Omgaan met je medemensen

[ikbenBen 0]

Dag mensen,

Ben hier voor het eerst in deze forum. Ik kom wanneer ik geloofsvragen heb via google.nl heel vaak uit in dit forum.

N.a.v. Mattheus 18:15 vraag ik me eigenlijk af of kerken dit nog wel toepassen. Wanneer je iets hebt jegens je broeder dan moet je dat onder elkaar uitspreken.

Kan iemand voorbeelden noemen dat dit (is niet leuk ik weet het) dat dit is voorgekomen in de kerk? Het is niet mijn doel om roddels naar voren te krijgen maar gewoon de toepassing van wat Jezus ons geleerd heeft.

Tekst Mattheus:

Als een van je broeders of zusters tegen je zondigt, moet je die daarover onder vier ogen aanspreken. Als ze luisteren, dan heb je ze voor de gemeente behouden. 16 Luisteren ze niet, neem dan een of twee anderen mee, zodat de zaak zijn beslag krijgt dankzij de verklaring van ten minste twee getuigen. 17 Als ze naar hen niet luisteren, leg het dan voor aan de gemeente. Weigeren ze ook naar de gemeente te luisteren, behandel hen dan zoals je een heiden of een tollenaar behandelt. 18 Ik verzeker jullie: al wat jullie op aarde bindend verklaren zal ook in de hemel bindend zijn, en al wat jullie op aarde ontbinden zal ook in de hemel ontbonden zijn. 19 Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren. 20 Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’

[Michiel 14]

Wat bedoel je dan, puur gericht op gemeente zijn?

[ikbenBen 0]

Beste Michiel,

Ik snap je vraag niet helemaal?

[bartus3 0]

dat heb ik zelf nog niet echt mee gemaakt in mijn huidige gemeente.

wel in de vorige gemeente maar dat liep niet helemaal goed af met die gemeente.

[ikbenBen 0]

Kijk er zijn soms situaties: Je hebt iets tegen je broeder/zuster (ruzie et cetera) die wil je graag natuurlijk bijleggen. Maar soms wil diegene dat niet. Dan kan ik me voorstellen als je naar de kerk gaat en je hem of haar weer tegen komt in de kerk dat tot frustraties kan leiden. Dat mag en kan niet de bedoeling zijn. Vandaar dat deze regel door Jezus (Yeshua) is opgesteld denk ik?

[bartus3 0]

heb je gelijk in lijkt me ook niet meer als normaal.

[ikbenBen 0]

M.i. ook maar helaas geldt dat niet voor een ieder. Zo was ik laatst bij iemand op bezoek. Vervolgens kwam er nog iemand langs die wat boos op degene was waar ik op bezoek was. Hij ging dat zo in de grote groep gooien. Nadat dit gebeurd was heb ik degene die dat deed gewezen op deze Bijbel tekst. Dit van de overtuiging van deze bijbel tekst:

In Tim 2:4 e.a.

Verkondig de boodschap, blijf aandringen, of het nu uitkomt of niet, wijs terecht, straf en vermaan met alle geduld dat het onderricht vereist.

[bartus3 0]

denk wel dat je er wel moet denken op wat voor manier je dat doet.

[ikbenBen 0]

Ja zekers in liefde over brengen! Op een normale manier, zonder hoog dunken of betweterig te doen.

[Sacerdos 0]

Moet men hier nog veel leren,selectieve correctheid is hier bonton,tja hoe ga je om met mensen .velen zijn hier te jong om te kunnenonderscheiden een bijdrage of een bijdrage. En de waarheid vindt men maar eng.

[ikbenBen 0]

U spreekt namens andere mensen? Tot slot moet je als Christen de wil hebben om op Jezus te lijken.

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op woensdag 30 april 2008 21:50:32 schreef ikbenBen het volgende: Dag mensen, Ben hier voor het eerst in deze forum. Ik kom wanneer ik geloofsvragen heb via google.nl heel vaak uit in dit forum. N.a.v. Mattheus 18:15 vraag ik me eigenlijk af of kerken dit nog wel toepassen. Wanneer je iets hebt jegens je broeder dan moet je dat onder elkaar uitspreken. Kan iemand voorbeelden noemen dat dit (is niet leuk ik weet het) dat dit is voorgekomen in de kerk? Het is niet mijn doel om roddels naar voren te krijgen maar gewoon de toepassing van wat Jezus ons geleerd heeft.

Ik heb wel regelmatig de indruk dat bepaalde christenen 'vermanen' en 'veroordelen' door elkaar halen. Als ik de vermaningen in het nieuwe testament er op nahoud, vind ik dat die vermaningen ten alle tijde bemoedigend zijn en nooit aanvallend of veroordelend.

Ik ben een tijd terug uit de kerk gestapt en nu gisteren krijg ik via via te horen dat er iemand heeft gezegd: 'We kunnen blij zijn dat ze weg zijn' (er zijn ook nog anderen vertrokken). Nu vind je dit misschien geen goed voorbeeld, omdat ik geen lid meer ben van die kerk. Maar ik kan je zeggen dat ik ook eens heb geprobeerd om egrens over te praten toen ik nog een lid was, maar op de een of andere manier kon ik het gesprek niet leiden. Ik heb dat wel geprobeerd toen, maar ik kreeg niet echt gelegenheid om dat gesprek op een zachtaardige manier tot de kernpunten te leiden. Om die rede ben ik eruit gestapt en nu heb ik bovenstaande opmerking via via gehoord.

Welkom nog op dit forum, Ben!

groetjes

[ikbenBen 0]

Dag Freddy,

Erg vervelend dat dit in de kerk voorkomt. In de kerk zou dit niet zo mogen zijn. Iemand zei tegen me "Je gaat om God naar de kerk niet om de mensen". Maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Dan zou je ook thuis kunnen blijven en de kerkdienst volgen via internet of op de radio. Tot slotte heb je ook mensen nodig. Ik denk dat de kerk ook een hele verantwoording heeft.

In de kerk waarheen ik ging had men niet echt oog voor een andere. Toen mijn broer overleden was. Tja, alles in mijn eentje verwerkt en contacten ging ik uit de weg. Teleurgesteld in de medemens misschien? Of dat mijn ouders gescheiden waren, dat kan toch niet?! In de Bijbel staat als 1 lid lijdt, dan lijden alle leden mee. Immers het is 1 lichaam.

Voor sommige mensen is dit een reden om niet meer naar de kerk te gaan. Toch verlangd God er naar dat we wel gaan. Daarom is die regel uit Mat. 18:15 ook denk ik opgesteld. Vergeving en erkenning speelt hier een belangrijke rol in. Onvoorstelbaar dat Jezus toen Hij aan het kruis hing tot zijn Vader bad: Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen!

Bedankt voor je welkom!

[anastasia 0]

De waarheid kent vele gezichten, jou visie er op is daar één van en je hebt gelijk dat sommigen jouw waarheid eng vinden. De waarheid (zoals iemand die beleeft) kan ook op vele manieren gebracht worden. Wat hebje aan de waarheid brengen op een manier waardoor de ander zich aangevallen voelt en de deur dicht gooit? Dan mis je je doel, drijfje iemand wellicht weg van dat waarvoor je hem graag wilt behouden. Jezus was met zijn waarheden altijd tactvol en verpakte ze soms ook in mooie verhalen. Dat de boodschap ontvangen werd met open oren en ogen was hem veel waard.

[ikbenBen 0]

Maar het was ook nog eens zo dat Jezus ergens predikte dat heel veel mensen weggingen. Het is belangrijk dat je dingen bespreekbaar kunt maken. Een Christen zou daar open voor moeten staan. En niet reageren als iemand je feedback geeft gelijk de bal terug gooien wat de ander zoal niet goed doet. Deze dingen moet je direct denk ik uitspreken zodat je weet wat je aan elkaar hebt.

Als christen wil ik zo goed mogelijk met mijn medemensen omgaan. Natuurlijk vind ik het niet leuk als iemand zegt dat ik iets niet goed heb gedaan. Dan doe je eerst een schilt om. Maar ik heb me aangeleerd door te vragen wat precies de ergernis is. Ik beschouw feedback als een cadeau waar je aan kunt werken. Je kunt het dan SMART omschrijven

[Kluivertnr1 0]

Quote:

Op zaterdag 03 mei 2008 13:29:29 schreef ikbenBen het volgende: Maar het was ook nog eens zo dat Jezus ergens predikte dat heel veel mensen weggingen. Het is belangrijk dat je dingen bespreekbaar kunt maken. Een Christen zou daar open voor moeten staan. En niet reageren als iemand je feedback geeft gelijk de bal terug gooien wat de ander zoal niet goed doet. Deze dingen moet je direct denk ik uitspreken zodat je weet wat je aan elkaar hebt. Als christen wil ik zo goed mogelijk met mijn medemensen omgaan. Natuurlijk vind ik het niet leuk als iemand zegt dat ik iets niet goed heb gedaan. Dan doe je eerst een schilt om. Maar ik heb me aangeleerd door te vragen wat precies de ergernis is. Ik beschouw feedback als een cadeau waar je aan kunt werken. Je kunt het dan SMART omschrijven

Ach, ook onchristelijke mensen willen goed omgaan met hun medemensen. ( achterlijke figuren heb je er altijd bij, christelijk of niet )

[vrijeFreddy 0]

Ik heb nog een ander voorbeeld voor dit topic. Dit is wat ik laatst meemaakte met een andere broeder. Zoals je weet zit ik niet bij een kerk, maar wat ik vertel gaat over een samenkomst tussen mij en 2 andere broeders. Het zit zo: ik ben werkeloos en kijk een beetje negatief tegen werk. Ik heb al eens geprobeerd te reïntegreren, maar zonder succes. Telkens als ik probeer om een baan te houden, loop ik tegen dezelfde dingen aan. Anders gezegd: ik kan niet goed met stress omgaan en daarom ben ik ook afgekeurd. En ik zie de maatschappij wat negatief omdat ik wel vrijwillig mag werken, maar dan voel ik me zo afgedankt en meestal stop ik daar dan ook weer mee.

Nu en 1 van die broeders kwam dus bij mij langs om te zeggen dat hij dat niet van een broeder kon accepteren dat als ik wel kán werken, maar het niet wíl. Het punt is dat ik het ook daadwerkelijk niet wil en dat heb ik hem gezegd en ook uitgelegd waarom. Vervolgens wijst die broeder mij op een vers uit de bijbel dat Paulus heeft gezegd: wie niet werkt, die zal ook niet eten. Daar is een hele discussie uit voortgekomen en daar werd ik eigenlijk nog gestresster van dan dat ik al was.

Afijn. Uiteindelijk zijn ze weer vertrokken en voelde ik me weer alleen achtergelaten en ook nog moe van het gesprek. De dag erna stuurde die ene broeder mij een smsje met het bericht dat hij het contact met mij verbreekt en heeft ie me nog gewezen op het vers uit hebreeen dat wie na het aannemen van Christus wederom zondigt, hij daarna Christus niet meer kan aannemen, omdat hij Christus anders voor de 2e keer zou kruisigen.

Eigenlijk is me toen duidelijk geworden dat die broeder erg hoge verwachtingen van mij stelde en verlangde dat ik op stel en sprong zou veranderen. Dit valt absoluut niet binnen mijn capaciteiten en ik heb hem dat nog proberen uit te leggen in die bewuste samenkomst bij mij, maar hij bleef steeds zeggen dat hij niet met zulke mensen om mag gaan omdat Paulus dat gezegd heeft over de niet-werkende mens.

Ik voelde mij erg veroordeeld in de woorden van mijn broeder en dit heb ik hem niet te kennen gegegeven, maar waar ik mee zit is dat die broeder misschien wel het beste met me voor heeft, maar ik het alleen zo jammer vind dat hij me heeft losgelaten. Stel dat het straks beter met me gaat en hij weer wel met me om wilt gaan, dan lijkt me dat heel moeilijk, omdat dit er toch wel mooi tussen is gekomen.

[Propje 0]

ik weet wel zeker dat die broeder het beste met je voorhad.. misschien dat je ook van jouw kant iets kan doen om relatie te herstellen; is het zo onredelijk wat hij zegt? Of wil je t misschien gewoon zelf liever niet horen? Niet dat ik verder een oordeel heb over jouw niet-werken.. daar ken ik je situatie niet goed genoeg voor..

[vrijeFreddy 0]

Ik weet niet wat die broeder met me voorheeft. Dat is juist mijn probleem met hem.

[Sacerdos 0]

Niet doen,de meeste mensen zijn roofdieren,de echte mens is schaar,maar vind je die dan zou je er mee om kunnen gaan ,maar grote voorzichtgheid is geboden totaal.

[Aimé 0]

Quote:

Op maandag 11 augustus 2008 21:57:32 schreef Sacerdos het volgende: Niet doen,de meeste mensen zijn roofdieren,de echte mens is schaar,maar vind je die dan zou je er mee om kunnen gaan ,maar grote voorzichtgheid is geboden totaal.

Alleen de orde der Sacerdossen zijn super filantropen!

[vrijeFreddy 0]

Ha ja.

Maar Sacerdos' advies kan ik wel ter harte nemen.

Er was ook een meisje die beweerde dat ik maar blind vertrouwen zou kunnen hebben in iemand die zomaar wat uit de bijbel heeft geplukt naar hoe het hem uitkomt.

Sacerdos daarentegen lijkt zich te kunnen inleven.

Zou dat niet ook een mogelijke richtlijn kunnen zijn om met je medemens om te gaan... je inleven op je medemens?

[mohamed 0]

Quote:

Op woensdag 24 september 2008 12:09:33 schreef vrijeFreddy het volgende: Zou dat niet ook een mogelijke richtlijn kunnen zijn om met je medemens om te gaan... je inleven op je medemens?

Goed punt, leuk dat je er weer bent trouwens!

[de vegaloog 0]

Quote:

Op maandag 11 augustus 2008 21:57:32 schreef Sacerdos het volgende: Niet doen,de meeste mensen zijn roofdieren,de echte mens is schaar,maar vind je die dan zou je er mee om kunnen gaan ,maar grote voorzichtgheid is geboden totaal.

Hier ben ik het even helemaal niet mee eens! Zie ook [link]www.vegalogie.nl[/link]

@ vrijeFreddy: Je topic begint goed. Een terechte en eerlijke vraag. Ook de voorbeelden die deze en gene daarna aandragen, zijn veelvoorkomend. Helaas zijn wij mensen niet perfect, en na onze geboorte schrijven wij een script op basis van milieu, ervaringen en karakter. Ik weet dat in de RKK dit niet standaard is, om zo met elkaar om te gaan, maar de lezing wordt wel gelezen tijdens de H. Mis. Ik weet, dat ik probeer zo met mensen om te gaan. En met mij velen. Ik weet van verschillenden, dat ze bij onenigheid in het profiel gaan schrijven, ipv te bakkeleien in een forum. In de profielen ben je al wat meer onder ons. Het gezegde dat je voor God naar de kerk gaat en niet voor de mensen, ken ik, en daar ben ik het niet mee eens. Je gaat naar de kerk omdat je lid bent van die gemeenschap, en jezelf met die gemeenschap wilt delen. En mét en bínnen die gemeenschap vieren we de Liturgie. De Liturgie op haar beurt heeft weer twee kanten; enerzijds brengt de gemeenschap een bezoek aan God, anderzijds toont en schenkt God zich door het vieren van de Liturgie aan de gemeenschap. Tijdens een dienst, welke kerkgemeenschap dan ook, zing je toch allemaal sámen dezelfde liederen? Ik zou geen kerk kennen, waar de organist 'Lof zij de Heer' inzet, en dan iedereen zingt wat hij wil; 'Laudato si', Psalm 150, 'Locus Iste', 'Blowing in the wind'... Dán ga je alleen voor God naar de kerk, lijkt mij.

[vrijeFreddy 0]

Haha ja hoor lol, Mohamed!

@ Vegaloog: Ik ben geen kerk-lid.

Mijn vraagstelling was zo'n beetje of de tekst van Paulus uit de bijbel nu aan mijn leven gekoppeld kan worden en dat het dus juist is om niet meer met mij om te gaan. Of is het nu onredelijk om mijn leven in deze tekst te zien? De broeder die mij negeert, ziet mij in die tekst (het is 2 Thess. 3). Er wordt o.a. geschreven dat hij die niet werkt, ook niet zal eten en dergelijke. Het gaat daar over ongeregelde mensen. In vers 14 wordt geadviseerd om niet met mensen om te gaan die niet werken willen (of geen gehoor willen geven aan de brief van Paulus).

Nu een zekere broeder wrijft mij deze tekst onder mijn neus en gaat vervolgens ook niet meer met me om. Daarna reageert er een meisje die zegt dat die broeder het beste met me voor zou kunnen hebben en dat ik eventueel zelf initiatief zou kunnen nemen om de relatie tussen ons te herstellen. En weer daarna reageert Sacerdos met het advies dit niet te doen.

Ik begrijp niet zo goed wat je me met jouw reactie probeert duidelijk te maken, Vegaloog.

Dat we niet perfect zijn, begrijp ik wel, maar vriendschap/broederschap is toch meer dan werk?

Indien iemand vriendschap afbreekt, is dit toch een overduidelijk verschijnsel van ondeugdzaamheid???

En wat als hij straks tot bezinning komt en inziet wat hij verworpen heeft, hoe zal het dan verder moeten tussen ons?

Hoe moet ik dan met hem omgaan?