Hoe bekeer ik me? Help!

[Gast Anon_phpbb]

Hoi allemaal,

Ik ben een vlotte meid van 27 en heb nu 3 jaar een relatie met een christelijke jongen. We hebben het echt geweldig samen en ik respecteer zijn geloof en alles wat daarbij komt kijken. Ik ga iedere zondag mee naar de kerk, heb een Alpha cursus gevolgd en we zitten nu ook bij een wekelijkse kring. Vanwege zijn achtergrond wonen we ook niet samen (wat ik wel graag zou willen). Ik pas me dus in alle mogelijke vormen aan aan zijn geloof en ben ook zelf opzoek gegaan naar God. Ik heb veel gelezen en gebeden, maar er gebeurde niks. Nu ben ik mijn zoektocht dus gestaakt. 3 jaar heb ik het geprobeerd...ik geef het op.

Verder ben ik niet gelovig opgevoed en heb sterke normen en waarden vanuit thuis meegekregen. Ik kom uit een liefdevol gezin en heb een fantastische jeugd en opvoeding gehad. Mijn ouders hebben mij ruimdenkendheid meegegeven, respect voor mens, dier en natuur. Ik denk niet in 'hokjes' en geef iedereen een kans. Ik ben niet materialistisch ingesteld en denk vaak aan anderen voor mijzelf. Ook de tegenslagen in het leven heb ik met doorzettingsvermogen en kracht uit mezelf weten te doorstaan. Ik ben er zelfs sterker uit gekomen!

Helaas zitten we in onze relatie op een punt dat hij de toekomst met mij niet aandurft als ik me niet bekeer. Hij vertelt me dat hij zich dan schuldig voelt tegenover God en ziet teveel praktische problemen(met opvoeding van kinderen enzo). Ik vind dat hij het onmogelijke van me vraagt. Ik geloof in wederzijds respect en liefde. Ik geloof in geven en nemen. Ik geloof dat er een weg is voor ons, want wij horen bij elkaar. Als ik mezelf moet veranderen om bij hem te kunnen zijn, wat stelt het dan nog voor? Het klinkt nu allemaal heel dramatisch maar jullie moeten begrijpen dat wij verder een geweldige relatie hebben, met heel veel liefde en genegenheid. Er zijn nooit ruzies en we genieten samen van het leven. Daarom wil ik alsnog tot het geloof proberen te komen. Maar hoe? Er zijn veel aspecten van het christelijk geloof die ik mooi vind. Alleen zal ik nooit met mijn hart geloven in een schepping van 7 dagen en de verhalen van de bijbel letterlijk nemen. Daarvoor ben ik te nuchter, kritisch en feitelijk aangelegd. En ook al weet ik dat de evolutietheorie ook zijn vragen oproept, ik neig toch meer naar de wetenschap. Is er een weg voor mij? Kan ik christen zijn zonder letterlijk in de bijbel te geloven? Is er ruimdenkende kerk die bij mijn levensopvattingen past? Ik heb weleens wat gelezen over een remonstranten gemeente. Kent iemand deze? Alle opmerkingen, meningen en goede raad is welkom! Liefs, Vera

[Michiel 14]

Quote:

Op maandag 26 oktober 2009 15:15:07 schreef Vera82 het volgende: Hoi allemaal, Ik ben een vlotte meid van 27 en heb nu 3 jaar een relatie met een christelijke jongen. We hebben het echt geweldig samen en ik respecteer zijn geloof en alles wat daarbij komt kijken. Ik ga iedere zondag mee naar de kerk, heb een Alpha cursus gevolgd en we zitten nu ook bij een wekelijkse kring. Vanwege zijn achtergrond wonen we ook niet samen (wat ik wel graag zou willen). Ik pas me dus in alle mogelijke vormen aan aan zijn geloof en ben ook zelf opzoek gegaan naar God. Ik heb veel gelezen en gebeden, maar er gebeurde niks. Nu ben ik mijn zoektocht dus gestaakt. 3 jaar heb ik het geprobeerd...ik geef het op.

Een moeilijk proces en geloof kan je ook niet afdwingen denk ik. Bekering gebeurd door God en door overgave en openstelling van de bekeerling. Niet zoeken is het advies, maar gevonden (willen) worden. Het opgeven is misschien nu juist waar het omgaat, zodat je niet meer te krampachtig gaat zoeken, maar het los kan laten om gevonden kan worden.

9 Daarom zeg ik jullie: vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. 10 Want wie vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan. Lucas 11

Quote:

Alleen zal ik nooit met mijn hart geloven in een schepping van 7 dagen en de verhalen van de bijbel letterlijk nemen.

Daar ligt al een antwoord op je vraag. Je sluit hetgeen in de Schrift staat al uit op voorhand. Afgezien of de wereld nu wel of niet in 7 dagen geschapen zou zijn.

Quote:

Daarvoor ben ik te nuchter, kritisch en feitelijk aangelegd. En ook al weet ik dat de evolutietheorie ook zijn vragen oproept, ik neig toch meer naar de wetenschap. Is er een weg voor mij?

Waar komt de notie vandaan dat geloof en wetenschap elkaar zouden uit sluiten? Je kan het ook omdraaien, wetenschap is ons gegeven door God om zo meer van zijn schepping te mogen leren.

Quote:

Kan ik christen zijn zonder letterlijk in de bijbel te geloven?

Dat kan, maar Christen zijn is veel meer dan geloven in datgene wat in de Schrift is opgetekend, het is een overgave aan God, dat Hij je leven mag Leiden.

Quote:

Is er ruimdenkende kerk die bij mijn levensopvattingen past?

Waarom moet het ruimdenkend zijn, want ruimdenkend zijn neigt meestal naar vrijzinningheid en vrijzinnigheid neigt naar niet-christelijk.

Quote:

Ik heb weleens wat gelezen over een remonstranten gemeente. Kent iemand deze?

Ja dat is wel bekend, maar wil je geloven in Christus en Christen worden of wil jezelf bepalen wat en hoe je gelooft? In het geval van het laatste is de Remonstranten bij uitstek geschikt, in het geval van het eerste zou ik je aanraden het te zoeken in het Christendom zelf.

[Eli7 0]

Remonstrants is amper christelijk te noemen als je het mij vraagt. Maar om wellicht wat van je twijfels weg te nemen, het overgrote deel van de christenen neemt de Bijbel niet puur letterlijk. Je zou eens moeten weten hoeveel verschillende mogelijkheden er wel niet zijn om Genesis 1 uit te leggen, zelfs als het gaat om de meer orthodox christelijke hoek.

Maar dan over de vraag hoe je jezelf moet bekeren. Het hele idee van een bekering is dat je je afkeert van je oude leven en een ander leven gaat leiden. Het idee van bekering is voornamelijk dat je God en je naaste op de eerste plaats wilt zetten. Dat het leven zeg maar niet meer om jezelf draait. Daarbij is bekering niet iets magisch oid, het kan ook gewoon een heel nuchter besluit zijn.

Volgende vraag, hoe zet je dan God op de eerste plaats in je leven? Dat is mijns inziens vooral een kwestie van God meer vertrouwen dan een ander.

Wanneer kun je je dan als bekeerd beschouwen? Als jij bidt, niet om zo beter bij je vriend te passen, maar als je bidt, omdat je ook zelf die God wilt leren kennen, dan ben je gewoon een medechristen. En het hele extra christelijke/gelovige leven dat er aan vast kan hangen, is iets dat er geleidelijk aan bij zal komen.

De vraag is dus, wil je God vertrouwen als Hij je zegt dat Hij dat het beste met je voorheeft en jou vraagt om Zijn voorbeeld na te willen doen (het voorbeeld Jezus)? Wil je dat, dan kun je dat God simpelweg laten weten als je bidt. Gewoon door te zeggen dat je je van je eerdere leven wilt afkeren en op God wilt vertrouwen. En in mijn ogen is je bekering dan begonnen. Je bekering is namelijk ook iets dat je hele leven door zal gaan, je blijft namelijk bezig om afscheid te nemen van wat niet/minder goed is en te omarmen wat wel goed is. Maar je de keuze maakt om die weg te willen gaan, dan is je bekering begonnen.

Overigens denk ik dat je dichter bij je bekering zit dan je zelf denkt. Ik iig voor je bidden zometeen als ik deze post getikt heb.

[tortel 0]

Hoi Vera,

Je hebt God gezocht. Maar niet gevonden? Wat bedoel je met "niet vinden". Wat verwacht je om God te vinden? Wat heb jij nodig??? Is het een wonder? Een ervaring?

Groet

Jan

[Dubito 0]

Beste Vera, geloof me, wat jij wilt gaat niet lukken. Als het geloof je na al die tijd niet aanspreekt dan is dat omdat jij geen reden hebt om te geloven. Geloof is emotio, niet ratio. Uit liefde wil jij iets gaan geloven wat je gewoon niet gelooft. Dat gaat toneelspel worden en ellende. En waarom eigenlijk, jij lijkt me (uit de beschrijving) een winnend lot uit de loterij. Jij hoeft jezelf niet te veranderen!

Mijn opa en oma zijn al tientallen jaren samen, de een gelooft (iets vrijzinnigs) en is actief in de kerk en de ander niet. Bij hen gaat het prima samen, ze lezen en bediscussiëren ook samen in een discussie groepje theologische en filosofische boeken. Althans dat deden ze toen ze nog wat jonger waren, mijn opa is daar nu niet meer toe in staat (wordt volgend jaar 90)

Je vriend zou ik adviseren om te kijken naar die elementen van het christendom die jouw ook aanspreken. Dat zal veel met naastenliefde en anderen dingen van mens tot mens te maken hebben. (denk ik) Zo kan je samen heel goed dezelfde waarden en normen hebben. Wat maakt het uit als dat bij hem van binnen gebaseerd is op zijn geloof en bij jou van binnen niet?

[MarinusCopy 0]

Wat Dubito zegt. Daarbij betwijfel ik of geloof een bewuste keuze is.

[Jb 0]

Hallo Vera,

Veel kan ik er niet meer aan toevoegen, wat Dubito schrijft, zegt alles. Dan vooral zijn eerste paragraaf, de rest zie ik iets anders.

Ik heb in een min of meer vergelijkbare situatie gezeten, en ik moet zeggen, ik ben blij dat God ons uit elkaar heeft gehaald. Het ging toch niet lukken.

Geloof is iets wat een primaire voorwaarde is in een relatie, iemand die gelooft zal negatief beïnvloed worden door de atheïst.

Als raad kan ik je enkel geven dat het zal geschieden zoals God het wil.

[Jalikaatje 1]

Volgens mij is je zoektocht naar God niet verkeerd, alleen je motivatie is niet juist. Je wil je bekeren omdat je zo veel van je vriend houdt. Dat is prachtig, dat je zo veel voor hem wilt doen. Maar in dit geval staat je vriend met stip op 1 en komt God erna.

God wil zien dat je Hem zoekt omdat je Hem wilt vinden en Hem wil leren kennen. Niet omdat je vriend dat graag wil, of dat jij het graag wil voor je vriend, maar omdat jij naar God wil, zonder dat je vriend in beeld is.

Wat is het dat je je zoektocht heb gestaakt? Zijn het alleen de wetenschappelijke argumenten of spelen er andere zaken mee waar je moeite mee hebt?

[Jyoti 0]

Erg jammer dat je vriend alleen maar op die voorwaarde bij je kan zijn... Heeft hij in het begin van jullie relatie al laten blijken dat dit een probleem is, of kom je er nu pas achter? Ik vind het een vervelende situatie, en ik denk eerlijk gezegd niet dat je op deze manier en onder deze druk op een eerlijke manier over geloof kunt nadenken.

[Gast Anon_phpbb]

De remonstranten (www.remonstranten.org) zijn een vrijzinnige geloofsgemeenschap die eigen verantwoordelijkheid en vrijheid vooropstelt. Zij nemen als uitgangspunt dat de verhouding tussen mens en God (wat ieder daaronder ook moge verstaan) persoonlijk is en dat het anderen niet past om daarover een oordeel te geven. De remonstranten kennen daarom ook geen dogma's, maar vinden juist dat iedereen zelf aan zijn eigen geloof invulling kan geven.

De remonstranten kennen leden en vrienden. Vrienden voelen zich verbonden met de remonstranten, maar vinden de stap om toe te treden nog te groot. Leden (die hoeven niet gedoopt te zijn, maar de meesten zijn dat wel) moeten een beginselverklaring ondertekenen. Deze beginselverklaring is heel algemeen:

"De Remonstrantse Broederschap is een geloofsgemeenschap die, geworteld in het evangelie van Jezus Christus en getrouw aan haar beginsel van vrijheid en verdraagzaamheid, God wil eren en dienen."

Sommige remonstranten geven aan deze beginselverklaring een heel orthodoxe uitleg, maar de meeste remonstranten gaan juist op een vrije manier met de bijbel om en beschouwen deze als een belangrijke bron van inspiratie, maar niet de enige waarheid. Door het beginsel van vrijheid en verdraagzaamheid is het voor de remonstranten geen enkel probleem dat de leden verschillend geloven. Veel remonstranten schrijven als ze toetreden een persoonlijke belijdenis waarin ze toelichten waarom ze lid zijn geworden. Dit kan de vorm hebben van een klassieke belijdenis, gedicht, essay, lied etc.

Remonstranten zijn al sinds de jaren '80 voorstander van het homohuwelijk (NB: toen was het voor homo's nog niet eens wettelijk mogelijk om te trouwen) - ook dat vloeit voort uit het beginsel dat het anderen niet past om het geloof van homo's en hun band met God te beoordelen (veroordelen) en dat iedereen vrij moet zijn om aan zijn leven en geloof eigen invulling te geven.

Sinds kort is het mogelijk om via internet vriend of lid te worden. De bedoeling is dat de internet-leden/vrienden worden 'doorgeleid'/in contact worden gebracht met de plaatselijke gemeente. Verder hebben remonstranten een landelijke jongerengemeente Arminius, die open staat voor alle belangstellenden (lid/vriend of niet) tot 35 jaar (http://dynamiccontent.nl/arminiuscms/). Arminius is dus niet plaatselijk gebonden en komt een paar weekenden/dagen bij elkaar.

Succes en sterkte met je lastige keuzes. Ik hoop dat jullie een uitweg vinden die bij jullie allebei past en dat dit verhaaltje je wat nuttige info geeft.

[Gast Anon_phpbb]

Hoi Dubito,

Ik ben erg blij met je reactie. Heb het gevoel dat iemand me begrijpt. Het geeft me rust en ik hoop dat ik God zal vinden als ik minder 'moet' van mezelf. Ik vrees dat mijn vriend alles of niets wil...Dus we zien wel waar dat heengaat. Bedankt in ieder geval dat je mee wilde denken!

---

Samengevoegd:

Hoi Jan,

Ja ik denk inderdaad dat ik iets wil 'voelen'. Ik weet ook dat je keuze voor God rationeel kan zijn, maar dat heb ik geprobeerd. Ik had alleen niet het gevoel dat er iets in mij veranderde...Bedankt voor je reactie!

[Étoile 0]

Hey Vera,

Ik vroeg me wat dingen af he... even los van de bijbel en alle christelijke standaardantwoorden en dergelijke want ik denk dat het misschien goed is om te beginnen bij het begin en je niet krampachtig te focussen op het christendom.

Denk jij persoonlijk dat er meer is tussen hemel en aarde?

[tortel 0]

Hoi Vera82,

Als je iets wilt voelen of iets wilt zien van zijn wonderen kracht. Ga eens naar een praise en worship avond ofzo. Of naar een genezingsavond om de wonderen te zien.

Jezus zegt:

Als je niet in mij gelooft om wat ik zeg, geloof het dan om mijn werken!

Je mag ook geloven om de werken die je gezien hebt. Ik weet niet waar je woont. Je mag best een keer langs komen op een gebedsgenezings avond van onze kerk. Of voor je laten bidden om iets te ervaren van God.

Als het jou persoonlijke zoektocht is naar God. Ik zou het vervelend vinden voor je als je je gedwongen voelt om je vriend.

---

Samengevoegd:

Hoi Vera,

Ik wil ook nog tegen je zeggen dat ik het vervelend voor je vind dat je zo onder druk staat. Toch vind ik het knap van je dat je niet in 1 keer afhaakt en het je de nek uit komt. Ik gun je jou tijd en jou eigen zoektocht naar God. En niet gedreven door "een relatie". Veel sterkte, zegen en alle goeds Jan

[Okocha 0]

Hallo beste Vera,

Ik wil je iets voorstellen om erover te denken, trouwens zeer goed dat je kritisch bent want god accepteert niet opgedragen overtuigingen.

Stel je voor dat er een man komt van elders en die legt een volk verplichtingen op. Terwijl het volk met veel meer aantallen en sterker is doen ze hem niks anders dan zijn bevelen opvolgen. Jij als toeschouwer moet je afvragen; het lijkt net of het volk deze persoon kent en een verborgen kracht ziet die ik niet zie, anders zouden ze nooit de verplichtingen opvolgen die hij ze oplegt, tenslotte zijn ze veel sterker dan hem. Het is dus het meest logisch dat het volk weet dat die persoon een politie of een soldaat is die een hele regering of leger achter zich bevindt die hij ieder gewenste moment kan roepen..

Net zoals dit moet je kijken naar de natuur; je zult veel van deze voorbeelden zien die alle los van elkaar een waarheid zijn en samen nog veller zijn dan de zon in de middag.

Een voorbeeld: de wortels van een ui, die zo zacht of nog zachter zijn dan een stukje spons, doen het harde grond doorboren dat hoe dieper hoe sterker/harder wordt. Zelfs komen ze bepaalde stenen tegen die ze ook doen scheuren..? Is dit niet nog logischer dan de voorbeeld van hierboven om te geloven dat er een almachtige god achter dit proces is? Is het niet normaal om te geloven dat mozes de zee heeft gespleten zoals de wortel de steen?

Als je dit interessant leek laat me dan weten en stel je vragen, Ik twijfel niet dat ik ze kan beantwoorden. Ik weet niet veel maar heb veel geleerd..

Groetjes Okocha

[anastasia 0]

Vraag je vriend eens of hij er op durft te vertrouwen dat God zijn weg met je gaat. Dat God onvoorwaardelijk van je houdt staat buiten kijf, of je hem nu ervaart of niet, de vraag is of je vriend ook van je durft te houden als God voor jou nog niet al te concreet is. Als jullie goede afspraken kunnen maken over de opvoeding van de kinderen en goed met elkaar kunnen praten en het niet uitgesloten is dat je weg naar en met God gewoon een wat langere is, zou hij dan het lef hebben om God te vertrouwen, dat Hij zich zal laten vinden, ook al duurt dat wat langer dan hem lief is?

Bekijk eens wat de geloofsbelijdenis is en in hoeverre je daar in mee kunt gaan, waar de struikelblokken zitten. Praat eens met de dominee over je relatie en de twijfel bij je man of doe dat eens samen. Soms helpt de kijk van een ander om knopen door te hakken.

[carla28 0]

geloven kun je niet afdwingen..

en om te geloven moet je ook echt in jezus geloven...

je zou kunnen bidden en vragen of jezus je hart aan wil raken.

mijn man geloofde ook niet ik heb het hem ook nooit afgedwongen ik wist het namelijk van tevoren.

maar hij heeft op een bepaald moment gevraagd of jezus zijn hart wil aanraken hij heeft al zijn zonden opgenoemd.

en jezus heeft hem op een hele bijzondere manier laten weten dat ij bestaat.

[Aimé 0]

Quote:

Op vrijdag 18 december 2009 22:48:06 schreef carla28 het volgende: geloven kun je niet afdwingen.. en om te geloven moet je ook echt in jezus geloven... je zou kunnen bidden en vragen of jezus je hart aan wil raken. mijn man geloofde ook niet ik heb het hem ook nooit afgedwongen ik wist het namelijk van tevoren. maar hij heeft op een bepaald moment gevraagd of jezus zijn hart wil aanraken hij heeft al zijn zonden opgenoemd. en jezus heeft hem op een hele bijzondere manier laten weten dat ij bestaat.

Geloof in God en Jezus kan alleen maar volgen op hetgeen wordt 'gehoord'.

Nadat we dingen over Christus en God hebben in ons opgenomen kan Gods geest deze terug in onze geest terugbrengen om zo in geloof verder te leven.

Conclusie:Mensen moeten geholpen worden een begrip van de bijbel te verkrijgen.

Bijbelstudie met Jehovah's Getuigen heeft reeds tientallen miljoenen mensen hierbij geholpen.

[Piebe 84]

Hoi Vera82, ik heb waardering voor de manier waarop jij begrip toont voor de levensovertuiging van je partner. Doch begrijp ik niet waarom hij niet verder met je wil, want als hij de Bijbel zou lezen kon ie weten dat jij je helemaal niet hoeft te bekeren om gezegend te zijn.

Ik heb zelf jarenlang een relatie gehad met een atheïst die een stuk minder open stond voor het christendom als jij. Ik hoop dat je vriend zich snel achter de oren krabt en realiseert dat hij jou vrij moet laten.

[WonderfulStar 0]

eerst een relatie aan gaan met iemand die niet gelooft en vervolgens móet diegene maar veranderen (zich bekeren) omdat hij anders niet verder wil. dat gaat er bij mij niet in.

[Leander B 0]

Quote:

Op zaterdag 19 december 2009 12:22:36 schreef Piebe het volgende: want als hij de Bijbel zou lezen kon ie weten dat jij je helemaal niet hoeft te bekeren om gezegend te zijn.

Waar staat dat dan in de bijbel?

[Piebe 84]

Quote:

Op dinsdag 05 januari 2010 12:51:31 schreef Leander B het volgende: [...] Waar staat dat dan in de bijbel?

Hand 16,31

En zij zeiden: Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

1 Kor 7,14

Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door de man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.

Heb 11,7

Door het geloof heeft Noach, door Goddelijke aanspraak vermaand zijnde van de dingen, die nog niet gezien worden, en bevreesd geworden zijnde, de ark toebereid tot behoudenis van zijn huisgezin; door welke ark hij de wereld heeft veroordeeld, en is geworden een erfgenaam der rechtvaardigheid, die naar het geloof is.

[Leander B 0]

Dank je weer wat geleerd!

[Mandel 0]

Hall Vera,

Veel sterkte met je keuze. Ik hoop dat je eruit komt. Ik vind niet dat IEMAND het recht heeft je iets op te dringen dat je niet wil. Hoe fantastisch een bekering ook kan zijn.