Verleden en veroordelen?

[opzoeknaar25 0]

1 van de dingen die ik tegenkom op mijn zoektoch naar God en mijn verdieping het geloof is dat er altijd gezegd word \"Oordeel niet Hij is de enige die mag oordelen\" Nu heb ik een verleden wat niet echt iets is om trots op te zijn. Ik ben in het verleden in aanraking geweest met justitie niet om een zwaar delict maar om een financieel delict zijnde oplichting. Er zijn dus mensen benadeeld en ik hou tot op de dag van vandaag vol dat ik dat niet met opzet heb gedaan. De zaak loopt nog in hoger beroep maar op allerhande forums ben ik voor rotte vis uitgemaakt en staan al mijn gegevens online.

Nu geeft dat problemen bij het leren kennen van mensen omdat we in een internet cultuur leven dus iedereen heeft meteen een beeld. Mijn werkgevers doen lastig en ben veel werk kwijtgeraakt en tot zelfs een woning die ik zou huren van een christelijke stichting is mij afgenomen op de dag dat ik net een vloer had laten leggen onder grote druk.

Daarom vraag ik me dus af, waarom accepteren mensen mij niet? Ga ik dit bij Christenen ook tegenkomen? Waarom zou God mij wel accepteren en vergeven en kijken naar de toekomst?

Ik wens iedereen een fijne kerstavond overigens!

[Eulogía 0]

Een fijne kerstavond!

Het zou kunnen dat je dat ook gaat tegenkomen bij mensen die zich 'christen' noemen, maar iedereen die dat wil kan zich wel 'christen' noemen, maar hoe je jezelf noemt, zegt niet zoveel. Het gaat erom of mensen echt christen zijn en dat hun daden ook christelijk zijn.

Ik ben van mening dat mensen die werkelijk christen zijn, je wél zullen accepteren en je verleden zullen vergeven en kijken naar de toekomst!

Je zal dus altijd te maken kunnen krijgen met mensen die niet echt bekeerd zijn (op dat gebied) en mensen die wel echt bekeerd zijn (op dat gebied).

[opzoeknaar25 0]

Mag ik heel brutaal zijn te vragen tot welke groep jij behoord

[Eulogía 0]

Mij interesseert het verleden van iemand niet en ik kijk naar wie iemand nu is en ik kijk naar de toekomst en ik kijk met een positieve blik naar de toekomst van iemand.

[dingo 166]

Het christendom is wel een goddienst van de tweede kans maar ook onder christenen zul je die mensen tegenkomen zoals Eulogía al aangeeft. Maar je kunt een christen er wel op aanspreken en vragen of hij al zeven maal zeventig maal vergeven is.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op vrijdag 24 december 2010 21:26:19 schreef opzoeknaar25 het volgende: Ik ben in het verleden in aanraking geweest met justitie niet om een zwaar delict maar om een financieel delict zijnde oplichting. Er zijn dus mensen benadeeld en ik hou tot op de dag van vandaag vol dat ik dat niet met opzet heb gedaan.

Begrijp ik goed dat je mensen hebt opgelicht maar dat niet toegeeft? Indien dat zo is vind ik het heel begrijpelijk dat mensen je geen tweede kans geven. Dan ben je niet te vertrouwen.

[Eulogía 0]

Zoals ik zijn post lees, wordt hem oplichting verweten, maar zijn er dingen gebeurt die hij niet beoogt heeft.

Ik weet dus niet hoe dingen echt zijn gegaan, maar ik vind het te voorbarig als je concludeert dat hij mensen zou hebben opgelicht en dat hij het niet wil toegeven. Als je de situatie niet kent, vind ik het gevaarlijk als je hem iets in de schoenen zou schuiven, terwijl je niet weet of daarmee voldoende recht wordt gedaan aan de waarheid.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:56:46 schreef Eulogía het volgende: Zoals ik zijn post lees, wordt hem oplichting verweten, maar zijn er dingen gebeurt die hij niet beoogt heeft. Ik weet dus niet hoe dingen echt zijn gegaan, maar ik vind het te voorbarig als je concludeert dat hij mensen zou hebben opgelicht en dat hij het niet wil toegeven. Als je de situatie niet kent, vind ik het gevaarlijk als je hem iets in de schoenen zou schuiven, terwijl je niet weet of daarmee voldoende recht wordt gedaan aan de waarheid.

Ik schuif niemand iets in de schoenen. Ik maak iets op uit zijn verhaal, en vraag daar verduidelijking over.

[opzoeknaar25 0]

@MarinusCopy Hoe jij het bericht opvat is verkeerd, en misschien heb ik de nuance verkeerd gelegd. Ik ben beschuldigd van. Ik ben van mening dat het geen oplichting is want ik ben zelf nergens beter van geworden en er waren nooit slechte intenties. De rechtzaak loopt nog en al zou ik het wel gedaan hebben dan nog verdien ik een tweede kans. Het gaat om de basis dat ik met dat verleden geconfronteerd word continu omdat het te vinden is op internet omdat iemand dat erop heeft gezet.

Vandaar de vraag of ik in het geloof of mijn zoektocht mensen kan tegenkomen die me daarop beoordelen en me veroordelen en hoe komt het dan dat God er wel voor me zou zijn en me wel vergeeft?

---

Samengevoegd:

Wel een klein beetje van slag door de post van MarinusCopy.

Om de situatie nog beter te schetsen ik was 18 toen ik beschuldigd werd ik word q2 van 2011 26!

[Computoon 0]

Quote:

Op vrijdag 24 december 2010 21:26:19 schreef opzoeknaar25 het volgende: 1 van de dingen die ik tegenkom op mijn zoektoch naar God en mijn verdieping het geloof is dat er altijd gezegd word \"Oordeel niet Hij is de enige die mag oordelen\" Nu heb ik een verleden wat niet echt iets is om trots op te zijn. Ik ben in het verleden in aanraking geweest met justitie niet om een zwaar delict maar om een financieel delict zijnde oplichting. Er zijn dus mensen benadeeld en ik hou tot op de dag van vandaag vol dat ik dat niet met opzet heb gedaan. De zaak loopt nog in hoger beroep maar op allerhande forums ben ik voor rotte vis uitgemaakt en staan al mijn gegevens online. Nu geeft dat problemen bij het leren kennen van mensen omdat we in een internet cultuur leven dus iedereen heeft meteen een beeld. Mijn werkgevers doen lastig en ben veel werk kwijtgeraakt en tot zelfs een woning die ik zou huren van een christelijke stichting is mij afgenomen op de dag dat ik net een vloer had laten leggen onder grote druk. Daarom vraag ik me dus af, waarom accepteren mensen mij niet? Ga ik dit bij Christenen ook tegenkomen? Waarom zou God mij wel accepteren en vergeven en kijken naar de toekomst? Ik wens iedereen een fijne kerstavond overigens!

Je schrijft:

Ik ben in het verleden in aanraking geweest met justitie niet om een zwaar delict maar om een financieel delict zijnde oplichting. Er zijn dus mensen benadeeld en ik hou tot op de dag van vandaag vol dat ik dat niet met opzet heb gedaan.

Oplichting is ook een zwaar delict. Je schrijft niet dat je niemand hebt opgelicht maar dat je het niet met opzet gedaan hebt. Ondertussen hebben de mensen die het betreft wel schade geleden.

Bij God is altijd vergeving mogelijk mits berouw maar aanwezig is. Dat berouw moet ergens uit blijken, bijv. door het zo goed mogelijk herstellen van de schade die je onbedoeld hebt aangericht bij die mensen, op wat voor manier dan ook, ook al zal dit ongetwijfeld veel moeite kosten. Geloof zonder werken is dood en dat geldt voor iedereen.

Het oordeel over mensen komt echter niet aan ons toe, alleen aan God. Zondaars zijn we immers allemaal.

[opzoeknaar25 0]

Oplichting is een zwaar delict thans is het een zware benaming.

Zoals gezegd ik heb niets gedaan dus heb ook geen schade te herstellen. Heb twee partijen schadeloos gesteld omdat ik vond dat ze niet de dupe moesten worden van de situatie. Maar ik voel weinig voor het bespreken van het inhoudelijke dossier dat is namelijk iets van mij. Het ging om de vraag hoe het zit met vergeving in het geloof en het feit dat God vooruit kijken maar mensen die zeggen te geloven maar dat niet doen.

Ik ben altijd van het goede van de mens al heeft iemand verkeerde dingen gedaan iemand kan altijd veranderen iemand moet altijd de kans krijgen

[Eulogía 0]

Quote:

Op zaterdag 25 december 2010 00:06:56 schreef opzoeknaar25 het volgende: Ik ben altijd van het goede van de mens al heeft iemand verkeerde dingen gedaan iemand kan altijd veranderen iemand moet altijd de kans krijgen

Helemaal mee eens. Als je de Bijbel leest, zie je ook dat dat een belangrijk thema is in de Bijbel.

[opzoeknaar25 0]

Wat iemand ook gedaan heeft, die persoon is mij geen verantwoording schuldig zolang die persoon goed is in het contact met mij. beetje van slag door comment van net

[Ursa 1]

Mensen kunnen soms inderdaad slecht vergeten, als ze denken dat je hen iets hebt aangedaan. Het principe van 'eens een dief, altijd een dief' hoeft niet per se op te gaan, maar wel misschien in de manier waarop mensen je bezien. Maar als je weet dat je oprecht berouw betoond hebt voor God telt de mening van mensen minder. Ik hoop wel dat je het goed kunt maken met de mensen die menen door jou bedrogen te zijn. Er zijn manieren om het vertrouwen weer te herstellen. Desondanks sterkte als je ondanks je positieve houding tegenwerking ervaart.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:44:51 schreef opzoeknaar25 het volgende: Wel een klein beetje van slag door de post van MarinusCopy. Om de situatie nog beter te schetsen ik was 18 toen ik beschuldigd werd ik word q2 van 2011 26!

Het was on topic, belangrijk ter verduidelijking en bovendien op een correcte manier gebracht. Ik geloof overigens niet dat je van slag bent. Ik denk dat je probeert mijn mond te snoeren door jezelf als onbegrepen slachtoffer neer te zetten. Ik stelde een kritische vraag, namelijk, en dat vind je denk ik vervelend. Maar dat is mijn gevoel, en mijn gevoel is, moet ik toegeven, niet 100% betrouwbaar.

[opzoeknaar25 0]

Laat ik zeggen dat ik je zeker niet de mond probeer te snoeren, je reactie kwam over als een soort aanval! En daar raakte ik wel door van slag. En onbegrepen slachtoffer, dat is niet eens aan de orde. Ik stelde een vraag hoe het samenhangt met vergeving in het geloof.

Kijk normaal gesproken hoeft niemand die dingen te weten want een contact met justitie is niet openbaar in mijn geval is dat wel zo. Vandaar de vraag.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op zaterdag 25 december 2010 01:01:32 schreef opzoeknaar25 het volgende: Laat ik zeggen dat ik je zeker niet de mond probeer te snoeren, je reactie kwam over als een soort aanval! En daar raakte ik wel door van slag.

In de eerste reactie stelde ik e.e.a. behoorlijk scherp, maar de tweede bevat genoeg nuancering. Het is duidelijk dat ik verduidelijking vraag en je nergens van beschuldig. En daarna reageer je dat je van slag bent. Zo erg dat je het een post later nog herhaalt. En nu sla je als een blad aan een boom weer om.

Ik vind je gedrag opmerkelijk, zeg maar.

[opzoeknaar25 0]

Dat mag je vinden maar ik lees en voel dan iets en reageer daarop, later zie ik ook de nuance wel een beetje ben erg gevoelig voor die dingen.

[Dannyr 13]

Quote:

Op vrijdag 24 december 2010 21:26:19 schreef opzoeknaar25 het volgende: 1 van de dingen die ik tegenkom op mijn zoektoch naar God en mijn verdieping het geloof is dat er altijd gezegd word \"Oordeel niet Hij is de enige die mag oordelen\" Nu heb ik een verleden wat niet echt iets is om trots op te zijn. Ik ben in het verleden in aanraking geweest met justitie niet om een zwaar delict maar om een financieel delict zijnde oplichting. Er zijn dus mensen benadeeld en ik hou tot op de dag van vandaag vol dat ik dat niet met opzet heb gedaan. De zaak loopt nog in hoger beroep maar op allerhande forums ben ik voor rotte vis uitgemaakt en staan al mijn gegevens online. Nu geeft dat problemen bij het leren kennen van mensen omdat we in een internet cultuur leven dus iedereen heeft meteen een beeld. Mijn werkgevers doen lastig en ben veel werk kwijtgeraakt en tot zelfs een woning die ik zou huren van een christelijke stichting is mij afgenomen op de dag dat ik net een vloer had laten leggen onder grote druk. Daarom vraag ik me dus af, waarom accepteren mensen mij niet? Ga ik dit bij Christenen ook tegenkomen? Waarom zou God mij wel accepteren en vergeven en kijken naar de toekomst? Ik wens iedereen een fijne kerstavond overigens!

Hoi opzoeknaar25,

Ik las vandaag voor het eerst je verhaal.

Lastige situatie waar jij je in bevindt. Zeker als je probeert een baan te vinden en dat steeds niet lukt omdat je verleden je achtervolgt.

Ik hoef niet alle details te weten van wat je gedaan hebt, dat vind ik ook niet zo belangrijk.

Wat ik niet weet is in hoeverre je het goed gemaakt hebt wat betreft de punten waar je misschien wel schuld aan hebt, alleen jij kan dat zelf beoordelen of dat zo is en hoeveel schuld je aan iets hebt gehad.

Je kan de benadeelden misschien je excuus aanbieden of om vergeving vragen. Om dat persoonlijk te doen is misschien moeilijk maar wellicht door een brief te schrijven waarin je dat doet, waarin je ook zet waarom je het niet persoonlijk durft te zeggen.

Als je dit met een oprecht hart doet zal God dat echt wel zien hoe de andere partij daar ook op reageert.

Eerste stukje is denk ik om vergeving vragen aan God en aan de mensen die benadeelt zijn. Nogmaals ik weet niet exact wat er is gebeurd en in hoeverre jij ergens schuldig aan bent, maar voor hetgeen waarvan je denkt dat jij daar wel enige schuld aan hebt kun je dat doen.

Nogmaals ik wil niet de vrome christen uithangen want ik zeg je zelf dat ik als christen ook zondig ben. Ik heb weleens gelogen en ik heb ook weleens hele lelijke dingen gezegd, dus wat dat betreft ben ik net als jij een zondaar en geldt voor mij hetzelfde.

Dus als ik een ander wat heb aangedaan doe ik dat volgens het principe wat ik jou hier uitleg. Dus vergeving vragen aan de persoon die ik wat heb aangedaan, en vergeving vragen aan God. Ik doe dat met een oprecht hart, uiteraard kan je dat niet controleren, maar ik weet dat God ziet dat ik het oprecht meen.

Niemand is te min voor God ook jij niet, en ik denk dat mensen op een gegeven moment ook jou moeten vergeven. Maar de dingen die je verkeerd hebt gedaan moet je wel belijden aan God en aan de mensen die dat hebt aangedaan.

Dat geldt uiteraard ook voor mezelf als ik iemand wat aandoe, dus wat dat betreft moet je dit betoog niet als een wijzend vingertje zien. Ik hoop dat je dat ook niet doet. Je weet zelf het beste hoe alles in elkaar steekt, dus misschien heb je wat aan mijn bijdrage.

Fijne en gezegende kerst in ieder geval ondanks alles!