Ontledigen (Fil. 2)

[Hongerige Wolf 0]

Gisteren las ik Filippenzen 2:

Het voorbeeld van Christus

Als dus vermaning in Christus en liefdevolle bemoediging, gemeenschap van Geest, hartelijkheid en mededogen u iets zeggen, 2 maak mijn vreugde dan volledig door uw eenheid van denken, uw eenheid in de liefde, uw saamhorigheid en eensgezindheid. 3 Geef niet toe aan partijzucht en ijdelheid, maar beschouw in alle nederigheid de ander als hoger dan uzelf. 4 Laat niemand alleen zijn eigen belangen behartigen, maar ook die van de anderen. 5 Die gezindheid moet onder u heersen die ook in Christus Jezus was:

6 Hij die bestond in de gestalte van God

heeft er zich niet aan willen vastklampen

gelijk aan God te zijn.

7 Hij heeft zichzelf ontledigd

en de gestalte van een slaaf aangenomen.

Hij is aan de mensen gelijk geworden.

En als mens verschenen

8 heeft Hij zich vernederd;

Hij werd gehoorzaam tot de dood,

de dood aan een kruis.

9 Daarom ook heeft God Hem hoog verheven

en Hem de naam verleend

die boven alle namen staat,

10 opdat in de naam van Jezus

iedere knie zich zou buigen,

in de hemel, op aarde en onder de aarde,

11 en iedere tong zou belijden

tot eer van God, de Vader:

de Heer, dat is Jezus Christus.

(WV95)

Ik merk dat ik wat moeite heb met dat 'ontledigd'. De eerste keer dat ik over deze tekst nadacht hoorde ik hem in het Engels: But he emptied himself, taking the form of a slave, becoming as human beings are; and being in every way like a human being, staat er dan (NJB). Ontledigen klinkt best heftig; empty klinkt zo... leeg. Alsof je er zelf niet meer bent. Hoe zien jullie dit?

[Eulogía 0]

Via-via ( link ) kom ik ook op de betekenis: met lege handen. Ik geloof ook dat dat ermee te maken heeft. Jezus ontdeed Zichzelf van alle macht Die Hij als God had en werd (tijdelijk) net zo machteloos als een niet-wedergeboren mens.

[Hongerige Wolf 0]

Maar hoe verhoudt zich dit tot het punt van navolging?

[Bumblebee 7]

Wat losse hersenspinsels:

Ik ben zelf altijd wat verlegen met dat 'zich ontledigen' omdat ik het associeer met seks. Dat zal wel niet kloppen maar het idee van 'zich uitstorten in' (dit geval Maria) en dan weer uit haar geboren worden als mens (en niet een glorierijke Athena die volop gewapend tevoorschijn springt maar als volslagen hulpeloos baby'tje) heeft er misschien mee te maken.

Verder moet ik denken aan: wie zijn leven verliest zal het behouden, het kruisigen van je natuur en dergelijke. Navolging houdt misschien inderdaad wel in dat we onszelf moeten leegmaken om door Hem gevuld te worden.

[Eulogía 0]

De navolging heeft betrekking op wat in de tekst staat, nl. gehoorzaamheid aan God (vs. 8) en het dienen van anderen (vs. 1-5, 7 - één zijn met je broeders/zusters, vermaning, bemoediging, hartelijkheid, mededogen, liefde, de ander hoogachten, belangen van anderen behartigen enz.).

De ontlediging van Jezus heeft betrekking op Zijn gehoorzaamheid aan de Vader. Elke christen hoort zo gehoorzaam te zijn. Dit kan samengaan met vervolging, verdrukking en lijden voor Christus.

Christenen zijn net zo afhankelijk van de Vader als Jezus dat als mens op aarde was. Jezus deed wonderen en tekenen in afhankelijkheid van de Vader. Op diezelfde manier mogen/kunnen christenen ook wonderen en tekenen doen in afhankelijkheid van de Vader.

Quote:

Mar. 16 15 En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, verkondigt het evangelie aan de ganse schepping. 16 Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden. 17 Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken, 18 slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal het hun geen schade doen; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden.

Joh 14,12

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en grotere nog dan deze, want Ik ga tot de Vader

De afhankelijkheid heeft ook betrekking op afhankelijk zijn van God wat betreft Zijn voorziening, genezing, bescherming enz. .

[Annatar 0]

Quote:

Op woensdag 20 oktober 2010 13:30:36 schreef Hongerige Wolf het volgende: Maar hoe verhoudt zich dit tot het punt van navolging?

Zelf beschouw ik als een opdracht om de valse pretenties en illusies los te laten. Als mens worden we geboren als kwetsbaar kind en we groeien vaak op tot mensen met veel maskers en pretenties. Dat is onvermijdelijk maar niet goed.

Zelf denk ik dan dat we door gewetensonderzoek en gebed moeten streven naar die zuivere positieve kern van ons mens-zijn. Ik geloof dat de mens van nature goed geschapen is en hoewel onvermijdelijk door de zonde aangetast altijd een positieve kern houdt (En God zag dat het zeer goed was). Deze positieve kern, de ziel, moet je koesteren en bewaren. In die zin beschouw ik ook het goddelijk kindschap van het evangelie (wie niet wordt als een kind). De kinderlijkheid (dus niet de kinderachtigheid) is de verbeelding van die zuivere menselijke goedheid die ons uiteindelijk tot beeld van God maakt. We moeten onszelf dus ontleden, leegmaken, tot alleen onze werkelijke existentie als beeld van God overblijft. De werkelijke menselijkheid die per definitie kwetsbaarheid is.

Dit klinkt misschien erg vaag maar het is een beetje waar ik het eerst op kom.

[Raido 0]

Quote:

Op woensdag 20 oktober 2010 13:15:39 schreef Hongerige Wolf het volgende: Gisteren las ik Filippenzen 2: Het voorbeeld van Christus Als dus vermaning in Christus en liefdevolle bemoediging, gemeenschap van Geest, hartelijkheid en mededogen u iets zeggen, 2 maak mijn vreugde dan volledig door uw eenheid van denken, uw eenheid in de liefde, uw saamhorigheid en eensgezindheid. 3 Geef niet toe aan partijzucht en ijdelheid, maar beschouw in alle nederigheid de ander als hoger dan uzelf. 4 Laat niemand alleen zijn eigen belangen behartigen, maar ook die van de anderen. 5 Die gezindheid moet onder u heersen die ook in Christus Jezus was: 6 Hij die bestond in de gestalte van God heeft er zich niet aan willen vastklampen gelijk aan God te zijn. 7 Hij heeft zichzelf ontledigd en de gestalte van een slaaf aangenomen. Hij is aan de mensen gelijk geworden. En als mens verschenen 8 heeft Hij zich vernederd; Hij werd gehoorzaam tot de dood, de dood aan een kruis. 9 Daarom ook heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam verleend die boven alle namen staat, 10 opdat in de naam van Jezus iedere knie zich zou buigen, in de hemel, op aarde en onder de aarde, 11 en iedere tong zou belijden tot eer van God, de Vader: de Heer, dat is Jezus Christus. (WV95) Ik merk dat ik wat moeite heb met dat 'ontledigd'. De eerste keer dat ik over deze tekst nadacht hoorde ik hem in het Engels: But he emptied himself, taking the form of a slave, becoming as human beings are; and being in every way like a human being , staat er dan (NJB). Ontledigen klinkt best heftig; empty klinkt zo... leeg. Alsof je er zelf niet meer bent. Hoe zien jullie dit?

In de Statenvertaling staat er zelfs 'Hij heeft Zichzelf vernietigd'. Ik weet niet, maar ik kan het eigenlijk heel goed plaatsen. God de Zoon heeft alles afgelegd om mens te zijn. Zijn Goddelijkheid zie je hooguit zo nu en dan door de kieren van zijn menselijk gewaad naar buiten komen, het is de totale aflegging van alles waarin Hij God en Heilig was.

Hij werd sterfelijk, Hij werd mens, totale zelfverloochening. Ik kan dat heel goed zin in de context van navolging. En Hij zeide tot allen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis dagelijks op, en volge Mij.

[Annatar 0]

De Griekse christen zou zeggen: "God werd mens zodat de mens God kan worden". De theosis.

[Raido 0]

Quote:

Op woensdag 20 oktober 2010 16:55:35 schreef Bonaventura het volgende: De Griekse christen zou zeggen: "God werd mens zodat de mens God kan worden". De theosis.

Ja, dat is een goede formulering. Ik vind het altijd erg moeilijk om te formuleren hoe Hij mens werd, zijn Godheid eigenlijk aflegde, maar toch God bleef zonder verdacht (Ariaansch!!) over te komen.

Ik weet me echter gesteund door de kerkvaders, zij stotterden ook over deze zaak

[Eulogía 0]

Quote:

Op woensdag 20 oktober 2010 16:51:29 schreef Raido het volgende: In de Statenvertaling staat er zelfs 'Hij heeft Zichzelf vernietigd'.

Vaak wordt 'vernietigd' uitgelegd als: 'totaal verwoest' (er is niets meer van over) terwijl het misschien goed (letterlijk) vertaald kan worden als 'Hij werd nietig/klein' voor de mensheid, in gehoorzaamheid aan de Vader.

[Timon 0]

Dit is één van mijn favoriete teksten uit de Bijbel en juist om wat er wordt beschreven met dat woord "ontledigen".

Voordat Hij naar de aarde kwam, was Jezus volledig God en bezat Hij alle macht en kracht. Toen Jezus koos om naar de aarde te komen en mens te worden, werd Hij ook écht mens. Bij Zijn komst naar de aarde legde Jezus Zijn goddelijke rechten, privileges, krachten en mogelijkheden aflegde. Dat moest ook wel, want anders kon Hij niet echt mens zijn. Tijdens Zijn leven hier op aarde was Jezus niet alwetend of alomtegenwoordig en heeft Hij niet vanuit eigen kracht mensen kunnen genezen of laten opstaan uit de dood.

Toch kunnen we er niet omheen dat Jezus een bovenmenselijke wijsheid verkondigde, massa’s mensen heeft genezen en zelfs Lazarus uit de dood heeft opgewekt. Dat alles kan een mens niet uit eigen kracht en toch deed Jezus het. Maar wat hierin belangrijk is om in het oog te houden is dat Jezus voor al deze dingen zich puur afhankelijk van de Heilige Geest opstelde. Jezus kon alleen doen wat Hij de Vader zag doen en deed alle wonderen en tekenen door de kracht van de Heilige Geest.

Het grote punt wat ons onderscheid van Jezus is niet de mate van kracht, maar de mate waarin we zijn afgestemd op God om te horen wat Hij wil. Jezus leefde zo dicht bij God, Hij zocht geregeld de tijd om te bidden en bleef zonder zonde. Daarin had Hij een beter afgestemd geestelijk gehoor dan wij ooit kunnen ontwikkelen. Maar daar kunnen we vaak nog wel een stuk in groeien. We mogen onszelf trainen in het verstaan van Gods stem door tijd met Hem door te brengen en stappen te ondernemen als we het idee hebben dat God ons ergens toe roept.

Het erkennen dat Jezus ook écht mens was, betekent dan een belangrijke stap in de navolging van Hem. Als we alleen Jezus' Godheid benadrukken, blijft Zijn voorbeeld zo ver van ons verwijderd dat het ons lam kan slaan. Het besef dat we als mensen niet precies als Jezus kunnen zijn, kan al te makkelijk een excuus worden om ons niet in te spannen om daarin wel zoveel mogelijk te groeien. Maar als we inzien dat Jezus tijdens Zijn leven hier op aarde echt mens was, wordt Hij meer en meer een voorbeeld dat we ook echt kunnen nastreven. Door Jezus' menselijkheid in het zicht te houden, worden we zelf ook geïnspireerd tot bovenmenselijke dingen.

Uiteindelijk doen we Jezus zelf daar meer recht mee dan we doen door Hem in Zijn goddelijkheid onbereikbaar te maken voor onszelf. Door Jezus' mensheid serieus te nemen, zien we des te meer welk offer Hij heeft gebracht voor ons. Toen Hij als God naar de aarde kwam, heeft Hij omwille van ons zo veel afgelegd en opgeofferd, dat het de ultieme vernedering werd. Ook roept het er meer bewondering voor op dat Jezus zonder zonde is gebleven. Als we Hem vooral als God beschouwen, worden we minder opgeroepen om het confronterende contrast met ons eigen falen onder ogen te zien. Maar als we Jezus zien als echt mens en Zijn worsteling serieus nemen, is Zijn prestatie des te groter en des te meer nastrevenswaardig.

[Josephina 0]

Ik kwam FIL 2,7 vandaag toevallig als citaat tegen in de KKK en moest toen aan dit topic denken. Ik weet niet of het er echt iets aan toevoegd, maar voor het geval dat:

1224 Onze Heer heeft zich uit vrije wil aan het doopsel van de heilige Johannes, dat bestemd was voor de zondaars, ondergaan om 'de gerechtigheid volledig te vervullen' (Mt. 3,15). Deze daad van Jezus is een uiting van zijn 'zelfontlediging' (Fil. 2,7). De Geest die over de wateren van de eerste schepping zweefde, daalt dan neer over Christus, als voorspel van de nieuwe schepping, en de Vader openbaart Jezus als zijn 'veelgeliefde Zoon' (Mt. 3,16- 17).

[Annatar 0]

Ik moest ook aan dit topic denken door een korte schriftlezing die ik deze week tegenkwam in het morgengebed. Op het eerste gezicht heeft het weinig met deze tekst te maken maar juist door het laatste regeltje deed het me heel erg denken aan de conclusies die ik eerder in dit topic heb gepost. Ik vind het eigenlijk een heel mooi en krachtig zinnetje dat me zelfs een beetje ontroerde. Het geeft een goede leidraad voor een basishouding waarmee je Christus in het bovenstaande kunt navolgen.

Jesaja 66, 1-2

Dit zegt de Heer: de hemel is mijn troon en de aarde mijn voetbank. Wat wilt gij dan een huis voor Mij bouwen, een rustplaats voor Mij zoeken? Al wat bestaat heb Ik met eigen handen gemaakt, alles is van Mij, luidt de godsspraak van de Heer. Ik ben vol zorg voor degenen die nederig zijn, zonder pretenties, en vol ontzag voor mijn woord.