Spring naar bijdragen

balans in het geloof


Aanbevolen berichten

Quote:

@Robert,

Zou je ook willen reageren op de centrale vraag van het topic?
smile.gif

Natuurlijk. smile.gif

Ik zelf pingel wat tussen God als iemand die straft en oordeelt en God die werkelijk van mij houdt. Ik hang daar wat tussenin met af en toe een kortstondig uitschietertje en met de opdringerige gedachte dat God toch wel geeft en neemt naar jouw bestwil, wat je ook doet. Probleem is dat het tegenwoordig vrij not done lijkt om vooral over God als Oordeler te hebben, maar enkel en alleen een beeld van de liefdevolle Vader vind ik ook weer niet zo spannend. Laat staan volledig.

Met als gevolg dat ik in de praktijk van het leven me aan de ene kant erg graag aan de katholieke spelregels wil houden en bijvoorbeeld elke zondag de Mis wil bijwonen, maar aan de andere kant ook denk: mjah, God vergeeft me vast wel als ik een keertje niet naar de Mis ga. Of toch maar een WoCo dichtbij bijwoon in plaats van de Mis een stuk verder weg. Ook op het gebied van de moreel werkt dat soms een beetje zo bij mij, zodat ik niet echt het idee heb dat ik geestelijk groei.

Echt rust zit daar ook niet in, vooral omdat die fanatiekelingen die wél rustig wekelijks uren reizen voor een Mis en zo'n beetje alle canonieke kerkdocumenten uit het hoofd kennen, vaak zo overtuigend schrijven op fora. Dus worstel ik weer daarmee, terwijl aan de andere kant er ook weer mooie, lieve en goedgelovige mensen zijn die weer zeggen dat het niet katholiek is om je "als een calvinist" maar aan al die regels te houden en dat je vooral rust en energie uit het geloof moet halen.

Dus ik weet het niet. Mijn geweten schiet alle kanten op en voor mij is de vraag hoe ik daar rust en eenvoud in kan krijgen. Zodat ik ook misschien een wat vollediger beeld van God krijg. Het kan dan best zijn dat dat er misschien wel nooit inzit en het voortdurend een strijd, een geworstel en een gedoe blijft. Dat ik er mee zal moeten leren leven dat het gewoon nooit een keertje goed is en dat het te hopen is dat ik op een plek kom na dit leven waar het wél voor altijd goed zal zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Sjaloom reteip,

Nee. Naar de kerk ga ik sowieso elke week, alleen is er dan niet altijd een Mis. De vraag is dan of ik dan een reis van veertig minuten of een uur moet maken (op de fiets, of met het niet goedkope openbaar vervoer) om toch aan een Mis deel te nemen, of dat ik al voldoende kan hebben aan de Woord- en Communieviering ter plaatse. Het heeft dus niets met mijn Godsbeeld te maken, maar meer met hoe strikt je wel of niet met de spelregels (de vervulling van de zondagsplicht in dit geval) om behoort te gaan als goed katholiek.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Sjaloom reteip,

Nee. Naar de kerk ga ik sowieso elke week, alleen is er dan niet altijd een Mis. De vraag is dan of ik dan een reis van veertig minuten of een uur moet maken (op de fiets, of met het niet goedkope openbaar vervoer) om toch aan een Mis deel te nemen, of dat ik al voldoende kan hebben aan de Woord- en Communieviering ter plaatse. Het heeft dus niets met mijn Godsbeeld te maken, maar meer met hoe strikt je wel of niet met de spelregels (de vervulling van de zondagsplicht in dit geval) om behoort te gaan als goed katholiek.

verbaasd.gif ik snap het nog steeds niet helemaal volgens mij. Je had het in die post eerst over Godsbeelden en vervolgens over het wel/niet bijwonen van de Mis (onderdeel van de 'spelregels') en bracht dat met elkaar in verband.

Zie je dat dan toch helemaal los van elkaar?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Sjaloom reteip,

Dat verband is er inderdaad wel min of meer, maar het is niet zo dat ik niet naar de kerk ga als ik God zus of zo zie. Naar de kerk ga ik altijd. Ik ga dat gedoe met de Mis ook slechts als voorbeeld van hoe ik dan ook kan omgaan met het geloof: heel strikt en wat verkrampt, of heel ontspannen en misschien soms iets té ontspannen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Sjaloom reteip,

Dat verband is er inderdaad wel min of meer, maar het is niet zo dat ik niet naar de kerk ga als ik God zus of zo zie. Naar de kerk ga ik altijd. Ik ga dat gedoe met de Mis ook slechts als voorbeeld van hoe ik dan ook kan omgaan met het geloof: heel strikt en wat verkrampt, of heel ontspannen en misschien soms iets té ontspannen.

smile.gif OK, duidelijk. 't was niet bedoeld om je aan te vallen of je kerkgang ter discussie te stellen hoor. Ik was gewoon benieuwd hoe je dat zag en snapte het niet helemaal.

bloos.gif Sorry voor mijn off-topic vragen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid