[Gereformeerd]Predestinatie/verbond

[Machiavelli 0]

Onderlaatst had ik een gesprek met een vriendin over de uitverkiezing zoals die in de gereformeerde leer (en dan heb ik het over de leer zoals die tot ons komt vanuit de 3FvE).

Nu heb ik die volgens mij niet echt duidelijk en wat eenzijdig uigelegd met weinig aandacht voor het verbond en de reactie van die vriendin was dan ook overwegend negatief.

Nu weet ik dat er verschillende visies bestaan over de relatie tussen uitverkiezing en verbond en dat het dus lastig is om te spreken over een enkele leer, maar nu vroeg ik mij af of hier mensen zijn die hier wat meer en een enigzins heldere uitleg over kunnen geven zodat ik de betreffende vriendin ook hierheen kan verwijzen en zodat users die misvattingen hebben over dit onderwerp ook wat wijzer worden..

Disclaimer: Dit topic is niet bedoeld om vanuit 'evangelisch', katholiek of een ander standpunt aan te tonen dat de gereformeerde leer niet klopt

[Raido 0]

Ik hang steeds meer naar de verbondsopvatting zoals je die vooral ziet in de Gereformeerde Bond, HHK en delen van de CGK. Korte opsomming die nodig zijn om dit goed uit te leggen:

1. Er zijn twee verbonden (wanneer het op bekering en wedergeboorte aankomt)

      a). Werkverbond, gesloten met Adam en verbroken door Adam waardoor wij in de zonde       liggen en niet door werken zalig kunnen worden. Dit verbond is door de mens       verbroken, maar nog wel steeds geldig. Wanneer je verloren gaat is dat omdat je in       dit verbond begrepen bent, door Adam.

      . Genadeverbond, opgericht van voor de grondlegging der wereld tussen de Vader en       de Zoon waarbij de Zoon als Verbondshoofd fungeert. Geopenbaard aan de mens in de             zogenaamde Moederbelofte waar de voorspelling is dat er een Zoon geboren zal worden       die zal sterven voor de zonden van de mensen.

Binnen dat genadeverbond heb je twee bedelingen, bedieningen of testamenten. Die onder Israel, voor de komst van de Messias en na de komst van de Messias. In het eerst werd dit bezegeld door de besnijdenis. Na de komst van de Messias is dit bezegeld door de Heilige Doop.

Omdat God jou verkoren heeft moet jij gedoopt worden, daarmee zet God jou net als Israel vroeger appart van de andere volkeren (geheiligd). In de doop doet God de belofte dat Hij jou God wil zijn indien je in Hem zult geloven en Hem zult dienen met geheel uw hart, met geheel uw verstand en met alle krachten. Je zondige natuur dood en een nieuw godzalig leven zult leiden.

In het genade verbond zijn er 'Tweeërlei kinderen' zij die de oproep gehoorzamen (uiteraard met de gereformeerde leer in ons achterhoofd) en zij die dat niet doen. Lees bijvoorbeeld eens de gelijkenis van Lazarus en de rijke man. Beide zijn op verschillende manieren verkoren en op verschillende manieren verbondskinderen. Lazarus gehoorzaamde God, de rijke man niet. Beide worden door Abraham 'kinderen' genoemd.

Verkiezing hierbij is iets wat ergens op de achtergrond staat en er slechts is tot vertroosting. de DL spreken hier over met de woorden (vrij) 'Wanneer God geen verkiezing had zouden we allemaal verloren gaan'.

[Kapitein 0]

Net als Raido hang ik naar de 2-verbonds leer. En de uitleg die hij geeft onderschrijf ik ook. Echter kijkend naar Machiavelli's vraag ligt het antwoord deels in de verbonds uitleg. Ik zou zeker de verbondsleer uitleggen ter illustratie, maar wanneer het op uitverkiezing aankomt moeten we erg voorzichtig zijn. Uitverkiezing wordt binnen veel (niet alle) evangelische groeperingen afgewezen en veel mensen die niet bekend zijn met de uitverkiezingsleer vinden haar ronduit onrechtvaardig, waardoor de reacties negatief kunnen zijn.

Wanneer we kijken naar het werkverbond, verdienen we allemaal de dood, en dat moet ons uitgangspunt zijn in de uitleg. De mens verdient op grond van de verbondsbreuk in Adam, aangevuld met de eigen dagelijkse zonden, de dood. God is derhalve aan de mens niets verplicht. Hij heeft alleen maar rechten.

De mens daarentegen is vol schuld. Iedereen die niet behouden wordt, heeft dit dus verdiend. Dat God echter toch mensen wil behouden is een uiting van genade. Niemand heeft die dus verdiend. Wanneer God maar 1 enkel mens zou behouden, dan betoont Hij daarmee dus al (niet verdiende) genade. Het feit dat Hij meer mensen wil behouden is dus een uiting van nog meer (onverdiende) genade.

Wanneer wij uitverkiezing bezien vanuit menselijk perspectief dan stellen we de vraag: "Waarom ik wel en hij of zij niet...... Dat is niet eerlijk". Wat wij bedoelen is dat we het niet eerlijk vinden dat de ander niet behouden wordt. We zouden die houding echter om moeten draaien en zeggen: "Waaraan heb ik zoveel genade verdient?" want in het lichtt van God's verbond is de afwijzing van de ander niet het probleem, want die afwijzing was verdiend. Juist het feit dat God mij behouden wil is waar we onze vraagtekens bij moeten zetten. We zouden verwonderd moeten zijn dat ons, mij, die genade (die wij/ik niet verdiend heb) ten deel valt.

Dan zien we (vanuit Reformatorisch perspectief) uitverkiezing in een juist licht. En waarom hij/zij niet en ik wel? Dat ligt besloten in God's souverein besluit, wij hebben daar niets over te zeggen. Onze mening is daarin van geen belang. De enige vraag die wij onszelf hoeven te stellen is: "Neemt God de hoogste plaats in, in mijn leven?" Wanneer het antwoord daarop "Ja" mag zijn, dan hoef je over zaken als uitverkiezing niet druk te maken, dan mag je dat laten rusten in God's handen.

Hartelijke groet