LodewijkNapoleon 0 Geplaatst 7 december 2007 Rapport Share Geplaatst 7 december 2007 Het is een zustertopic van deze, maar omdat de materie zo breed is, tóch een nieuw topic. Ik denk dat het sowieso goed is om meer stil te staan bij wat dan ook. Ik mag bijvoorbeeld graag lezen over de geschiedenis van mijn woonplaats, terwijl het toch niet een heel bijzondere stad is op het eerste gezicht. Maar als je er op inzoomt, dan komen er toch veel bijzondere verhalen naar boven. Dat geldt ook voor het genieten van muziek, door het echt intensief te luisteren, er eens wat over te lezen, weten waarom iets tot stand kwam, de geschiedenis van de band, of kritieken van anderen over die muziek te lezen. Dit lijstje kun je eindeloos uitbreiden onder het mom van: geen kwantiteit maar kwaliteit. Echter, het summum van het kijken op deze manier is wel de blik op de mens. Niets heeft zoveel diepte en zoveel rijkdom als de belevingswereld van de mens. Ik mag, als ik er tijd voor heb, bijvoorbeeld graag een posthistorie uitspitten van een user die me positief is opgevallen, en vaak probeer ik ook topics van me onder de aandacht te brengen bij bepaalde personen omdat ik dan ontzettend benieuwd ben hoe zijn/haar denkbeelden interacteren met die van mij. Maar ook een gesprek, een blik, en vooral liefde is zo vervullend. En er komt geen eind aan, écht elk mens is op z'n minst enorm boeiend. Wat niet-dwingende richtlijnen voor dit topic: * Merk je ook dat je liefde voor Christus voor een verdieping zorgt qua interesse in je medemens? * Naarmate je ouder wordt, merk je dan ook dat je dieper in vriendschappen duikt? * Ik merk dat mensenlevens oneindig veel spannender en niet zelden ook veel meer bizar zijn dan het spannendste fictieboek. Herkenbaar? * Je komt in het leven soms ook mensen tegen waar je mee om moet leren gaan, ambtsdragers, familie, noem maar op. Merk je dat evenzoveel rijkdom kan opleveren als je deze banden bewust gaat beleven en in gaat investeren? Dat juist de botsing met iets wat je niet meteen gekozen zou hebben, allerlei vernieuwende gedachtes oplevert? * Ik kom zelf uit een nest dat nogal een sterk maakbaarheidsgeloof had, ook in menselijke banden, zélf heb ik daarentegen, toen ik de nadelen ervan zag, juist een tijdlang heel passief t.o.v. mensen gestaan. Misschien kan iemand hier wat over zeggen? Ik merk namelijk dat maakbaarheid z'n grenzen heeft, maar dat er niettemin in Christus véél mogelijk is. En dat juist vriendschappen met mensen die nogal anders zijn dan jezelf zoveel opleveren, maar dat dit niet vanzelf gaat, dit moet je bewust aanpakken, ook niet zonder de ratio. Nou ja, zomaar wat gedachtes. Link naar bericht Deel via andere websites
audacity 0 Geplaatst 7 december 2007 Rapport Share Geplaatst 7 december 2007 uhm wat wil je met dit topic? Ik kan hier geen centraal thema uithalen. Link naar bericht Deel via andere websites
Iggi 0 Geplaatst 7 december 2007 Rapport Share Geplaatst 7 december 2007 Boeiend topic! Quote: Op vrijdag 07 december 2007 10:50:39 schreef Pius_XII het volgende: Het is een zustertopic van deze , maar omdat de materie zo breed is, tóch een nieuw topic. Ik denk dat het sowieso goed is om meer stil te staan bij wat dan ook. Ik mag bijvoorbeeld graag lezen over de geschiedenis van mijn woonplaats, terwijl het toch niet een heel bijzondere stad is op het eerste gezicht. Maar als je er op inzoomt, dan komen er toch veel bijzondere verhalen naar boven. Dat geldt ook voor het genieten van muziek, door het echt intensief te luisteren, er eens wat over te lezen, weten waarom iets tot stand kwam, de geschiedenis van de band, of kritieken van anderen over die muziek te lezen. Dit lijstje kun je eindeloos uitbreiden onder het mom van: geen kwantiteit maar kwaliteit. Echter, het summum van het kijken op deze manier is wel de blik op de mens. Niets heeft zoveel diepte en zoveel rijkdom als de belevingswereld van de mens. Ik mag, als ik er tijd voor heb, bijvoorbeeld graag een posthistorie uitspitten van een user die me positief is opgevallen, en vaak probeer ik ook topics van me onder de aandacht te brengen bij bepaalde personen omdat ik dan ontzettend benieuwd ben hoe zijn/haar denkbeelden interacteren met die van mij. Maar ook een gesprek, een blik, en vooral liefde is zo vervullend. En er komt geen eind aan, écht elk mens is op z'n minst enorm boeiend. Wat niet-dwingende richtlijnen voor dit topic: * Merk je ook dat je liefde voor Christus voor een verdieping zorgt qua interesse in je medemens? Ja. Quote: * Naarmate je ouder wordt, merk je dan ook dat je dieper in vriendschappen duikt? Nee en ja, merk wel dat ik selectiever wordt. Kijk naar de kwaliteit en niet naar de kwantiteit. Quote: * Ik merk dat mensenlevens oneindig veel spannender en niet zelden ook veel meer bizar zijn dan het spannendste fictieboek. Herkenbaar? Ja, alhoewel ik begin te gruwelen van real-live-programma's op t.v. die de suggestie zouden moeten wekken iemand in real-live te presenteren. Quote: * Je komt in het leven soms ook mensen tegen waar je mee om moet leren gaan, ambtsdragers, familie, noem maar op. Merk je dat evenzoveel rijkdom kan opleveren als je deze banden bewust gaat beleven en in gaat investeren? Dat juist de botsing met iets wat je niet meteen gekozen zou hebben, allerlei vernieuwende gedachtes oplevert? Nee, vlucht er momenteel voor weg waar het mogelijk is. Quote: * Ik kom zelf uit een nest dat nogal een sterk maakbaarheidsgeloof had, ook in menselijke banden, zélf heb ik daarentegen, toen ik de nadelen ervan zag, juist een tijdlang heel passief t.o.v. mensen gestaan. Misschien kan iemand hier wat over zeggen? Ik merk namelijk dat maakbaarheid z'n grenzen heeft, maar dat er niettemin in Christus véél mogelijk is. En dat juist vriendschappen met mensen die nogal anders zijn dan jezelf zoveel opleveren, maar dat dit niet vanzelf gaat, dit moet je bewust aanpakken, ook niet zonder de ratio. Denk dat wat je zegt waar is, maar ervaar het (nog) niet op die wijze. Quote: Nou ja, zomaar wat gedachtes. Zomaar wat reactie's. Link naar bericht Deel via andere websites
audacity 0 Geplaatst 7 december 2007 Rapport Share Geplaatst 7 december 2007 in navolging van iggi zal ik toch maar een poging doen de vragen te beantwoorden ipv domme opmerkingen te maken Quote: Op vrijdag 07 december 2007 10:50:39 schreef Pius_XII het volgende: * Merk je ook dat je liefde voor Christus voor een verdieping zorgt qua interesse in je medemens? ja, mijn inlevingsvermogen is wel gegroeid sinds ik me meer bewust ben van Christus' liefde voor mij Quote: * Naarmate je ouder wordt, merk je dan ook dat je dieper in vriendschappen duikt? niet perse, ik ga meestal wel vrij diep, omdat ik of oppervlakkige contacten heb of diepe vriendschappen. Ik word wel bewuster in met wie ik omga en zal me minder snel aan iedereen bloot geven. Quote: * Ik merk dat mensenlevens oneindig veel spannender en niet zelden ook veel meer bizar zijn dan het spannendste fictieboek. Herkenbaar? aangezien ik iets teveel theorieboeken over narrativiteit heb gezien, ben ik geneigd deze vraag met ja te beantwoorden. De realiteit is een stuk intenser dan de fantasie, fantasie is veiliger, gestructureerder, gebonden aan de regels van narrativiteit, elk verhaal moet een begin, een middenstuk en een eind hebben en in het verhaal moeten personages dingen ondergaan/meemaken. De realiteit houdt nooit op (tenzij je niet gelooft in leven na de dood) en is compleet buiten je macht. Je hebt (als het goed is) geen tot weinig invloed op het handelen van anderen. Dat maakt de realiteit een stuk complexer. Quote: * Je komt in het leven soms ook mensen tegen waar je mee om moet leren gaan, ambtsdragers, familie, noem maar op. Merk je dat evenzoveel rijkdom kan opleveren als je deze banden bewust gaat beleven en in gaat investeren? Dat juist de botsing met iets wat je niet meteen gekozen zou hebben, allerlei vernieuwende gedachtes oplevert? omgaan met familie is soms vreselijk frustrerend omdat ze je denken te kennen of echt kennen. Sommige ambtsdragers in mijn kerken verrassen me nog steeds (altijd leuk dat de dominee drie woorden nodig heeft om te snappen waar mijn scriptie over gaat ). Ik moet op dit moment ook niet alles te veel willen intensiveren zeker niet wat mijn familie betreft. Ik kan niet alles tegelijk hebben. Quote: * Ik kom zelf uit een nest dat nogal een sterk maakbaarheidsgeloof had, ook in menselijke banden, zélf heb ik daarentegen, toen ik de nadelen ervan zag, juist een tijdlang heel passief t.o.v. mensen gestaan. Misschien kan iemand hier wat over zeggen? Ik merk namelijk dat maakbaarheid z'n grenzen heeft, maar dat er niettemin in Christus véél mogelijk is. En dat juist vriendschappen met mensen die nogal anders zijn dan jezelf zoveel opleveren, maar dat dit niet vanzelf gaat, dit moet je bewust aanpakken, ook niet zonder de ratio. relaties zijn weerbarstig omdat je maar gedeeltelijk invloed er op kan uitoefenen. Belangrijk in relaties is het hebben van grenzen. Juist door grenzen te stellen voor jezelf heb je de mogelijkheid om te kunnen geven (jup kuisheid). Dat is de realiteit. Fictie lijkt veilig omdat het grenzen heeft, te ontleden is en zeker maakbaar is, maar het is niet echt. Link naar bericht Deel via andere websites
LodewijkNapoleon 0 Geplaatst 7 december 2007 Auteur Rapport Share Geplaatst 7 december 2007 Quote: Op vrijdag 07 december 2007 11:34:15 schreef marliesje het volgende: uhm wat wil je met dit topic? Ik kan hier geen centraal thema uithalen. Het 'inzoomen op de mens' en daar heb ik wat facultatieve deelvraagjes bijbedacht, je reactie was prima OT hoor. Link naar bericht Deel via andere websites
LodewijkNapoleon 0 Geplaatst 8 december 2007 Auteur Rapport Share Geplaatst 8 december 2007 Quote: Op vrijdag 07 december 2007 11:55:09 schreef marliesje het volgende: relaties zijn weerbarstig omdat je maar gedeeltelijk invloed er op kan uitoefenen. Belangrijk in relaties is het hebben van grenzen. Juist door grenzen te stellen voor jezelf heb je de mogelijkheid om te kunnen geven (jup kuisheid). Dat is de realiteit. Fictie lijkt veilig omdat het grenzen heeft, te ontleden is en zeker maakbaar is, maar het is niet echt. Kan ik dat aanbrengen van grenzen enigzins vergelijken met kanaliseren? (lijkt misschien een klein punt, maar is wel wezenlijk denk ik) Link naar bericht Deel via andere websites
Dagmar 0 Geplaatst 11 december 2007 Rapport Share Geplaatst 11 december 2007 Quote: Op vrijdag 07 december 2007 10:50:39 schreef Pius_XII het volgende: Het is een zustertopic van deze , maar omdat de materie zo breed is, tóch een nieuw topic. Ik denk dat het sowieso goed is om meer stil te staan bij wat dan ook. Ik mag bijvoorbeeld graag lezen over de geschiedenis van mijn woonplaats, terwijl het toch niet een heel bijzondere stad is op het eerste gezicht. Maar als je er op inzoomt, dan komen er toch veel bijzondere verhalen naar boven. Dat geldt ook voor het genieten van muziek, door het echt intensief te luisteren, er eens wat over te lezen, weten waarom iets tot stand kwam, de geschiedenis van de band, of kritieken van anderen over die muziek te lezen. Dit lijstje kun je eindeloos uitbreiden onder het mom van: geen kwantiteit maar kwaliteit. Echter, het summum van het kijken op deze manier is wel de blik op de mens. Niets heeft zoveel diepte en zoveel rijkdom als de belevingswereld van de mens. Ik mag, als ik er tijd voor heb, bijvoorbeeld graag een posthistorie uitspitten van een user die me positief is opgevallen, en vaak probeer ik ook topics van me onder de aandacht te brengen bij bepaalde personen omdat ik dan ontzettend benieuwd ben hoe zijn/haar denkbeelden interacteren met die van mij. Maar ook een gesprek, een blik, en vooral liefde is zo vervullend. En er komt geen eind aan, écht elk mens is op z'n minst enorm boeiend. Wat niet-dwingende richtlijnen voor dit topic: Best herkenbaar, dat mensen naspitten. Niet alleen de posthistorie van users, maar ook mensen krijg ik die neiging wanneer ik echt veel vriendschap voor ze ga voelen. Dan gebruik ik alle manieren van web 2.0 om meer over die persoon te weten te komen. Het is me, wanneer ze daar achter kwamen, een paar keer verweten dat ik stalkerig over kwam. Tsja, ook wel redelijk begrijpelijk natuurlijk. Quote: * Merk je ook dat je liefde voor Christus voor een verdieping zorgt qua interesse in je medemens? Ja. Niet alleen bij vrienschappen, maar juist mensen die ik eigenlijk niet zo mag ben ik meer gaan kijken vanuit hun oogpunt, waarom zij doen zoals ze doen (al dan niet richting mij). Voorheen kon me dat echt niets schelen, maar dit mensen willen snappen is zeker een verdieping en een verrijking geweest. Tegenwoordig willen bepaalde mensen me zelfs antwoord geven als ik ze wat vraag, waar ik vroeger niet eens de moeite nam wat te vragen. Quote: * Naarmate je ouder wordt, merk je dan ook dat je dieper in vriendschappen duikt? Misschien ben ik nog niet 'ouder' genoeg, maar dit herken ik niet echt. Vriendschappen zijn voor mij altijd diep geweest, en nieuwe halen die diepzinnigheid van oudere vriendschappen makkelijk. Wel ga ik me meer aan vrienden hechten. In het verleden kon ik makkelijker een vriend(in) loslaten wanneer we uit elkaar groeiden of gewoon niet meer met elkaar overweg konden, tegenwoordig laat ik dat niet meer gebeuren. Ja. Mijn leven is in z'n eentje zowat een soap, dat van een paar vrienden van me idem dito. (hier kwam het woord van de dag 'eenmanssoapserie' uit ). Hier komen ook de hele diepe dalen en hele hoge bergtoppen uit. Vooral wanneer je in zo'n dal zit heb ik liever een meer 'Hollands-landschap' leventje, want zo leuk is hoofdrolspeelster in je eigen soap zijn niet. Quote: * Je komt in het leven soms ook mensen tegen waar je mee om moet leren gaan, ambtsdragers, familie, noem maar op. Merk je dat evenzoveel rijkdom kan opleveren als je deze banden bewust gaat beleven en in gaat investeren? Dat juist de botsing met iets wat je niet meteen gekozen zou hebben, allerlei vernieuwende gedachtes oplevert? Ja. Wat betreft familie niet direct, daar investeer ik ook (nog) niet zoveel in (goede om te onthouden trouwens). Als ik als voorbeeld mijn 'stief'ouders neem zie ik dit wel terug. Die heb ik zeer zeker niet gekozen, en in het geval van m'n moeders (inmiddels ex)vriend kon ik er ook totaal niet mee overweg. Wanneer ik me probeerde te verplaatsen in hen en (een poging tot) met hen ging praten leverde dit zeker interessante dingen op. In de meeste gevallen was/ben ik het niet met hen eens, maar ze zetten me zeker aan het denken. Quote: * Ik kom zelf uit een nest dat nogal een sterk maakbaarheidsgeloof had, ook in menselijke banden, zélf heb ik daarentegen, toen ik de nadelen ervan zag, juist een tijdlang heel passief t.o.v. mensen gestaan. Misschien kan iemand hier wat over zeggen? Ik merk namelijk dat maakbaarheid z'n grenzen heeft, maar dat er niettemin in Christus véél mogelijk is. En dat juist vriendschappen met mensen die nogal anders zijn dan jezelf zoveel opleveren, maar dat dit niet vanzelf gaat, dit moet je bewust aanpakken, ook niet zonder de ratio. Zoals je zelf al zegt: het gaat niet vanzelf. Sommige vrienschappen wel, omdat je elkaar al zo lang kent of je zo goed met elkaar overweg kan. Maar bijna elke vriendschap heeft iets gemaakts nodig, ook wel 'inititatief' genoemd. Vaak ligt het zwaartepunt bij het nemen van dat initiatief bij 1 van beide personen, en dat is vaak helemaal niet erg. Pas wanneer alles van 1 kant af moet komen, en een vrienschap dus niet méér dan die maakbaarheid is, wordt het geforceerd en moet je, naar mijn mening, gaan nadenken wat die vrienschap nog is. Maar in alle andere gevallen is maakbaarheid zeker niet slecht. Quote: Nou ja, zomaar wat gedachtes. en wat reacties Link naar bericht Deel via andere websites
Sacerdos 0 Geplaatst 12 februari 2008 Rapport Share Geplaatst 12 februari 2008 Niet inzoomen op de mens integendeel,maar inzoomen op God door Zijn Zoon Jezus Christus,dat is waar we alleen maar mee bezig moeten zijn. Link naar bericht Deel via andere websites
Machiavelli 0 Geplaatst 12 februari 2008 Rapport Share Geplaatst 12 februari 2008 Quote: Op dinsdag 12 februari 2008 12:46:20 schreef Sacerdos het volgende: Niet inzoomen op de mens integendeel,maar inzoomen op God door Zijn Zoon Jezus Christus,dat is waar we alleen maar mee bezig moeten zijn. Is dit nu echt een opmerking die een dusdanige meerwaarde heeft dat dit topic ge-upt moet worden? Link naar bericht Deel via andere websites
LodewijkNapoleon 0 Geplaatst 12 februari 2008 Auteur Rapport Share Geplaatst 12 februari 2008 Quote: Op dinsdag 12 februari 2008 12:46:20 schreef Sacerdos het volgende: Niet inzoomen op de mens integendeel,maar inzoomen op God door Zijn Zoon Jezus Christus,dat is waar we alleen maar mee bezig moeten zijn. Ah ja, en Jezus was niet volledig mens? Link naar bericht Deel via andere websites
Étoile 0 Geplaatst 12 februari 2008 Rapport Share Geplaatst 12 februari 2008 Ik zal ook maar eens een poging wagen Quote: Op vrijdag 07 december 2007 10:50:39 schreef Pius_XII het volgende: Ik denk dat het sowieso goed is om meer stil te staan bij wat dan ook. Ik mag bijvoorbeeld graag lezen over de geschiedenis van mijn woonplaats, terwijl het toch niet een heel bijzondere stad is op het eerste gezicht. Maar als je er op inzoomt, dan komen er toch veel bijzondere verhalen naar boven. Dat geldt ook voor het genieten van muziek, door het echt intensief te luisteren, er eens wat over te lezen, weten waarom iets tot stand kwam, de geschiedenis van de band, of kritieken van anderen over die muziek te lezen. Dit lijstje kun je eindeloos uitbreiden onder het mom van: geen kwantiteit maar kwaliteit. Echter, het summum van het kijken op deze manier is wel de blik op de mens. Niets heeft zoveel diepte en zoveel rijkdom als de belevingswereld van de mens. Ik mag, als ik er tijd voor heb, bijvoorbeeld graag een posthistorie uitspitten van een user die me positief is opgevallen, en vaak probeer ik ook topics van me onder de aandacht te brengen bij bepaalde personen omdat ik dan ontzettend benieuwd ben hoe zijn/haar denkbeelden interacteren met die van mij. Maar ook een gesprek, een blik, en vooral liefde is zo vervullend. En er komt geen eind aan, écht elk mens is op z'n minst enorm boeiend. Wat niet-dwingende richtlijnen voor dit topic: * Merk je ook dat je liefde voor Christus voor een verdieping zorgt qua interesse in je medemens? Ik denk het wel en ik denk dat ik daar twee kanten bij op kan, die wel weer met elkaar te maken hebben. Ten eerste omdat ik door Jezus lief kán hebben. En door lief te hebben (in het algemeen) ontstaat er, vanzelfsprekend, interesse in mensen. Ten tweede verdiept het m'n relatie met mensen doordat ik meer geinteresseerd ben in wat er omgaat in mensen. Ik ben minder oppervlakkig geinteresseerd in de mensen die ik ken. Ik wil graag weten wat er in ze omgaat, waar ze zeker over zijn en waar ze over twijfelen, wat ze wel en niet willen etc. En dat heeft weer alles te maken met het liefhebben van mensen. Quote: * Naarmate je ouder wordt, merk je dan ook dat je dieper in vriendschappen duikt? Ik weet het niet zo goed, ik ben ook nog niet zo oud . Ik ben een vrij serieus persoon en dat was ik vroeger minder. Misschien dat dat wel doorwerkt in de vriendschappen die ik heb, maar ik kan daar nu nog geen voorbeelden voor geven. Quote: * Ik merk dat mensenlevens oneindig veel spannender en niet zelden ook veel meer bizar zijn dan het spannendste fictieboek. Herkenbaar? Of het spannender (dat vind ik een positief woord) is, weet ik niet. Enger in ieder geval . Het eindigt minder vaak goed dan in boeken. Meer bizar misschien wel. Levens lopen niet volgens plan, niet volgens schema's. Boeken vaak wel. Quote: * Ik kom zelf uit een nest dat nogal een sterk maakbaarheidsgeloof had, ook in menselijke banden, zélf heb ik daarentegen, toen ik de nadelen ervan zag, juist een tijdlang heel passief t.o.v. mensen gestaan. Misschien kan iemand hier wat over zeggen? Ik merk namelijk dat maakbaarheid z'n grenzen heeft, maar dat er niettemin in Christus véél mogelijk is. En dat juist vriendschappen met mensen die nogal anders zijn dan jezelf zoveel opleveren, maar dat dit niet vanzelf gaat, dit moet je bewust aanpakken, ook niet zonder de ratio. Op zich herken ik de passiviteit wel, maar dat heeft bij mij misschien meer te maken met angst en onzekerheid. Ik denk dat elke relatie inzet en tijd nodig heeft van beide kanten. Link naar bericht Deel via andere websites
anastasia 0 Geplaatst 12 februari 2008 Rapport Share Geplaatst 12 februari 2008 Quote: Op dinsdag 12 februari 2008 12:46:20 schreef Sacerdos het volgende: Niet inzoomen op de mens integendeel,maar inzoomen op God door Zijn Zoon Jezus Christus,dat is waar we alleen maar mee bezig moeten zijn. Elke mens waar je aandacht aan besteedt IS Jezus waar je aandacht aanbesteedt. Hij zegt het zelf in de Bijbel. Wie ben ik om daaraan te twijfelen. Wie zich op God wenst te richten richt zich automatisch op de mens. Stel je voor, je komt een prachtige vrouw tegen, weduwe met drie kinderen. Wil je dan al je aandacht aan haar besteden en die kinderen maar aan haar overlaten? Heb je haar lief, dan heb je haar kinderen lief, als ware het je eigen. Je helpt ze, ondersteunt ze. en denk je dat die vrouw je nog een blik waardig zou keuren als je zei, ik richt me volledig op jou, jij bent belangrijker dan je kinderen? Zou God het waarderen als hij ervoer dat jij je alleen op hem richt (en op die ene zoon) en al zijn andere kinderen maar laat geworden. Als je werkelijk meent wat je zegt, dan laat je je buurman in de kerkbank, als die een hartaanval krijgt terwijl jij net aan het bidden bent, ook gewoon liggen. God gaat immers voor, je was net in gebed, komt er zo'n vervelend mens een hartaanval hebben, daar kun je dan echt geen aandacht aan besteden, je was net bezig je volledig op God te richten. Een beetje cru, maar dat is wel de consequentie van wat je zegt. Link naar bericht Deel via andere websites
Sacerdos 0 Geplaatst 12 februari 2008 Rapport Share Geplaatst 12 februari 2008 Men moet God boven alles lief hebben maar dan ook boven alles ,een gebod in de Heilige Schrift. Link naar bericht Deel via andere websites
anastasia 0 Geplaatst 13 februari 2008 Rapport Share Geplaatst 13 februari 2008 En hoe geef je dat liefhebben dan vorm? Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten