Dankzeggen.

[Robert Frans 1.560]

Quote:

Op donderdag 26 november 2009 13:50:11 schreef Ramòntezuma het volgende: [...] Hmm nouja.. dan heb je al gauw dat je het (in je hoofd) opzegt zonder er werkelijk bij stil te staan. Zonder echt te bedenken dat zulke dingen niet vanzelfsprekend zijn. Kun je dat dan wel echt dankbaar noemen?

Bij zoiets als ademen sta je ook niet steeds stil, dat doe je ook automatisch. Zou het ademen dan ook minder van nut worden, of helpt de adem al als je er gewoon volop van leeft? Ik bedoel: iemand met astma zal zeker heel dankbaar zijn voor elke normale ademteug die hij mag nemen, maar zal hij dan bij elke ademteug "dank je wel" moeten zeggen?

Ik denk dat het belangrijker is dat je op God vertrouwd en niets als vanzelfsprekend beschouwd, dan dat je heel vaak maar "dank je wel" zegt. Natuurlijk, het één sluit het ander zéker niet uit, maar het uitgangspunt moet wel goed liggen.

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 26 november 2009 15:59:08 schreef RobertF het volgende: [...]Bij zoiets als ademen sta je ook niet steeds stil, dat doe je ook automatisch. Zou het ademen dan ook minder van nut worden, of helpt de adem al als je er gewoon volop van leeft? Ik bedoel: iemand met astma zal zeker heel dankbaar zijn voor elke normale ademteug die hij mag nemen, maar zal hij dan bij elke ademteug "dank je wel" moeten zeggen? Ik denk dat het belangrijker is dat je op God vertrouwd en niets als vanzelfsprekend beschouwd, dan dat je heel vaak maar "dank je wel" zegt. Natuurlijk, het één sluit het ander zéker niet uit, maar het uitgangspunt moet wel goed liggen.

Ja inderdaad als je tevreden bent met wat je hebt, dan ben je ook dankbaar.

[Ramòntezuma 0]

Quote:

Op donderdag 26 november 2009 15:59:08 schreef RobertF het volgende: [...]Bij zoiets als ademen sta je ook niet steeds stil, dat doe je ook automatisch. Zou het ademen dan ook minder van nut worden, of helpt de adem al als je er gewoon volop van leeft? Ik bedoel: iemand met astma zal zeker heel dankbaar zijn voor elke normale ademteug die hij mag nemen, maar zal hij dan bij elke ademteug "dank je wel" moeten zeggen? Ik denk dat het belangrijker is dat je op God vertrouwd en niets als vanzelfsprekend beschouwd, dan dat je heel vaak maar "dank je wel" zegt. Natuurlijk, het één sluit het ander zéker niet uit, maar het uitgangspunt moet wel goed liggen.

Mooi gezegd