtenissen geen zin. Maar deze dromen zijn zo diep, dat ik elke keer stomverbaasd wakker werd en dacht dat ik het MOEST opschrijven om er geld mee te verdienen.

Ik sliep sowieso slecht in die tijd. Ik werd vaak wakker met pijn in mijn lichaam. Soms zat het alleen in mijn nek, soms in mijn hele lichaam. Het voelde alsof ik door een tank was overreden, serieus. Ik vertelde het aan mijn huisarts en hij zei dat dat komt omdat je zo bezig bent psychisch, dat je in je dromen niet ontspant maar alleen doorgaat met malen, zodat ze spieren gespannen zijn en pijnlijk als je wakker wordt. That makes sense, mmmmkay. Het voelde alsof ik de hele nacht fysiek bezig was geweest. Het verbaast me dan ook niet dat mensen vroeger dachten dat dromen gewoon een andere wereld zijn, net zo echt en zelfs echter dan die van wakker zijn. Ik begreep nooit de uitspraak \"dromen zijn leuker dan de werkelijkheid\", maar nu wel. De werkelijkheid was inderdaad teleurstellend gewoon en oppervlakkig vergeleken met die dromen. Ik verlangde ernaar terug. Zoals een junk verlangt naar zijn trip, denk ik. En daarbij waren die dromen helemaal niet fijn. Het waren geen nachtmerries, maar ze waren ook absoluut uitputtend en beangstigend, met hun intensiteit. Wakker worden voelde alsof er een wond openscheurde. De ene ziekelijke toestand ingewisseld voor een andere.... En daarbij was dat geen bijzonder zware periode uit mijn leven. Mijn hele leven is ellendig geweest maar die periode was dat niet meer dan de andere, misschien zelfs relatief licht. Dus het kwam en ging weg. Vreemd.

De enige droom die ik heb onthouden uit die periode was dat ik een studentenkamer zocht en eentje had gevonden. Maar dat bleek een satanische sekte te zijn die op deze manier leden wierf. Mmmmkay. Oh en ik droomde over een groot hof achter het gebouw. En het was helemaal blauw.

En dan heb ik ook nog op mijn 13e/14e vaak gedroomd over mijn grootvader. Hij was overleden in 2003 en ik heb er nooit verdriet over gehad omdat ik hem niet zo goed kende en hij was toch een herrieschopper. Maar ik begon opeens over hem te dromen. Een keer droomde ik dat ik op school was en Maxima en Wimlex hadden een kindje gehad dus iedereen was aan het vieren. En toen zag ik hem door de gang lopen en naar mij kijken. Helemaal jong, zoals ik hem van de oude foto's ken.

En de enige andere droom over hem die ik nog weet, ik weet alleen dat hij erin was. Maar ik weet niet meer hoe. Het was 's nachts en ik stond buiten. Ik stond met mijn voeten in de aarde gezakt. En toen kreeg ik opeens een heerlijk gevoel over me heen. Niet te beschrijven hoe hemels, het was echt niet normaal. Zo voelt het denk ik als je heroïne gebruikt. Maar toen werd ik wakker.

En dat extatische gevoel heb ik nog minstens een keer in een andere droom gehad. Ik droomde dat ik op een feest was of zo. En ik was daar met iemand op wie ik toen verliefd was. We liepen naar buiten, het was donker, ik draaide me om en liep achteruit en praatte tegen hem. En toen kreeg ik dat gevoel weer. Maar toen werd ik meteen wakker Oh, en er was iets met een steen. Mmmmkay. Maar die man heette Pierre en dat betekent steen in het Frans. En dat wist ik wel en noemde hem vaak "Steentje". Alleen in mijn gedachten uiteraard want hij heeft het nooit geweten.

En dan heb ik ook nog een paar lucide dromen gehad. Dat zijn dromen waarin je beseft dat het een droom is. Ik droomde dat ik mijn twee vriendinnen uit het blijf van mijn lijf huis ontmoette bij mijn huis. Zij zaten daar vanwege hun vader dus die heb ik nooit gezien uiteraard. Maar ik heb er genoeg over gehoord, dat hij een pistool droeg enzo. Het waren Marokkanen trouwens. Dus ik droomde dat ik bij mijn huis stond. Het was zomer en ik had niet zo veel aan. Ik praatte eerst tegen hem en gaf hem toen een hand. Hij schudde mijn hand, bekeek me van top tot teen en zei dat ik wel wat meer kleren aan mocht doen. Ik leunde tegen een plataan en dacht: nee, dit is te gek. Dit moet een droom zijn. En toen werd ik wakker.

En de andere keer droomde ik dat mijn school vol zombies zat. Zoals in een horrorfilm. Het was ook overdag trouwens. Maar ik wist uit het gebouw te ontsnappen en sprong op de fiets om naar mijn huisarts te gaan zodat hij me wakker kon maken. Mmmmmkay.

Ik heb ook minstens twee keer over Noord-Korea gedroomd. De eerste keer was niet zo gek, ik droomde dat ik in een gebouw zat dat Noord-Korea was en dat ik probeerde te vluchten via het dak.

Maar dat tweede keer laatst was echt gestoord. Het was typisch zo'n eindeloze droom dat uit heel veel delen bestaat. Het eerste was dat ik in een flat zat, en daar zat die man uit de verfilming van Orwell's 1984. Dat was mijn vader. Maar ik wilde niet meer in Noord-Korea leven dus ik sprong uit het raam. Maar ik kwam in de struiken terecht en overleefde. Dus ik kwam weer naar boven en begreep uiteraard dat ik nu een probleem had. Ik had immers mijn vaderland verraden. Dus ik begon tegen mijn vader te schreeuwen en medelijden proberen te wekken zodat hij me niet zou verraden.

Er gebeurden nog veel meer dingen maar ik kan het me niet allemaal herinneren. Alleen dat ik probeerde weg te komen. Op een gegeven moment zat ik met een hoop mensen bij een leeg zwembad. Het was propvol, sommigen zaten erin, anderen, zoals ik, aan de rand. Er ging een lijst rond van mensen die vermoord moesten worden. Toen ik het in mijn handen kreeg, zag ik daar mijn achternaam staan. Maar sommige letters ontbraken, dat is altijd zo in dromen, cijfers en letters werken niet. En toen bleek ik een auto te hebben en er werd benzine in gestopt door knappe Noord-Koreaanse meiden. Het leek heel erg op mijn eigen station.

En toen werd het dag en ik probeerde te ontsnappen met nog heel wat andere mensen. We zaten op een gegeven moment in een schuur verstopt. Maar ik weet nog dat ik niet weg wilde zonder mijn blauwe sporttas. Mmmmkay.

Ik droomde vroeger heel veel over onze oude woning. Die hadden we een beetje op een domme manier verlaten, niet in een keer maar veel spullen gewoon zelf gedragen omdat de wisselwoning 30 meter verderop zat. Achteraf niet slim, weet ik. Om het huis langzaam te zien doodbloeden van het jarenlange leven dat daarin heeft plaatsgevonden. En bovendien hadden we oude spullen achtergelaten. Niet slim! Dus ik droomde vaak dat ik in dat huis terug was. Dwalend tussen de ruïnes. Soms met mijn laptop. Ruïnes. Mijn bed en kast. Onbereikbaar.

Ik heb sowieso vaak dromen over verlaten industrieterreinen enzo. En ik heb vaak dromen waarin ik niet weet waar ik ben, waar ik naartoe moet en alles begint om me heen te draaien.

Ik merk sowieso dat ik vaak een gevoel van verlorenheid in mijn droom heb. Laatst droomde ik dat ik in een groot verlaten gebouw was, een lege fabriek of loods of zo. Ik zat helemaal bovenin. Soms tegen het dak aan, soms op het dak zodat ik ver om me heen kon kijken. En dat gevoel dat ik alleen was en dat ik het echte leven ver weg kon zien. Er was een dunne, loodrechte ladder naar beneden. Maar ik kon er niet bij vanaf mijn platformpje. Ik kon alleen naar beneden als iemand me zou helpen of de toestemming geven. Maar degene die van tijd tot tijd kwam, die klom naar boven en zei iets tegen mij, bevelen of zo, ik weet het niet meer. Maar ik bleef alleen achter en mocht niet naar beneden. Oh, en de sfeer natuurlijk. Zo'n silveren, lege, intense atmosfeer, ik kan het niet in woorden overbrengen.

Wat ook vreemd is is dat ik bijna nooit over de Tweede Wereldoorlog droom. De enige keer die ik me kan herinneren was dat ik op school in de handarbeidlokaal zat en er kwamen allemaal Rode Leger soldaten binnenstormen en gooiden alles om. Niet eens de nazi's... Pffffff.

Oh en een keer had ik een droom waarin ik fysiek voelde dat ik tegen de grond werd gedrukt/getrokken. Ik liep op een heel grote trap, zoals die antieke gevallen in Italië en Griekenland. Ik probeerde naar boven te lopen maar iets drukte me loodzwaar naar beneden en zelfs mijn ogen kon ik niet openhouden. En zo sleurde ik me naar boven.

Oh en hebben jullie het ook, dat je 's avonds in bed gaat liggen en de droom van de vorige nacht tot je terugkomt?

Waar ik ook soms last van heb, is muziek in mijn dromen horen. Geen muziek die ik eerder heb gehoord, maar mijn eigen muziek. En het voelt soms zo echt, alsof er gewoon een radio aanstaat in mijn hoofd! Serieus, ik ga bijna geloven dat het door de Illuminati in mijn hoofd wordt gestopt. Het komt in verschillende genres trouwens, klassiek, metal en zelfs rap. Maar de laatste tijd heb ik het niet gehad. Maar het is trouwens niet alleen in mijn slaap maar ook voor- en nadat ik ga slapen. Ik lig daar en opeens begint er muziek in mijn hoofd te klinken. Maar ik onthou het nooit Anders was ik nu rijk geweest. Of zou ik het op zijn minst kunnen bewijzen.

Maar mijn hoofd is sowieso vervelend. Ik merk de laatste tijd dat er een deel in me is dat een eigen leven lijkt te leiden. Ik wil een ding maar dat ene deel denkt alleen aan de Russische Revolutie enzo. En ik zie ook vreemde dingen achter dingen. Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen. Maar een soort atmosfeer achter allerlei attitudes/begrippen, niet het letterlijke maar iets wat tussen de regels zit. En dan heb ik heel erg het gevoel dat dat de waarheid is en wil ik dat iedereen weet wat ik zie. Maar ik kan het nooit in woorden vatten. Het is te fijn.

Ben ik gestoord?

[Liset 0]

Inception wel eens gezien?

[HelenaV 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 22:43:23 schreef Liset het volgende: Inception wel eens gezien?

Nee, vertel?

[WonderfulStar 0]

Ik heb als kind jarenlang dezelfde terugkerende nachtmerrie gehad. Meerdere, eigenlijk. Ze gingen altijd het zelfde. Toen ik op mijn 18e eindelijk een herinnering aan een bepaald iets terug kreeg (iets wat ik me jaren niet heb kunnen herinneren) vielen de nachtmerries op zijn plaats.

Wat is trouwens normaal voor dromen? Ik heb altijd geleerd dat je bepaalde fases van slaap hebt, en dat je droomt tijdens de R.E.M. slaap. Klopt dit of heb ik het verkeerd geleerd / onthouden?

Laatst had ik een rare droom. Ik droomde dar ik met een jongen gezoend had. Naderhand kreeg ik iets van HOE KON JE!! WAAROM IN VREDESNAAM?! Toen droomde ik dat ik wakker werd maar had ik alsnog erg veel spijt. Ik was teleurgesteld in mezelf, zo ben ik helemaal niet! Ik ga niet vreemd! En toen werd ik echt wakker en was ik zo opgelucht dat het maar een droom was, het was niet echt gebeurd.

Vroeger had ik ook 'lucide dromen', zoals ze dat geloof ik noemen. Ik wist dat ik droomde en kon mezelf ook wakker maken. Dit deed ik door mijn ogen heel wijd open te doen (in mijn droom), blijkbaar gingen ze dan in het echt ook open zodat ik wakker werd.

[HelenaV 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 22:52:07 schreef WonderfulStar het volgende: Laatst had ik een rare droom. Ik droomde dar ik met een jongen gezoend had. Naderhand kreeg ik iets van HOE KON JE!! WAAROM IN VREDESNAAM?! Toen droomde ik dat ik wakker werd maar had ik alsnog erg veel spijt. Ik was teleurgesteld in mezelf, zo ben ik helemaal niet! Ik ga niet vreemd! En toen werd ik echt wakker en was ik zo opgelucht dat het maar een droom was, het was niet echt gebeurd.

Maar voel je ook dat verschil, tussen die simpele, goedkope dromen, en tussen de diepe, pusachtig mysterieuze dromen, die ook nog eens meerdere verhalen achter elkaar hebben die eigenlijk niks met elkaar te maken hebben? Die los van elkaar 20 gewone dromen konden zijn?

Quote:

Vroeger had ik ook 'lucide dromen', zoals ze dat geloof ik noemen. Ik wist dat ik droomde en kon mezelf ook wakker maken. Dit deed ik door mijn ogen heel wijd open te doen (in mijn droom), blijkbaar gingen ze dan in het echt ook open zodat ik wakker werd.

Ik wil dat leren!

[Hinata 0]

Ik had laatst gedroomd dat mijn moeder ter communie ging! Echt grappig, maar ik denk niet dat ze dat wil weten.

En ik heb een keer gedroomd dat ik theezakjes ging kopen en dat ik precies genoeg geld had voor drie losse theezakjes. Eentje was het leven van Jezus, eentje Zijn dood en eentje Zijn opstanding.

In mijn dromen ben ik ook vegetariër net als in het echt, en christelijk. Dat vind ik echt leuk.

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 22:57:32 schreef HelenaV het volgende: Maar voel je ook dat verschil, tussen die simpele, goedkope dromen, en tussen de diepe, pusachtig mysterieuze dromen, die ook nog eens meerdere verhalen achter elkaar hebben die eigenlijk niks met elkaar te maken hebben? Die los van elkaar 20 gewone dromen konden zijn?

Echt wel. Een droom over iets wat je die dag toevallig mee hebt gemaakt, of iets anders, weinig bijzonders, heeft geen impact op mij. Maar soms kan ik dagen van slag zijn van een droom. Levensecht, niet uit te leggen. Soms werd ik huilend wakker na zo'n droom. Zó echt.

Quote:

Ik wil dat leren!

Ik wou dat ik het nog kon

Ik heb ooit tips gelezen om dit te leren. Overdag, wanneer je wakker bent regelmatig stilstaan bij wat er gebeurt. Ieder uur ofzo. Je dan vragen stellen. 'Is dit echt?' 'Kan dit echt zijn?'

Ik heb niet de zelfdiscipline gehad om het vol te houden

[Liset 0]

link

Vette film Waarin een man verslaafd raakt aan "de wereld in zijn dromen" omdat hij ze helemaal kan inrichten zoals hij ze wilt. Niet dat dit de essentie van de film is, maar ik moest er wel aan denken aan jouw verhaal.

Eerlijk gezegd heb ik niet de hele post gelezen, maar dat komt meer omdat ik heel veel dromen als onzin zie dan wat anders.

[annzie 1]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 22:52:07 schreef WonderfulStar het volgende: Ik heb als kind jarenlang dezelfde terugkerende nachtmerrie gehad. Meerdere, eigenlijk. Ze gingen altijd het zelfde. Toen ik op mijn 18e eindelijk een herinnering aan een bepaald iets terug kreeg (iets wat ik me jaren niet heb kunnen herinneren) vielen de nachtmerries op zijn plaats. Wat is trouwens normaal voor dromen? Ik heb altijd geleerd dat je bepaalde fases van slaap hebt, en dat je droomt tijdens de R.E.M. slaap. Klopt dit of heb ik het verkeerd geleerd / onthouden?

Klopt

Quote:

Vroeger had ik ook 'lucide dromen', zoals ze dat geloof ik noemen. Ik wist dat ik droomde en kon mezelf ook wakker maken. Dit deed ik door mijn ogen heel wijd open te doen (in mijn droom), blijkbaar gingen ze dan in het echt ook open zodat ik wakker werd.

Lucide dromen doe ik ook wel eens Meestal in die periode dat mijn wekker voor het eerst afgaat en ik er daadwerkelijk uitga. Elke keer nadat ik de wekker uitgeramd heb val ik dan weer een beetje in slaap

Ik had trouwens vroeger heel vaak dezelfde nachtmerrie. Tot ik erachter kwam hoe ik de nachtmerrie-persoon aan het huilen kon maken. En sindsdien heb ik die droom nog wel eens, en dan begint hij verschrikkelijk maar dan 'ineens' weet ik weer hoe ik die droom kan beïnvloeden en dan maak ik de 'beul' aan het huilen en dan wordt ik wakker. Voordeel is dat ik dan zelf ook weer snel in slaap val omdat ik niet met zo'n slecht gevoel wakker word

[HelenaV 0]

Oh ja, en ik heb ook last (gehad) van hypnagoge hallucinaties. Dat is als je wakker wordt maar voor een deel blijft dromen. Het begon toen ik 16 was. Eerst droomde ik dat er iemand het huis probeerde binnen te dringen en rende ik hysterisch gillend naar mijn moeder. Maar na een tijdje werden ze gesettled en complexer en was ik niet altijd bang. Maar ze bleven raar:

- Mensen die mijn raam proberen open te maken met pinpassen.

- Appels die op het raam regenen.

- Pijlen die door mijn kamer schieten.

- Slavische neo-heidenen in de kamer naast me.

- Mijn buurman die in de goot ligt met een fles bier. Maar dat is zijn eigen schuld want hij doet echt raar soms. Komt die midden in de nacht terug uit de kroeg en begint ie te schreeuwen, te brullen en op de deuren te slaan.

- Iets op de ramen geschreven in de trant van "we komen je halen".

- Een groep matrozen die zich buiten heeft verzameld om een lied voor me te zingen. Ik ging die keer heel rustig naar mijn moeder en vertelde dat. "Mam, er staat een groep matrozen buiten hè, en ze gaan een lied voor me zingen".

- Maar het gekste wat ik ooit heb gezien was mijn tafellamp die een kapsel en snor had à la Hitler. Zeg maar niks...

Maar de afgelopen maanden heb ik het niet meer gehad. Aan de andere kant heb ik al vaak periodes gehad dat het weken- en zelfs maandenlang wegbleef en weer terugkwam. Dus ik denk dat ik er nooit echt vanaf zal zijn.

Ik ben schizo

[Liset 0]

Heb je wel eens geblowd? Zo ja, vaak?

[WonderfulStar 0]

Nee, dromen móeten wel bijna raar zijn, bij mij lijkt het vaak zo echt, al zou je, als je wakker was, toch heel zeker weten dat het gewoon niet kan. En in periodes waarin je meer te verduren krijgt (al zijn het periodes waarin je gewoon niet zo lekker in je vel zit) droom je vaak automatisch heftiger.

Je bent niet gek

[HelenaV 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:08:24 schreef Liset het volgende: Heb je wel eens geblowd? Zo ja, vaak?

Heb je dat tegen mij? Ik heb weleens geblowd maar ben nooit echt onder invloed geraakt. Alleen de laatste keer voelde ik wel iets, maar het was heel licht en echt niet aangenaam. Het voelde alsof ik onder een heel lichte elektrische stroom stond.

Ik ben nog nooit onder invloed geweest van iets, zelfs niet dronken. Alleen genoeg gedronken om lekker relaxt te worden.

[Liset 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:12:10 schreef HelenaV het volgende: [...] Heb je dat tegen mij? Ik heb weleens geblowd maar ben nooit echt onder invloed geraakt. Alleen de laatste keer voelde ik wel iets, maar het was heel licht en echt niet aangenaam. Het voelde alsof ik onder een heel lichte elektrische stroom stond. Ik ben nog nooit onder invloed geweest van iets, zelfs niet dronken. Alleen genoeg gedronken om lekker relaxt te worden.

Ja ik vroeg dat aan jou omdat blowen ook erg veel invloed kan hebben op dromen. Maar dat is dus bij jou niet het geval

[HelenaV 0]

Oh, en dat hemelse, extatische gevoel waar ik over schreef, kent iemand dat? Ik denk dat dat is hoe je je voelt als je coke of heroïne oid gebruikt.

[Liset 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:10:41 schreef WonderfulStar het volgende: En in periodes waarin je meer te verduren krijgt (al zijn het periodes waarin je gewoon niet zo lekker in je vel zit) droom je vaak automatisch heftiger.

Dat kan ik onderschrijven.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:24:15 schreef HelenaV het volgende: Oh, en dat hemelse, extatische gevoel waar ik over schreef, kent iemand dat? Ik denk dat dat is hoe je je voelt als je coke of heroïne oid gebruikt.

Nee het gevoel dat ik drugs heb gebruikt zoals in real life heb ik nooit in mijn dromen gehad. Was het maar zo'n feest

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:24:50 schreef Liset het volgende: [...] Dat kan ik onderschrijven.

x2

[annzie 1]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:24:50 schreef Liset het volgende: [...] Dat kan ik onderschrijven.

x2

Nu ik de laatste tijd zo gestressed ben heb ik ook bijna elke nacht wel een nachtmerrie..

[HelenaV 0]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:24:50 schreef Liset het volgende: [...] Dat kan ik onderschrijven.

Maar bij mij is dat niet zo. Bij mij lijkt het juist erop dat de dingen die ik in mijn bewustzijn minder interessant vind, juist in mijn dromen terugzie. Die periode toen ik maandenlang pusachtige dromen had, dat kwam niet door iets in de werkelijkheid. En ik droomde over mijn grootvader, die overleden was maar die ik nooit heb gemist, ook niet daarna. En over de vader van die meiden, die ken ik niet eens. En over Noord-Korea. In het echte leven voel ik helemaal geen gevoel van fascinatie daarvoor. Ik zie alleen indirect dat het me aantrekt, omdat ik steeds video's daarover kijk op Youtube enzo. En over mijn oude huis, daar heb ik nooit bewust nostalgie naar genoemd. Maar het heeft wel steeds in mijn dromen gezeten.

Maar over WO2 heb ik volgens mij nooit een serieuze droom gehad. En over 5 mei 2010 ook niet. Ik heb er wel een droom over gehad dat wel iets nachtmerrieachtigs had. Maar het was een "goedkope" droom, zoals ik dat voortaan ga noemen. Zoiets als de spullen van de Wibra vergeleken met G-Star of zo. Ze zijn gewoon luxe, die dromen.

Maar ik merk ook in het leven dat er meer in me aan de hand is dan wat ik besef en dat ik dat alleen indirect kan waarnemen. Soms kijk ik iets op Youtube of luister ik een nummer en heb ik er geen bijzonder gevoel bij. Maar ik voel wel de tranen opkomen

Human brainz. Dey fasinate me.

[Liset 0]

Heel naar ook. Dan heb je het overdag al niet fijn, word je er 's nachts ook nog eens mee geconfronteerd. En dan gaat het meestal niet eens over de situatie zelf, maar gewoon dromen waarvan je niet vrolijk wakker wordt.

[HelenaV 0]

Dit is zo gezellig, maar het is al laat. Ik ga slapen en over Noord-Korea dromen.

[annzie 1]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:31:46 schreef Liset het volgende: Heel naar ook. Dan heb je het overdag al niet fijn, word je er 's nachts ook nog eens mee geconfronteerd. En dan gaat het meestal niet eens over de situatie zelf, maar gewoon dromen waarvan je niet vrolijk wakker wordt.

Precies ja xD En als je niet oppast wordt zoiets ook nog een vicieuze cirkel..

[HelenaV 0]

Oh oh oh, voordat ik naar Noord-Korea ga, wil ik nog vertellen over hoe ik over Crediblers heb gedroomd! De eerste keer was over Joost, ik scrolde door een pagina en zag opeens "Banned User" boven zijn naam staan. Ik had zoiets van "HUUUUUUUUH? Hoe kan HIJ nou een ban hebben?".

En toen heb ik nog gedroomd over die ene jongen die hier een tijdje was. Ik ben zijn nickname kwijt maar hij is gewoon Nederlands maar ziet eruit als een Spanjaard of zelf Marokkaan. Enig idee wie dat was?

Oh en ik heb laatst gedroomd over een user, die was dood. Ik voelde me zooooo slecht, ik wist niet hoe ik verder moest met mijn leven. Dat gevoel heb ik in het echt nog niet ervaren, maar dankzij dromen weet ik toch hoe het voelt. Maar ik durf niet te zeggen wie dat was

[Liset 0]

Apart dat je kunt lezen in je dromen. Over het algemeen is dit niet mogelijk omdat dat gedeelte van je hersenen niet actief is wanneer je slaapt.

[annzie 1]

Quote:

Op dinsdag 08 maart 2011 23:44:26 schreef Liset het volgende: Apart dat je kunt lezen in je dromen. Over het algemeen is dit niet mogelijk omdat dat gedeelte van je hersenen niet actief is wanneer je slaapt.

Ik kan ook wel eens 'lezen' in mijn droom. Alleen komt dat dat meestal neer op 'staren naar een scherm en ineens weten dat er dat-en-dat staat'.

Ik kan ook lopen in mijn dromen en toch loop ik 's nachts niet echt door het huis te spoken Uitzonderingen daargelaten dan. Héél soms wil ik nog wel eens slaapwandelen