geen Judas - geen kruis?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 22:23:33 schreef Filosoof het volgende: Een bijzondere, alternatieve visie.

Dat zeg je vaker, en ik wil het best accepteren als compliment. Maar het is minder alternatief dan dat je denkt. Daar kom ik ook steeds meer achter trouwens.

[Filosoof 0]

Quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 22:31:25 schreef Pius_XII het volgende: [...] Dat zeg je vaker, en ik wil het best accepteren als compliment. Maar het is minder alternatief dan dat je denkt. Daar kom ik ook steeds meer achter trouwens.

Op z'n minst 'bijzonder' en 'alternatief' voor mij, omdat ik het nog nooit zo bekeken had. Niet bedoeld als compliment, maar meer als mening. Het is in objectieve zin echter wel complimenteus, dus wat dat betreft de hulde aan jou.

Ik kan je visie echter nog niet spiegelen aan het beeld dat ik heb, dus zal me er meer in moeten verdiepen en de bijbel er naast houden.

[Eulogía 0]

Oh ja, en hier nog zo'n sneu soortgelijk verhaal.

Hand. 5

1 En een zeker man, met name Ananias, met zijn vrouw Saffira, verkocht een eigendom, 2 hield iets van de opbrengst achter, met medeweten van zijn vrouw, en bracht een zeker deel en legde het aan de voeten der apostelen. 3 Maar Petrus zeide: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld om de heilige Geest te bedriegen en iets achter te houden van de opbrengst van het stuk land? 4 Als het onverkocht gebleven was, bleef het dan niet van u, en was, na de verkoop, de opbrengst niet te uwer beschikking? Hoe kondt gij aan deze daad in uw hart plaats geven? Gij hebt niet tegen mensen gelogen, maar tegen God. 5 En bij het horen van deze woorden viel Ananias neder en blies de adem uit. En een grote vrees kwam over allen, die het hoorden. 6 En de jonge mannen stonden op en legden hem af, en zij droegen hem uit en begroeven hem.

7 En het geschiedde na verloop van ongeveer drie uur, dat zijn vrouw binnenkwam, onkundig van wat er gebeurd was. 8 En Petrus antwoordde haar: Zeg mij, hebt gij het stuk land voor zoveel verkocht? En zij zeide: Ja, voor zoveel. 9 En Petrus zeide tot haar: Hoe hebt gij kunnen overeenkomen om de Geest des Heren te verzoeken? Zie, de voeten van hen, die uw man hebben begraven, zijn aan de deur en zij zullen ook u uitdragen. 10 En zij viel terstond neder voor zijn voeten en blies de adem uit; en de jonge mannen kwamen binnen en vonden haar dood en zij droegen haar uit en begroeven haar bij haar man. 11 En een grote vrees kwam over de gehele gemeente en over allen, die dit hoorden.

Ananias en Saffira hadden alleen maar eerlijk hoeven toegeven dat ze niet eerlijk waren geweest, dan hadden ze dit oordeel niet over zichzelf gebracht. De daad hadden ze al gedaan, maar belangrijk was nog hoe ze er daarna over spraken, met een verhard hart of met een vraag om vergeving van de zonden.

[LodewijkNapoleon 0]

kleine kanttekening; doodstraf en hellestraf hoeven niet per definitie synoniem te zijn.

Verder in grote lijnen wel eens denk ik.

[Filosoof 0]

Quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 22:46:17 schreef Barbapapa het volgende: Ananias en Saffira hadden alleen maar eerlijk hoeven toegeven dat ze niet eerlijk waren geweest, dan hadden ze dit oordeel niet over zichzelf gebracht. De daad hadden ze al gedaan, maar belangrijk was nog hoe ze er daarna over spraken, met een verhard hart of met een vraag om vergeving van de zonden.

Ik word altijd een beetje opstandig van zulke verhalen.

Dat terzijde leggend, lijkt het me wel degelijk relevant genoeg om door te trekken naar de vergelijking tussen Petrus en Judas.

Laten we echter niet uit het oog verliezen dat het gedeelte uit Handelingen 5 voor een groot deel onvergelijkbaar is met de situatie waarin Judas zich begaf.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 22:54:45 schreef Pius_XII het volgende: kleine kanttekening; doodstraf en hellestraf hoeven niet per definitie synoniem te zijn. Verder in grote lijnen wel eens denk ik.

Ik vraag me af of het Bijbels gezien mogelijk is met niet-vergeven zonden naar de hemel te gaan.

Het lijkt me logisch van wel.

Bijvoorbeeld: Een man blaast volkomen onverwacht zijn laatste adem uit, maar heeft niet de tijd gehad zich tot God te richten (misschien had hij dat namelijk voor de volgende dag gepland, omdat vandaag vol zat met vergaderingen, afspraken, etc.).

Zegt de Schrift hier eigenlijk iets over?

Je zegt immers zelf dat doodstraf en hellestraf niet synoniem zijn.