De kinderen van Job

[Gast Anon_phpbb]

Stel nu even dat het boek Job een historisch verhaal is, dan is het natuurlijk reuze fijn dat Jobs bezittingen aan het eind verdubbeld worden, en dat hij van die leuke kinderen krijgt, maar zouden de kinderen uit het eerste hoofdstuk ook zo blij zijn?

[Machiavelli 0]

Waarschijnlijk niet.

[Annatar 0]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 17:23:43 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Stel nu even dat het boek Job een historisch verhaal is, dan is het natuurlijk reuze fijn dat Jobs bezittingen aan het eind verdubbeld worden, en dat hij van die leuke kinderen krijgt, maar zouden de kinderen uit het eerste hoofdstuk ook zo blij zijn?

In de dood bestaat geen vreugde of verdriet.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 17:32:31 schreef Bonaventura het volgende: [...]In de dood bestaat geen vreugde of verdriet.

sterk punt!

[Bumblebee 7]

Volgens mij zijn de kinderen van Job inderdaad niet het beroerdst af. Ik vind in dat verhaal de suggestie nog het meest absurd dat een man over het verdriet van de dood van al zijn kinderen heen zou komen door hem simpelweg een nieuw stel te geven. Het idéé. Nieuwe boerderij, prima, maar nieuwe kinderen... belachelijk. Mgoed ik reageer vast veel te éénentwintigste-eeuws west-europees

[Annatar 0]

In die tijd hielden ouders ook van hun kinderen. Ik denk dat zoiets de culturen overstijgt.

[Eulogía 0]

In het boek kun je het verschil tussen de slechtheid van de duivel en de goedheid van God goed zien:

De duivel rooft de kinderen van Job, God geeft Job kinderen.

(Belangrijk is ook in het achterhoofd te houden dat het een geschiedenis is uit de tijd van het oude verbond, terwijl er nu een ander (beter) verbond is - Hebr. 8:6.)

[Annatar 0]

Wat was er dan gebeurd in het nieuwe verbond?

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 17:43:45 schreef Bonaventura het volgende: In die tijd hielden ouders ook van hun kinderen. Ik denk dat zoiets de culturen overstijgt.

Kindersterfte was destijds extreem, dus wellicht was de dood van een kind minder ingrijpend dan tegenwoordig. "Je hoort je kinderen niet te overleven" is 20ste eeuws gezwets. Het is namelijk heel natuurlijk om de helft van je kinderen te overleven.

Overigens is dit verhaal vooral interessant om de rol van God die een weddenschapje ten koste van Job doet om Satan een lesje te leren. Het is ook interessant omdat het de enige keer is dat Satan mensen dood. Met toestemming van God.....

[Annatar 0]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 18:37:22 schreef MarinusCopy het volgende: [...] Kindersterfte was destijds extreem, dus wellicht was de dood van een kind minder ingrijpend dan tegenwoordig. "Je hoort je kinderen niet te overleven" is 20ste eeuws gezwets. Het is namelijk heel natuurlijk om de helft van je kinderen te overleven.

Kan. Maar ik denk zo dat het nog steeds moeilijk is om in een klap al je kinderen kwijt te raken. Of kun jij je daar niks bij voorstellen?

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 18:39:43 schreef Bonaventura het volgende: [...]Kan. Maar ik denk zo dat het nog steeds moeilijk is om in een klap al je kinderen kwijt te raken. Of kun jij je daar niks bij voorstellen?

minder ingrijpend is nog steeds ingrijpend. Al denk ik dat het destijds gebruikelijker was om overleden kinderen "te vervangen". Als je opvolger bijvoorbeeld stierf was het niet ongebruikelijk om een nieuwe te maken vermoed ik....

[Ursa 1]

Ik denk dat je de nadruk moet leggen op de rijkdom van nageslacht. Zoals de Spreukendichter zegt: 'veel zonen zijn pijlen voor de koker van je boog'. Nageslacht is aanzien. Dat zie je - denk ik - ook bij Abraham, als hij bij zijn vrouw geen kinderen kan krijgen, het maar met de slavin probeert. Dus wrang in de zin dat de nieuwe kinderen de oude niet vervangen (en we weten uit de tekst dat Job van zijn eerste kinderen hield) maar wel nieuw nageslacht en opvolgers voor zijn fortuin.

[Josephina 0]

Eigenlijk denk ik dat de klap van een kind dat overlijdt in die periode helemaal niet kleiner was dan nu. Ik denk wel dat mensen er misschien minder lang bij stil stonden omdat ze nu eenmaal veel meer zorgen hadden dan wij nu hebben.

[Eulogía 0]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 18:37:22 schreef MarinusCopy het volgende: Het is ook interessant omdat het de enige keer is dat Satan mensen dood. Met toestemming van God.....

Satan is altijd degene die achter elke moord zit.

Joh 8,44b       

Die was een mensenmoorder van den beginne en staat niet in de waarheid, want er is in hem geen waarheid.

Satan heeft altijd toestemming van God om te moorden, als iemand Jezus niet als Heer heeft of als iemand niet op het verbond met God staat en onbeschermd is. Door de zondeval kreeg satan juridisch de heerschappij over de schepping.

Het is Gods wil dat niemand wordt vermoord, dus wil Hij dat iedereen Hem aanneemt als Beschermer en dat iedereen in Zijn bescherming gaat en blijft leven.

Door het werk van Jezus werd de duivel juridisch weer zijn heerschappij ontnomen en ging de heerschappij juridisch weer naar Gods kinderen.

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 18:37:14 schreef Bonaventura het volgende: Wat was er dan gebeurd in het nieuwe verbond?

De duivel heeft geen recht meer om te roven bij kinderen van God als het gaat om het leven, gezondheid, bezittingen enz. .

[Morphogenesis 4]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 23:57:26 schreef Eulogía het volgende: Satan heeft altijd toestemming van God om te moorden, als iemand Jezus niet als Heer heeft of als iemand niet op het verbond met God staat en onbeschermd is.

Quote:

Het is Gods wil dat niemand wordt vermoord, dus wil Hij dat iedereen Hem aanneemt als Beschermer en dat iedereen in Zijn bescherming gaat en blijft leven.

Dus satan mag van God gerust alle mensen dood maken die niet in Hem geloven, maar toch wil God liever niet dat dat gebeurt?

Dat is wat je wil zeggen?

[Henriëtte 0]

Ik gok dat het verhaal er achter is dat God liever wil dat iedereen zich tot Hem bekeert en dat je dan gered bent, dat de duivel je dan niets meer kan maken.

[Michiel 14]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 17:32:31 schreef Bonaventura het volgende: In de dood bestaat geen vreugde of verdriet.

Dit is het meest pakkende antwoord op de vraag. Gisteren las ik Marcus 12, waarin een soort gelijke opmerking staat.

Quote:

Marcus 12:25 schreef het volgende: ...wanneer de mensen uit de dood opstaan, trouwen ze niet en worden ze niet uitgehuwelijkt, maar zijn ze als engelen in de hemel.

[mirt 0]

Als we stellen dat de kinderen uit het eerste hoofdstuk het wel meemaken, dan kan ik me van alles voorstellen wat ze ervan vinden.

- wij zijn toch al gestorven, waarom weten we niet, maar fijn dat er nog andere kinderen geboren zijn die het goed hebben. Fijn voor hen, fijn voor Job.

- jaloers dat die andere kinderen nog wel leven en zij niet, tenminste niet op aarde.

- niet jaloers omdat ze zien dat hoewel die kinderen het op aarde goed hebben voor aardse begrippen zij het veel beter hebben.

- jaloers omdat Job meer van hen lijkt te houden dan hij van hen gehouden heeft.

- als ze wel weten waarvoor zij gestorven zijn en we nemen aan dat dat was om Job te beproeven, dan zouden ze zich misschien 'gebruikt' kunnen voelen.

- misschien ook niet, misschien zijn ze wel 'vereerd' dat zij, nu ze het bij God goed hebben (als we daar van uit mogen gaan) zo'n belangrijk hulpmiddel kunnen zijn.

We weten niet of Job nog vaak aan de kinderen uit het eerste hoofdstuk gedacht heeft en leed om gehad heeft. Dat staat er niet, maar het kan wel zo zijn.

In 2 Samuel 12 staat het verhaal van David die als straf het eerste kindje van zijn vrouw Batseba verliest. Opvallend is dat hij nog wel rouwt als het kindje doodziek is, maar ermee stopt als het kindje overlijdt. Hij geeft hier dan een heel nuchtere verklaring voor. Aan de ene kant zou je kunnen denken dat mensen toen harder waren. Maar er staat wel bij dat zijn dienaren juist hebben gedacht dat hij nog veel verdrietiger zou worden nu het kind gestorven is.

[Eulogía 0]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 07:28:08 schreef Morphogenesis het volgende: Dus satan mag van God gerust alle mensen dood maken die niet in Hem geloven, maar toch wil God liever niet dat dat gebeurt? Dat is wat je wil zeggen?

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 07:34:05 schreef Henriëtte het volgende: Ik gok dat het verhaal er achter is dat God liever wil dat iedereen zich tot Hem bekeert en dat je dan gered bent, dat de duivel je dan niets meer kan maken.

Door de zondeval gaf de mens zelf de eigen positie op en gaf de heerschappij aan de satan, terwijl God de heerschappij eerst aan de mens had gegeven.

Het is dus geen sluw trucje van God als stok achter de deur dat mensen zich tot Hem bekeren. Hij heeft altijd al niets anders gewild dan mensen te zegenen, maar Hij kan mensen niet zegenen die onder het juk van satan zijn. Omdat Hij mensen zo graag wil zegenen, roept Hij mensen op het verleden achter zich te laten en zo dicht mogelijk bij Hem te komen, zodat Hij zo overvloedig mogelijk kan zegenen.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op woensdag 15 december 2010 18:29:34 schreef Eulogía het volgende: In het boek kun je het verschil tussen de slechtheid van de duivel en de goedheid van God goed zien: De duivel rooft de kinderen van Job, God geeft Job kinderen.

God gaf Satan toestemming om de kinderen te doden. God is dus op zijn minst medeplichtig aan moord. Niet verbazingwekkend, want het OT laat zien dat God bijzonder bloeddorstig was destijds. (de hele wereldbevolking + het ecosysteem moest dood tijdens de zondvloed, om maar iets te noemen.) Satan daarentegen is bijbels gezien enkel direct verantwoordelijk voor de dood van de 10 kinderen van Job

[Eulogía 0]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 13:16:47 schreef MarinusCopy het volgende: God gaf Satan toestemming om de kinderen te doden. God is dus op zijn minst medeplichtig aan moord. Niet verbazingwekkend, want het OT laat zien dat God bijzonder bloeddorstig was destijds. (de hele wereldbevolking + het ecosysteem moest dood tijdens de zondvloed, om maar iets te noemen.) Satan daarentegen is bijbels gezien enkel direct verantwoordelijk voor de dood van de 10 kinderen van Job

Dat is een typische (onterechte) opmerking voor iemand die de verantwoordelijkheid niet bij de mens of satan wil leggen, maar bij God.

God toonde aan satan alleen maar dat Job al in zijn macht was, sinds de zondeval. God veranderde niets aan de toen heersende status quo.

Jahweh is nooit bloeddorstig geweest. Hij wilde mensen alleen maar zegenen, zoals in de Bijbel te lezen is. Helaas kon Hij destijds de wereldbevolking niet langer zegenen en stortte de wereldbevolking zichzelf in de onafwendbare ramp die de zondvloed was. Door de genade van God konden acht mensen en een aantal dieren worden gered en kon Hij daarmee Zijn reddingsplan voor de mensheid voltooien door uiteindelijk de Messias te sturen.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 13:20:58 schreef Eulogía het volgende: [...]Dat is een typische (onterechte) opmerking voor iemand die de verantwoordelijkheid niet bij de mens of satan wil leggen, maar bij God.

Dat is typisch een opmerking van een normaal iemand die moeite heeft met het verhaal van Job en de rol van God daarin. Overigens is het m.i. enkel een verhaal en bestaat de christelijke god sowieso niet, dus verantwoordelijkheid leg ik nergens.

Het enige waar ik moeite mee heb is dat mensen ethisch bedenkelijke zaken in de bijbel gewoon klakkeloos goedkeuren.

[Eulogía 0]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 13:27:07 schreef MarinusCopy het volgende: Het enige waar ik moeite mee heb is dat mensen ethisch bedenkelijke zaken in de bijbel gewoon klakkeloos goedkeuren.

Het is niet goed te keuren dat mensen slechte daden deden en zichzelf en anderen daarmee vervloekten.

[Annatar 0]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 13:31:31 schreef Eulogía het volgende: [...]Het is niet goed te keuren dat mensen slechte daden deden en zichzelf en anderen daarmee vervloekten.

Volgens mij ben je nu hetzelfde als de drie vrienden van Job. Ik krijg niet de indruk dat je het verhaal echt begrepen hebt.

[Eulogía 0]

Mijn overheersende boodschap is dat het goed met je zal gaan, als je God dient. Dat is een goede boodschap, het evangelie. Dat staat ook in de Bijbel, bv. in Deut. 28.

Het probleem van de vrienden van Job is dat ze hem verwijten maakten en tegen hem zeiden dat het zijn eigen schuld was dat hij in de problemen zat, terwijl ze hem hadden moeten vertellen over de goedheid van God en dat God hem uit de problemen kon halen. Dat is de boodschap die ik breng: God kan je uit de problemen halen waar je nu inzit.

Als je iemand schuld aanpraat (zoals de vrienden van Job) breng je iemand in de put. Als je iemand vertelt over Gods goede plan met je leven, geef je iemand hoop en als je diegene vertelt hoe dat plan kan worden volbracht, leidt je iemand in Gods zegen.

Een boodschap uit het boek Job is dat je niet God beschuldigt voor wat de satan doet. Job weigerde God te beschuldigen, ondanks zijn ellende en het aandringen van zijn vrouw om bij God weg te gaan.