omgang met ander geslacht

[Light Jr. 0]

Quote:

"Mattijs" schreef het volgende: Leg me uit waarom dat anders is. Omdat het maatschappelijk niet getolereerd wordt? Dat wordt wantrouwen ook niet. Tenminste niet binnen een huwelijk. Niet als er geen reden voor is.

Kijk, ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat we sowieso Christelijke dienen te handelen. Dan moet je dus vegelijken met situaties, waarin je iets van je partner vraagt dat niet in gaat tegen de Christelijke regels.

Quote:

"Mattijs" schreef het volgende: Waarom moet je het gevoel van iemand serieus nemen, terwijl dat gevoel nergens op slaat, nergens op gebaseerd is en een motie van wantrouwen uitspreekt naar iemand anders. De fout ligt bij de onterechtheid (geen idee of dat een nederlands woord is) van haar gevoel en de daaruit voortkomende meningen en reacties.

Ja, maar is dat zo dan? Dat is speculatie. MIsschien heeft de topicstarter wel een bepaalde manier van omgaan met vrouwen die hij zelf niet doorheeft. Dat hij een vrouw op een bepaalde manier in de ogen kijkt, op een bepaalde manier lacht, terwijl zijn vrouw vindt dat zij daar het alleenrecht op heeft. Iets wat ik me prima voor kan stellen.

Ik vind dat je te snel aanneemt dat zijn vrouw onredelijk is.

Quote:

"Mattijs" schreef het volgende: Dus in die optiek past de vergelijking wel. Bepaalde gevoelens die je hebt geven je niet het recht om je gevoel maar onvoorwaardelijk te volgen. Ze geven je al helemaal niet het recht om de verantwoordelijkheid voor het omgaan met die gevoelens bij een ander neer te leggen. En dat bedoelde ik met de vergelijking.

Dan ga je er dus weer van uit dat het probleem helemaal bij haar ligt. Dat zou kunnen hoor, maar zo ver wil ik niet gaan, daarvoor weet ik er echt onvoldoende van.

Quote:

"Mattijs" schreef het volgende: Nou 1 ding... Als ik me zo moest gedragen naar andere vrouwen omdat mijn vrouw zo jaloers is, dan kon mijn vrouw gevoeglijk in de trein stappen. het gaat echt helemaal nergens over dit verhaal...

Kom op zeg Mattijs, een beetje begrip voor haar situatie. Niet iedereen staat sterk in zijn of haar schoenen en heeft zonder moeite alle vertrouwen in zijn of haar partner die alleen tijd doorbrengt met andere vrouwen of mannen.

Misschien ziet die vriendin van Mattijs er ook nog es goed uit, tel daarbij die klik op vanwege al die gedeelde interesses die hij niet met zijn vrouw deelt... en ik kan begrijpen dat ze dat als bedreigend ervaart.

Quote:

"Mattijs" schreef het volgende: Gelukkig doet mijn vrouw dat niet en vertrouwt ze me in alles. Dat zorgt dus ook dat ik me niet druk hoef te maken over vrouwelijke vriendinnen. Dat lijkt me zoals het moet zijn Dat lijkt me gezond. En als die situatie anders is, moet Thomas dat niet bij zichzelf hoeven zoeken. Dan moet die vrouw daarmee aan het werk.

Dat is heel fijn en ja, dat is te prefereren. Maar niet iedereen kan dat zo maar. En dan is het de vraag, wil je dat je vrouw dan elke keer weer een beetje in de zenuwen zit? Of zet je haar op de eerste plaats?

Ik zou haar op de eerste plaats zetten, maar wel van alles proberen.

[dialoog_zoeker 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 18:02:25 schreef Mattijs het volgende: [...] Ook als zij er onredelijke gevoelens/overtuiging enzo op na houdt? Of als ze onzinnige dingen van je verlangt? Wat een onzin...

Dat mijn vrouw onprettig erbij voelt als ik bij een andere vrouw alleen in haar huis over kunst, cultuur en dichtkunst gaan kletsen, vind ik niet onredelijk.

Quote:

Mijn gevoel is dat ik vanavond nog naar een prostituee moet. Zal mijn vrouw aan de hand van jullie posts even duidelijk maken dat dit geen probleem dient te zijn... Is toch net zo onrealistisch?

Ik geloof dat de meeste vrouwen dit terecht niet zullen accepteren.

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 11:09:43 schreef thomasvelsen het volgende: Is het normaal dat een man al zijn vriendinnen verliest na het huwelijk, dus ook degenen voor wie hij nooit iets heeft gevoeld en ook niet wederzijds?

Dit vind ik best wel een goede vraag eigenlijk. Aan de ene kant denk ik dat dit best normaal is, want ik zie dit heel vaak gebeuren, maar zodra ik dat zie gebeuren, dan stel ik mezelf idd dezelfde vraag. Ik heb het dan niet alleen over huwelijken, maar ook over verkering.

Ik heb eens een meisje gekend waar ik zo nu en dan eens mee optrok, omdat we allebei single waren. Later bleek dat ze best een relatie met me wilde en dit uitte ze. Nu ik wilde dat dus echt niet en omdat ik wilde voorkomen dat ze zich zou gaan blindstaren op mij, heb ik eerlijk gezegd dat ik niets voor haar voel. Later vroeg ze of ik dan af en toe sexueel contact wilde met haar... heel menselijk eigenlijk. Maar ik zag dat ze serieus op zoek was naar een partner, omdat ze kinderen heeft. Nog later had ze dan een vriend getroffen waar het mee klikte en hij heeft ook een kind. Toen ik haar dan nog eens bezocht, werd ik ook aan die jongen voorgesteld. Dat ging gewoon goed, maar ik ben daarna toch nooit meer teruggegaan, omdat ik bij die jongen geen argwaan wilde opwekken. Ik heb ook nooit sex met haar gehad, maar toch... Het leek me beter om even (tijdelijk) buiten spel te blijven. Wel heb ik nog altijd het gevoel vrienden met haar te zijn, hoewel ik haar lang niet gezien heb. Misschien dat ik hun nu wel weer zou kunnen zien zonder argwaan op te wekken.

Aan de andere kant heeft je verhaal over je verjaardagsfeestje met de vele vrijgezellen jongens en de ene meid me ook al sinds lang bezig gehouden. Want ergens zou je toch denken dat vrijgezellen elkaar via via leren kennen. O.a. doordat je de vrienden van je vrienden leert kennen. Er is ook een topic waarin een jongen vraagt hoe hij aan een meisje kan komen en daarin worden allerlei versier-trucs gegeven die toch voornamelijk gebaseerd zijn op het afgaan op vreemde mensen. Op vreemde mensen afgaan is niet makkelijk en ik vind het ook heel terrecht van je dat je het voorbeeld van je verjaardagsfeestje aanhaalt. Daarin proef ik dat je meevoelt met je vrijgezelle vrienden.

Ik ben ook benieuwd of er meer duidelijkheid kan komen in je vraagstelling. Enerzijds zie ik reacties waarin jij beschermd wordt en anderzijds zie ik reacties waarin je vrouw beschermd wordt en ik vind dat beide partijen steeds goede argumenten hebben.

Aan de ene kant zegt je gezonde verstand dat het beter is dat je een 'vers' stelletje van nature wat ruimte geeft. Maar aan de andere kant is het ook on-christelijk om vriendschappen geheel af te kappen (door als het ware letterlijk een verbond te breken).

Ik denk ook niet dat er concrete antwoorden voor zijn.

Er zal misschien wel een psychologische verklaring voor zijn, maar goed...^^

Ik ben ineens wel zeer benieuwd naar hoe jij jouw vrouw hebt leren kennen. Via via of was je zo dapper om als een vreemde op haar af te stappen?

[Mattijs 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 20:19:25 schreef Light Jr. het volgende: [...] Kijk, ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat we sowieso Christelijke dienen te handelen. Dan moet je dus vegelijken met situaties, waarin je iets van je partner vraagt dat niet in gaat tegen de Christelijke regels. [...]

Is wantrouwen naar je partner toe dan iets wat niet ingaat tegen christelijke regels? Ik geloof zelfs dat als we de "christelijke regels" erop na slaan, dat de vrouw nog veel minder in heeft te brengen, dus dat vind ik geen argument. Daarnaast zijn er nog wel heel veel andere voorbeelden te geven. Ik ben bijvoorbeeld muzikant. Het liefst ben ik iedere dag weg om te spelen. Het zou ook kunnen qua mogelijkheden en begrip van mijn vrouw. Maar ik weet zeker dat als ik dat in de praktijk zou brengen en mijn vrouw wil mij een avond voor haarzelf, dat ZIJ dan gelijk heeft. Zelfde voorbeeld waarin je eigen gevoel niet altijd datgene is wat leidend moet zijn.

Quote:

Ja, maar is dat zo dan? Dat is speculatie. MIsschien heeft de topicstarter wel een bepaalde manier van omgaan met vrouwen die hij zelf niet doorheeft. Dat hij een vrouw op een bepaalde manier in de ogen kijkt, op een bepaalde manier lacht, terwijl zijn vrouw vindt dat zij daar het alleenrecht op heeft. Iets wat ik me prima voor kan stellen.

Nogmaals, zolang er geen reden om aan te nemen is dat de man niet te vertrouwen is, vind ik dat hij de vrijheid moet hebben om dat te kunnen doen. Ook hier geldt: waarom is een vrouw anders dan een man in deze. Waarom zou dit probleem zich niet voordoen bij een mannelijke vriend? Dat heeft volgens mij alles te maken met jaloezie en wantrouwen.

Quote:

Ik vind dat je te snel aanneemt dat zijn vrouw onredelijk is.

Ik ga uit van wat de topicstarter zegt. En uit zijn woorden lees ik dat hij geen enkele reden geeft voor wantrouwen. Dus ook niet wantrouwen is mijn mening dan.

Quote:

Dan ga je er dus weer van uit dat het probleem helemaal bij haar ligt. Dat zou kunnen hoor, maar zo ver wil ik niet gaan, daarvoor weet ik er echt onvoldoende van.

En ik ga ervan uit dat TS hier een zo objectief mogelijk verhaal neerzet, om zodoende ook een zo goed mogelijk advies te krijgen. De discussie wordt hier gesteld op post van TS. Daar ga ik dan vanuit.

Quote:

Kom op zeg Mattijs, een beetje begrip voor haar situatie. Niet iedereen staat sterk in zijn of haar schoenen en heeft zonder moeite alle vertrouwen in zijn of haar partner die alleen tijd doorbrengt met andere vrouwen of mannen.

Sorry? Als mijn vrouw zulk soort wantrouwen uitspreekt, dan hebben wij samen echt een probleem.

Je bent potje potje getrouwd. Hebt elkaar trouw en vertrouwen beloofd. Dan hoef je in mijn ogen niet sterk in je schoenen te staan om je partner te vertrouwen.

Wat een onzin zeg... Je gaat me toch niet vertellen dat je wantrouwen binnen een huwelijk een logisch iets vindt?

Ik vind dat één van de ergste dingen die er zich kunnen voordoen in een huwelijk.

Quote:

Misschien ziet die vriendin van Mattijs er ook nog es goed uit, tel daarbij die klik op vanwege al die gedeelde interesses die hij niet met zijn vrouw deelt... en ik kan begrijpen dat ze dat als bedreigend ervaart.

Ik neem aan dat je met Mattijs Thomas de TS bedoelt.

In dat geval spelen uiterlijk of interesses geen rol.

Je hebt als man trouw beloofd. Je bent heel bewust getrouwd met een vrouw. Dan doen andere vrouwen er dus niet meer toe. DAT is wat je beloofd hebt en er is voor je partner geen enkele reden om daar aan te twijfelen. Geen seconde. Punt... Huwelijk is vertrouwen. Als zij daar niet toe in staat is, had zij geen ja moeten zeggen in kerk en stadhuis. Zo simpel is het. Dan moet je vervolgens echt niet aankomen met onzin als jaloezie en wantrouwen.

Quote:

Dat is heel fijn en ja, dat is te prefereren. Maar niet iedereen kan dat zo maar. En dan is het de vraag, wil je dat je vrouw dan elke keer weer een beetje in de zenuwen zit? Of zet je haar op de eerste plaats?

Mijn vrouw heeft bij mij geen reden om in zenuwen te zitten. Omdat ik trouw ben. De zenuwpezerij is toch helemaal nergens op gebaseerd?

Voorbeeldje: mijn vrouw is een verantwoordelijk volwassen mens. Weet hoe ze met geld om moet gaan (meestal... ) enz. Dan is er voor mij toch geen enkele reden om iedere keer als ze naar de stad gaat bonje te schoppen omdat ik bang ben dat ze misschien wel het maximum daglimiet van de pinpas achterlaat bij de H&M? Wat is dat nou voor onzin!!!!!

Quote:

Ik zou haar op de eerste plaats zetten, maar wel van alles proberen.

Ik zet mijn vrouw op de eerste plaats. Maar zodra dit soort structurele moties van wantrouwen naar mij toegegooid worden hebben we echt een grandioos probleem.

En ik vind dan ook dat je dat als man niet hoeft te pikken. Krijg verdorie allerlei beelden van die typische tv momenten waarbij de vrouw de man volledig onder de duim heeft, omdat mevrouw zonodig iets vindt of voelt...

---

Samengevoegd:

Quote:

Op vrijdag 01 augustus 2008 11:31:43 schreef dialoog_zoeker het volgende: [...]Dat mijn vrouw onprettig erbij voelt als ik bij een andere vrouw alleen in haar huis over kunst, cultuur en dichtkunst gaan kletsen, vind ik niet onredelijk.[...]Ik geloof dat de meeste vrouwen dit terecht niet zullen accepteren.

1. Ik vind dat wel onredelijk. Ik zou het prima vinden als mijn vrouw een mannelijke vriend heeft waartegen ze lekker haar verhaal kwijt kan. Als zij zich daar lekker bij voelt heb ik geen enkele wens om haar dat te ontnemen. Zolang onze relatie goed is, we goed kunnen praten en van elkaar houden, is er niks aan de hand.

Wat is dat nou voor onzin dat we hier allemaal vinden dat wantrouwen en onprettige gevoelens in deze allemaal maar zo geaccepteerd worden....

2. Tuurlijk zullen vrouwen dit terecht niet accepteren.

Maar waarom moet TS in dit geval dan wel die onterechte en onwenselijke gevoelens van jaloezie en wantrouwen accepteren. Leg me dat dan eens uit.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 19:34:00 schreef Luxuria het volgende: Heel veel mensen, vooral mannen, zeggen anders dat ze van mening zijn dat vriendschappen zonder spanning tussen mannen en vrouwen niet kan. Bovendien is het gewoon vervelend als iemand met wie je zo close bent/hoort te zijn omdat je getrouwd bent (ook) heel veel van zichzelf deelt met een andere vrouw. Dat heeft niks met vertrouwen ofzo te maken. Al met al vind ik het een volkomen terecht gevoel..

Nou sorry, maar daar geloof ik niet in.

Ik heb prima vriendschappelijke relaties met andere vrouwen. Vrijgezel of niet, maakt geen zak uit. En ik knuffel ze allemaal (beetje gewoonte in onze sociale kring, zeg maar) en ben een open persoon waardoor veel mensen erg van mij op de hoogte zijn.

Geen enkel probleem, ik heb geen seconde gespannen gevoelens daarover. En zelfs als dat al zo zou zijn: Ik zou er geen seconde aan toe geven? Waarom niet? ik heb mijn trouw aan mijn vrouw beloofd. Punt, klaar uit... Met die belofte op zak hoeft mijn vrouw zich nergens zorgen over te maken.

Wat stelt anders het huwelijk nog voor, als dit soort gevoelens van wantrouwen maar als logisch en redelijk ervaren worden.

---

Samengevoegd:

Tot slot van dit ellenlange verhaal wil ik toch wel melden dat mijn huwelijk geen lang leven beschoren zou zijn bij zulk wantrouwen.

Stel je voor: Je werkt op een afdeling samen met een vrouwelijke collega. Je vrouw weet dat. En je moet een keer overwerken. En ondanks dat er niks geen rare bijbedoelingen zijn, moet je ineens je in allerlei bochten gaan wringen (hetzij naar je vrouw, hetzij je werkgever) om de gevoelens van je vrouw (nogmaals: onterechte gevoelens) niet te vertrappen.

Terwijl hoogstwaarschijnlijk in het geval van een mannelijke collega er niks aan de hand zou zijn... pfffff.... DAt hou ik niet vol hoor.

Ik snap overigens ook niet dat er hier zo makkelijk gedaan wordt over wantrouwen binnen een huwelijk. Het is in mijn optiek het ergste gif wat een huwelijk kan meemaken.

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 00:26:31 schreef Mattijs het volgende: [...]Dat heeft volgens mij alles te maken met jaloezie en wantrouwen.

Zou het niet ook zo kunnen zijn dat het, buiten jaloezie of wantrouwen, ook een gevolg zou kunnen zijn van het streven naar macht of autoriteit?

Nu wil ik even niets over de vrouw van Thomas zeggen, maar je hebt van die mensen die het erom doen... mensen die er bewust voor kiezen om bijv. bij de politie te gaan werken of als gevangenisbewaarder of deurwaarder of als verpleegkundige zodat je gezag op tbs-patiënten kunt uitoefenen en eventueel de bevoegdheid hebt om ze plat te spuiten. Er zijn mensen die dit soort keuzes met een 'diepere' bedoeling maken.

Ik weet dat je je beperkt tot het verhaal van de topicstarter, maar zou het ook mogelijk kunnen zijn dat dit soort streven naar machtsgevoel in relaties voorkomt? En dat jaloezie of wantrouwen daar niet eens de storende factor in hoeft te zijn?

[mohamed 0]

'de duivel heeft uit jaloezie de dood in de wereld gebracht' (Wijsh 2,24)

Jak 3,16       

Waar jaloezie en egoïsme heersen, vieren wanorde en allerlei kwaad hoogtij.

[Jyoti 0]

Ik kan eigenlijk zo goed als volledig aansluiten bij Mattijs. Goed, daar heb je misschien niet veel aan aangezien ik dus zelf niks nieuws zeg, maar ik dacht zo, misschien leuk om te weten dat er ook vrouwen zijn die er zo over denken.

[Mattijs 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 02:12:21 schreef vrijeFreddy het volgende: [...]Zou het niet ook zo kunnen zijn dat het, buiten jaloezie of wantrouwen, ook een gevolg zou kunnen zijn van het streven naar macht of autoriteit? Nu wil ik even niets over de vrouw van Thomas zeggen, maar je hebt van die mensen die het erom doen... mensen die er bewust voor kiezen om bijv. bij de politie te gaan werken of als gevangenisbewaarder of deurwaarder of als verpleegkundige zodat je gezag op tbs-patiënten kunt uitoefenen en eventueel de bevoegdheid hebt om ze plat te spuiten. Er zijn mensen die dit soort keuzes met een 'diepere' bedoeling maken. Ik weet dat je je beperkt tot het verhaal van de topicstarter, maar zou het ook mogelijk kunnen zijn dat dit soort streven naar machtsgevoel in relaties voorkomt? En dat jaloezie of wantrouwen daar niet eens de storende factor in hoeft te zijn?

Als dat zo zou zijn, dan vind ik dat alleen maar erger.

Het is een benadering die ik niet perse ondersteun, mijn gevoel gaat meer richting onzekerheid waar jaloezie en wantrouwen uit voortkomt.

Maar zelfs als je gelijk hebt, verandert dat in mijn optiek niks aan het verhaal dat niet hij, maar zij ermee aan de slag moet om die problematiek te verhelpen.

Hij kan natuurlijk alle vrouwelijke contacten verbreken, maar dat lost alleen een gevolg en niet een oorzaak op.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 14:39:34 schreef Iriacynthe het volgende: Ik kan eigenlijk zo goed als volledig aansluiten bij Mattijs. Goed, daar heb je misschien niet veel aan aangezien ik dus zelf niks nieuws zeg, maar ik dacht zo, misschien leuk om te weten dat er ook vrouwen zijn die er zo over denken.

Gelukkig!!!

Ben blij dat er hier nog mensen zich mengen in de discussie die er ook zo over denken. Zeker als het een vrouw is!!!

Was al even bang dat gevoelens van jaloezie en wantrouwen normaal werden binnen een huwelijk!

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 16:02:38 schreef Mattijs het volgende: [...] Als dat zo zou zijn, dan vind ik dat alleen maar erger. Het is een benadering die ik niet perse ondersteun, mijn gevoel gaat meer richting onzekerheid waar jaloezie en wantrouwen uit voortkomt. Maar zelfs als je gelijk hebt, verandert dat in mijn optiek niks aan het verhaal dat niet hij, maar zij ermee aan de slag moet om die problematiek te verhelpen. Hij kan natuurlijk alle vrouwelijke contacten verbreken, maar dat lost alleen een gevolg en niet een oorzaak op.

Ow ja hoor, ik vind vertrouwen ook erg belangrijk in een relatie en ik vind het ook interessant om te overdenken wat je daar zoal over gezegd hebt.

En het is ook niet zozeer dat ik er vanuit ga dat Thomas' vrouw autoritair van aard is. Maar ik ken toevallig een meisje die zegt dat ze een autoritaire vriend heeft en volgens haar zou daar geen sprake van jaloezie of wantrouwen zijn. Zij zegt dat hij zo is en dat ervaart ze als onprettig. Zij beweert dat hij ook niet verandert. Ik vroeg me gewoon af of dit echt waar kon zijn, omdat het me toch wel mogelijk lijkt dat het er zo aan toe kan gaan in een relatie.

[Gast Anon_phpbb]

1 op de 3 huwelijken loopt uit op een scheiding, 1 op de 4 Nederlanders gaat vreemd. Het heeft allemaal niks met wantrouwen te maken, gewoon met common sense .. zoveel mensen hebben hun belofte al verbroken en zoveel mensen zijn vreemd gegaan, en dacht je dat zij niet dachten 'ik heb een belofte gemaakt, daar hou ik me aan' of dat hun partners niet dachten 'hij/zij gaat nooit vreemd, want hij/zij houdt van mij'? Toch is het hen overkomen.. waarom jou niet? Zo denk ik gewoon, dus wil ik het risico beperken.

Ik las trouwens deze quote van een relatietheraupte en seksuologe, Henriëtte Schoones; 'Een hetero man ziet een leuke, mooie vrouw niet als een vriendin of kameraadje, maar als een lekker stuk. Een man associeert haar primair met een seksueel wezen. Voor veel mannen is het onmogelijk dit weg te denken. Mannen én vrouwen zitten biologisch zo in elkaar dat ze niet primair met vriendschap op elkaar reageren maar als man en vrouw'

[Mattijs 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 18:17:13 schreef Luxuria het volgende: 1 op de 3 huwelijken loopt uit op een scheiding, 1 op de 4 Nederlanders gaat vreemd. Het heeft allemaal niks met wantrouwen te maken, gewoon met common sense .. zoveel mensen hebben hun belofte al verbroken en zoveel mensen zijn vreemd gegaan, en dacht je dat zij niet dachten 'ik heb een belofte gemaakt, daar hou ik me aan' of dat hun partners niet dachten 'hij/zij gaat nooit vreemd, want hij/zij houdt van mij'? Toch is het hen overkomen.. waarom jou niet? Zo denk ik gewoon, dus wil ik het risico beperken. Ik las trouwens deze quote van een relatietheraupte en seksuologe, Henriëtte Schoones; 'Een hetero man ziet een leuke, mooie vrouw niet als een vriendin of kameraadje, maar als een lekker stuk. Een man associeert haar primair met een seksueel wezen. Voor veel mannen is het onmogelijk dit weg te denken. Mannen én vrouwen zitten biologisch zo in elkaar dat ze niet primair met vriendschap op elkaar reageren maar als man en vrouw'

HE??????????????????????

Dus omdat 1 op de 4 mensen vreemdgaat, zou mijn vrouw het volste recht hebben om mij te wantrouwen in mijn omgang met vrouwen?????

Dus omdat 1 op de 3 mensen CDA stemt, doe ik dat ook?

En omdat een of andere gefrustreerde seksuologe (wat een vak is dat trouwens, maar goed) iets heeft geroepen, daardoor zit ik ook gelijk zo in elkaar?

Sorry... Maar dat gaat natuurlijk helemaal nergens over.

Dus omdat er vrouwen zijn die teveel geld uitgeven als ze naar de stad gaan, moet ik de pinpassen van mijn vrouw maar afpakken als ze het huis verlaat?

Wat een onzin zeg!!!

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 18:22:10 schreef Mattijs het volgende: [...] HE?????????????????????? Dus omdat 1 op de 4 mensen vreemdgaat, zou mijn vrouw het volste recht hebben om mij te wantrouwen in mijn omgang met vrouwen????? Dus omdat 1 op de 3 mensen CDA stemt, doe ik dat ook?

Nee, maar je kunt ook niet zeggen ; dus omdat 2 op de 3 mensen niet op CDA stemt, doe jij dat ook niet. En dat is in feite wat je over dit onderwerp wel zegt. Vanwege die cijfers, de feiten is een kleine vorm van 'wantrouwen' wel geaccepteerd vind ik, dat is realistisch en zo blijf je op je hoede om het risico uit te sluiten. Ik heb het niet over wantrouwen in de vorm van jaszakken nazoeken, constant bellen etc.. maar gewoon dat je allebei er op let niet te diepe vriendschappen aan te gaan met een andere man/vrouw en dat je geen avonden alleen bent met een andere man of vrouw.

Seksuologie is gewoon een specialisatie aan de universiteit, dat je daar lacherig over doet en haar 'gefrustreerd' noemt zegt eigenlijk al genoeg... Je wilt dit niet verstandelijk bekijken blijkbaar.

[Mattijs 0]

Ik ben blij dat mijn vrouw niet zo in elkaar zit...

We praten hier toch over ieman die geen enkele reden heeft gegeven om hem te wantrouwen? Innocent untill provern guilty?

Bij jouw voorbeeld van 1 van de 4 mensen die vreemdgaan, zoals ik het begrijp hoort thomas bij die andere 3.

Dus is zijn vrouw oneerlijk, onredelijk en gemeen.

Punt!

Jij blijft erbij dat wantrouwen mag omdat anderen niet te vertrouwen zijn. Ik hoop dat jij nooit in de situatie terecht komt waarin jij verantwoordelijkheid moet afleggen over andermans daden.

Ben jij ook het type dat iedere moslim wantrouwt omdat er een percentage is dat gebouwen opblaast enzovoorts?

Ik snap daar niks van en het is ook echt onzinnig om zo te denken.

En dat ik het niet verstandelijk wil bekijken, da's echt om je gek te lachen.

Ik ben juist degene die het rationeel bekijkt door de gevoelens van die vrouw te toetsen aan de daadwerkelijke situatie. En de daadwerkelijke situatie (zoals die door TS wordt neergezet in ieder geval) is er één waarbij de gevoelens van de vrouw onterecht, oneerlijk en onheus zijn.

En dat een kwart van de mensheid vreemdgaat, doet er binnen een huwelijk niet toe. Ik ben getrouwd met 1 vrouw, niet met een kwart van de mensheid. Ik heb geen reden om haar te wantrouwen, dus ze gaat lekker haar gang, ook als het om mannelijke vrienden gaat. En andersom werkt dat in ons huwelijk precies zo. En zo moet het zijn.

Wantrouwen is gif binnen een huwelijk. Ik snap ook werkelijk niet dat er iemand is die er zo over denkt.

Weet niet of je een relatie hebt, maar het zou toch verschrikkelijk zijn als jouw man/vriend je wantrouwt in dingen die je doet?

En wat betreft de seksuologe:

Geen enkele seksuologe heeft de autoriteit om te zeggen hoe een mens in elkaar zit. Niet vanuit empirisch onderzoek, niet vanuit ervaring, niet vanuit universitaire titels. Ieder mens is anders. En dat zij zoiets zegt of onderzocht heeft, zegt helemaal niks over een specifieke persoon of relatie. Als zij dus conclusies trekt over zulks onderwerp, dan is ze echt niet goed bezig, omdat ze dat gewoon niet op een specifieke relatie/persoon kan betrekken.

[Nynthe 1]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 18:55:02 schreef Luxuria het volgende: maar gewoon dat je allebei er op let niet te diepe vriendschappen aan te gaan met een andere man/vrouw en dat je geen avonden alleen bent met een andere man of vrouw.

dit vind ik toch wel heel erg ver gaan.

Ik zoek vrienden uit op basis van karakters en of het klikt ja of nee.

Niet op het feit of iemand wel of niet een piemel tussen zijn benen heeft hangen, als je begrijpt wat ik bedoel.

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 18:17:13 schreef Luxuria het volgende: Een man associeert haar primair met een seksueel wezen.

Ergens komt dat een beetje over als een belediging, maar goed... ik begrijp, denk ik, wel wat ze ermee zeggen wil.

Ook als men zegt: We stammen van de apen af! dan kriebelt er bij mij iets. Ik voel me dan beledigd. We zijn de hoogst begaafde wezens en dan zouden we ons koppelen aan een aap.

Ook probeerde ik mijn psychologe ooit eens uit te leggen dat ik het best wel mis om sex met een vrouw te hebben (want ik zat gesloten). Echter toen zij dat in haar eigen woorden in een rapport schreef, kreeg ik het koud, want ze schreef: Freddy heeft libido, echter mist hij een sexueel object . Ik weet nu even niet wat ik van haar moet denken... ziet ze zichzelf nou als een opblaaspop of wat?

[HenkG 0]

@Thomas

Ik denk dat het voor jou en je vrouw goed is om eens met elkaar om de tafel te gaan zitten en de gevoelens over elkaars vrienden etc eens nader te beschouwen. Niet in de verwijtende sfeer, maar proberen te ontdekken waar de ander moeite mee heeft als het om de vriend(inn)en van de partner gaat. Probeer vervolgens met elkaar te ontdekken waar deze moeites op gebaseerd zijn en ga dan kijken wat je met elkaar kunt doen om die moeites weg te nemen en toch elkaar enige vrijheid in omgang te gunnen.

Dit gesprek kun je in eerste instantie gewoon met elkaar houden, maar het is ook altijd mogelijk om te kijken of je er een onpartijdige derde bij kunt hebben zitten. Je zou dan aan AMW kunnen denken of een persoon die jullie allebei volledig vertrouwen.

Communicatie is het enige wapen tegen jaloezie!

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 19:28:46 schreef Mattijs het volgende: Ik ben blij dat mijn vrouw niet zo in elkaar zit... We praten hier toch over ieman die geen enkele reden heeft gegeven om hem te wantrouwen? Innocent untill provern guilty? Bij jouw voorbeeld van 1 van de 4 mensen die vreemdgaan, zoals ik het begrijp hoort thomas bij die andere 3.

Nee, en die ene man die vreemdging hoorde ook eerst bij die andere 3 mensen.

Als iemand moet vreemdgaan voordat je hem wantrouwt is het al te laat.. in ieder geval zoals ik het zie, want dan is het over. Daarom kan je beter jezelf voorbereiden. Voorkomen in plaats van genezen.

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 19:28:46 schreef Mattijs het volgende: Jij blijft erbij dat wantrouwen mag omdat anderen niet te vertrouwen zijn. Ik hoop dat jij nooit in de situatie terecht komt waarin jij verantwoordelijkheid moet afleggen over andermans daden.

Wat bedoel je precies?

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 19:28:46 schreef Mattijs het volgende: En dat ik het niet verstandelijk wil bekijken, da's echt om je gek te lachen. Ik ben juist degene die het rationeel bekijkt door de gevoelens van die vrouw te toetsen aan de daadwerkelijke situatie. En de daadwerkelijke situatie (zoals die door TS wordt neergezet in ieder geval) is er één waarbij de gevoelens van de vrouw onterecht, oneerlijk en onheus zijn. En dat een kwart van de mensheid vreemdgaat, doet er binnen een huwelijk niet toe. Ik ben getrouwd met 1 vrouw, niet met een kwart van de mensheid. Ik heb geen reden om haar te wantrouwen, dus ze gaat lekker haar gang, ook als het om mannelijke vrienden gaat. En andersom werkt dat in ons huwelijk precies zo. En zo moet het zijn.

Dat maakt iedereen zelf wel uit, in heel veel culturen 'moet' een huwelijk trouwens helemaal niet zo zijn.. eerder het tegenovergestelde. En jarenlang was het ook hier in Nederland niet gebruikelijk om buiten je huwelijk veel tijd alleen te besteden met iemand van het andere geslacht. Dus blijkbaar is dat soort wantrouwen helemaal geen gif binnen het huwelijk.

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 19:28:46 schreef Mattijs het volgende: Geen enkele seksuologe heeft de autoriteit om te zeggen hoe een mens in elkaar zit. Niet vanuit empirisch onderzoek, niet vanuit ervaring, niet vanuit universitaire titels. Ieder mens is anders.

Dan begrijp je de wetenschap niet helemaal. Natuurlijk is elk mens anders, maar er zijn wel heel veel dingen die ons allemaal verbinden. Wil jij nu echt elk wetenschappelijk onderzoek over het gedrag van de mens af doen met 'onzin , ieder mens is anders?'

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 20:29:07 schreef Luxuria het volgende: Wat bedoel je precies?

Ik denk dat hij bedoelt dat hij jou niet zo vertrouwt omdat je in je verhaal laat blijken dat je met vooroordelen naar andermans handelingen kijkt. Dus jou wantrouwen in anderen maakt dat je verkeerd met anderen omgaat en daardoor zelf niet te vertrouwen bent. Ik denk dat hij jou doorziet. Jij geeft nogal snel ergens een eigen invulling aan.

Bijvoorbeeld: Iemand gaat een avondje bij zijn vrienden op bezoek. Ik zou zeggen dat ik niet meer weet dan dat en dat dat het dan ook is. Jij daarentegen zegt: Iemand gaat een avondje naar zijn vrienden en dus komt hij in aanmerking voor een risico. En daarbij geef je in gedachten al een hele invulling. Als je dat dan tot uiting brengt kunnen mensen zich veroordeeld voelen. Een jongen als Mathijs doorziet jou en probeert je op je gedrag te wijzen.

[Mattijs 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 20:29:07 schreef Luxuria het volgende: [...] Nee, en die ene man die vreemdging hoorde ook eerst bij die andere 3 mensen. Als iemand moet vreemdgaan voordat je hem wantrouwt is het al te laat.. in ieder geval zoals ik het zie, want dan is het over. Daarom kan je beter jezelf voorbereiden. Voorkomen in plaats van genezen.

Dus dat houdt in dat iedereen dat doet. Voorkomen is beter dan genezen werkt dna alleen als je die handtekening onder de huwelijks akte niet zet.

Het heet niet voor niets TROUWen. Ik denk dat jij echt een heel slecht beeld van de mensheid hebt. En ik troost me met de gedachte dat de mensen inmijn omgeving daar anders over denken. HEel eerlijk, vind ik dat je een verwrongen beeld hebt van de mens, de man en het huwelijk.

Quote:

Wat bedoel je precies?

In tegenstelling van wat vrijeFreddy zegt,

bedoel ik hiermee dat ik niet hoop dat jij ooit in een situatie verzeild raakt waarin mensen jou ten onrechte niet vertrouwen. Waarin mensen dat soort algemene theorieen over de mens loslaat op jou persoonlijk en dus daar de conclusie verbindt dat jij niet te vertrouwen bent.

Quote:

Dat maakt iedereen zelf wel uit, in heel veel culturen 'moet' een huwelijk trouwens helemaal niet zo zijn.. eerder het tegenovergestelde. En jarenlang was het ook hier in Nederland niet gebruikelijk om buiten je huwelijk veel tijd alleen te besteden met iemand van het andere geslacht. Dus blijkbaar is dat soort wantrouwen helemaal geen gif binnen het huwelijk.

Ja, maar zo werkt het tegenwoordig niet meer.

in andere culturen is het ook normaal dat de vrouw 2 meter achter de man loopt... Moet je dan denk ik ook maar eens proberen.

Quote:

Dan begrijp je de wetenschap niet helemaal. Natuurlijk is elk mens anders, maar er zijn wel heel veel dingen die ons allemaal verbinden. Wil jij nu echt elk wetenschappelijk onderzoek over het gedrag van de mens af doen met 'onzin , ieder mens is anders?'

Nee, maar op het moment dat je dat soort onzinnige wetenschap wil toepassen op een leven en daarmee conclusies verbinden over hoe iemand zijn leven in wil richten dan ben je fout bezig.

[Mattijs 0]

interessant argument

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 21:40:41 schreef Mattijs het volgende: [...] In tegenstelling van wat vrijeFreddy zegt, bedoel ik hiermee dat ik niet hoop dat jij ooit in een situatie verzeild raakt waarin mensen jou ten onrechte niet vertrouwen. Waarin mensen dat soort algemene theorieen over de mens loslaat op jou persoonlijk en dus daar de conclusie verbindt dat jij niet te vertrouwen bent.

Ow zo ja.

Maar Mattijs, over het algemeen kan ik me wel vinden in je uitleg en in feite gaat het over een ideaal beeld hoe een huwelijk hoort te zijn. Maar toch blijft het dan de vraag hoe Thomas dit mee kan nemen in de praktijk met zijn vrouw. Want ik denk dat hij toch wel rekening zal moeten houden met het gedrag van zijn vrouw, omdat dit gedrag mogelijk al tot in een ver stadium is doorgevoerd. Ik denk niet dat Thomas nu ineens kan doen alsof zij hem moet vertrouwen omdat zij een huwelijksakte ondertekend heeft. Mij lijkt dat ie dan binnen de kortste keren in een scheiding komt te liggen.

Ik denk dat hij zijn vrouw toch wel in een zekere mate tegenmoet zal moeten komen al is het alleen al om haar te kunnen doorgronden. Als zijn vrouw hem niet vertrouwt, dan zal die vrouw daar ook niet echt gelukkig onder zijn en is het ook een zaak om te kijken wat Thomas kan doen om haar vertrouwen te winnen. Ik vind ook niet dat zij hem maar zomaar allerlei dingen kan verbieden, maar hij kan haar ook niet simpelweg negeren vanwege een huwelijksakte. Ik denk dat het belangrijk is voor Thomas dat hij zijn handelingen niet gaat verdedigen, maar gaandeweg probeert uit te leggen dat hij die handelingen doet omdat hij het zo wil en dat er verder niets is dat er aan te snappen valt.

[Sacerdos 0]

Met een vrouwelijk konijn om gaan is ook wel leuk.

[Mattijs 0]

Quote:

Op zondag 03 augustus 2008 13:11:50 schreef vrijeFreddy het volgende: [...]Ow zo ja. Maar Mattijs, over het algemeen kan ik me wel vinden in je uitleg en in feite gaat het over een ideaal beeld hoe een huwelijk hoort te zijn. Maar toch blijft het dan de vraag hoe Thomas dit mee kan nemen in de praktijk met zijn vrouw. Want ik denk dat hij toch wel rekening zal moeten houden met het gedrag van zijn vrouw, omdat dit gedrag mogelijk al tot in een ver stadium is doorgevoerd. Ik denk niet dat Thomas nu ineens kan doen alsof zij hem moet vertrouwen omdat zij een huwelijksakte ondertekend heeft. Mij lijkt dat ie dan binnen de kortste keren in een scheiding komt te liggen. Ik denk dat hij zijn vrouw toch wel in een zekere mate tegenmoet zal moeten komen al is het alleen al om haar te kunnen doorgronden. Als zijn vrouw hem niet vertrouwt, dan zal die vrouw daar ook niet echt gelukkig onder zijn en is het ook een zaak om te kijken wat Thomas kan doen om haar vertrouwen te winnen. Ik vind ook niet dat zij hem maar zomaar allerlei dingen kan verbieden, maar hij kan haar ook niet simpelweg negeren vanwege een huwelijksakte. Ik denk dat het belangrijk is voor Thomas dat hij zijn handelingen niet gaat verdedigen, maar gaandeweg probeert uit te leggen dat hij die handelingen doet omdat hij het zo wil en dat er verder niets is dat er aan te snappen valt.

Ik vind dat de omgekeerde wereld.

Ik ga ervan uit dat beiden de huwelijksakte welbewust ondertekend hebben en daar ook achter staan allebei.

Iets minder zakelijk gezegd: Ze houden van elkaar en willen met elkaar oud worden.

Als het wantrouwen nergens op gebaseerd is, of beter gezegd: als er geen reden is voor het wantrouwen, dan is Thomas zijn partner degene die als eerste stappen moet ondernemen om uit deze 'crisis' te komen.

Dus Thomas moet duidelijk maken aan zijn vrouw dat het wantrouwen nergens op gebaseerd is, dat het niet nodig is hem te wantrouwen. Vervolgens is zij degene die daar dan mee aan het werk moet.

Ik vind het te zot dat in dit geval Thomas degene is die zich aan moet passen, omdat zijn vrouw "nou eenmaal zo is."

In dat geval bestaat het risico dat je niks meer overhoudt van je eigen identiteit.

En in dat geval wil ik toch weer teruggrijpen op andere voorbeelden.

Een man met een laten we zeggen "te groot libido", kan ook niet zomaar met jan en alleman naar bed, terwij hij getrouwd is, onder het motto "ik ben nou eenmaal zo." Op zo'n moment kun je ook niet van de vrouw verwachten dat zij degene is die zich aanpast.

Ik vind in dit kader dat een gevoel van wantrouwen hebben binnen een huwelijk, dat huwelijk net zo veel op het spel kan zetten als vreemdgaan.

En dus moeten Thomas en zijn partner ervan doordrongen zijn dat niet HIJ, maar ZIJ degene is die ermee aan de slag moet.

In dat proces kan het natuurlijk goed nodig zijn dat Thomas tijdelijk bepaalde dingen doet of laat, zolang dit maar tijdelijk is en zolang de nadruk in het proces ligt op HAAR acties om van dat wantrouwen af te komen.

[vrijeFreddy 0]

Ja daar ben ik het mee eens en dat is ook ongeveer wat ik bedoelde. Maar het lijkt me duidelijk dat zijn vrouw mogelijk niet inziet dat ze dit gedrag heeft en tot die tijd zal Thomas voorzichtig moeten zijn. Als ik hem was zou ik toch eens een keer thuis blijven tegen mijn wil in om eens na te gaan of mijn vrouw daar verder nog meer over te zeggen heeft en haar daar gewoon eens over aan te horen. Wél zou ik haar daarnaast duidelijk proberen te maken dat ik het niet leuk vind dat ze me die dingen verbied en dat ik daar ongelukkig onder ben. Dat zou zo dus niet verder kunnen gaan en je hebt zelf ook al gezegd dat je dat zelf ook als een groot probleem zou zien, omdat je, zoals duidelijk is, daar een groot punt van zou maken. Ja en ik zou dat ook doen, ik zou haar zeker duidelijk maken dat mijn vrienden ook daadwerkelijk mijn vrienden zijn en dat ze daar verder toch niet veel aan zou kunnen veranderen. Op die manier zou ik haar dus geen andere optie laten dan zelf te veranderen.

[Light Jr. 0]

Het is in hele goede, gelukkige huwelijken voorgekomen dat iemand een fout maakt en vreemdgaat. Vertrouwen is natuurlijk mooi, maar er zijn altijd grenzen. Is het ok als een man de hele avond bij een andere vrouw doorbrengt? Of er zelfs overnacht? In hetzelfde bed slaapt? Als ze beiden graag naakt slapen? Etc. etc.

Daarmee wil ik dus niet zeggen dat ik ook zo'n foutje kan maken, want ik kan van mezelf met zekerheid zeggen dat ik niet vreemd zal gaan. Reacties als "zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten" worden niet gewaardeerd.

Verder heb ik het idee dat Thomas hier vooral op zoek is naar bevestiging van zijn eigen ideeen. De kans dat dat zijn verhaal beinvloed heeft, is vrij groot, enige subjectiviteit sluit ik zeker niet uit.

Mattijs oordeelt natuurlijk veel te snel en denkt dat zijn huwelijk de maatstaf is voor heel Christelijk NL. Desondanks weet ik zeker dat hij ook grenzen stelt.

Die hele verhalen, waarbij hij de vrouw van Thgomas bij voorbaat al veroordeelt als onredelijk, vind ik speculatie.