90 minuten in de hemel

[Mechila 0]

Hey allemaal,

ik heb laatst een boek gelezen over de hemel en was benieuwd hoe jullie tegen de hemel aankijken. Kijken jullie ernaar uit om er te zijn, of is t leven hier ook ok en mag dat nog even wachten?

Het boek dat ik heb gelezen gaat over Don Piper, een man die bij een auto-ongeluk gestorven is. Na 90 minuten kwam hij weer tot leven... 90 minuten heeft hij in de hemel kunnen kijken.

Meestal sta ik behoorlijk sceptisch tegenover (bijna)doodervaringen. Maar dit verhaal is anders. 'Jaja dat zeggen ze allemaal' zal je wel denken.

Ik zou zeggen: ik daag je uit, pak het boek en oordeel zelf.

De eerste 3 hoofdstukken geven een beschrijving van hoe hij de hemel ervaren heeft, daarna word je weer met beide benen op aarde geplant en lees je over zijn herstelperiode. Een boek dat echt aan te raden is!

Hieronder een linkje naar het filmpje dat de uitgeverij heeft gemaakt:

link

Wat is jullie visie over de hemel? Heb je er zin in?

Groetjes,

Inge

[Ds Dre 0]

Nee, ik heb absoluut geen zin in de hemel.

Ik zie de nieuwe aarde wel zitten, daar hebben ze al een mooie woning voor mij en mijn familie staan.

Het ziet er uit als Rothenburg o/d T, een knus huisje, met een open haard onze katten erbij, met kerst altijd sneeuw de zomers altijd heerlijk, lekker eten en drinken, altijd gezellig met elkaar, zo iets. Ik kan niet wachten.

[mandy_19 0]

mmm de hemel dat moet voelen als een zomermiddag op het strand niet te warm niet te koel lekker knuffellen met de gene waar je van houd.

dat gevoel maal 1000000 voor altijd

[Zion13 0]

Nooit meer genieten van een lekkere rustdag (er is geen vermoeidheid), nooit meer troost (er is geen verdriet), nooit meer succes (want er is geen tegenslag om succes op te behalen), etc. Wat saai!

[Dante 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 09:41:20 schreef Zion13 het volgende: Nooit meer genieten van een lekkere rustdag (er is geen vermoeidheid), nooit meer troost (er is geen verdriet), nooit meer succes (want er is geen tegenslag om succes op te behalen), etc. Wat saai!

Of een stijgende lijn die nooit ophoudt met steigen?

[Esther 0]

Hee Inkie (),

Ik heb het filmpje gezien, het meeste kende ik al omdat je dat al verteld had, maar het zag er niettemin erg indrukwekkend uit. Ook dat je Don Piper in dat ziekenhuisbed lag, helemaal toegetakeld... en dan later met die koters op schoot, echt mooi! Ik ga het boek absoluut eens lezen binnenkort, want ik ben erg benieuwd geworden.

X Es

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 09:10:00 schreef Mechila het volgende: Hey allemaal, ik heb laatst een boek gelezen over de hemel en was benieuwd hoe jullie tegen de hemel aankijken. Kijken jullie ernaar uit om er te zijn, of is t leven hier ook ok en mag dat nog even wachten? Het boek dat ik heb gelezen gaat over Don Piper, een man die bij een auto-ongeluk gestorven is. Na 90 minuten kwam hij weer tot leven... 90 minuten heeft hij in de hemel kunnen kijken. Meestal sta ik behoorlijk sceptisch tegenover (bijna)doodervaringen. Maar dit verhaal is anders. 'Jaja dat zeggen ze allemaal' zal je wel denken. Ik zou zeggen: ik daag je uit, pak het boek en oordeel zelf. De eerste 3 hoofdstukken geven een beschrijving van hoe hij de hemel ervaren heeft, daarna word je weer met beide benen op aarde geplant en lees je over zijn herstelperiode. Een boek dat echt aan te raden is! Hieronder een linkje naar het filmpje dat de uitgeverij heeft gemaakt: link Wat is jullie visie over de hemel? Heb je er zin in? Groetjes, Inge

Grappig dat er blijkbaar tijd bestaat in de hemel. Volgens mij is dat namelijk iets typisch menselijks en is het God totaal vreemd.

[Mechila 0]

Als je het boek leest zal je merken dat je helemaal gelijk hebt. De schrijver noemt meerdere malen dat hij zich moet behelpen met aardse termen en daardoor dus zijn verhaal moet beperken. Je kan de hemel niet exact beschrijven met aardse termen, tblijft slechts een benadering. De 90 minuten die genoemd worden, zijn aardse minuten. Hij is 90 minuten na het ongeluk weer tot leven gekomen. Daar is de tijd aan afgemeten...

[Amazone 0]

Dé hemel bestaat niet, want voor iedereen is de hemel weer anders en mijn hemel past niet bij de hemel die in de Bijbel beschreven wordt.

Ik denk dat jullie een veel te positieve voorstelling van de hemel hebben. De hemel is niet meer dan een plek waar je tot in alle eeuwigheid Gods lof mag zingen. Lijkt me een dodelijk saaie plek .

[audacity 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 11:59:44 schreef Amazone het volgende: Dé hemel bestaat niet, want voor iedereen is de hemel weer anders en mijn hemel past niet bij de hemel die in de Bijbel beschreven wordt. Ik denk dat jullie een veel te positieve voorstelling van de hemel hebben. De hemel is niet meer dan een plek waar je tot in alle eeuwigheid Gods lof mag zingen. Lijkt me een dodelijk saaie plek .

binnen jouw referentiekader bestaat er geen hemel. Dat wil niet zeggen of er nu wel of geen hemel is.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 11:59:44 schreef Amazone het volgende: Dé hemel bestaat niet, want voor iedereen is de hemel weer anders en mijn hemel past niet bij de hemel die in de Bijbel beschreven wordt. Ik denk dat jullie een veel te positieve voorstelling van de hemel hebben. De hemel is niet meer dan een plek waar je tot in alle eeuwigheid Gods lof mag zingen. Lijkt me een dodelijk saaie plek .

Zolang er een complete backline en andere muzikanten zijn, ach, dan zal het wel meevallen.

[Amazone 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 12:01:33 schreef marliesje het volgende: [...] binnen jouw referentiekader bestaat er geen hemel. Dat wil niet zeggen of er nu wel of geen hemel is.

Ik zeg niet dat de hemel niet bestaat. Ik zeg dat die er voor iedereen anders uit moet zien.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 13:01:14 schreef Amazone het volgende: [...] Ik zeg niet dat de hemel niet bestaat. Ik zeg dat die er voor iedereen anders uit moet zien.

Waarom?

[degelovige 0]

-edit-

[Mechila 0]

En juist die tunnel komt hier niet terug... Dit verhaal is echt anders

[P. Strootman 0]

De aarde wórdt toch hemel? En zo ver is het bij lange na nog niet! Hoe kun je er dan nu al in verblijven?

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 11:59:44 schreef Amazone het volgende: Dé hemel bestaat niet, want voor iedereen is de hemel weer anders en mijn hemel past niet bij de hemel die in de Bijbel beschreven wordt. Ik denk dat jullie een veel te positieve voorstelling van de hemel hebben. De hemel is niet meer dan een plek waar je tot in alle eeuwigheid Gods lof mag zingen. Lijkt me een dodelijk saaie plek .

Als mens ben je geschapen om God lief te hebben en met Hem om te gaan. De hemel is de totale vervulling van je levensdoel en is dus puur geluk.

[De atheïst 0]

Ik denk allereerst niet dat er een hemel bestaat. Al dan niet vind ik het een veel prettigere gedachten om op te gaan in het niets. Een soort eeuwige slaap dus. Het geeft aan, dat ik mijn leventje op aarde volstrekt zinloos vertoef. Heerlijk toch?

En wie weet, word je ooit wel weer geboren uit het niets. Of op een andere buitenaardse planeet. Want misschien is de kans maar minimaal dat je hier precies op deze aarde leeft.

[Ignatius Maria 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 09:10:00 schreef Mechila het volgende: Wat is jullie visie over de hemel? Heb je er zin in?

Voor sommige mensen hoop ik van harte dat er een hemel is, omwille van het verrotte leven dat ze hier op aarde is toebedeeld. Voor mezelf zit ik er niet op te wachten, ik vind het veel te boeiend om na te denken over het leven, en ik ben ook wel gecharmeerd van de gedachte dat dit absurde leven juist daarom waardevol is, omdat het eindig is.

[De atheïst 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 17:21:53 schreef Ignatius Maria het volgende: [...] Voor sommige mensen hoop ik van harte dat er een hemel is, omwille van het verrotte leven dat ze hier op aarde is toebedeeld.

Als zo iemand dood is gegaan, en er is niets meer, zie ik geen reden voor dan op dat moment nog medelijden (wel, wat erg dat hij zo een slecht leven heeft gehad natuurlijk). Alles is immers weg en het is net alsof het er nooit geweest is. Dus ook geen lijden meer.

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 17:24:51 schreef De atheïst het volgende: [...] Als zo iemand dood is gegaan, en er is niets meer, zie ik geen reden voor medelijden. Alles is immers weg en het is net alsof het er nooit geweest is. Dus ook geen lijden meer.

Ik vraag me af hoe je naar het "niets" kunt verlangen. Als mens wil je toch niets liever dan existeren en tot ontwikkeling komen? Het verlangen naar het niet-zijn lijkt me een ongezonde neiging.

[De atheïst 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 17:27:01 schreef Bonaventura het volgende: [...]Ik vraag me af hoe je naar het "niets" kunt verlangen. Als mens wil je toch niets liever dan existeren en tot ontwikkeling komen? Het verlangen naar het niet-zijn lijkt me een ongezonde neiging.

Zolang het leven duurt, wil ik er zoveel mogelijk uithalen. Maar als ik oud ben, en ik heb een mooi leven gehad, is er niets ergs aan, en op het moment voordat je dood gaat denk ik zelfs een prettige gedachte, om in het niets op te gaan.

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 17:30:34 schreef De atheïst het volgende: [...] Zolang het leven duurt, wil ik er zoveel mogelijk uithalen. Maar als ik oud ben, en ik heb een mooi leven gehad, is er niets ergs aan om in het niets op te gaan.

Ik weet niet. Het lijkt tegen de oermenselijke gevoelens in te gaan om het niet erg te vinden "in het niets te verdwijnen". Het klink ook meer als een gelaten acceptatie dan als een bron van vreugde.

[De atheïst 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 17:33:14 schreef Bonaventura het volgende: [...]Het lijkt tegen de oermenselijke gevoelens in te gaan om het niet erg te vinden "in het niets te verdwijnen".

Dat het tegen de oergevoelens ingaat ben ik zeker met je eens. Dat kan te maken hebben met een drang te overleven, en misschien wel een van de redenen zijn waarom religie is ontstaan. Mensen zijn immers vaak bang voor het niets.

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 17:36:11 schreef De atheïst het volgende: [...] Dat het tegen de oergevoelens ingaat ben ik zeker met je eens. Dat kan te maken hebben met een drang te overleven, en misschien wel een van de redenen zijn waarom religie is ontstaan. Mensen zijn immers vaak bang voor het niets.

Dat het niet tegen de oergevoelens ingaat geeft aan dat de mens helemaal niet bedoeld is om te sterven maar om te leven.