Diefstal: Kant vs Muskens

[The Black Mathematician 82]

Muskens zegt: Als iemand honger heeft en echt geen enkele mogelijkheid hebben om te overleven, dan is het geoorloofd een brood te stelen.

Kant zegt: als je iets doet, moet je je altijd afvragen of je zou willen dat dit de algemene regel wordt. Dus als je een brood wilt stelen, moet je je afvragen: is het wenselijk als iedereen zomaar brood mag stelen.

Volgens Kant is het niet geoorloofd om een brood te stelen, omdat je moet handelen op de manier waarvan je zou willen dat iedereen zo zou handelen. Als iedereen in het wilde weg broden gaat jatten dan gaat de bakker dood.

Het principe waarop Kant zich baseert heet het Catagorisch imperatief. Een illustratie afkomstig van wikipedia:

Iemand ziet zich door nood gedwongen geld te lenen. Hij weet wel dat hij niet zal kunnen terugbetalen, maar realiseert zich ook dat hem niets geleend zal worden zonder zijn vaste belofte het op een bepaalde tijd terug te betalen. Hij heeft zin zo'n belofte te doen. Maar hij is nog zo gewetensvol zich af te vragen: is het niet ongeoorloofd en strijdig met de plicht zich op een dergelijke manier uit de nood te helpen? Stel dat hij er toch toe besloot, dan zou zijn maxime van de handeling als volgt luiden: wanneer ik meen in geldnood te verkeren, dan zal ik geld lenen en beloven het terug te betalen, hoewel ik weet dat dat nooit zal gebeuren. Dit principe van de eigenliefde of van het eigen nut is wellicht goed te verenigen met heel mijn toekomstig welbevinden, maar nu is de vraag of het terecht is. De aanspraak van de eigenliefde verander ik dus in een algemene wet en stel de vraag als volgt: hoe zou het er dan mee staan wanneer mijn maxime een algemene wet werd? Dan zie ik meteen dat zij nooit als een algemene natuurwet zou kunnen gelden en met zichzelf zou kunnen overeenstemmen, maar dat zij zich noodzakelijk zou moeten tegenspreken. Want de algemeenheid van een wet op grond waarvan eenieder die meent in nood te verkeren, kan beloven wat hem invalt met de opzet deze belofte niet te houden, zou het beloven en het doel dat men ermee kan beogen, zelf onmogelijk maken. Niemand zou immers nog geloven dat hem iets beloofd was, maar zou lachen om elke dergelijke uitlating als een loze bewering.

Jullie mening erover? Ik als atheïst heb geen moraal en neig erg naar Muskens.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 25 januari 2009 20:10:29 schreef The Black Mathematician het volgende: Ik als atheïst heb geen moraal

Quote:

en neig erg naar Muskens.

Ik ook. Maar ik heb ook geen moraal (getuige dat ik tegen het eten van bioindustrievlees ben en ik vandaag gewoon bioindustriekip heb gegeten ) De wet is er voor de mens, de mens niet voor de wet. Het enige waar je wel mee op moet passen, is dat je moraal niet vervaagt op het moment dat je weer voldoende verdient om geen brood meer te hoeven jatten, in dit concrete geval.

[Gast Anon_phpbb]

-

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 25 januari 2009 21:30:32 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Muskens herhaalde gewoon de Rooms katholieke moraaltheologie. bezit is geen absoluut recht, leven wel.

Even checken of ik het goed begrepen heb dan, met mijn opmerking: de wet is er voor de mens, de mens niet voor de wet. Als je een leven neemt, is het: de ene mens moet wijken voor de andere. Als je bezit neem, is dat niet het geval. En dan mag de wet 'gij zult niet stelen' wijken voor een zwaarwegende reden (bijv hongerige kinderen die je op geen andere wijze kunt voeden op dat moment, of dat je zelf zo'n honger hebt dat je er door in gevaar bent).

Heb ik het gesnopen?

[Gast Anon_phpbb]

-

[wateengedoe2 0]

Dûdelijk, dank