Beloningsgeloof

[anastasia 0]

Als ik mensen tegen kom die mij willen vertellen over hun geloof, dan is de insteek vaak het behouden worden, eeuwig leven, de genezing of heling die God geeft.

Ik vraag me wel eens af, waarom heb je nu die relatie met God, omdat je eeuwig wilt leven, omdat je genezen wilt worden, om wat je krijgt zeg maar, wat je mag verwachten, de erfenis ?

Of geloof je verwachtingsloos, heb je God alleen maar lief, omdat hij is wie hij is?

HOe bid je? Bid je \"God help mij om dit of dat te bereiken, help Jantje Pietje of Klaasje om dit of dat te bereiken? Of bid je \"God, alles is in uw hand, alles is zoals het moet zijn, maar ik snap het niet, ik heb moeite met dit of dat, kunt u mij inzicht geven\"?

Kijk,in sommige families heb je een rijk familielid en iedereen praat haar naar de mond, is lief voor haar, looft en prijst haar, doet wat zij wil, niet uit oprechte liefde, maar in verwachting van de erfenis en uit angst om die mis te lopen als je haar mishaagt.

Veel christenen benaderen mij met: Als je in God gelooft en Jezus als je redder aanneemt, alleen dan kun je eeuwig leven krijgen, alleen als je juist gelooft, juist dient, je goed aan de regels houdt, doet wat God wil, (Jehova's zeggen \"een getrouwe slaaf bent\") En doe je dat niet, dan krijg je niets, of, omdat niets krijgen ook niet zo erg is als je geen zin hebt in eeuwig leven, wordt er ook wel gezegd dat als je niet gelooft, dat je dan ook eeuwig leeft, maar dan in de hel.

Geloven omdat je anders de beloning misloopt, geloven uit angst dat je anders gestraft wordt...geloven, omdat je anders in dit leven al cadeautjes (genezing, overvloed) misloopt. zo komt het wel eens over.

Ik vind het moeilijk om dan verder te luisteren. Ik wordt zelfs opstandig. Het interesseert me niet of en hoe het gaat na mijn dood. Dat zie ik dan wel en de beslissing is niet aan mij. Om met de boer te spreken die gevraagd naar het weer van morgen antwoordde: \"Morgen is het weer precies dat wat ik nodig heb\" Op de vraag wat ie dan voor weer nodig had zei hij:

\"Ik heb al snel geleerd dat ik niet alles krijg wat ik wil, daarom heb ik besloten dat dat wat ik krijg net precies dat is wat ik wilde\"

Ik krijg de neiging of te gaan schoppen of heel hard weg te lopen als ik benaderd wordt met \"Zou het niet geweldig zijn als U ....... kreeg? \" Als de energie maatschappij weer belt met zo'n geweldige aanbieing, gericht op mijn hebzucht dan hang ik ook direct op.

Mijn vraag is dus, hoe geloof jij? Verwachtingsvol, maar zonder specifieke invullig, het is wel goed wat ik krijg. Totale overgave, ik verwacht niks, ik hoef niks, alles wat er komt is nodig en nuttig. Of Vragend, naar wat je denkt nodig te hebben? Of slaafs (angstig) de regels volgend, je druk makend, de bijbeluitspittend om nu maar precies te begrjpen wat Hij wil, zodat je dat kunt doen, zodat je zeker bent van de beloning. Of een mix van dat alles of niks van dat alles

[audacity 0]

ik geloof omdat God mij genade heeft gegeven om te geloven. Daar is niets van mijzelf bij. God heeft besloten door zijn Heilige Geest mij geloof te schenken..... uit mezelf zou ik helemaal geen zin in God hebben of zou ik mij te veel schamen voor mijn zonden en schuld, want is enorm. Maar ik geloof toch, en daar kan ik God alleen maar intens dankbaar voor zijn. Hij heeft zijn hand naar mij uitgestrekt.

[E-line 0]

Quote:

Op maandag 01 juni 2009 10:37:09 schreef anastasia het volgende: Mijn vraag is dus, hoe geloof jij? Verwachtingsvol, maar zonder specifieke invullig, het is wel goed wat ik krijg.

Komt in de buurt, behalve dat ik bij die verwachting wel uitga van wat ik weet op grond van beloften die in de bijbel staan. Daardoor verwacht ik zowel dát er moeilijke dingen gebeuren (vervolging, ziekte, dood enz), als dat ik de kracht krijg om dat te dragen, juist omdat wat God in mijn leven laat gebeuren uiteindelijk zal laten meewerken ten goede - ten goede aan zijn Koninkrijk.

Quote:

Totale overgave, ik verwacht niks, ik hoef niks, alles wat er komt is nodig en nuttig. Of Vragend, naar wat je denkt nodig te hebben?

Zowel die overgave als vragend. Vergelijk het met hoe Jezus in Getsémané bad: kan deze beker aan mij voorbijgaan? Maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt...

Quote:

Of slaafs (angstig) de regels volgend, je druk makend, de bijbeluitspittend om nu maar precies te begrjpen wat Hij wil,

Niet slaafs (angstig), maar wel zoekend naar Gods wil.

Quote:

zodat je dat kunt doen, zodat je zeker bent van de beloning.

Nee, niet met die motivatie, maar omdat Zijn eer belangrijker is dan mijn leven, omdat het leven naar zijn wil en tot zijn eer is zoals Hij dat heeft bedoeld. Daarnaast is het streven naar die beloning iets waar Jezus ook gebruik van maakt in zijn oproep tot bekering: kijk maar eens hoeveel beloften er in bijv. de eerste hoofdstukken van Openbaring staan voor degenen die volhouden; ook in de evangeliën staan er vrij veel beloften van beloning-op-lange-termijn. Die mogen dus wel degelijk een rol spelen in je geloof.

Quote:

Of een mix van dat alles of niks van dat alles

Een mix dus, met die kanttekeningen die ik er tussendoor bij heb gezet.

Ik begrijp je allergie voor dat spelen op beloning wel. Tegelijk zie ik dat de bijbel werkelijk vol staat met beloften van beloning, dus die hoeven niet per sé verkeerd te zijn.

Alleen wat wel een groot verschil maakt, is dat die beloningen pas hun glans krijgen als je ziet van Wie die komen, om Wie het toekomstige leven draait, en wat Hij er allemaal voor over heeft gehad om dat mogelijk te maken.

Uiteindelijk is de belofte dat God bij zijn volk zal wonen de grootste belofte, die de hele bijbel door centraal staat. Dat was Gods doel, waar ook ik naar mag uitzien. En als Hij dat doel bereikt, wil ik daar graag bij zijn, omdat het goed is wat Hij wil.

Het Onze Vader laat ook die prioriteiten goed zien: Gods doel heeft de hoogste prioriteit, en voor alles wat voor mij nodig is om aan dat doel mee te kunnen werken, mag ik ook van Hem verwachten (zowel het dagelijks brood en de vergeving van zonden als de bewaring voor verzoeking en verlossing van de boze). De motivatie: want van U is het koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid.

[Eulogía 0]

Ik weet niet of het een goed boek is, maar ik heb eens van het volgende gehoord:

Vijf talen van de liefde.

Mensen geven op verschillende manieren uiting aan hun liefde. Volgens Gary Chapman zijn er vijf algemene 'talen' van liefde.

We kunnen onze liefde laten blijken

* door het geven van het beste deel van onze tijd;

* door bemoedigende woorden;

* door cadeaus;

* door hulpvaardigheid;

* door lichamelijke aanraking.

Ik geloof dat de relatie tussen de mens en God ook hiermee kan worden vergeleken. God besteedt tijd aan de mens en de mens besteedt tijd aan God, God en de mens spreken met elkaar, God geeft aan de mens wat van Hem is en de mens geeft aan Hem wat van de mens is, God helpt de mens en de mens 'helpt' God door Zijn wil op aarde te doen en het werk van het evangelie te doen, God raakt de mens aan en de mens raakt God aan.

Zo is er een zeer sterke liefdesrelatie tussen God en de mens op allerlei gebieden. Gaat het om het krijgen van cadeaus? Nee, God wil uit liefde graag geven aan de mens en de mens wil uit liefde graag geven aan God. Zo geldt het ook voor tijdsbesteding en dingen doen voor de ander/Ander.

[Gast Anon_phpbb]

-

[dingo 166]

Ik heb God lief omdat hij mij eerst heeft liefgehad. En ik heb hoge verwachtingen omdat hij beloofd heeft met ons te zijn, ook in moeite, pijn en verdriet en ons ook de belofte van uiteindelijk eeuwig leven gegeven heeft. Ook al weet ik niet wat ik me daarbij moet voorstellen. Kern van het christelijk geloof is dat je het allemaal krijgt uit genade en niet dat je die beloning moet verdienen. Beloningsgeloof en welvaartsgeloof is imho dan ook niet christelijk omdat het daarin als een verdienste wordt opgevat. Daarbij geloof ik niet in regeltjes, wel in richtlijnen. Een goed voorbeeld daarvan vind ik het verhaal van David wanneer hij op de vlucht slaat voor Saul en van de toonbroden uit de tempel eet, waar volgens de regels alleen de priesters en Levieten mochten eten.

[BookerT 0]

Ik geloof omdat ik niet anders kan, en omdat God me al vaak uit de shit geholpen heeft.Niet per se voor een hemel, al hoop ik er wel te komen, met Gods wil.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 01 juni 2009 10:37:09 schreef anastasia het volgende: Ik vind het moeilijk om dan verder te luisteren. Ik wordt zelfs opstandig. Het interesseert me niet of en hoe het gaat na mijn dood. Dat zie ik dan wel en de beslissing is niet aan mij.

Dat kan ik me dan weer niet voorstellen. Het interesseert je niet wat er gebeurt na je dood? Je bent niet bang voor wat er zou kunnen gebeuren? Je wilt je er niet op voorbereiden? Als je van mensen te horen krijgt dat er een tsunami aankomt, dan ren je ook niet weg? Dan 'zie je het vanzelf'?

Ik geloof omdat ik het wel logisch vind klinken, ik doe er wat mee omdat de hel mij verschrikkelijk lijkt.. en ik liever het zekere voor het onzekere neem. Als er geen hel/hemel zou zijn betwijfel ik of ik het zou volhouden .. Ik weet dat dat niet echt goed is, ik zou willen dat ik de dingen meer zou doen uit liefde voor God. Maar ja, God volgen alléén uit liefde is volgens mij niet mogelijk, we zijn mensen .. in alle relaties tussen mensen onderling is er sprake van geven en nemen , waarom zouden we ineens bij iemand die we niet eens kunnen zien alleen kunnen geven?

[Benedictus17 0]

Ik bid/wens wel vaak specifieke dingen, maar aan de andere kant bedenk ik me ook altijd: dingen gebeuren zoals ze gebeuren en dat zal ongetwijfeld het beste voor me zijn. (Het lot ofzo. Geef het maar een naam.) Ik denk gewoon dat alles zo zijn redenen heeft, ook al is dat niet altijd even fijn. Dat maakt jou wie je blijkbaar moet zijn. Het had niet anders kunnen lopen. Voorbestemd enzo.

[Étoile 0]

Een beetje een mix van alles denk ik, afhankelijk van m'n bui Maar over het algemeen vind ik zo'n idee van eeuwigheid doodeng dus daar doe ik het dan ook weer niet voor

[Raido 0]

Eeuwigheid is voor mij nogal een filosofische aangelegenheid, waar ik eigenlijk maar slecht uit weet te komen (Ja, ik weet dat ik daar ook niet uit zal komen met mijn verduisterde rede). Wij hadden laatst op de studentenvereniging een lezing over 'het leven naar de dood' (althans, dat is het halfjaar thema waarbinnen deze lezing plaatsvond). Deze lezing werd verzorgt door Sarot (een katholiek in elk geval, ik weet niet of ik zijn naam goed schrijf).

Hij heeft mij wel aan het denken gezet, hij zij bijvoorbeeld dat het christendom heel sterk uitgaat van de dood van Christus, maar dat het misschien ook goed zou zijn om uit te gaan van de opstanding van Christus. Ik voelde de klassieke verschillen tussen de theologica crucis en de theologica gloria al aankomen, maar gelukkig kwam het daar niet echt op uit. Wat ik me nog zo weet te herinneren is dat hij zei dat wanneer we ons 'blind staren' op het offer van Christus, de verzoening en dergelijke we voorbij gaan aan de opstanding. Hij zei ook dat het in de oude kerk (kan ik zo niet controleren ) de opstanding van het vlees (en niet zo zeer het eeuwige leven) het grootste probleem voor de kerk is geweest. Het vlees dat zal opstaan en zal leven met God en niet zo zeer het onderscheid van 'eeuwig wel' of 'eeuwig wee'.

Ik heb vaak gezegt dat ik ook zou geloven als ik niet in de hemel en de hel zou geloven, ik weet echter niet of ik deze uitspraak kan doen. Ik denk wel dat ik kan zeggen dat de manier waarop ik nu leef een goede manier van leven is, bij wijze van spreken; wanneer ik zou sterven en er zou geen God zijn, dan zou ik nog steeds goed geleefd hebben. Natuurlijk komen hier weer allemaal filosofische problemen om de hoek kijken als 'hoe kun je de goedheid van je leven bepalen?'..

Laat ik het dan zo zeggen, ik geloof door de genade van God. Ik geloof in heel veel dingen, ook in de hemel, ook in de hel. Ik geloof echter niet omdat ik anders naar de hel ga. De hemel is voor mij een bijzaak, de relatie tot God (hoe weinig ik daar soms ook van 'ervaar') is voor mij belangrijker.

[Gast Anon_phpbb]

-

[Dubito 0]

Bedankt voor het opschrijven van jullie gedachten, er zijn wel vaker dit soort topics geweest, maar hier zitten weer hele mooie teksten bij, ik vind het fijn om ze te kunnen lezen.

[Dave 0]

Quote:

Op maandag 01 juni 2009 10:37:09 schreef anastasia het volgende: Ik vraag me wel eens af, waarom heb je nu die relatie met God, omdat je eeuwig wilt leven, omdat je genezen wilt worden, om wat je krijgt zeg maar, wat je mag verwachten, de erfenis ? Of geloof je verwachtingsloos, heb je God alleen maar lief, omdat hij is wie hij is? HOe bid je? Bid je \"God help mij om dit of dat te bereiken, help Jantje Pietje of Klaasje om dit of dat te bereiken? Of bid je \"God, alles is in uw hand, alles is zoals het moet zijn, maar ik snap het niet, ik heb moeite met dit of dat, kunt u mij inzicht geven\"? Kijk,in sommige families heb je een rijk familielid en iedereen praat haar naar de mond, is lief voor haar, looft en prijst haar, doet wat zij wil, niet uit oprechte liefde, maar in verwachting van de erfenis en uit angst om die mis te lopen als je haar mishaagt. Veel christenen benaderen mij met: Als je in God gelooft en Jezus als je redder aanneemt, alleen dan kun je eeuwig leven krijgen, alleen als je juist gelooft, juist dient, je goed aan de regels houdt, doet wat God wil, (Jehova's zeggen \"een getrouwe slaaf bent\") En doe je dat niet, dan krijg je niets, of, omdat niets krijgen ook niet zo erg is als je geen zin hebt in eeuwig leven, wordt er ook wel gezegd dat als je niet gelooft, dat je dan ook eeuwig leeft, maar dan in de hel. Geloven omdat je anders de beloning misloopt, geloven uit angst dat je anders gestraft wordt...geloven, omdat je anders in dit leven al cadeautjes (genezing, overvloed) misloopt. zo komt het wel eens over. Ik vind het moeilijk om dan verder te luisteren. Ik wordt zelfs opstandig. Het interesseert me niet of en hoe het gaat na mijn dood. Dat zie ik dan wel en de beslissing is niet aan mij. Om met de boer te spreken die gevraagd naar het weer van morgen antwoordde: \"Morgen is het weer precies dat wat ik nodig heb\" Op de vraag wat ie dan voor weer nodig had zei hij: \"Ik heb al snel geleerd dat ik niet alles krijg wat ik wil, daarom heb ik besloten dat dat wat ik krijg net precies dat is wat ik wilde\" Ik krijg de neiging of te gaan schoppen of heel hard weg te lopen als ik benaderd wordt met \"Zou het niet geweldig zijn als U ....... kreeg? \" Als de energie maatschappij weer belt met zo'n geweldige aanbieing, gericht op mijn hebzucht dan hang ik ook direct op. Mijn vraag is dus, hoe geloof jij? Verwachtingsvol, maar zonder specifieke invullig, het is wel goed wat ik krijg. Totale overgave, ik verwacht niks, ik hoef niks, alles wat er komt is nodig en nuttig. Of Vragend, naar wat je denkt nodig te hebben? Of slaafs (angstig) de regels volgend, je druk makend, de bijbeluitspittend om nu maar precies te begrjpen wat Hij wil, zodat je dat kunt doen, zodat je zeker bent van de beloning. Of een mix van dat alles of niks van dat alles

Door te gaan geloven in Jezus ben je een nieuwe schepping geworden, je oude mens bestaat niet meer en is met Jezus aan het kruis gestorven. Je bent nu een kind van God, een erfgenaam geworden en de Geest in jou roept Abba Vader. Dat is niet iets wat je kan verdienen maar wat je door genade hebt ontvangen toen je in Christus ging geloven. In Christus zijn alle zegeningen van toepassing op jou omdat je door het bloed van Jezus rechtvaardig bent gemaakt. Niet door het goede te doen of het slechte te laten maar door God's genade.

Johnannes zegt het heel mooi:

2 Geliefde, voor alle dingen wens ik, dat gij welvaart en gezond zijt, gelijk uw ziel welvaart.

Dat is wat God ook boven alles voor ons wenst. Dat is wat elke vader voor zijn kind wenst God verwacht geen werk van ons omdat Jezus dat werk voor ons gedaan heeft. Ga nou eerst eens lekker genieten van alles wat Jezus voor je gedaan heeft, weet je bewust van je positie in Christus en laat je volstromen met zijn volmaaktheid.

Voel je je volkomen geliefd door God? Weet je in je hart dat God alleen het goede met je voorheeft? Dat je rechtvaardig bent? Geloof je dat werkelijk? Boven alles is God liefde, en volmaakte liefde drijft angst uit. Dus als er nog angst in je hart is of God wel van je houdt of je wel goed genoeg bent dan is dat een leugen van de duivel, want Jezus is hiervoor gestorven.

Afijn, dat geloof ik