Hij gelooft niet

[Eli7 0]

Als je geloof de basis is voor je leven, zul je moeten accepteren dat je in je relatie een andere basis zult moeten zoeken. Want dat geloof kan dan niet de basis voor die relatie zijn, simpelweg omdat die andere persoon dat geloof niet deelt. Er zijn best andere dingen die de basis kunnen vormen voor jullie relatie. Maar het zal altijd van invloed zijn op je eigen leven. Juist omdat je in relatie met elkaar leeft, zul je elkaar altijd beïnvloeden.

De keuze die je hierin maakt zal je leven nogal enorm gaan bepalen. Maar de vraag is, is het op de manier die jij graag zou willen? Hoe belangrijk is daarin je geloof voor je?

Ik wil hiermee overigens niet zeggen dat je geen relatie met die persoon zou mogen hebben. Daar ben je wat mij betreft volkomen vrij in. Besef je echter wel welke gevolgen dit voor je leven zal hebben en dat ook in verhouding tot hoe het zou zijn bij iemand die wel christen is.

Veel wijsheid toegewenst bij deze keuze iig!

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 15:18:02 schreef ~Dien~ het volgende: Heeft iemand ervaring met een niet-christelijke vriend/vriendin? En heeft iemand nog andere tips? Wat vinden jullie eigenlijk van relaties tussen gelovigen en anders/niet-gelovigen?

Ik heb 5,5 jaar een relatie met een heiden. Soms botst dat wel, je begrijpt soms dingen niet van elkaar hoe graag je dat ook wilt. Maar het heeft ook een mooie kant: mijn partner houdt mij scherp, ik moet verklaren waarom ik de dingen doe die ik doe en waarom ik geloof wat ik geloof. Dat zorgt er voor, dat ik ook buiten mijn huis open kan zijn en m.i. over het verlossingswerk van Jezus Christus kan praten zonder in kerkjargon te vervallen. Overigens is het denk ik niet zo dat óf God, óf je partner op nummer één moet staan. Het kan juist met elkaar samengaan, en dat moet idealiter zelfs. Ik denk dan aan de mooie tekst uit Matteüs 22:

Toen de farizeeën hoorden dat Hij de sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar 35 en een van hen, een wetgeleerde, vroeg om Hem op de proef te stellen:'?Meester, wat is het grootste gebod in de wet?' 37 Jezus zei hem: 'U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. 40 Aan deze twee geboden hangen heel de Wet en de Profeten.'

(WV95)

[JoostG 27]

In de afgelopen tijd heb ik gemerkt dat juist een (heel) groot deel van de christenen die ik heb leren kennen hypocriet zijn, empathisch vermogen missen en in hun eigen (bekrompen) wereldje zitten. Om nu te stellen dat christenen 'beter' zijn lijkt me toch wel enigszins overtroffen.

In een relatie is het eigenlijk net zo.. Je kunt geforceerd op zoek gaan naar een christelijke partner, maar wie zegt dat je daar gelukkig van gaat worden? En dan kom je een niet-christelijk iemand tegen waarmee je zielsgelukkig kunt gaan worden.. Ga je dit dan laten varen?

Geloof is absoluut een fijne basis en ik ben ook heel blij dat deze basis in mijn relatie aanwezig is maar het is geen garantie voor een goede en gezonde relatie. Liefde is dit wel. Ik zie niet in in hoeverre dit onlosmakelijk verbonden zou moeten zijn met het feit dat je beide zou moeten geloven.

Ook het 'op nummer 1 zetten' begrijp ik niet zo goed.. Ik vind het nogal zwart/wit om te stellen dat niemand anders dan God op nummer 1 staat. Je hebt je vader toch ook niet op nummer 1 en je moeder op nummer 2? Een relatie (wat voor relatie dan ook) hoeft toch niet gewaardeerd te worden in cijfers? Alleen de relatie tot God is anders dan de relatie tot je partner, dat wel.. Maar om dit in cijfers uit te drukken vind ik altijd wat vreemd..

Om een lang verhaal kort te maken: liefde en respect, dát is wat telt..

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 10:13:47 schreef JoostG het volgende: In de afgelopen tijd heb ik gemerkt dat juist een (heel) groot deel van de christenen die ik heb leren kennen hypocriet zijn, empathisch vermogen missen en in hun eigen (bekrompen) wereldje zitten. Om nu te stellen dat christenen 'beter' zijn lijkt me toch wel enigszins overtroffen. In een relatie is het eigenlijk net zo.. Je kunt geforceerd op zoek gaan naar een christelijke partner, maar wie zegt dat je daar gelukkig van gaat worden? En dan kom je een niet-christelijk iemand tegen waarmee je zielsgelukkig kunt gaan worden.. Ga je dit dan laten varen? Geloof is absoluut een fijne basis en ik ben ook heel blij dat deze basis in mijn relatie aanwezig is maar het is geen garantie voor een goede en gezonde relatie. Liefde is dit wel. Ik zie niet in in hoeverre dit onlosmakelijk verbonden zou moeten zijn met het feit dat je beide zou moeten geloven. Ook het 'op nummer 1 zetten' begrijp ik niet zo goed.. Ik vind het nogal zwart/wit om te stellen dat niemand anders dan God op nummer 1 staat. Je hebt je vader toch ook niet op nummer 1 en je moeder op nummer 2? Een relatie (wat voor relatie dan ook) hoeft toch niet gewaardeerd te worden in cijfers? Alleen de relatie tot God is anders dan de relatie tot je partner, dat wel.. Maar om dit in cijfers uit te drukken vind ik altijd wat vreemd.. Om een lang verhaal kort te maken: liefde en respect, dát is wat telt..

Helemaal eens!

Behalve dan dat ik een vriend heb die niet christen is

[Propje 0]

ik denk dat geloof zo verweven is met alledaags leven dat het veel van je alledaagse keuzes bepaalt.. Het heeft invloed op alles wat je doet.. en als je met je partner in de basis al verschilt lijkt me dat gewoon enorm lastig.. Er mist dan een groot stuk begrip.. en ookal accepteert je partner misschien wel vanalles van je, toch begrijpt ie je niet echt.. en daar zou, voor mij, een groot gemis zijn..

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 10:13:47 schreef JoostG het volgende: In de afgelopen tijd heb ik gemerkt dat juist een (heel) groot deel van de christenen die ik heb leren kennen hypocriet zijn, empathisch vermogen missen en in hun eigen (bekrompen) wereldje zitten. Om nu te stellen dat christenen 'beter' zijn lijkt me toch wel enigszins overtroffen. In een relatie is het eigenlijk net zo.. Je kunt geforceerd op zoek gaan naar een christelijke partner, maar wie zegt dat je daar gelukkig van gaat worden? En dan kom je een niet-christelijk iemand tegen waarmee je zielsgelukkig kunt gaan worden.. Ga je dit dan laten varen?

wow ik heb jou ook wel eens totaal anders horen praten..

maar ehh.. het gaat misschien ook om je definitie van 'gelukkig worden'.. Vraag me af wat je daar dan mee bedoelt?

[Liset 0]

Begrip voor iets hebben en iets echt begrijpen zijn voor mij twee verschillende dingen.

Mijn vriend heeft voor alles begrip, maar begrijpt bepaalde dingen gewoonweg niet. Dat heeft niks te maken met zijn gebrek aan intelligentie of iets dergelijks, maar omdat hij niet gelooft zoals ik dat doe. Dat neem ik hem totaal niet kwalijk en ik weet dat God hem dit ook niet kwalijk neemt. Gewoon vanwege het feit dat hij oprecht geïnteresseerd is in het hoe en waarom e.d.

Ik ben niet onze relatie in gegaan met de hoop dat hij zal gaan geloven in God zoals ik dat doe. Ik ben onze relatie ingegaan omdat ik van hem hou en ons allebei graag gelukkig wil maken. Andersom overigens ook Als m'n vriend door mij ook maar een klein beetje God zal zien, dan heb ik voor mijn gevoel al veel gedaan. Ik zou het natuurlijk geweldig vinden als hij ook het besef zou krijgen dat ook hij gewild is en niet zonder reden op deze aardkloot rondloopt. Maar ik zou hem niet krampachtig willen bekeren omdat ik de angst heb dat hij anders in de hel komt. Maargoed, dat is een andere discussie

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 10:13:47 schreef JoostG het volgende: Om een lang verhaal kort te maken: liefde en respect, dát is wat telt..

Inderdaad, geloof is hopeloos uit de tijd. Het idee dat je je leven door je geloof laat bepalen is echt achterhaald hier in Nederland. Het is een leuke hobby, uiteraard! Maar laat het vooral niet teveel je leven bepalen. Ook hierin wordt van ons radicaliteit gevraagd!

Oftewel: hoe kun je jezelf serieus christen noemen als je niet eens de wens hebt om je geloof allesbepalend te laten zijn in je leven?

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 11:14:49 schreef Eli7 het volgende: [...] Inderdaad, geloof is hopeloos uit de tijd. Het idee dat je je leven door je geloof laat bepalen is echt achterhaald hier in Nederland. Het is een leuke hobby, uiteraard! Maar laat het vooral niet teveel je leven bepalen. Ook hierin wordt van ons radicaliteit gevraagd! Oftewel: hoe kun je jezelf serieus christen noemen als je niet eens de wens hebt om je geloof allesbepalend te laten zijn in je leven?

Ik vind het heel bizar dat je een quote pakt waar liefde en respect in staat en dat je daarop baseert dat voor Joost in dit geval geloof hopeloos uit de tijd is en dat hij zijn leven niet laat bepalen door wat God wil.

Ik lees juist uit zijn post dat hij gelooft dat God juist van ons wil dat liefde en respect telt. En misschien is mijn interpretatie van Jezus Zijn leven verkeerd zoals ik die in de bijbel heb gelezen, maar dat zijn juist de dingen die Hij mij heeft geleerd de afgelopen tijd; liefde en respect.

Ik vind dat je het te zwart wit benaderd en ook dat is iets waarvan ik denk dat Jezus dat juist niet wilde.

Maargoed, jouw visie is duidelijk heel anders, maar het komt behoorlijk veroordelend en onvriendelijk over naar iemand die serieus zijn visie deelt over hoe God wil dat we met bepaalde dingen omgaan.

Daarnaast, als antwoord op je laatste vraag. Ik denk juist dat wanneer je liefde en respect op nummer een hebt staan in je leven, dat je je geloof daarmee ook wel eens allesbepalend zou kunnen zijn.

[Eli7 0]

Liefde en respect is inderdaad mooi en aardig. De hele huidige maatschappij schreeuwt erom, wil geaccepteerd worden wil liefde ontvangen. Het grote probleem is echter dat de bron van de liefde ontbreekt. In de huidige maatschappij heeft 'liefde' de plaats ingenomen die eens het geloof had. Maar daarmee bedoel ik niet de wederzijdse liefde, maar vooral het ontvangen van liefde.

Liefde en respect kan daarom in mijn ogen ook niet de basis van een relatie zijn, als daar niet onder de basis van Jezus Christus ligt. Jezus is namelijk de basis van heel ons leven, waarom zou dat in een relatie dan opeens anders moeten liggen?

En ja, ik zeg het scherp, maar zo was het ook bedoeld.

[Propje 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 11:14:49 schreef Eli7 het volgende: [...] Inderdaad, geloof is hopeloos uit de tijd. Het idee dat je je leven door je geloof laat bepalen is echt achterhaald hier in Nederland. Het is een leuke hobby, uiteraard! Maar laat het vooral niet teveel je leven bepalen. Ook hierin wordt van ons radicaliteit gevraagd! Oftewel: hoe kun je jezelf serieus christen noemen als je niet eens de wens hebt om je geloof allesbepalend te laten zijn in je leven?

Ik begrijp wel wat je bedoelt.. en de post van JoostG kwam bij mij ook zo een beetje over, een veroordeling naar iedereen die geloof wel als een zo-iets-belangrijks ziet dat je op grond daarvan tot het besluit kan komen niet een relatie aan te gaan, enkel omdat de partner niet gelovig is.. dat je dan Gods liefde niet begrepen zou hebben want 'alles draait toch om liefde en respect' (een kreet die ik iets teveel hoor..)

Ja God is liefde, maar God vraagt ook vanalles aan ons.. hij wil dat we op een bepaalde manier leven en heeft ons de bijbel gegeven om als richtlijn te gebruiken.. Ik kan me niet indenken dat je dan een leven aangaat met iemand die het bestaan van God ontkent, of die in ieder geval geen rekening houdt met God.. Dan moet er toch echt iets missen in die relatie? Tuurlijk kun je t dan fijn hebben.. samen leuke dingen doen en lief doen tegen elkaar en er voor elkaar zijn in moeilijke/fijne tijden.. maar in de basis sta je dan zo verschillend in het leven.. en ik blijf erbij dat er dan een enorm stuk onbegrip moet zijn..

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 11:40:16 schreef Eli7 het volgende: Liefde en respect is inderdaad mooi en aardig. De hele huidige maatschappij schreeuwt erom, wil geaccepteerd worden wil liefde ontvangen. Het grote probleem is echter dat de bron van de liefde ontbreekt. In de huidige maatschappij heeft 'liefde' de plaats ingenomen die eens het geloof had. Maar daarmee bedoel ik niet de wederzijdse liefde, maar vooral het ontvangen van liefde.

Als ik voor mezelf mag spreken, dan had ik het ook over wederzijdse liefde en ik denk dat ik dat ook voor Joost mag zeggen.

Quote:

Liefde en respect kan daarom in mijn ogen ook niet de basis van een relatie zijn, als daar niet onder de basis van Jezus Christus ligt. Jezus is namelijk de basis van heel ons leven, waarom zou dat in een relatie dan opeens anders moeten liggen?

Jezus heeft ons de lessen van de liefde gegeven, dat heb ik net in de vorige post uitgelegd. Ik snap nogmaals niet waarom je het zo zwart-wit moet zien.

Quote:

En ja, ik zeg het scherp, maar zo was het ook bedoeld.

Scherp is iets anders dan naar iemand over laten komen dat diegene zich niet door Gods wil laat leiden.

[JoostG 27]

Ik zeg het omgekeerde als dat Propje beweert: ik zie het hebben van een christelijke partner niet als eis voor je christen-zijn. Wél is het vereiste dat je partner je in je christen-zijn volledig in je waarde laat (vandaar dat 'respect').

Dus dat ik nu christenen zou veroordelen op basis van hun partnerkeuze vind ik, op z'n zachtst gezegd, vreemd.

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 11:48:33 schreef Liset het volgende: Als ik voor mezelf mag spreken, dan had ik het ook over wederzijdse liefde en ik denk dat ik dat ook voor Joost mag zeggen.

Punt blijft dat liefde niet de basis van een leven kan zijn en om diezelfde reden kan het ook niet de basis van een relatie zijn.

Quote:

Jezus heeft ons de lessen van de liefde gegeven, dat heb ik net in de vorige post uitgelegd. Ik snap nogmaals niet waarom je het zo zwart-wit moet zien.

En in die liefde gaat het in eerste instantie om God zelf.

Quote:

[...] Scherp is iets anders dan naar iemand over laten komen dat diegene zich niet door Gods wil laat leiden.

Die conclusie is geheel aan jezelf. Mijn woorden waren dat wanneer je niet de wens hebt om God de basis van alles in je leven te laten zijn, ik me afvraag in hoeverre je je dan christen kunt noemen. En daarmee bedoel ik christen in de zin van 'volgeling van Christus'.

[Michiel 14]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 11:55:18 schreef Eli7 het volgende: Die conclusie is geheel aan jezelf. Mijn woorden waren dat wanneer je niet de wens hebt om God de basis van alles in je leven te laten zijn, ik me afvraag in hoeverre je je dan christen kunt noemen. En daarmee bedoel ik christen in de zin van 'vogeling van Christus'.

Dus een relatie van een Christen met een niet-Christen, maakt de Christen minder/niet christelijk?

[JoostG 27]

'allesbepalend' zegt dan dat je geen relatie mag hebben met een niet-christen omdat je anders geen goede christen kunt zijn? Waarop is die conclusie gebaseerd, dan?

(edit: wat Michiel zegt, dus).

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 11:58:03 schreef Michiel het volgende: [...]Dus een relatie van een Christen met een niet-Christen, maakt de Christen minder/niet christelijk?

Neuh, dat is niet wat ik zeg.

Jezus vraagt ons, of Hij de basis mag zijn van heel ons leven. Maar hoe kan Jezus de basis zijn van heel je leven, als Hij niet de basis is van je relatie en later huwelijk?

[Morphogenesis 4]

Maar volgens mij is dat voer voor een ander topic

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:09:41 schreef Morphogenesis het volgende: Maar volgens mij is dat voer voor een ander topic

Huh? Hoezo? We hebben het toch over een relatie tussen een christen en een niet christen?

[Morphogenesis 4]

het ging om dit:

Jezus vraagt ons, of Hij de basis mag zijn van heel ons leven. Maar hoe kan Jezus de basis zijn van heel je leven, als Hij niet de basis is van je relatie en later huwelijk?

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:08:44 schreef Eli7 het volgende: [...] Neuh, dat is niet wat ik zeg. Jezus vraagt ons, of Hij de basis mag zijn van heel ons leven. Maar hoe kan Jezus de basis zijn van heel je leven, als Hij niet de basis is van je relatie en later huwelijk?

En je ziet het weer zo ontzettend zwart-wit. Als je de belangrijkste geboden uitvoert zoals Jezus ze van je vraagt; Heb God lief en heb je naasten lief zoals je jezelf lief hebt, dan is Jezus de basis van je leven naar mijn mening.

En mensen die ervaring hebben met een relatie die er niet hetzelfde instaan, kunnen mij niet vertellen dat ze dit niet konden belijden in hun relatie. Het is iets anders als ze problemen hebben met praktische problemen, maar zoals al eerder gezegd, dit gebeurt ook in relaties waar beiden gelovig zijn.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:14:10 schreef Morphogenesis het volgende: het ging om dit: Jezus vraagt ons, of Hij de basis mag zijn van heel ons leven. Maar hoe kan Jezus de basis zijn van heel je leven, als Hij niet de basis is van je relatie en later huwelijk?

Ja...?

[JoostG 27]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:16:40 schreef Liset het volgende: [...] En je ziet het weer zo ontzettend zwart-wit. Als je de belangrijkste geboden uitvoert zoals Jezus ze van je vraagt; Heb God lief en heb je naasten lief zoals je jezelf lief hebt, dan is Jezus de basis van je leven naar mijn mening.

'Heb God lief boven alles', zelfs. En ook dat lijkt me geen belemmering in een relatie met een niet christen. Eli lijkt er van uit te gaan dat een relatie met een niet-christen automatisch betekent dat je God niet meer boven alles lief kunt hebben. Zelf zie ik die logica eerlijk gezegd niet zo.

Toegegeven: je relatie wordt er niet (altijd) makkelijker op en het zóu je van God af kunnen houden maar ik vind dit niet per definitie inherent aan elkaar.

Buiten dat is er een verschil tussen 'niet-christelijk' en 'onchristelijk'.

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:16:40 schreef Liset het volgende: [...] En je ziet het weer zo ontzettend zwart-wit. Als je de belangrijkste geboden uitvoert zoals Jezus ze van je vraagt; Heb God lief en heb je naasten lief zoals je jezelf lief hebt, dan is Jezus de basis van je leven naar mijn mening. En mensen die ervaring hebben met een relatie die er niet hetzelfde instaan, kunnen mij niet vertellen dat ze dit niet konden belijden in hun relatie. Het is iets anders als ze problemen hebben met praktische problemen, maar zoals al eerder gezegd, dit gebeurt ook in relaties waar beiden gelovig zijn.

Je hebt het hier alleen over de horizontale liefde, de liefde tussen mensen. Maar op mij komt het over alsof je de verticale component hier vergeet.

Daarbij, ik kan meer dan genoeg dingen noemen die praktisch gezien een probleem zijn in een relatie. Als eerste uiteraard de opvoeding van eventuele kinderen. Maar wat als God je roept om bijvoorbeeld zendeling in Malawi te worden? Hoe zal het gaan als God je de gave van profetie geeft?

Wil je graag een relatie met iemand die niet gelooft. Ga dan vooral je gang zou ik zeggen, ik zal je niet tegenhouden. Maar een dergelijke keuze heeft wel stevige consequenties. Veel verder dan enkel horizontale liefde zul je niet komen. Dat kan uiteraard nog steeds heel veel zijn. Grote kans dat het nog steeds meer is dan veel christelijke stelletjes. Probleem is dat het goede de vijand is van het beste.

[Liset 0]

Och ja, ik heb nu 2,5 jaar een relatie, waarvan nu een half jaar samenwonend met iemand die gelooft, maar niet op dezelfde manier als ik. En dan sta ik nog steeds achter mijn standpunten.

Misschien moet je dat eerst meemaken in plaats dat je van tevoren al zulke conclusies kunt trekken. Je kunt zeggen dat je het niet wil vanwege bepaalde redenen, maar je kunt niet zeker weten dat het ook zo uitpakt in een relatie.

[Propje 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:39:47 schreef Liset het volgende: Och ja, ik heb nu 2,5 jaar een relatie, waarvan nu een half jaar samenwonend met iemand die gelooft, maar niet op dezelfde manier als ik. En dan sta ik nog steeds achter mijn standpunten. Misschien moet je dat eerst meemaken in plaats dat je van tevoren al zulke conclusies kunt trekken. Je kunt zeggen dat je het niet wil vanwege bepaalde redenen, maar je kunt niet zeker weten dat het ook zo uitpakt in een relatie.

mjah ik denk sowieso dat onze standpunten misschien wat verschillen.. Zo zou ik niet gaan samenwonen, omdat ik niet inzie waarom je t dan niet 'netjes' en 'officieel' doet en meteen trouwt.. onze gedachten over onderwerpen als 'seks voor het huwelijk' en 'zondagsbesteding' zullen ook wel verschillen, en dan kan ik me voorstellen dat het voor jou misschien 'makkelijker' zou zijn om relatie met niet-gelovige aan te gaan dan dat het voor mij zou zijn..

En trouwes, ik ben zelf ook 'ervarings-deskundige'.. en mijn ervaring is juist dat het niet werkt op de lange duur..

[Jon 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:39:47 schreef Liset het volgende: Och ja, ik heb nu 2,5 jaar een relatie, waarvan nu een half jaar samenwonend met iemand die gelooft, maar niet op dezelfde manier als ik. En dan sta ik nog steeds achter mijn standpunten. Misschien moet je dat eerst meemaken in plaats dat je van tevoren al zulke conclusies kunt trekken. Je kunt zeggen dat je het niet wil vanwege bepaalde redenen, maar je kunt niet zeker weten dat het ook zo uitpakt in een relatie.

Ik denk dat je hier überhaupt moeilijk één oordeel over kan vellen. Mensen zijn verschillend en geloofsbelevingen ook. Een relatie tussen Dhr. Dawkins en een zwaar gereformeerde vrouw zal bijvoorbeeld een stuk minder soepel lopen dan een relatie tussen een vrijzinnig protestant en een ietsist.

Feit is wel dat dit soort relaties moeilijker zijn.