overpeinzingen over muziek

[Dubito 0]

Ik was aan het denken over muziek. Welke muziek vind ik nu mooi, en waarom? Verschil ik met andere mensen? Ben ik een vreemde eend, of zeggen er straks een heleboel mensen, hah dat herken ik dat heb ik ook.

Ik zal eens een aantal punten opschrijven die op mij van toepassing zijn en ben benieuwd hoe dat bij jullie is.

- Ik ben nooit een fan geweest van 1 groep of 1 artiest, in de zin dat je er heel vaak naar luistert en elke CD van die groep koopt / download en mooi vind. ook geen tienerkamers vol posters enzo

- Ik vind mezelf niet echt muzikaal, kan niet zo goed zingen, weet niet veel van de theorie achter muziek en kan nooit goed aangeven waarom ik liedje A nu heel mooi vind en liedje B niet.

- Ik luister muziek in periodes, dat kan weken zijn, maanden, of zelfs jaren, periodes dat ik bepaalde muziek vaak op zet en dan weer lange tijd niet. Is mijn aandacht ineens op iets anders gericht? Vergeet ik het gewoon? Of veranderd mijn smaak? Ik denk een combinatie van dit alles. Meestal vind ik het nog steeds mooi als ik iets na jaren herondek, en soms denk ik bleuh, dat ik dáár ooit naar heb kunnen lusiteren...

- Ik luister echt naar van alles, klassiek, dance, rock, blues, folk, disco etc en uit verschillende tijdperken, fifties, sixties, seventies etc

- Het gekke is, dat ik een vraag als: \"Hou je van Dance?\" of \"Hou je van Rock\" niet zomaar met ja kan beantwoorden. Geef mij 10 willekeurige dance tracks die alle tien populair zijn geweest, dan is het zo dat ik er 8 van die 10 afschuwelijk vind. Het gekke is, dat ik die andere 2 dan weer helemaal te gek vind.

Ik zal dit verder illustreren met een voorbeeld. Je hebt bv van die lijstjes, bv 500 Greatest Songs of All Time door het blad Rolling Stone of ID&T top 500 dance tracks

Veel mensen die ik ken zetten graag zo'n play list aan, en luisteren dan met plezier naar wat er voorbij komt, als een radio uitzending. Ze weten dat ze van die muziekstijl in het algemeen houden, en dan is het wel prima wat er allemaal voorbijkomt.

Ik vind dat niks. Ben ik een krenten uit de pap iemand? Ik lijk het ene liedje met een 9 of een 10 te waarderen en het andere liedje met een 2. En bijna nooit een mager 6-je, het is of heel mooi, of helemaal niks. En dan vind ik het dus ook niet leuk om naar zo'n hele lijst te luisteren, want het merendeel is in de categorie helemaal niks. Zo'n radio 2 top 2000 in december vind ik ook geweldig om muziek te leren kennen, maar ik luister er niet lange tijd naar, want een groot gedeelte interesseert me niet.

Nemen we die Dance lijst. Ik heb laatst zo'n lijst beluistert en gerangschikt. Van 5 sterren tot 1 ster. Het meeste vind ik pokkeherrie, 1 ster. Als je me vraagt, hou jij van Dance muziek, dan zou het antwoord moeten zijn, nee, want ik discard 90% of meer van die muziek. Toch kregen een aantal tracks 5 sterren, en die vind ik dan ook echt geweldig mooi. Voorbeelden:

Depeche Mode - Enjoy the Silence (2004 remix)

Age of Love- Age of Love

Daft Punk - Da Funk

Usura - Open your Mind

Darude - Sandstorm

Faithless - God is a DJ

the KLF - What time is Love

Pet Shop Boys - Discoteca

Mischien zit er wel een verband tussen, maar ik weet te weinig van muziek om dat te ontdekken.

Als tiener had ik dat ook al, vond ik eigenlijk nooit een heel album mooi, maar kon wel enthousiast singles kopen. Vooral omdat je dan soms een heleboel varianten kreeg. Maar ik heb dat dus ook bij mainstream grote namen zoals U2, Genesis, Oasis of modernere varianten als Coldplay, Franz Ferdinand en ook bij Paganini, Liszt of Rachmaninov om een hele andere categorie te noemen.

Ik sluit me ook meestal aan bij de meerderheid, hiermee wil ik zeggen, als je van iemand de top hits pakt (dit kan dus ook klassiek zijn, ik bedoel gewoon de meest populaire werken) dan is de kans groot dat ik daar ook meer persoonlijke favorieten uit haal dan uit de rest van het werk. dit betekent natuurlijk niet dat ik altijd 'de smaak van de meerderheid' volg, maar het komt wel vaak overeen.

[Andere Jas 2]

O heb ik ook, ik beschouwde mijzelf jaren als metalhead terwijl ik het gros van de metal belabberd vond. Maar omdat de muzikale kenmerken in metalsubstromingen duidelijker zijn, want de muziek is extremer weet ik voor mijzelf of ik sommige muziek gaaf vind aan de hand van wat kenmerken, zoals snelheid, een aantal melancholisch aanvoelende toonintervallen en sommige productie technieken. En sommige deathcorebands gebruiken een bepaald akkoord in hun breakdowns die gewoon alle tanden uit je gebit rost. Is ook wel een beetje een kouwe douche zo nu en dan omdat je als muziek liefhebber toch geneigd bent om een mystieke dimensie aan muziek toe te kennen, terwijl er een formule bestaat voor de meeste sferen die muziek kan oproepen.

[Donnie 0]

Van een aantal artiesten/bands wil ik echt alles hebben, zowel de studio-albums, alle outtakes, maar ook zoveel mogelijk live-opnames, zowel de officiele als (goede) bootlegs.

Maar van de meerderheid van wat me aanspreekt, zoek ik soms alleen de beste (Live-)albums uit, de rest laat ik dan links liggen, of ik maak weer een compilatie-CD van download-nrs.

(hoewel het downloaden er bij mij wel een beetje af is)

singles heb ik nooit echt gekocht, ik ging altijd voor de albums, hoewel er op singles vaak weer exclusieve nrs staan, zodat ik daar achteraf nog wel eens naar op zoek ga.

En het luisteren in periodes herken ik wel, ik heb ook vaak dat ik een paar weken alleen recente muziek luister, en dan weer een paar weken alleen jaren '70, bvb.

Of ik blijf een week bij een bepaalde band hangen (of heel soms een enkele CD)

[Dubito 0]

Quote:

Op zondag 20 september 2009 12:40:17 schreef AndreasJ het volgende: .... weet ik voor mijzelf of ik sommige muziek gaaf vind aan de hand van wat kenmerken, zoals snelheid, een aantal melancholisch aanvoelende toonintervallen en sommige productie technieken.

Zoiets bedoel ik precies! Dat zit er bij mij vast ook wel in , alleen weet ik er te weinig van af om het te herkennen.

[Nanoe 0]

Dan vind ik Simple Plan weer helemaal geweldig, maar ook lang niet alle nummers, dan vind ik Within Temptation weer super, ook niet alle nummers. Totdat ik ontdek wat de tekst van W.T. inhoud! Nu vind ik Casting Crowns heel mooi, alleen al vanwege de tekst en vanwege de muziek (rock, geloof ik??) ook Fireflight heeft wel iets!

Ik houd het nooit lang uit op 1 band/muziekgroep/popgroep en vind ook lang niet alle nummers leuk! en het is ook niet zo dat ik alleen maar die muziek luister! Dit heb ik nu alleen met Casting Crowns en Fireflight, dat is nu echt de enige muziek die ik luister, maar dan heb je ook veel nummers, die ik allemaal leuk vindt! Dit is voor mij de eerste keer dat ik echt alleen naar die muziekgroepen luister!

[Credible 0]

ZAO - t.A.T.u.

Laïs - Robyn

Alice Cooper - Chicks on Speed

Henry Rollins - Goldfrapp

Tracy Bonham - Sophie Ellis Bextor

16 Horsepower - Lykke Li

Galactic Cowboys - Emilie Simon

Mijn kinderen vragen zich hardop af wat er toch mis is gegaan met de muzieksmaak van hun vader. Persoonlijk geniet ik wel van de zeer uiteenlopende muziek waar ik van kan genieten en voel niet de noodzaak verantwoording af te leggen.

Van headbangen tot huppelkutten, het is maar net hoe mijn bui is.

* niet vergeten weer eens wat van de Spice Girls te downloaden

[Olorin 155]

Quote:

Op maandag 21 september 2009 00:09:07 schreef Rudibu het volgende: ZAO - t.A.T.u.

Welke is dat?

[Credible 0]

Quote:

Op maandag 21 september 2009 00:31:01 schreef Olorin het volgende: [...] Welke is dat?

Het lijstje is niet "Artiest - Titel" maar "Artiest - Artiest"

Zoek t.A.T.u. maar eens op, dan begrijp je de vraag van mijn kinderen misschien.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op zondag 20 september 2009 23:27:06 schreef Dubito het volgende: [...] Zoiets bedoel ik precies! Dat zit er bij mij vast ook wel in , alleen weet ik er te weinig van af om het te herkennen.

Tsja, ik ben drummer, ik neurie gitaarpartijen die ik denk dat ze gaaf zijn en ik stoei wel eens wat met sytnhetische klankvorming. Ik ben gewoon een nerd. Je hoeft het ook niet allemaal te snappen, genieten is genoeg. Maar dat zit wel snor volgens mij.

[Think 0]

Dan ben ik toch een heel ander type muziekliefhebber dan Dubito. Net als Donnie, als ik een band heel gaaf vind, dan wil ik er alles van hebben. Joy Division bv. is zo'n band die ik gemeen heb met Donnie, leid ik uit Donnie's avatar af. Maar ook De Kift, Sisters of Mercy, Anne Clark: ik wil er alles van hebben wat ik vinden kan, ook alle bootlegs die ik tegenkom. En dat zijn jarenlange liefdes, de meeste van deze bands al 18 jaar (=bijna mijn halve leven, rond mijn 20e werden de zaden gezaaid van mijn huidige smaak). En daarnaast een heleboel bands waarvan ik een of meerdere albums gaaf vind. Zelden dat ik een band waardeer om enkele losse nummers - als ik een band echt leuk vind, wil ik albums hebben. Ik heb wel een mapje 'losse tracks' in mijn mp3-collectie, maar dat is slechts 1% van het totaal aantal nummers.

[Jyoti 0]

Ik zit een beetje tussenin blijkbaar. Dat ik alles wil hebben van een groep, dat heb ik dus niet. Er zijn groepen waarvan ik alles wat ik ervan heb geniaal vind, maar toch heb ik niet zo de behoefte om ook hun andere werk te leren kennen. Maakt het makkelijk bij cd's kopen, ik hoef dure speciale edities en weetikwat niet zo, ik koop meestal gewoon die cd's die afgeprijsd liggen voor 8 euro (waardoor ik van veel bekende bands dus alleen de meest obscure dingen heb, wel grappig).

Maar ik luister dus wel naar cd's in hun geheel, singletjes kopen heb ik nooit graag gedaan. Ok, ik heb hier en daar wel een verzamelaar, maar da's relatief verwaarloosbaar en die luister ik ook niet zo heel vaak. Hier en daar zijn er cd's waarop ik maar een aantal nummers goed vind, maar dat zijn toch eerder uitzonderingen.

[Qizm 0]

well, ik luister mijn muziek per definitie in albums. Ik luister enkel losse nummers om een idee te krijgen of het album de moeite waard is...

verder, qua smaak: ja, dat wisselt. en zoals je al zei, dat wisselt ook vaker dan niet binnen een genre. Het is gewoon een kwestie van of een album mij interesseert of niet.

greatest hits compilaties doe ik echt -ab-so-luut- niet aan. Daar klopt zo veel niet aan... muziek uit allerlei periodes van de artiest door elkaar gegooid, vaak enkel en alleen de singles (de rest van een album doet voor mij meestal zelden onder voor de single.) waar het op neer komt is, elk nummer op een best of is deel van een -album-. Zo'n compilatie luisteren is het muzikale equivalent van alle zoen-momenten van Hugh Grant uit zijn films knippen en die achter elkaar plakken, voor mijn gevoel.

[Olorin 155]

Ik luister vaak vooral albums. Dat komt omdat een deel van die muziek niet stopt bij een bepaalde track, maar het album min of meer een geheel is. Voor de rest ook omdat ik na een track de band niet zat ben en er meer van wil horen, zeker als ik weet dat de nummers steeds mooier gaan worden. Of omdat een nummer een deel haar kracht heeft zitten in het nummer ervoor.

Ik kan wel voor een deel vertellen waarom ik een bepaald nummer mooi vind.

Ik heb een aantal bands/artiesten die ik erg goed vind, helaas brengen ze dan een album uit wat dan een tegenvaller is. Ik heb wel heel erg dat als ik een bepaalde band/artiest erg goed vind, ik dan zomaar een band/artiest die er op lijkt helemaal niks aan vinden. Dat heb ik helemaal als zo'n album er teveel op lijkt. Dan is zoiets al snel 'een mindere variant van...', en daar word ik niet blij van. Dus vaak vind ik maar een erg beperkt aantal bands/artiesten van een genre goed. In redelijk wat genres zijn er wel een paar liedjes of zelfs bands/artiesten te vinden die ik wel leuk vind. Maar er zijn wel bepaalde muziek genres waar ik meer mee op heb dan andere genres. Dan kan het zo zijn dat ik er nog steeds niet gek op ben, maar het een genre is wat ik 'leuker' vind om wat van te horen dan andere genres. Ook zijn er bepaalde genres die me meer boeien dan anderen om zaken die slechts maar deels met m'n muzieksmaak te maken hebben.

Met verzameldingen (tenzij het van de zelfde band/artiest is) of singles heb ik trouwens niks mee. En dingen als top40 en radiozenders vind ik ook geen bal aan, omdat je je dan door een hele hoop troep moet worstelen voor dat enkele nummer wat wel leuk klinkt.

[Credible 0]

Quote:

Op dinsdag 22 september 2009 00:40:58 schreef Think het volgende: Net als Donnie, als ik een band heel gaaf vind, dan wil ik er alles van hebben.

Ook zoiets. Ik koop nauwelijks cd's, downloaden ook niet vaak meer, maar huur ze bij de discotheek (muziekweb.nl).

Als ik weer eens nieuwe muziek heb ontdekt huur ik een paar cd's van die artiest, soms meteen alles.

Uiteindelijk blijf ik niet alles luisteren maar het staat wel op mijn schijf. Nu ik er zo over nadenk, kan ik mijn muziek indelen naar blijvend, voorbijgaand en speciaal.

Blijvend is bijvoorbeeld Alice Cooper. Daar luisterde ik als puber al naar. Ik had al een behoorlijke verzameling vinyl van deze man toen ik, door een bepaalde gebeurtenis, besloot die verzameling te vernietigen.

Jaren later begon het weer te jeuken en sindsdien heb ik alles weer aangeschaft (cd en digitaal).

Hij heeft een aantal belabberde albums gemaakt die ik natuurlijk wel heb. Dat dieptepunt hoort bij Alice, zonder die albums is het plaatje niet compleet.

Voorbijgaand was Madonna. Toen ik 19 was had ik alles wat ze had uitgebracht aan lp's en maxi-singles. Na drie albums was de lol eraf. Sindsdien boeit haar muziek me totaal niet meer.

Speciaal is bijvoorbeeld Tracy Bonham. Haar muziek leerde ik kennen via een client (14 jaar) in de hulpverlening die mij een cassettebandje gaf met de mededeling dat ik dat waarschijnlijk wel goede muziek zou vinden. Ze had gelijk.

Zij vertrok bij ons uit de daghulp maar steeds, als ik de muziek van Tracy Bonham beluisterde, moest ik aan haar denken. Nu, ongeveer dertien jaar later, heb ik weer contact met deze jongedame. We luisteren nog steeds Tracy Bonham.

[Dubito 0]

Mooie verhalen.

Ik herken het beeld van de album luisteraar. Ik denk dat je zo inderdaad een veel beter 'beeld' krijgt van de artistieke boodschap van de muzikanten (mits die er is natuurlijk, dit geldt niet voor sommige hiep hiep hoera muziek)

Er zijn in allerlei genres van rock tot hiphop altijd serieuze muzikanten geweest die ook nog een (persoonlijk) verhaal in hun muziek willen stoppen. Ook zijn er serieuze muzikanten die dat niet deden. Op zich hou ik van beide soorten. Maar een boodschap wil mij nog wel eens ontgaan, zo ben ik totaal niet tekstgericht. Ik luister vooral naar de melodie, ritme etc en weinig naar de lyrics.

[Jyoti 0]

Idem, ik weet vaak pas waar een nummer over gaat als ik de lyrics in het boekje eens lees.

[Credible 0]

Quote:

Op woensdag 23 september 2009 22:25:53 schreef Iriacynthe het volgende: Idem, ik weet vaak pas waar een nummer over gaat als ik de lyrics in het boekje eens lees.

Of ik verta er geen hout van en vind het toch mooi. Zoals bij Mylène Farmer en Emilie Simon.

Klinkt heerlijk maar waar het over gaat .... pas d'idée!

[Dagmar 0]

Ik ben zo iemand die graag alles van de artiest heeft en dan alle albums achter elkaar kan luisteren. En zo iemand die wanneer ze een hokje leuk vindt ook het héle hokje leuk vind.

En zo iemand die dusdanig rare talen luistert (laat-Latijn, middelhoogduits, fins enzeau) dat ik meestal geen idee heb waar het over gaat zonder lyricsboekje

[JoostG 27]

Ik ben de laatste dagen tot de conclusie gekomen dat mijn tattoo niet eens zo onchristelijk is dan ik dacht

Het is een 'hatchet man', het teken van het Detroitse rap-label 'Psychopathic Records' van (oa) Insane Clown Posse.

De teksten van die rap-duo zijn over het algemeen duister en 'fout' maar blijken allemaal een diepere (en jawel, religieuze) betekenis te hebben. Er is zelfs een website waar de teksten worden vertaald in heuse preken (die gewoon gaan over doop, spreken in tongen, Jezus als verlosser.. etc).

En tja.. Het is weer eens iets anders dan Matt Redman of Rebecca St James

[Jyoti 0]

Quote:

Op donderdag 24 september 2009 10:04:18 schreef Dagmar het volgende: En zo iemand die dusdanig rare talen luistert (laat-Latijn, middelhoogduits, fins enzeau) dat ik meestal geen idee heb waar het over gaat zonder lyricsboekje

Lol, ok, dat heb ik ook wel eens, maar ook bij lyrics in een taal die ik wel versta, let ik er in het algemeen niet zo op.

[Qizm 0]

Quote:

Op woensdag 23 september 2009 21:36:55 schreef Dubito het volgende: Er zijn in allerlei genres van rock tot hiphop altijd serieuze muzikanten geweest die ook nog een (persoonlijk) verhaal in hun muziek willen stoppen. Ook zijn er serieuze muzikanten die dat niet deden. Op zich hou ik van beide soorten. Maar een boodschap wil mij nog wel eens ontgaan, zo ben ik totaal niet tekstgericht. Ik luister vooral naar de melodie, ritme etc en weinig naar de lyrics.

maar er zijn ook albums die een speciale opbouw of een "verhaal" hebben zonder dat deze uitgebreide lyrics heeft. Kid A van Radiohead is daar volgensmij een goed voorbeeld van