God heeft ons bij elkaar gebracht

[BookerT 0]

Misschien brengt God helemaal geen mensen bij elkaar maar is het gewoon puur toeval, de 'geur' van je partner die je aanstond. Alles vergeestelijken met 'God bracht ons bij elkaar' vind ik ongezond.

[annzie 1]

Quote:

Op woensdag 02 december 2009 17:10:49 schreef Mr. Emilio het volgende: [...] En trouwens: @ Henriëtte: Is het soms niet goed als er eens even flink aan je gesnoeid/ geschud wordt?

Snoeien/schudden is mi toch echt wat anders dan je hele geloof aan het wankelen brengen hoor..

[Credible 0]

Quote:

Op woensdag 02 december 2009 23:41:36 schreef BookerT het volgende: Misschien brengt God helemaal geen mensen bij elkaar maar is het gewoon puur toeval, de 'geur' van je partner die je aanstond. Alles vergeestelijken met 'God bracht ons bij elkaar' vind ik ongezond.

Amen. Vandaar mijn vraag eerder aan fred. Ben nog steeds heel benieuwd naar het antwoord.

[Henriëtte 0]

@Emilio, je hebt gelijk, gesnoeid en geschud worden is goed en daar sta ik ook zeker open voor. Maar dit was veel meer dan alleen gesnoei. Ik kan niet precies uitleggen waar het fout ging, maar ik voelde me steeds slechter naar mate ik er vaker heen ging. YWAM zal vast een leuke organisatie zijn (ik persoonlijk geloof dat niet meer, dan moet ik het eerst een keer positief gaan ervaren) maar die mensen hebben mij absoluut niet geholpen met geloofszaken.

[JoostG 27]

Quote:

Op woensdag 02 december 2009 23:41:36 schreef BookerT het volgende: Misschien brengt God helemaal geen mensen bij elkaar maar is het gewoon puur toeval, de 'geur' van je partner die je aanstond. Alles vergeestelijken met 'God bracht ons bij elkaar' vind ik ongezond.

God bracht mij en mijn lief ook bij elkaar, daar ben ik vrij zeker van.

Wat je daarmee doet is echter een tweede. God kan mensen bij elkaar brengen en bijstaan in een relatie, als je daarom vraagt, maar God gaat niet zomaar een relatie onderhouden. Dat zul je toch zelf moeten doen, net als ieder ander.

[Propje 0]

Quote:

Op woensdag 02 december 2009 23:41:36 schreef BookerT het volgende: Misschien brengt God helemaal geen mensen bij elkaar maar is het gewoon puur toeval, de 'geur' van je partner die je aanstond. Alles vergeestelijken met 'God bracht ons bij elkaar' vind ik ongezond.

mja ik vind ook dat dat soms iets te snel gezegd wordt idd.. Je kan ook heel makkelijk verliefd worden op iemand die echt niet goed voor je is.. Dan heb je die liefdes-gevoelens wel maar is het aan jezelf om te beslissen er niks mee te doen, dat kun je niet op God afschuiven zo van ' tsja God heeft ons bij elkaar gebracht, anders had ik die gevoelens niet'..

[Arthurvd 0]

Ik neem aan dat er geen mens bij je in de buurt komt

als Hij het niet wil. Waarom inderdaad er zo'n gewicht aan hangen.

[Ecclesiastes 0]

Quote:

Op donderdag 03 december 2009 13:22:22 schreef Arthurvd het volgende: Ik neem aan dat er geen mens bij je in de buurt komt als Hij het niet wil.

Ik denk dat veel mensen uit het oog verliezen dat God ons als zelfstandig denkende mensen heeft geschapen. Met een eigen verantwoordelijkheid voor de keuzes die we zelf maken. Ik erger me af en toe inderdaad ook een beetje aan die lui die overal aan hangen dat 'God het zo bedoeld heeft'... Behalve als je inderdaad letterlijk een briefje uit de hemel hebt gehad ervaar ik het zelf altijd meer als een afschuiven van je verantwoordelijkheid. Als je relatie niet werkt dan 'was het toch niet Gods wil' en als iemand vraagtekens bij je relatie zet dan 'verzetten ze zich tegen de wil van God'.

En waarom zou je moeite steken in je relatie? Als het zo bedoeld was dan zal God wel zorgen dat het werkt toch? Bovendien maak je je relatie bovenmatig afhankelijk van externe factoren, want wat als het even minder perfect voelt? Wie bepaalt of twijfel aan je relatie van God komt om je te waarschuwen of juist van Satan om te voorkomen dat je gelukkig wordt? Wat als iemand zegt dat jullie 'niet genoeg bevestiging' hebben gehad (of niet de 'juiste', misschien in het geval van de TS)? Dan wordt meer dan eens de relatie ter discussie gesteld en worden alle keuzes overboord gezet 'omdat het toch niet voorbestemd was'. Er is geen relatie zonder enige wrijving op z'n tijd en het al of niet 'voorbestemd' zijn lijkt mooi, maar je komt daardoor echt niet onder de minder leuke aspecten van een wederzijdse relatie uit hoor (balen! ).

God stelt dat ware liefde gebaseerd is op een bewuste keuze voor de ander (Agapè liefde) en die keuze mogen we zelf maken. We mogen Gods leiding daarin zoeken, maar de keuze blijft bij onszelf (ook als God een kandidaat aandraagt). Het is dus ook aan ons om de verantwoording te dragen van de keuze als we die eenmaal gemaakt hebben. In die zin zijn er geen 'verkeerde' keuzes zolang je je houdt aan de richtlijnen die God stelt in de bijbel. Dan denk je onder anderen aan geen ongelijk span aangaan (2 Kor 6:14), aan een relatie gebaseerd op wederzijdse liefde en respekt (Kol 3:18,19, Ef 5:25-33, 1 Petr 3:7) en een relatie van beiden met de Heer (Pred 4:12, 1 Kor 11:3). Dit zijn redelijk meetbare criteria die je ondanks je verliefdheid kan toetsen.

Ik denk dat zodra je iemand hebt gevonden op basis van die criteria dat je ook de goedkeuring van God daarin zal krijgen. Dit door aan God een zegen op jullie relatie te vragen. God respecteert de keuzes van mensen, ook al zijn ze niet altijd de meest ideale. De taak is aan ons om die keuzes goed te overdenken en bij de Heer te brengen d.m.v. gebed. Daarom is er gelukkig wat tijd voordat je trouwt om te bepalen of dit echt is wat je wil Ik zit zelf momenteel ook in die molen en onze trouwdag is inmiddels gepland

poeh, dit is langer geworden dan ik dacht

Anyway, my 2c...

[Propje 0]

Quote:

Op vrijdag 04 december 2009 10:12:12 schreef Ecclesiastes het volgende: [...]God respecteert de keuzes van mensen, ook al zijn ze niet altijd de meest ideale.

behalve deze uitspraak ben ik t aardig met je eens..

[Ramòntezuma 0]

@Fred: heb je nog iets aan onze tips gehad?

[Ecclesiastes 0]

Quote:

Op vrijdag 04 december 2009 16:36:51 schreef Propje het volgende: [...] behalve deze uitspraak ben ik t aardig met je eens..

Toch zien we vaak dat God ons onze eigen verantwoordelijkheid laat nemen. Hij zegt niet: "Tsjah, dat was niet de goede he? Ja dat heb ik je nog geprobeerd te zeggen... Denk maar niet dat ik je nu nog ga helpen ofzo"

God laat juist zien dat hij van ons houdt ondanks de keuzes die we maken. Hij wil ons leiden, maar soms gaan we toch de mist in. Je ziet dan dat God zich niet terug trekt, maar manieren gaat vinden om van iets dat gebroken is weer iets heels te maken.

Voorbeelden? De Bijbel stikt ervan:

Rachab de hoer (Joz 2), God heeft een hekel aan hoererij, om van haar huwelijk nog maar niet te spreken, die zal echt niet als maagd het huwelijk in zijn gegaan hoor... Toch zodra ze besluit ondanks haar verkeerde keuzes om het in Gods handen te geven, gebruikt God haar om door haar nageslacht de Messias voort te brengen. Over een gezegend huwelijk gesproken! (aangezien ze in het geslachtsregister van Jezus staat ga ik er even vanuit dat ze blijkbaar toch nog is getrouwd met een Jood nadat Jericho is verwoest)

David en Batseba (2 Sam 11 en 12). Als er één huwelijk niet naar Gods bedoeling geweest is in deze wereld was het dit wel. Om Batseba te krijgen overtrad David zo'n btje elke regel die God had gesteld. Overspel, moord en bedrog. En uiteindelijk heeft David zwaar moeten boeten voor zijn keuzes. Toch als hij het uiteindelijk bij God neerlegt zien we dat God ermee aan de slag gaat. Gevolgen: Het vrederijk van Salomo (zoon van Batseba), en uiteindelijk de geboorte van de Messias...

Paulus kiest ervoor om zo'n btje letterlijk tegen Gods advies in te gaan door toch naar Jerusalem te gaan ondanks verschillende waarschuwingen van de Heilige Geest (Han 21:3 en 10). Toch zie je dat God geen moment zijn keuze bekritiseerd en steeds bij hem blijft.

Ik denk dat we uiteindelijk zelf de verantwoording dragen voor de keuzes die we maken. En ook uit de Bijbel blijkt dat God onze keuzes respecteerd; dit wil niet zeggen dat een verkeerde keuze dan zonder gevolgen blijft. Alleen zolang we terugkomen bij God, of in de eerste plaats niet eens weggaan bij God mogen we erop vertrouwen dat God ook gebroken dingen kan zegenen.

Blijft wel een feit dat je een hoop narigheid voor jezelf kan voorkomen door in de eerste plaats Gods advies mee te nemen in je afweging