Protestantse bezwaren tegen Barth

[LodewijkNapoleon 0]

Karl Barth, zondermeer een bijzonder kundig mens die z'n stempel heeft gedrukt op de theologie in het algemeen en binnen diverse stromingen van het Protestantisme in het bijzonder. Sommige noemen hem wel eens de laatste Reformator.

Toch zijn ook binnen het Protestantisme krachtige tegengeluiden geweest, naar ik meen Klaas Schilder bijvoorbeeld.

Is misschien iemand bij machte om daar een situatie/conflictschets van te geven?

[Olorin 155]

Barth ja.

Zal vast wel kritiek op zijn. Maar ja, geruzie is het christendom niet vreemd.

Euh, kweet zelf niet gek veel van die man af, dus zal dit topic wel ff in het oog houden.

Ken de man slechts uit een paar algemene overzichtsboekjes, en verder hoor ik soms z'n naam hier (thuis) en daar (credible) wel eens vallen. Maar verder weet ik niet veel van die knakker.

[Michiel 14]

De korte versie:

Binnen de reformatie staat vast, dat de doop een teken en zegel van het heil in Christus is. Barth bestreed het sacramenteel karakter van de doop en wees de kinderdoop af alszijnde een halve doop (1943). Toen was de doop nog wel een sacrament voor hem, maar in een later studie uit 1967 niet meer. Daarin noemde hij de doop met de Heilige Geest geheel en al een handeling van God en de doop met water geheel en al een handeling van de mens.

[mirt 0]

Wat toevallig, een tijdje geleden was ik ineens (het had een reden, maar die weet ik allang niet meer) benieuwd of Barth ook iets met het katholicisme had (of andersom). Toen las ik ergens in een interview met hem (ik zal het nog proberen op te zoeken) dat hij een goede vriend had die katholiek was, een pastoor geloof ik. En als ze dan een gesprek hadden over de paus, dan zei die katholieke vriend op een gegeven moment tegen Barth: zullen we het nu maar weer over Jezus hebben?

Als je me wat tijd geeft zal ik proberen een 'conflictschets te maken' van Barth en Schilder. Zo'n uitdaging laat ik me niet ontglippen.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zondag 01 februari 2009 22:26:09 schreef mirt het volgende: Wat toevallig, een tijdje geleden was ik ineens (het had een reden, maar die weet ik allang niet meer) benieuwd of Barth ook iets met het katholicisme had (of andersom). Toen las ik ergens in een interview met hem (ik zal het nog proberen op te zoeken) dat hij een goede vriend had die katholiek was, een pastoor geloof ik. En als ze dan een gesprek hadden over de paus, dan zei die katholieke vriend op een gegeven moment tegen Barth: zullen we het nu maar weer over Jezus hebben?

Ik meen dat Pius XII hem bewonderde en dat ook Rahner door hem beinvloed was. Maar desondanks begrijp ik heel goed wat het katholieke 'bezwaar' is.

Quote:

Als je me wat tijd geeft zal ik proberen een 'conflictschets te maken' van Barth en Schilder. Zo'n uitdaging laat ik me niet ontglippen.

Graag!

[mirt 0]

Ik was dit topic niet vergeten, maar ik vroeg een beetje teveel van mezelf en stopte er toen mee.

Maar laatst kwam ik op zolder een boekje tegen met een verzameling artikelen van Schilder en daar geef ik je een nogal duidelijke mening over Barth van (Schilder voelde zich aangetrokken door Barth omdat hij begreep waartegen Barth zich verzette, maar was teleurgesteld in de uitwerking die Barth aan zijn verzet gaf, zo heb ik het begrepen)

Quote:

Inderdaad, men zou menen, dat bij Barth de overwinning op Scheiermacher beslissend was geworden. En toch, hoe is men teleurgesteld. Wij hebben reeds herhaaldelijk, en ook in de artikelen van de laatste maanden erop gewezen, hoe ook bij Barth het historisch feit van zijn betekenis werd onbloot. Schleiermacher had het feit tot illustratie gemaakt van een algemeen gebeuren. Barth heeft dáárvan zich met afkeer afgewend. Maar op zijn manier heeft hij toch eigenlijk tegen het Schriftverhaal dezelfde oerzonde als Schreiermacher begaan. Want door God te plaatsen buiten de geschiedenis, is hij straks gedwongen geworden, óók de vleeswording des Woords van haar gans bijzondere betekenis te beroven. Vleeswording des Woords is hetzelfde als openbaring, zegt hij. De geboorte uit de maagd Maria kan dan ook niet de aanvang zijn van een meegaan van God met ons in de geschiedenis. Het woord symbool, dat wij bij Schleiermacher op zagen treden, keert bij Barth in andere vorm terug; want de geboorte uit de maagd Maria is hoogstens een ‘teken’ dat naar de ‘betekende záák’ van die algemene – schoon niet historisch met ons meegaande – vleeswording des Woords Goddelijke openbaring heet. Wij zeggen er niet meer van, wijl wij dan slechts herhalen moesten, wat reeds vaak gezegd is.

Het is uit een artikel dat hij in 1935 schreef in het weekblad 'de Reformatie'.

[LodewijkNapoleon 0]

ja zie je nou wel! (zeg ik vooral tegen mezelf). Die Schilder zat op hetzelfde spoor als Urs von Balthasar, met de aantekening dat die eerste, naar mijn mening, binnen veel beperkter kaders moest redeneren. En feitelijk een duivelspact met het modernisme moest aangaan. Wat m.i. een groot deel verklaart van de storm waarin juist de GKv zich nu bevindt.

* Pius denkt even hardop hoor

[mirt 0]

Urs von Balthasar, die ken ik niet. Ik zal eens nakijken een keer wie hij is hoor. Ik denk trouwens ook even hardop. Binnen welke beperkte kaders moest Schilder dan redeneren? Ik denk juist dat die man niet zo makkelijk in heen hokje te duwen is als jij doet. Wel heb ik ook eens gedacht dat zijn navolgers, een groot deel ervan, meer modernistisch bezig waren dan dat ze hem echt snapten. Nog steeds hardop denkend ben ik bang dat Pius wel eens te snel heel authentieke figuren te graag in een hokje stopt.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 09:06:20 schreef mirt het volgende: Urs von Balthasar, die ken ik niet. Ik zal eens nakijken een keer wie hij is hoor.

Een beetje het katholieke antwoord op Barth. Maar dat is te kort door de bocht eigenlijk.

Quote:

Ik denk trouwens ook even hardop. Binnen welke beperkte kaders moest Schilder dan redeneren?

Ja dat heeft te maken met m'n overtuiging, en daarin zullen we elkaar wel niet vinden. Maar ik geloof dat Barthiaans denken als het ware onbedoeld, maar eveneens vrij evident 'íngebouwd' zat in het Calvinistisch systeem en ooit wel tot uiting moest komen. Dat dan weer 'inmetselen' is, m.i. dan een 'mission impossible'.

Maar vergis je niet hoor, ik ben best wel Schilder fan.