Vriendschap tussen man en vrouw

[Hadassa 0]

Ik denk dat je gerust vriendschap met mannen mag hebben, alleen net wat de meesten al zeggen.. de meeste mannen willen meer.. vrouwen vaak ook hoor

daarom mag je nog wel een vriendschap aan gaan,, alleen pas op met wat voor persoon en dat je bij je eige mening blijft!

In mijn gemeente gaan ze er super voorzichtig mee om, je mag wel vriendschappen hebben alleen je gaat pas echt veel met iemand om als je verloofd bent.. hierdoor krijg je natuurlijk ook geen stoplicht verkering enzo.. en al de affaires erbij!

liefs, Hadassa

[Taam 1]

Ligt het aan mijn instelling dat ik met jongens om kan gaan zonder meteen aan relatie materiaal te denken?

[audacity 0]

ik denk bij mannen ook niet meteen relatiemateriaal.....

toch doe ik een aantal dingen om me in te dekken.....

zoals niet alleen met een man op m'n kamer afspreken terwijl ik niks van plan ben. Dan kan je beter naar de stad gaan en in de openbaarheid afspreken of bijkletsen terwijl je binnen een vriendengroep bent (de meeste mannen die ik goed en persoonlijk ken die zie ik alleen binnen een vriendengroep).

Verder ben ik wel van mening dat platonische vriendschappen naast je relatie een zeker risico met zich meebrengt. Het kan heel vaak hartstikke goed gaan, maar op het moment dat het in je relatie/huwelijk wat minder gaat, is het risico er dat je bij de platonische vriendschap gaat uithuilen waardoor er al emotioneel overspel is, gevolgd mogelijk door fysiek overspel. Daarvoor moet je je indekken en zeker de energie die in zo'n platonische vriendschap steekt begrenzen of alleen met z'n drieën daten. Aan platonische vriendschappen komt vaak een einde op het moment dat een van de twee verkering krijgt, en daar moet je gewoon rekening mee houden.

[Jyoti 0]

Hmm, ik heb daar eigenlijk nooit echt zo bij stil gestaan. Ik spreek wel vaker met mannen alleen op mijn kamer af en voor zo ver ik weet was het toch echt wel altijd volkomen duidelijk waar zo'n afspraak om ging (en vooral: waar zo'n afspraak dus niet om ging). Worden er met al die regeltjes niet zo'n beetje problemen gemaakt waar er eigenlijk geen (hoeven te) zijn?

[reuven613 0]

Quote:

Op maandag 12 november 2007 22:20:54 schreef TamarM het volgende: Ligt het aan mijn instelling dat ik met jongens om kan gaan zonder meteen aan relatie materiaal te denken?

Je kunt beter deze vraag stellen;

hoe begint een relatie, het begint met een glimlach, gaat men samen een wandeling maken, een kop koffie met gebak ergens in een konditorei, een avondje uit en ga maar verder met opsommingen.

Vaak begint een relatie ongemerkt. de manier van handjes geven en schudden, een kusje op een wang, een schouderlijke omarming kunnen al leiden tot een intiemere vriendschap.

De grootste vijand nummer 1 van zulke benaderingen is en blijft de roddelmachine.

Vijand nummer 2 is afgunst onder vrouwen als mannen. Deze twee zijn in staat om in een mum van tijd een vriendschap of een huwelijk kapot te maken.

Grenzen stellen doet geen pijn.

[Taam 1]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 20:47:10 schreef reuven613 het volgende: Grenzen stellen doet geen pijn.

Dat zou nu wel pijn doen, 80% van mijn vrienden is man...

[reuven613 0]

Quote:

Op maandag 12 november 2007 22:42:40 schreef Iriacynthe het volgende: Worden er met al die regeltjes niet zo'n beetje problemen gemaakt waar er eigenlijk geen (hoeven te) zijn?

Neen, maar alert zijn op voorkomt problemen. Heb jij wel eens nagedacht over de reclame van Albert Heyns supermarkt "Albert Heyn let op de kleintjes!"

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 20:52:20 schreef TamarM het volgende: [...] Dat zou nu wel pijn doen, 80% van mijn vrienden is man...

Het is een kwestie van acceptatie. Meer niet.

[Holla 0]

Quote:

Op maandag 12 november 2007 21:22:50 schreef reuven613 het volgende: [...] Jouw echtgenoot hoeft niet op jouw schoot te zitten. Jij mag gerust visite ontvangen als hij in town is. Hoe voel jij je als hij dagen van huis is? Veronderstel dat jij in bekoring raakt en raakt ondanks alle concepties zwanger? Als jij mijn vrouw zou zijn en overspel is voorgevallen. Ik zal me niet lang bedenken. De scheidingsbrief zal niet lang op zich laten wachten.

Het verschil zit 'm in het feit dat jij denkt dat een vriendschap blijkbaar niet kan zonder dat je verder gaat, op seksueel gebied. Ik kan je vertellen dat ik toch echt vrij veel vrienden heb waarbij het echt niet in me opkomt dat ik daar meer mee zou doen. En natuurlijk 'kan' dat een keer verkeerd gaan met een vriendschap, maar zelfs dan bestaan er ook grenzen waardoor het niet tot overspel hoeft te leiden. Persoonlijk zou ik het heel jammer vinden wanneer al mijn vriendschappen met jongens/mannen ineens aan banden gelegd werd, alhoewel een platonische relatie altijd wat zal veranderen (wat minder geknuffel ed).

Om je een voorbeeld te geven: de vriendin van een vriend van me zat voor een halfjaar in het buitenland. Op een avond had ik een trein gemist, en toen kon ik bij hem blijven slapen. Het is echt niet bij mij opgekomen om wat te gaan doen. Voor de duidelijkheid, omdat hij geen extra matras had en wel een heel groot bed, heb ik bij hem in bed geslapen.

Je trouwt met elkaar en dan vertrouw je elkaar neem ik aan ook. Je hoeft de verleiding niet op te zoeken, en ik denk dat het ook persoonsgebonden is hoe sterk je bestand bent tegen verleiding of in hoeverre iets een verleiding voor je is, maar het is niet per definitie zo dat er tussen een man en vrouw altijd iets seksueeels zou moeten gebeuren wanneer ze intensief met elkaar om gaan.

[Taam 1]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 20:55:26 schreef reuven613 het volgende: Het is een kwestie van acceptatie. Meer niet.

óf een kwestie van vertrouwen in je man of vrouw hebben.

Kijk, ik weet niet hoe het zit als ik getrouwd ben, want dan ben ik niet, maar ik bekijk het vanaf hoe ik het nu zie. Ik denk namelijk dat het mogelijk is en dat het gewoon moet kunnen om vrienden te zijn met mensen van het andere geslacht.

[LodewijkNapoleon 0]

Tamar & Nienke,

[Timon 0]

amen to that

[dingo 166]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 22:03:53 schreef TamarM het volgende: [...] Ik denk namelijk dat het mogelijk is en dat het gewoon moet kunnen om vrienden te zijn met mensen van het andere geslacht.

De tijd zal het je leren.

[Taam 1]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 22:33:06 schreef dingo het volgende: [...] De tijd zal het je leren.

Ja, inderdaad te tijd zal het me leren.

Als ik dit topic lees heb ik zo ongelooflijk het idee dat zodra je een vriendschap met man/vrouw hebt en je haar of hem uitnodigt om langs te komen waar je man niet bij is de kans bestaat dat....

Ja, sorry misschien mis ik die kronkel in mijn hoofd of ben ik simpelweg naief, zoiets is nog nooit in mijn hoofd opgekomen.

Als je getrouwd bent moet je ineens vriendschappen laten gaan omdat je ander misschien eventueel wel het idee geeft dat...

[Jyoti 0]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 20:55:26 schreef reuven613 het volgende: [...] Neen, maar alert zijn op voorkomt problemen. Heb jij wel eens nagedacht over de reclame van Albert Heyns supermarkt "Albert Heyn let op de kleintjes!"

Geen idee, ik ken Albert Heyn niet echt dus wat je daarmee bedoelt weet ik niet. Maar ik vind het toch best bizar dat jij elke vriendschap tussen man en vrouw ziet als een mogelijk probleem. Als je alles wat eventueel voor problemen zou moeten zorgen moet vermijden leef je toch niet meer? En stel je nu eens voor dat iemand biseksueel is, kan die persoon dan gewoon geen hechte vriendschappen meer onderhouden wegens 'relatiegevaar'? Het is correct dat je zegt dat relaties beginnen uit iets kleins, vaak ongemerkt, maar wat toch ook broodnodig is voor het begin van een relatie is de openheid voor een relatie. Als je al een partner hebt lijkt het me evident dat je niet openstaat voor een nieuwe relatie, en dat je vriendschappen ook totaal niet behandelt op een manier die een openheid voor een relatie suggereert of creëert.

[Timon 0]

Bij vriendinnen van mij een relatie hebben, denk ik nou echt nooit "het zou wel eens..." Ze hebben een relatie, de meesten van hen zelfs met een vriend van me. Dan ben ik de laatste die daar ooit tussen zou willen komen.

Is dat nou zo raar of zijn alle singles eigenlijk keihard op zoek naar manieren om relaties kapot te maken en stellen overspel te laten plegen?

Het lijkt namelijk wel ongeveer alsof iedereen van het andere geslacht die je ook maar aardig vind een soort concurrent is voor je relatie. Ben ik raar dat ik zo denk of?

[dingo 166]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 22:45:35 schreef TamarM het volgende: [...] Ja, inderdaad te tijd zal het me leren. Als ik dit topic lees heb ik zo ongelooflijk het idee dat zodra je een vriendschap met man/vrouw hebt en je haar of hem uitnodigt om langs te komen waar je man niet bij is de kans bestaat dat.... Ja, sorry misschien mis ik die kronkel in mijn hoofd of ben ik simpelweg naief, zoiets is nog nooit in mijn hoofd opgekomen. Als je getrouwd bent moet je ineens vriendschappen laten gaan omdat je ander misschien eventueel wel het idee geeft dat...

Je hoeft geen vriendschappen te laten gaan omdat jij of je vriend(in) een relatie krijgt, je past alleen je gedrag aan, aan de veranderde omstandigheden.

[Taam 1]

wat moet er veranderen dan?

[reuven613 0]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 22:03:34 schreef NienkeJ het volgende: Je hoeft de verleiding niet op te zoeken. Ik denk dat het ook persoonsgebonden is en hoe sterk je bestand bent tegen verleiding of in hoeverre iets een verleiding voor je is, maar het is niet per definitie zo dat er tussen een man en vrouw altijd iets seksueeels zou moeten gebeuren wanneer ze intensief met elkaar om gaan.

Ook ik heb getrouwde vrienden waar ik zonder problemen kan overnachten. Maar toch gaat mijn voorkeur naar onafhankelijk overnachten zodat de behoefte aan privacy gewaarborgd blijft.

Ik ben niet iemand die bemoeizuchtig is en ik zal me beslist niet inmengen wanneer er een heftige scheldpartij is tussen man en vrouw en eventuele kinderen.

Heel voorichtig zal ik me inmengen als het uitloopt op

huiselijk geweld. Ik zal proberen de partijen uit elkaar te houden en de politie verwittigen.

Het is maar hoe (vertrouwelijk) ik betrokken ben in een gezin of vrienden.

Ik heb toch bij bezoek aan vrienden de voorkeur op afstand lijnrecht tegenover zijn vrouw te zitten. Ook voel ik er weinig voor om tussen of naast twee vrouwen te zitten. In het openbaar loop ik toch liever 1 meter voor de vrouw (en).

Er zijn vrouwen zijn die dit (niet) (zullen) accepteren.

---

Samengevoegd:

Op dinsdag 13 november 2007 22:47:06 schreef Iriacynthe het volgende:

[...]

"Geen idee, ik ken Albert Heyn niet echt..." Ik kan het ook zeggen, voordat je een contract ondertekent, moet je eerst de kleine letters aan de achterkant van het formulier lezen. Dat is wat ik bedoel te zeggen. dat andere is speculeren en concureren om klanten te trekken.

"Als je alles wat eventueel voor problemen zou moeten zorgen moet vermijden leef je toch niet meer?"

Dat zie ik toch anders. jij haal het woord "ongemerkt" aan. Dat "ongemerkt" valt op bij kennissen en vrienden en niet bij de persoon zelf. Hij/zijzelf ziet niet dat er iets is veranderd in zijn gedrag. Wanneer een van de partners getipt wordt dan is het al te laat.

Ik weet niet of openhartigheid in een vriendschap na een inbreuk nog zal existeren.

Wil ik een serieuze relatie aanknopen, dan ga ik met mijn aanstaande partner aan tafel zitten en van beide kanten alles doorlichten.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op dinsdag 13 november 2007 22:03:34 schreef NienkeJ het volgende: [...] Het verschil zit 'm in het feit dat jij denkt dat een vriendschap blijkbaar niet kan zonder dat je verder gaat, op seksueel gebied. Ik kan je vertellen dat ik toch echt vrij veel vrienden heb waarbij het echt niet in me opkomt dat ik daar meer mee zou doen. En natuurlijk 'kan' dat een keer verkeerd gaan met een vriendschap, maar zelfs dan bestaan er ook grenzen waardoor het niet tot overspel hoeft te leiden. Persoonlijk zou ik het heel jammer vinden wanneer al mijn vriendschappen met jongens/mannen ineens aan banden gelegd werd, alhoewel een platonische relatie altijd wat zal veranderen (wat minder geknuffel ed). Om je een voorbeeld te geven: de vriendin van een vriend van me zat voor een halfjaar in het buitenland. Op een avond had ik een trein gemist, en toen kon ik bij hem blijven slapen. Het is echt niet bij mij opgekomen om wat te gaan doen. Voor de duidelijkheid, omdat hij geen extra matras had en wel een heel groot bed, heb ik bij hem in bed geslapen. Je trouwt met elkaar en dan ver trouw je elkaar neem ik aan ook. Je hoeft de verleiding niet op te zoeken, en ik denk dat het ook persoonsgebonden is hoe sterk je bestand bent tegen verleiding of in hoeverre iets een verleiding voor je is, maar het is niet per definitie zo dat er tussen een man en vrouw altijd iets seksueeels zou moeten gebeuren wanneer ze intensief met elkaar om gaan.

Is het niet eigenlijk gewoon arrogantie dat er zoveel mensen in dit topic zeggen 'het komt niet in me op om met die en die vriend iets seksueels te doen en het zal ook nooit gebeuren'? Het is alsof we nooit gehoord hebben van de Satan. Bij iemand in bed gaan liggen van het andere geslacht waarmee je niet getrouwd bent, ik snap niet waarom je dat in je hoofd haalt. Naast de mogelijkheid van verleiding begrijp ik ook gewoon niet waarom je dat soort intieme dingen niet gewoon voor je man/vrouw wilt bewaren ..

[Jyoti 0]

Sjah, moest ze dan op de grond gaan liggen omdat er mogelijk wel eens aantrekkingskracht zou kunnen komen? Ok ja, zoiets kan altijd, maar er kan zoveel, als je alle mogelijke slechte dingen zou moeten vermijden is er toch geen einde aan?

[Gast Anon_phpbb]

Als je zo gaat redeneren, heb je dan niet de strijd tegen verleidingen en zonden al opgegeven? Ik zie het zo;

Er zijn continue verleidingen in deze wereld en het beste is om die allemaal te vermijden. Maar een mens moet nu eenmaal leven, een mens moet over straat, moet studeren en werken, omgaan met medegelovigen etc. Om al die dingen te doen ontkom je niet aan bepaalde verleidingen en het is je taak om daar dan tegen te vechten.(en dat lukt niet altijd.) Diep, intiem contact hebben met het andere geslacht (buiten een huwelijk) is dat een levensbehoefte? Nee, het is gewoon iets wat je leven (in jouwn ogen) aangenamer maakt en waar jij voor kiest. Dat vind ik dus onnodig een verleiding opzoeken. Dan heb je naar mijn mening, op dat onderwerp, gekozen voor plezier en aards leven in plaats van dingen opgeven voor je geloof. Ik doe dat zelf overigens ook, (soms kiezen voor aards leven) ik wil niet de indruk wekken dat ik me hier volledig aan hou.

Het is niet aan mij om te zeggen 'ja ze had op de grond moeten gaan liggen'. Iedereen maakt zijn eigen keuzes. Ik begrijp haar keuze alleen niet.

[Jyoti 0]

Ik vind het persoonlijk niet bewonderenswaardig om je te verstoppen voor alles wat mogelijk een verleiding zou kunnen worden. Je wordt de hele dag omringd door dingen die mogelijk mensen zouden kunnen verleiden. In mijn ogen moet je net leren daarmee om te gaan, en te herkennen wanneer een mogelijke verleiding voor jou wel degelijk een verleiding wordt en dan pas bewust afstand nemen, anders word je volgens mij wereldvreemd.

[Gast Anon_phpbb]

Dat is prima voor mij. Abraham was ook een vreemdeling .. Overigens vind ik het wel belangrijk om te weten wat er in de wereld speelt. Daar leer je veel van, maar je hoeft niet alles zelf mee te maken om te weten hoe het is. En in dit leven heb je maar weinig dingen echt nodig. Het punt is alleen dat veel mensen het niet kunnen accepteren dat dit leven een hoger doel heeft dan plezier maken. Zolang je dat niet kunt accepteren kun je ook nooit veel dingen opgeven.

Je HOEFT niet de hele dag omringd te worden door mogelijke verleidingen. Vaak is het je eigen keuze. Wat jij zegt is dus dat je verleidingen mag opzoeken en dan ermee moet kappen als je merkt dat het echt een verleiding begint te worden. Ten eerste; je hoeft iets niet perse te ervaren om te weten dat het een verleiding is. Ten tweede; wie zegt dat je exact op het juiste moment er achter komt dat het echt een grote verleiding voor je is? Ten derde; wie zegt dat je er dan nog afstand van kan nemen? Ten vierde; als het je lukt om afstand te nemen, wat heeft het je uiteindelijk opgeleverd? Een groter gevecht dan nodig was en een gemis en een nieuw gevaar (namelijk dat je toch weer teruggaat naar die verleiding omdat je nu precies weet wat je mist.)

[Jyoti 0]

Ik snap gewoon niet hoe je kan leven zonder mogelijke verleidingen. Ik kan bij zowat alles bedenken dat het een verleiding kan zijn of worden onder bepaalde omstandigheden. Dus hoe zie jij dat nu concreet, niet omringd worden door mogelijke verleidingen? Je mag dus al niet bevriend zijn met iemand van het andere geslacht want dat kan mogelijk op bepaalde momenten een verleiding vormen. Maar ja, wie weet, misschien kan vriendschap met iemand van hetzelfde geslacht onder bepaalde omstandigheden wel de verleiding inhouden om eens te experimenteren, je kan altijd een moment hebben waarop je je vragen stelt over je geaardheid ofzo. Dus vriendschappen kunnen onder bepaalde omstandigheden soms een verleiding inhouden. Dan maar geen vrienden meer hebben? En sjah, uiteindelijk belanden mensen niet alleen in bed met vrienden, je hoort zoiets net zo goed gebeuren met collega's, kennissen, je schoonbroer,... Geen sociaal contact dan maar? Ok, goed, wat doe je dan nog met je leven... Een job kan de verleiding inhouden van een complete workaholic te worden die andere aspecten van zijn leven verwaarloost. Lezen kan de verleiding hebben van je terug te trekken in je eigen boekenwereldje, prima middel voor escapisme. Geld hebben kan de verleiding in zich houden om je leven te laten overstemmen door materialisme en altijd maar weer te willen, al je geld weggeven kan dan weer de verleiding inhouden om te zwelgen in je eigen oh zo bewonderenswaardige armoede, godsdienst kan de verleiding inhouden van extremisme, niet godsdienstig zijn kan de verleiding inhouden van een compleet nihilisme waarbij niks of niemand nog zin heeft, enzovoort. Alles kan op bepaalde momenten misschien een verleiding worden en tot excessen leiden, waar trek je dan de grens? Waarom dan alleen bij vriendschappen tussen man en vrouw? Ik ben het met je eens dat je niet bewust verleiding moet gaan opzoeken, maar bij alles uit de buurt blijven omdat het maar mogelijk een verleiding zou kunnen zijn gaat mij een serieuze brug te ver. Ik vraag me ook af hoe liefdevol je leeft wanneer je iemand van het andere geslacht niet op een vriendschappelijke wijze kan liefhebben omdat er een verleiding inschuilt. Reduceer je die persoon dan niet enkel tot zijn mogelijke aantrekkingskracht, seksualiteit enzovoort?

Om op je vragen te antwoorden: nee, ik zeg niet dat je verleidingen zomaar moet gaan opzoeken. Als je weet dat iets echt een verleiding is lijkt een gezonde afstand me beter. Maar jij hebt het hier niet over verleidingen, maar over in mijn ogen gewone zaken die mogelijkerwijs een verleiding zouden kunnen gaan inhouden. Dat vind ik een groot verschil. Je moet iets niet ervaren om te weten dat het een verleiding is, da's waar, ik kan me bijvoorbeeld zo voorstellen dat ik niet eerst eens heroïne moet spuiten voor ik snap dat drugs een gevaarlijke verleiding vormen. Maar zoals ik al eerder zei gaat het hier maar om mogelijke verleidingen, en kan zowat alles een mogelijke verleiding inhouden. Als het een verleiding voor je wordt op een bepaald moment, wanneer je bijvoorbeeld merkt dat je voor een vriend meer begint te voelen, kom je daar vroeg of laat achter en dan vergt het best wel wat wilskracht om niet op die verleiding in te gaan. En ja, er zijn mensen die dat niet lukt, en dat is erg jammer, maar dat lijkt mij geen reden om je compleet af te schermen van alles, wat in mijn ogen dus niet eens mogelijk is. En als je wel afstand hebt kunnen nemen van die verleiding door bijvoorbeeld die vriend een tijdje niet meer te zien tot je jezelf over die gevoelens hebt kunnen zetten levert dat in mijn ogen wel iets op: een stukje meer zelfkennis, de bewuste beslissing om je acties zelf in handen te houden, en het besef dat verleidingen altijd mogelijk zullen zijn maar dat je daar niet passief aan moet toegeven maar hier als persoon ook tegenin kunt gaan.

En nu moet ik dringend vertrekken of ik ben te laat voor nieuwe testament!

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 16 november 2007 10:35:56 schreef Iriacynthe het volgende: Ik snap gewoon niet hoe je kan leven zonder mogelijke verleidingen. Ik kan bij zowat alles bedenken dat het een verleiding kan zijn of worden onder bepaalde omstandigheden.

Precies, daarom moet je het ook overwinnen, want weglopen roept eigenlijk alleen nog maar nieuwe verleidingen op.