Wat vinden jullie van vreemdgaan?

[Corientje123 0]

Vreemdgaan.. Pff..

Ik kan wel zeggen dat als mijn vriend vreemd zou gaan, ik hem zonder pardon de deur zou wijzen. En hij moet dan wel met heel veel spijt terug komen, zodat ik het dan weer opnieuw ga proberen.

En ja, ik houd echt ontzettend veel van hem maar een keer vreemdgaan leid naar mijn idee ook wel naar vaker vreemdgaan.. (Is gewoon helemaal mijn eigen idee hoor!)

Ook als ik getrouwd zou zijn denk ik wel dat ik op deze manier zou reageren, alleen maar omdat ik trouw beloof als ik trouw en vreemdgaan dan niet zie als tegenspoed.

Vreemdgaan is gewoon ontzetttend dom..

Als iemand in mijn vriendenkring vreemd zou gaan (wat ik me overigens niet kan voorstellen en nog nooit gebeurd is) zou ik echt zeggen dat ik het ongelovelijk dom zou vinden.. Verder zou ik er weinig over doorgaan, wat mij betreft moet die persoon dan maar zelf uitzoeken wat hij verder gaat doen met zijn relatie.

Overigens vindt ik excusus als `ik had teveel gedronken` echt ongelovelijk dom..

[WonderfulStar 0]

vreemdgaan vind ik echt niet kunnen. ik heb er altijd al een hekel aan gehad.

mocht bart vreemd gaan dan staat ie zonder pardon met zn spullen op de gallerij en hij bekijkt het maar. dat klinkt heel cru en ik zal er ook echt heel verdrietig om zijn. maar mijn vertrouwen zal dan gewoon ernstig beschadigt zijn, onherstelbaar. ik heb al een ongelooflijke moeite met vertrouwen, als iemand dan mijn vertrouwen zo erg schaadt krijgt hij geen tweede kans.

en met dat afghanistan gedoe. óf ga bij je man/vrouw weg, óf je wacht maar. voor mij is het heel simpel.

[Mr. Emilio 0]

Wee hem die vreemdgaat met mijn vrouw. Het ware beter voor hem bedekt te worden met een dikke laag honing en een groep hongerige beren tegen te komen.

Hoeveel ik ook van mijn (aanstaande) vrouw houd... Ik denk dat ik het haar niet zou kunnen vergeven.

[Jyoti 0]

Op zich vind ik wel dat er ruimte moet zijn om als koppel bespreekbaar te maken wat kan en wat niet kan. Ik ken mensen die een open relatie hebben en daar heel gelukkig in lijken te zijn, en ook al weet ik niet of ik dat zelf zou kunnen, ik respecteer hun keuze wel. Vreemdgaan valt voor mij eigenlijk niet noodzakelijk samen met "seks (of kussen) met een ander", maar eerder met "de grenzen die je als koppel afspreekt overschrijden". Ook in een open relatie neem ik aan dat er sprake kan zijn van vreemdgaan, als je dingen voor elkaar verborgen begint te houden enzo. Nuja, niet dat ik ervaring heb daarmee, maar ik kan het me wel voorstellen.

Ik vind vertrouwen zodanig essentieel in een relatie dat ik het echt walgelijk vind om iemand te bedriegen. Maar ik zou echt niet kunnen zeggen of ik het in zo'n geval uit zou maken of niet. Dat hangt misschien ook van de omstandigheden af. Nuja, misschien ook niet he, misschien dat ik Pieter meteen op straat zou zetten als zoiets zou gebeuren, ik zou het niet kunnen zeggen. Ik hoop dat ik het ook nooit te weten kom.

[bartus3 0]

het heeft mij een hoop ellende gegeven.

mijn ex vrouw is een aantal keer vreemd gegaan, ik heb het dr kunnen vergeven.

bij de eerste 2x dat ze vreemd ging hebben we hulp gezocht en is het goed gekomen, alleen bij de laaste keer ging dat niet meer, daarom zijn we helaas gescheiden.

het heeft heel veel pijn gedaan en heb veel problemen daar door gehad.

dus als je t mij vraagt? ga nooit vreemd dat bezorgd de ander een hoop ellende.

[Credible 0]

Achterlijk of niet, ik herken het ook niet. Ik begeef mij hoofdzakelijk tussen niet-christenen maar daar vang ik nergens signalen op dat er gemakkelijker wordt gedacht over vreemdgaan dan bijvoorbeeld 10 jaar geleden.

[Michiel 14]

Admod note: Topic opgeruimd, open een geheel nieuw topic over de grenzen en grijze gebieden van respect en het serieus nemen van anderen en/of hun mening. Hier BOT.

[Light Jr. 0]

Quote:

"anastasia" schreef het volgende: Kijk, dat ze minder scheiden, dat geloof ik graag, maar dat ze minder vreemdgaan, dat nu weer niet. Een kwart van de mannen en vrouwen gaat vreemd en iets minder dan 10% van kinderen zijn van een andere vader dan degene waarmee getrouwd werd.

Ik vind het eigenlijk heel waarschijnlijk dat Christenen gemiddeld genomen minder vreemdgaan dan niet-gelovigen. Als je een beetje serieus bezig bent met geloof heb je one hell of a stick behind that door... "Safe" vreemdgaan kan niet als Christen, want God ziet alles.

Aan de andere kant trouwen Christenen vroeg en missen ze daardoor een stuk experimentele fase.

Dat Christenen minder lustgevoelens en verleiding kennen geloof ik niet. Alleen denk ik dat ze daar gemiddeld genomen iets anders mee om gaan.

Verder vind ik vreemdgaan ook heel kwalijk. Ik kan me omstandigheden voorstellen waaronder iemand die al lang een relatie heeft waar de spanning uit is en het vuur van de verliefdheid gedoofd is, een keer de fout in gaat. Fouten maken we allemaal. Maar met dit type fout ondermijn je in principe het vertrouwen en daarmee de fundering onder je relatie... ik weet niet of het bij mij nog goed zou komen.

Er zullen best mensen zijn met een open relatie die daar happy in zijn, maar als Christen kan ik dat niet goedkeuren.

[JoostG 27]

Mooi gezegd, Light

[Sui 0]

.

[Aviator 0]

Quote:

Op zaterdag 18 juli 2009 14:20:56 schreef Stukje 2 het volgende: Hoe zit het eigenlijk met al die voorbeelden in de Bijbel waarbij er niet echt afkeurend wordt gesproken over het hebben van meerdere vrouwen? Veel "favorieten" van God hadden meerdere vrouwen (het zijn ook steeds de kerels die meerdere vrouwen hebben en niet andersom. Of misschien dat wel, maar dan worden de vrouwen steevast "hoeren" genoemd). In Deuteronomium 21:15 wordt zelfs uitgelegd hoe je moet omgaan met het verdelen van de erfenis als je zonen hebt bij een vrouw die je liefhebt en eentje die je niet zo leuk vindt.

Vanmorgen ging bij ons de preek over de vrouw die door de schriftgeleerden bij Jezus wordt gebracht, waar Jezus zei: "wie zonder zonde is, werpt de eerste steen..."

Toen moest ik aan dit topic denken.... Zie ook de post van Maccabeus.

@ anastasia: Ik denk dat je gelijk hebt en dat het niet verkeerd is de realiteit onder ogen te zien... Daarom ook vraag ik me wel eens af "hoe moet je daar nu op reageren/ mee om gaan..."

@ Maccabeus: Ja aan de ene kant is het verhaal "mooi" aan de andere kant kan ik me voorstellen dat het moeilijk te behappen is. Het lijkt er een beetje op in dit verhaal dat die vrouw er wel heel makkelijk afkomt, toch denk ik dat wanneer je spijt hebt, het voorval je hopelijk niet in de koude kleren laat zitten...

Quote:

Op donderdag 23 juli 2009 19:56:48 schreef Multatuli het volgende: Iemand die vreemdgaat is teveel bezig met het vervullen van zijn behoeften, dan met de emotie die er tegenoverstaat: houden van.

Toch denk ik dat de behoeften je soms heel ver kunnen meeslepen en dat het ontzettend moeilijk kan zijn voor mensen om zich te beheersen, hoe is die gezegde ookalweer? "de geest is gewillig maar het vlees zwak?"...

Dit wil overigens niet zeggen dat ik vreemdgaan begrijp of goed keur ofzo, ik denk dat het je leven kan verwoesten!

Quote:

Op zondag 26 juli 2009 02:28:46 schreef JoostG het volgende: Mooi gezegd, Light

[Ecclesiastes 0]

Ik wil ook even reageren op deze dingen:

Quote:

Op zaterdag 18 juli 2009 13:33:36 schreef Derya het volgende: En als je een relatie (verkering) hebt, dan wil dat niet zeggen dat je al heel erg van die persoon houdt.

Dit vond ik eigenlijk een rare uitspraak, maar als ik hem vaker lees denk ik dat ik begrijp wat je bedoelt.

De eerste vraag die bij mij opkomt is dan: Waarom heb je verkering met iemand waarvan je (nog) niet veel houdt of in elk geval bereid bent om (voor de tijd dat je 'verkering' hebt) trouw te blijven? In mijn beleving is 'verkering' een tijd waarin je overeengekomen bent om exclusief je aandacht op de ander te vestigen om te ontdekken of je liefde diep genoeg gaat om eventueel verdere stappen te overwegen. Ik snap dat je verkering misschien iets anders ziet dan ik en dat je dan de mogelijkheid openhoud om op een gegeven moment te besluiten dat de liefde voor diegene niet diep genoeg gaat en maar met een ander aan te pappen. Toch denk ik dat het dan eerlijker en liefdevoller is tegenover je verkering om dan eerst de relatie te verbreken.

Beter zou volgens mij zijn om elkaar zonder 'verkering' te leren kennen om te kijken of je bereid bent om dit offer om tijdelijk niet aan te pappen met anderen te brengen.

Quote:

Op zaterdag 18 juli 2009 13:33:36 schreef Derya het volgende: Liefde komt later (volgens wetenschap) na 2 jaar. Dus binnen die twee kan het zijn dat je nog wel eens ergens anders snuffelt.

Ik denk dat je hier twee dingen door elkaar haalt. Nl. verliefdheid en liefde. Dit zijn verschillende dingen, maar ze sluiten elkaar niet uit. In tegenstelling tot liefde houdt verliefdheid meestal niet meer dan 2 jaar stand (uitzonderingen daargelaten ) Dát is wetenschappelijk aangetoond zoals je zegt. Maar dat wil toch niet zeggen dat verliefdheid ook geen vorm van liefde is? Het is alleen gebouwd op emotie i.p.v. een bewuste keuze voor de ander. Liefde begint echter al met groeien vanaf het eerste moment. Als een relatie goed is zal de liefde steeds meer groeien.

Als je van iemand houdt blijft echte liefde over als de verliefdheid verdwijnt. Dan weet je of je liefde stand kan houden, maar dat wil niet zeggen dat er daarvoor (bij die mengeling van liefde en verliefdheid) geen sprake is van liefde! Ik ben het dan ook niet met je eens dat je pas na 2 jaar liefde kan ervaren. Ze bestaan naast elkaar.

Ik vraag me dan af; als iemand zelfs onder de invloed van verliefdheid niet ertoe kan komen om trouw te blijven, hoe kan je dan verwachten dat je dat later nog zal kunnen volhouden als je niet meer kan 'putten' uit de energie die je verliefdheid geeft? Ik vraag me zelfs af hoever liefde een kans krijgt om te groeien als het veilige vertrouwen al zo snel wordt geschaad.

Quote:

Op zaterdag 18 juli 2009 13:33:36 schreef Derya het volgende: Zelf heb ik het niet gedaan en ben ik het ook niet van plan, want dan weet ik goed wat er me te wachten staat. En eerlijk gezegd lijkt het me ook walgelijk om een ander ff tussendoor te zoenen.

Het is goed dat je aangeeft hoe je hier zelf in staat en de hierboven gestelde vragen zijn vooral retorisch (dus niet direct op jou gericht maar bedoeld om tot denken aan te zetten), blijf vooral je weg hierin zoeken! Het is goed dat je vragen hierover durft te stellen aan iedereen op dit forum. Maar ik denk dat voor echte liefde er twee mensen nodig zijn, als één vroegtijdig al laat zien dat de ander niet interessant genoeg is om zichzelf voor in de hand te houden stel ik serieuze vraagtekens bij de levensvatbaarheid van zo'n relatie.

Disclaimer: in dit bericht is sprake van mijn persoonlijke menig

[Hoekje 0]

Not done natuurlijk. Onder geen voorwaarde.

En of je vriend/vriendin nou in Afghanistan zit of niet maakt niks uit. Je zou de situatie eens om moeten draaien en bedenken wat je er zélf van zou vinden als je daar zat en je vriend/vriendin in Nederland ook gewoon met iedere jongen/meisje vreemd zou gaan.

Echter, het 'lastige' is waar de grens van het vreemdgaan ligt. Is dat al bij een knuffel, een zoen of pas bij het moment waarop je vriend/vriendin met het goede been uit het verkeerde bed stapt?

En misschien dat dat bij ieder stel anders ligt, maar je zult er wel op de hoogte van moeten zijn, anders krijg je van die misverstanden als 'Ja maar ik dacht dat...'.

[Dagmar 0]

Bij mij (en mijn vriend) ligt die grens bij zoenen. Echter kussen we anderen ook niet omdat we daar geen behoefte toe voelen.

(Oke uitgezonderd het geintje dat ik en een vriendin samen een spekje delen om onze beide vrienden reactie uit te lokken )

[Koerok 0]

Ik ben heel erg voor vrijheid, dus als beide partner zich kunnen vinden in een 'vrije relatie', dan hebben ze mijn zegen. Ik denk echter dat het in de praktijk vaak niet werkt. Wat mij zelf betreft, ik moet er niet aan denken dat mijn partner het ooit met een ander zal doen. Mocht het trouwens wel ooit gebeuren, en als het dan echt niets zou zijn dan een 'slippertje', dan zou ik het liever niet te weten komen.

[JoostG 27]

Lijkt me moeilijk. Ik had het er afgelopen weekend met m'n vriendin nog over en we denken allebei dat we elkaar niet meer normaal aan zouden kunnen kijken als 1 van ons 2en vreemd zou gaan.

Een relatie heb je met iemand omdat je die persoon lief hebt. Daarin is er geen ruimte voor vreemdgaan. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen (en van m'n lief hoop, en verwacht ik hetzelfde).

[Koerok 0]

In mijn beleving is er geen ruimte voor vreemdgaan, omdat ik simpelweg het idee niet kan verdragen (dat mijn partner...etc..).

Het zit er gewoon evolutionair ingebakken...

[Leander B 0]

Vind vreemtgaan niet kunnen. Als mag ik zelf niet ontkennen dat het wel een keer gebeurd is in een eerdere relatie. Maar ik heb het toen ook uitgemaakt omdat ik vreemt was gegaan. Vond het gewoon een teken dat het niet meer ging.

Maar nu zou ik echt nooit meer vreemtgaan. Het hoort niet.

Sommige mensen denken dat de mens niet monogaam is. En gebruiken dat als rede.

[xxlisetxx 0]

ik vind het ook niet horen nouja ik denk er niet eens over na en ik hoop toch echt dat hij dat ook niet doet... ik zou mijn vriend iig echt niet meer vertrouwen dan. Dat je niet met iemand anders iets uitspookt is ook laten zien dat diegene echt voor jou gaat en je vertrouwd die ander daarin een relatie is iets voor 2 mensen en niet tussendoor ook anderen maar dat vind ik

[Wachter- dienaar 0]

Quote:

Op vrijdag 17 juli 2009 23:39:31 schreef Derya het volgende: Hey beste mensen, Ik wil graag weten wat jullie van vreemdgaan vinden. Tegenwoordig is vreemdgaan hip geworden, men heeft een paar relaties tegelijkertijd... Of gaat even ergens anders snuffelen.. Ik vind het een lastig onderwerp, want stel dat je vriendje of vriendinnetje voor een aantal maanden in afganistan zit ofzo, moet jij dan braaf op die persoon wachten? Groetjes, Derya

in princiepe zou je dat wel moeten doen! maar aan mijn collegas te zien maakt de duivel daar gruwelijk gebruik van! ik heb veel relaties HELEMAAL STUK ZIEN GAAN!

[Jb 0]

De duivel maakt daar gretig gebruik van, dat klopt. Maar dat is dan ook logisch in een samenleving waarin enerzijds trouw als waarde wordt vooropgesteld, maar anderzijds alles wat dat in gevaar kan brengen aanmoedigt. Ik heb het over de media in het algemeen, waar zelfs overspel wordt herleid tot verderfelijke spelletjes en waarin het sexleven openbaar wordt gemaakt.

[Mr. Emilio 0]

Vreemdgaan begint tussen de oren. Kijken naar een ander vrouw en er over fantasseren hoe het zou zijn met haar te zoenen: vreemdgaan. Porno kijken? Vreemdgaan. : Een ander begeren dan je eigen partner:

Quote:

Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch iets, dat uws naasten is.

[Gast Anon_phpbb]

Dat vind ik wat te overdreven. Het is niet goed om te kijken naar een andere vrouw/man, maar dat is gewoon geen vreemdgaan. En bij die bijbeltekst leg ik de nadruk eigenlijk op iets anders, namelijk; begeer niet wat van een ander is.

[Andere Jas 2]

En waarom zou je andermans vrouw begeren? Ik denk toch om de dingen te doen die Mr. Emilio noemt? Wat dat betreft zie ik jou niet iets anders zeggen, alleen iets overslaan.

[Liset 0]

Mat 5,28

      

En ik zeg zelfs: iedereen die naar een vrouw kijkt en haar begeert, heeft in zijn hart al overspel met haar gepleegd.