Scheppingsverhalen

[Thorgrem 430]

In de eindeloze discussies waarin de evolutie theorie vaak tegenover de scheppingsleer wordt geplaatst zie je dat mensen de evolutie theorie niet vinden kloppen en daarom maar kiezen voor een scheppingsleer.

Ik zeg 'een' omdat hier natuurlijk eindeloos veel varianten in te vinden zijn.

Het lijkt me leuk om in dit topic de verschillende scheppingsverhalen van de verschillende godsdiensten van vandaag de dag, maar ook zeker van het verleden te bespreken. Al te serieus hoeft dit topic niet te worden, en mooie verhalen zijn altijd welkom.

Als voorbeeld heb ik ooit van iemand gehoord over een scheppingsverhaal uit de oude Griekse mythologie. In dit scheppingsverhaal kwam naar voren dat man en vrouw vroeger een weze waren, maar door het noodlot gescheiden werden in twee delen (te weten, man en vrouw). En dat sindsdien deze twee wederhelften hun leven lang naar elkaar op zoek zijn (of het eindigt natuurlijk eerder wanneer je de ware gevonden hebt).

Wie kan mij helpen om dit verhaal terug te vinden, weet iemand waar het precies vandaan komt?

Plaats hier ook de scheppingsverhalen die jij mooi vind.

[~discipel~ 0]

link

Wat vind je van deze?

[Zion13 0]

Gilgamesj is een menselijk verhaal en het begint met zijn allereerste begin, niet met het verhaal van het ontstaan van de kosmos dat niettemin aan het epos ten grondslag ligt. Hoewel tot nu toe geen Soemerische theogonie of een scheppingsverhaal is gevonden, heeft men er provisorisch één gereconstrueerd.2 Kort samengevat ontvouwen de goden en godinnen zich uit het naamloze goddelijke mysterie als volgt: in het begin was er An (in het Babylonisch Anoe), de eerstgeborene uit de oerzee, d.w.z. de wateren van de Ruimte. Hij is voorvader van de goden en heerser van de hemel voorbij de hemelen. Zoals de Griekse Ouranos was hij verenigd met Aarde (Ki) en verwekte Enlil, de Heer van de Lucht, de adem en het woord en de geest van het hart van Anoe. Enlil verwekte de maan, Nanna/Suen (in het Babylonisch Sin) en Nanna op haar beurt verwekte twee heel belangrijke godheden in het Gilgamesj-epos: Oetoe (Sjamasj), de zon, de alwetende god van rechtvaardigheid; en Inanna (Isjtar-Venus), de Koningin van de Hemel, de godin van de Liefde en de Strijd. Andere hoofdrolspelers zijn o.a. Enki (Ea), een zoon van Anoe, heer van de Aarde en de waterige Afgrond, ook de Heer van Wijsheid en een medeschepper en weldoener van de mensheid; en Aroeroe (zaadlosmaker), zuster van Enlil en godin van de schepping (vrouwe van de stilte).

De goddelijke wereld was hecht verbonden met de mensheid. De Soemerische koningslijst vermeldt acht goddelijke koningen die over een periode van 241.200 jaar hadden geregeerd nadat het koningschap uit de hemel was neergedaald. Toen joeg de Vloed over de vijf steden waarover zij regeerden. Na de Vloed daalde het koningschap nogmaals neer uit de hemel en onze held regeerde als Oeroeks vierde of vijfde soeverein.

Bron: link

Of zie Wikipedia voor enkele Egyptische scheppingsverhalen.

---

Samengevoegd:

Wat is dat voor rare codering ertussen.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 15:42:39 schreef Zion13 het volgende: [Wat is dat voor rare codering ertussen.

Dat weet ik niet. Misschien dat een modje er naar kan kijken, want het maakt het stukje enigszins onaantrekkelijk om te lezen.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 15:38:38 schreef ~discipel~ het volgende: link Wat vind je van deze?

Er staan 3 artikeltjes op je link. Welke bedoel je? Misschien kun je hem even knippen en plakken zodat mensen het hier op dit forum kunnen lezen.

[Zion13 0]

'k Heb 't al aangepast.

[Amazone 0]

Het scheppingsverhaal van de Grieken (deze week nog gelezen in een boekje van classicus Hein van Dolen):

Het scheppingsverhaal van de Grieken

Gaia, de godin van de aarde, was gevormd uit de enorme chaos die bestond voordat de geschiedenis van de wereld begon. Ze kreeg

een kind: Uranus, de hemel. Hij bedekte haar volledig met zijn mantel vol sterren. De twee goden vormden samen het eerste

echtpaar.

Gaia en Uranus kregen tal van kinderen. De meeste van hen waren verschrikkelijke monsters. Sommigen hadden wel honderd armen.

Andere kinderen bleken enorme reuzen te zijn, met ieder één oog: de Cyclopen. Uranus was bang voor deze machtige

wezens en

hij verstopte ze ver weg, diep in de aarde. Gaia had hier veel verdriet van, want ze hield van haar kinderen. Ze werd kwaad

en maakte een plan om haar echtgenoot te vernietigen.

Uiteindelijk werd Gaia moeder van verschillende goden en godinnen die geen bedreigende monsters waren. Eén van hen,

Kronos,

was sterk genoeg om Uranus ten val te brengen. Uit de hardste steensoort die ze kende, maakte Gaia een sikkel voor hem. Ze

gaf het gereedschap aan haar zoon en vertelde hem wat hij moest doen.

Kronos verschool zich in zijn moeders schaduw totdat de nacht viel en Uranus van de hemel naar de aarde afdaalde. Op het moment

dat Uranus in slaap was gevallen, sprong Kronos op uit zijn schuilplaats en hij doodde zijn vader met één slag.

Kronos volgde zijn vader op en werd koning van de hemel. Hij trouwde met Rhea, een aardse godin, en ze kregen vele kinderen.

Uit goud maakte Kronos de eerste mensensoort. Deze tijd werd het Gouden Tijdperk genoemd; de mensen hoefden niet te werken,

voelden geen pijn en waren onsterfelijk. Maar Kronos was wreed en hij was bang voor zijn kinderen. Zodra er een kind was geboren

verslond hij het met kleren en al en probeerde er zo voor te zorgen dat zijn macht onaangetast zou blijven.

Rhea vond dit verschrikkelijk en met behulp van Gaia, haar moeder, kreeg ze verscholen op het eiland Kreta, een zoon met de

naam Zeus. Ze gaf haar echtgenoot een steen die gewikkeld was in babykleren. Hij verzwolg het pakketje meteen.

Zeus groeide snel om zo de machtigste god te worden die ooit bestaan had. Toen hij volwassen geworden was, keerde hij terug

in het gezelschap van een leger van Gaia's monsters en de rest van de goden en was vast van plan om Kronos' macht te breken.

De oorlog was verschrikkelijk en duurde vele jaren lang. De mensen van het Gouden Tijdperk kwamen allemaal om. Zeus bevrijdde

zijn broers en zussen en bouwde het paleis van Olympus, van waaruit hij de aarde, de mensen en de goden regeerde. Vervolgens

trouwde hij met zijn zuster Hera en ze kregen talrijke kinderen. In het geheim had Zeus nog veel andere vrouwen en ook met

hen kreeg hij kinderen. Al gauw was de wereld bevolkt met nieuwe goden.

Uiteindelijk besloot Zeus een tweede mensensoort te maken om zo de mensen van Olympus te vereren. Deze nieuwe mensen werden

gemaakt uit zilver. De zilveren mensen waren erg onverstandig en ze hadden geen respect voor de goden. Dit was het Zilveren

Tijdperk. Tijdens deze periode was er niets heilig en ze duurde daarom niet lang. Zeus werd kwaad op de respectloze mensen

van het Zilveren Tijdperk. Hij borg ze daarom op in de verste uithoeken van de onderwereld.

Hij verving de zilveren mensen door een derde mensensoort, gemaakt uit brons. Het Bronzen Tijdperk was begonnen. De bronzen

mensen waren agressief en oorlogszuchtig. Ze bestreden elkaar zo gretig dat Zeus ook hen heel snel wegstopte in de onderwereld.

Zeus ging opnieuw aan de slag en maakte vervolgens een heleboel helden. Zij speelde een belangrijke rol in de ontelbare mythes

in de Helleense traditie.

Dit was het Tijdperk van de Helden en er werden talloze grote mannen en vrouwen geboren. Iedere held die doodging, kreeg een

speciale plaats in de onderwereld, met de naam de Gezegende Eilanden. Hier was het altijd licht en mooi. De mensen die leefden

in het Tijdperk van de Helden stierven op den duur en zij werden de voorouders van de mensen die tegenwoordig leven. De mensen

van tegenwoordig vormen de ijzeren mensen. Zij zijn de hardste van allemaal. Mensen uit het IJzeren Tijdperk moeten hun hele

leven lang zwoegen en lijden en op den duur gaan ze dood. Maar uiteindelijk zullen de ijzeren mensen de Olympische goden overleven.

(bron: http://members.lycos.nl/veroveraars/photoalbum.html)

[Sacerdos 0]

Ijzeren mensen is een mooi verhaal,we lazen in de vroege jeugd al over Archie de man van staal een voorbeeld van scheppende rechtschapenheid.