Lichaam, geest, ziel - verschil?

[Prophessor 0]

Je ziet vaak onderscheid gemaakt worden tussen lichaam, geest en ziel. Nu weet ik niet precies wat het verschil is tussen die drie.

Het verschil tussen lichaam en geest/ziel zie ik wel: het eerste is in mijn visie de drager, het materiaal, het 'vleselijk omhulsel', terwijl ik de geest of ziel zie als omschrijving voor het mentale, (zelf)bewuste, geestelijke gedeelte van mens of dier.

Maar tussen geest en ziel ken ik eigenlijk geen verschil. Voor mij zijn dat in feite synoniemen, althans ik zou zo geen twee verschillende fenomenen weten die we zo noemen.

Is er wel een verschil tussen geest en ziel? (kwestie van afspraak of definitie misschien, maar wat denken anderen?)

[Gast Anon_phpbb]

Hoi,

Het is niet allemaal zo moeilijk hoor

De adem(geest), hoef je maar 5 minuten stil te houden, en je lichaam leeft niet meer.

Daarnaast is er een adem (zoals in het latijn in spiritus, inspiratie)

(Alle bijbelteksten, zijn uit de Nederlandse Peshitta)

2Timoteüs 3:16 Alles wat in de adem is geschreven, is nuttig voor onderwijs, voor berisping, voor correctie, voor rechtvaardige leiding,

De geest, roeach, (Grieks pneuma) wordt vaak met wind en adem in verband gebracht.

Helaas worden deze woorden bijna altijd vertaald met 'geest' terwijl 'geest' op zich, niets meer is dan de adem, hetzelfde woord toen God volgens genesis, adem (geest!) in de mens blies.

Ziel, dat is je persoonlijkheid. Zonder adem geen ziel. Maar jouw ziel, zit veilig opgeborgen in je hersenpan.

1 Johannes 5:18

We weten dat iedereen die uit God is geboren niet zondigt. Want hij die uit God is geboren beschermt zijn ziel en het slechte raakt hem niet aan.

Ziel heeft dus te maken met je innerlijk, met name, de hersenen wat ze ontvangen en uitzenden.

Dit is slechts mijn persoonlijke mening. Niet de waarheid.

[Prophessor 0]

De ziel als persoonlijkheid, 'je essentie', daar kan ik inkomen.

Maar die 'adem' (geest) begrijp ik nog niet helemaal. Bedoel je nu adem als in de lucht (zuurstof) die je longen in- en uitademen?

Is 'de geest' in die zin eigenlijk gewoon een omschrijving van een bepaald aspect (het ademen) van het lichamelijk functioneren?

[Robert Frans 1.555]

Je zou die drieheid van lichaam, geest en ziel kunnen vergelijken met de oudtestamentische tempel. Die bestond uit drie delen: het voorhof, het heilige en het allerheiligste. Op het voorhof mocht het joodse volk komen, in het heilige alleen de priesters en in het allerheiligste alleen de hogepriester, één keer per jaar.

Je lichaam zou je kunnen zien als het voorhof. Het is hetgeen iedereen kan zien en aanraken. Met het lichaam bewegen we, zien we, voelen we, ruiken we, horen we en tasten we. Toch mag niet iedereen zomaar je lichaam aanraken; alleen goede vrienden mogen dat en dan ook niet overal. Het is je geliefde die je overal mag aanraken.

Je geest is als het voorhof. Je geest stuurt het lichaam aan en bediend de rede. Het is je diepere persoonlijkheid. Hier mogen al een stuk minder mensen komen. Alleen zij die met je verbonden zijn, zullen je steeds beter leren kennen. Buitenstaanders zien maar een glimp van wie je werkelijk bent, ze zien slechts "de poort." Hier is God in het bijzonder aanwezig.

Je ziel is echter als het allerheiligste. Hier zetelt God zelf heel intiem in je, als je daarvoor openstaat. In je leven zal er misschien ééén, hoogstends twee personen zijn die je ziel als het ware kunnen zien, kunnen raken. Maar ook lang niet altijd, slechts enkel in de meest intieme, hechte momenten. Je ziel is de kern van je wezen; zonder ziel geen mens, net zoals je zonder het allerheiligste geen tempel had.

Wat was hét kenmerk van het allerheiligste? Dat het er stil was, doodstil. Slechts één keer per jaar, op Yom Kippoer, betrad de hogepriester het, sprengde bloed over de Ark van het Verbond en was ook snel weer vertrokken. De ziel is dus het meest vaste en ook meest stille, onzichtbare gedeelte van je wezen. De ziel is niet zo gemakkelijk te beïnvloeden, maar áls dat gebeurt, dan is het ook meteen fundamenteel.

De ziel is dan ook het enige gedeelte dat niet sterft. Nu er geen tempel is, zie je dat joden de plaats waar het allerheiligste stond nog altijd als bijzonder heilig beschouwen en het niet willen betreden. De tempel is weg, maar de ziel ervan leeft voort, blijft altijd bestaan. Als de mens sterft, dan blijft zijn ziel altijd voortbestaan als "stille kracht." Niet meer hier, want zonder lichaan kunnen we niet op aarde voortbewegen. Maar bij God, of juist niet bij God, afhankelijk van wat voor tempel we zijn geweest hier op aarde.

[Étoile 0]

Ter info : link

[mirt 0]

Quote:

Op dinsdag 09 juni 2009 11:17:47 schreef RobertF het volgende: Je geest is als het voorhof. (...) Je ziel is echter als het allerheiligste.

Het wordt ook wel eens net andersom voorgesteld. De ziel is dan vergelijkbaar met wat dieren ook hebben. Het vormt ook je persoonlijkheid. De geest maakt het mogelijk dat wij contact met God hebben.

Ik heb me daar eens een tijdje in verdiept vanwege iemands interesse voor de theorie van Watchman Nee, een chinees christen.

Maar ik vind zelf het onderscheid wat krampachtig. In de bijbel wordt soms over de mens als twee 'delen' gesproken: lichaam en ziel. En soms wordt er nog weer onderscheid gemaakt tussen ziel en geest. In de wetenschap van de psychologie of in de filosofie zijn ze er evenmin uit.

Het is wel een interessant onderwerp, maar als je het er met elkaar over wilt hebben is het denk ik nuttig om eerst te onderkennen dat er niet zo makkelijk uitspraken over gedaan kunnen worden.

---

Samengevoegd:

Ik vind het zelf trouwens wel van belang om niet je geest of je ziel gelijk te stellen aan je hersenen. Die zijn tenslotte op zichzelf bekeken alleen iets biologisch.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op dinsdag 09 juni 2009 10:47:40 schreef Prophessor het volgende: De ziel als persoonlijkheid, 'je essentie', daar kan ik inkomen. Maar die 'adem' (geest) begrijp ik nog niet helemaal. Bedoel je nu adem als in de lucht (zuurstof) die je longen in- en uitademen? Is 'de geest' in die zin eigenlijk gewoon een omschrijving van een bepaald aspect (het ademen) van het lichamelijk functioneren?

De adem, is de spiegel van de emotie.

Er zijn diverse voorbeelden in de bijbel.

Johannes 11:33 Toen Jeshua haar en de Judeeërs die met haar waren gekomen zag huilen, zuchtte hij diep en had het moeilijk.

(zuchtte hij diep, letterlijk 'was

bewogen in zijn adem')

De uitdrukking: "Lang van adem zijn" (Dit is een aramese uitdrukking) betekent geduldig zijn.

Matteus 27:50

Maar Jeshua riep opnieuw met luide stem en gaf zijn adem op.

Adem is dus levengevend en emotie.

Communicatie experts, hebben geleerd op iemands adem te letten om te zien wat er in iemand leeft. Dus, je letterlijke adem en je emotie staan verbonden.

[Eulogía 0]

Een mens heeft te maken met lichaam, ziel en geest. Een mens is een geest, heeft een ziel en woont in een lichaam.

De ziel (en het lichaam) is iets wat onderworpen moet zijn aan de geest. Met de geest kan een gelovige contact hebben met God. De ziel kan 'zielig' zijn, is emotioneel, moet ondergeschikt zijn aan de geest. Het is de bedoeling dat de mens met de geest heerst over de ziel en de ziel onderwerpt. De ziel is van een lagere orde. Een mens wil van nature graag 'zielig' zijn, maar het is goed om met de geest te heersen over emoties. Emoties zijn niet verkeerd, maar emoties moeten niet heersen over de geest, maar de geest moet heersen over emoties.

(Excuses dat ik een beetje in herhaling val )

[mirt 0]

Jij bent vast van Watchman Lee...

[Aimé 0]

Een ziel is een lichaam met leven,zowel dieren als mensen.

Sommige mensen denken dat ’geest’ gewoon een ander woord voor ’ziel’ is. Maar dat is niet zo.

De bijbel maakt duidelijk dat ziel en geest twee verschillende dingen zijn.

Bijbelschrijvers gebruikten het Hebreeuwse woord roe′ach of het Griekse woord pneu′ma als ze het over de geest hadden. Uit de bijbel zelf blijkt wat deze woorden betekenen.

Zo staat in Psalm 104:29: „Neemt gij [Jehovah] hun geest [roe′ach] weg, zij blazen de laatste adem uit, en tot hun stof keren zij terug.†En Jakobus 2:26 zegt dat „het lichaam zonder geest [pneu′ma] dood isâ€.

In deze verzen duidt ’geest’ dus op de kracht die een lichaam doet leven. Zonder geest is het lichaam dood.

In de bijbel wordt het woord roe′ach dan ook niet alleen met ’geest’ vertaald, maar ook met ’kracht’ (levenskracht). Zo zei God bijvoorbeeld in verband met de zondvloed: „Ik breng de geweldige watervloed over de aarde om alle vlees waarin de levenskracht [roe′ach] werkzaam is, van onder de hemel te verderven†(Genesis 6:17; 7:15, 22).

’Geest’ kan dus betrekking hebben op een onzichtbare kracht (de levensvonk) waardoor alle schepselen leven.

De ziel en de geest zijn dus niet hetzelfde.

Het lichaam heeft de geest nodig net zoals een radio elektriciteit nodig heeft om te kunnen functioneren. Denk bijvoorbeeld eens aan een draagbare radio. Als u er batterijen in stopt en de radio aanzet, dan brengt de elektriciteit die in de batterijen opgeslagen zit de radio als het ware tot leven. Maar zonder batterijen werkt de radio niet, net als een radio waarvan de stekker niet in het stopcontact zit. Zo is ook de geest de kracht die ons lichaam tot leven brengt. En net als elektriciteit heeft de geest geen gevoel en geen denkvermogen.

Het is een onpersoonlijke kracht. Maar zonder die geest of levenskracht blaast ons lichaam ’de laatste adem uit en keert het tot zijn stof terug’, zoals de psalmist zei.

In verband met de dood van de mens zegt Prediker 12:7: „Dan keert het stof [van zijn lichaam] terug tot de aarde, net zoals het geweest is, en de geest zelf keert terug tot de ware God, die hem gegeven heeft.†Als de geest of levenskracht het lichaam verlaat, sterft het lichaam en keert het terug naar de aarde, waaruit het afkomstig was. Op vergelijkbare wijze keert de levenskracht terug naar de bron ervan: God (Job 34:14, 15; Psalm 36:9).

Dat betekent niet dat de levenskracht echt naar de hemel gaat, maar dat voor iemand die sterft, de enige hoop op toekomstig leven bij Jehovah God berust. Zijn leven ligt als het ware in Gods handen. Alleen door Gods kracht kan de geest of levenskracht teruggegeven worden zodat iemand opnieuw kan leven.

[Raido 0]

Lichaam is je fysiek-zichbare verschijning, de geest is een woord die wij gebruiken om te spreken over onze innerlijke leefwereld en is m.i. te vervangen door bewustzijn of iets van dien aard. De geest emergeert uit het lichaam. De ziel is iets eeuwigs, wat geen idee

[Robert Frans 1.555]

Sjaloom mirt,

Quote:

Het wordt ook wel eens net andersom voorgesteld. De ziel is dan vergelijkbaar met wat dieren ook hebben. Het vormt ook je persoonlijkheid. De geest maakt het mogelijk dat wij contact met God hebben.

Niet veel anders dan wat ik probeer duidelijk te maken eigenlijk. Het essentiele verschil is dat mensen een onsterfelijke ziel hebben en dieren niet. Door de geest maken we contact ja, maar uiteindelijk troont God in je ziel.

Quote:

Ik heb me daar eens een tijdje in verdiept vanwege iemands interesse voor de theorie van Watchman Nee, een chinees christen. Maar ik vind zelf het onderscheid wat krampachtig. In de bijbel wordt soms over de mens als twee 'delen' gesproken: lichaam en ziel. En soms wordt er nog weer onderscheid gemaakt tussen ziel en geest. In de wetenschap van de psychologie of in de filosofie zijn ze er evenmin uit.

Echt een heel helder en duidelijk onderscheid is er dan ook niet echt nee. Zelf gebruik ik slechts een beeld van de tempel om iets ervan te duiden. Maar de innerlijke eenheid van lichaam, geest en ziel en hoe alles precies in elkaar steekt, dat blijft een mysterie. We weten alleen dat de ziel de kern van ons wezen is, de geest zeg maar de vrije wil en de rede vertegenwoordigd en het lichaam ons doet voortbewegen hier op aarde.

Quote:

Het is wel een interessant onderwerp, maar als je het er met elkaar over wilt hebben is het denk ik nuttig om eerst te onderkennen dat er niet zo makkelijk uitspraken over gedaan kunnen worden.

Klopt. Maar er kan wel íéts over gezegd worden; God laat ons niet helemaal in het ongewisse daarover.

Quote:

Ik vind het zelf trouwens wel van belang om niet je geest of je ziel gelijk te stellen aan je hersenen. Die zijn tenslotte op zichzelf bekeken alleen iets biologisch.

Ook daar kan ik me in vinden. En zolang we de hersenen nog niet eens kunnen doorgronden, zullen meer ongrijpbare zaken als geest en ziel ook weinig te doorgronden zijn.

[Eulogía 0]

Ik denk ook dat de hersenen in het westen overschat worden en dat het hart mogelijk veel belangrijker is (wat je ook terug kan vinden in de Bijbel). Mogelijk is je hart eerder je diepste wezen.

Je kan er ook een test mee doen. Vraag maar eens aan anderen om zichzelf aan te wijzen. Zeer waarschijnlijk zullen ze dan naar hun hart wijzen in plaats van hun hersenen

[Aimé 0]

Quote:

Op woensdag 10 juni 2009 11:43:00 schreef Barbapapa het volgende: Ik denk ook dat de hersenen in het westen overschat worden en dat het hart mogelijk veel belangrijker is (wat je ook terug kan vinden in de Bijbel). Mogelijk is je hart eerder je diepste wezen. Je kan er ook een test mee doen. Vraag maar eens aan anderen om zichzelf aan te wijzen. Zeer waarschijnlijk zullen ze dan naar hun hart wijzen in plaats van hun hersenen

De bijbel heeft het op verschillende plaatsen over het figuurlijke hart welke de zetel van emoties en drijfveren is.

Volgens veel schriftplaatsen kan het hart vrolijk, somber, verduisterd, verlicht, verraderlijk, vol vertrouwen, week of hard zijn.

Het kan branden van toorn of smelten van vrees, trots en hoogmoedig zijn of zachtaardig en nederig, intens liefhebben of vervuld zijn van haat, zuiver en rein of schuldig aan overspel. Het is geneigd tot het kwade, maar het kan ons ertoe aanzetten het goede te doen.

[Eulogía 0]

Ja, ik vraag me dus af of dit (alleen) het figuurlijke hart is en of dit ook niet letterlijk het hart is.

[Aimé 0]

Quote:

Op woensdag 10 juni 2009 11:55:33 schreef Barbapapa het volgende: Ja, ik vraag me dus af of dit (alleen) het figuurlijke hart is en of dit ook niet letterlijk het hart is.

„Beveilig uw hart, ja, meer dan al het andere dat te behoeden is,†waarschuwt de bijbel ons, „want daaruit zijn de oorsprongen van het leven†(Spreuken 4:23). Deze schriftplaats heeft natuurlijk voornamelijk betrekking op het figuurlijke hart. Er is waakzaamheid nodig om ons fysieke hart te beveiligen, maar het is nog belangrijker alert te blijven willen we ons figuurlijke hart beschermen tegen ziekten die tot een geestelijke dood kunnen leiden.

[Eulogía 0]

Daarover verschillen we dus van mening. Ik ben anders over het hart/hersenen gaan denken na het lezen van het boek Dodelijke emoties - Dr. Don Colbert, wat ook over lichaam, geest en ziel gaat.

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op dinsdag 09 juni 2009 09:05:12 schreef Egbert_Free het volgende: Hoi, Het is niet allemaal zo moeilijk hoor De adem(geest), hoef je maar 5 minuten stil te houden, en je lichaam leeft niet meer. Daarnaast is er een adem (zoals in het latijn in spiritus, inspiratie) (Alle bijbelteksten, zijn uit de Nederlandse Peshitta) 2Timoteüs 3:16 Alles wat in de adem is geschreven, is nuttig voor onderwijs, voor berisping, voor correctie, voor rechtvaardige leiding, De geest, roeach, (Grieks pneuma) wordt vaak met wind en adem in verband gebracht. Helaas worden deze woorden bijna altijd vertaald met 'geest' terwijl 'geest' op zich, niets meer is dan de adem, hetzelfde woord toen God volgens genesis, adem (geest!) in de mens blies. Ziel, dat is je persoonlijkheid. Zonder adem geen ziel. Maar jouw ziel, zit veilig opgeborgen in je hersenpan. 1 Johannes 5:18 We weten dat iedereen die uit God is geboren niet zondigt. Want hij die uit God is geboren beschermt zijn ziel en het slechte raakt hem niet aan. Ziel heeft dus te maken met je innerlijk, met name, de hersenen wat ze ontvangen en uitzenden. Dit is slechts mijn persoonlijke mening. Niet de waarheid.

Ik zie de ziel juist niet als mijn persoonlijkheid, maar mijn geest zie ik als mijn persoonlijkheid. Het onderscheid wat ik tussen geest en ziel maak, is dat ik geest ben en die maakt mij de persoon die ik ben, mijn hele karakter en mijn ziel is hetgene wat me in leven houdt en is tevens hetgene wat me tot leven verwekt heeft, want vóór mijn geboorte heb ik niet voor mijn leven gekozen. Met mijn eigen geest kan ik ook beslissen om het leven te verwerpen en zeggen: Ik wil niet naar de hemel.

De ziel zie ik als de levensadem die uit God's longen zijn gekomen en die zorgt ervoor dat het onmogelijke mogelijk gemaakt wordt (levende, voortplantende, op zichzelfstaande wezens uit stof en aarde).

De ziel beschouw ik meer als een algemene, eeuwige kracht, de heilige Geest.

Een soort collectief waar je deel aan hoort te nemen om levend te kunnen zijn en blijven, dus de ziel heeft met je innerlijk te maken zoals je zei en ik denk dat je je persoonlijkheid ook uit je ziel kunt halen door diep in jezelf naar God op zoek te gaan.

Boedhisten hebben volgens mij een gelijksoortige leer wat die algemene eeuwige kracht betreft.