Het belang van structuur...

[Robert Frans 1.571]

Quote:

Ik ga er mee akkoord dat er een balans moet zijn. Dat is met bijna alles zo. Als je dus bijvoorbeeld bepaalde tijdstippen op een dag hebt waarop je bid tot God, moet je wel rekening houden met het motief voor het gebed. Wil je bidden om toch maar je dagelijkse routine te vervullen of wil je echt communiceren met God? Dat is denk ik het gevaar als je teveel met de structuur bezig bent, dat de intentie van het gebed verandert. Een gezonde balans tussen de twee (structuur en 'losheid') is dus de boodschap.

Sjaloom Siege,

Soms, of misschien vaak, zal je gebed dan routineus zijn, maar soms ook vol vuur. En soms zul je er helemaal geen zin in hebben, en soms verheug je je al op het volgende gebed als je klaar bent. Het belangrijkste is echter dat je de frequentie van het gebed niet laat afhangen door zoiets onbenulligs als je humeur of je intentie. Dat is namelijk vrijheid: dat je niet afhankelijk bent van of je er zin in hebt om te kunnen bidden, maar altijd gehoorzaam kunt blijven.

Liever elke dag een broos en bijna routineus gebed, dan af en toe een gebed vol vuur. Net zoals je beter elke dag routineus je maaltijd kunt wegkauwen, dan af en toe een feestdiner. Van het eerste blijf je in leven, ook al zul je niet altijd zin in eten hebben gehad, of ook maar weten wat je eergisteren nou at, van het tweede ga je snel dood. Gewoon elke dag blijven bidden dus, ongeacht je humeur, gevoelens of zin. En de uitwerking ervan aan God overlaten. Je wilt toch niet sterven van de honger? Nou dan.

[Sacerdos 0]

Structuur en discipline in het geloofsleven is vrijheid en verdiepend,de Christen is een Militia Christi.

[Gast Anon_phpbb]

Structuur is heel belangrijk... in je vakantie voer je vaak niets uit vergeleken de normale dagen! Dus ook qua geloof.

[Taam 1]

Mijn geloofsleven is zo ongestructureerd als het maar kan, het houdt mijn relatie levend

[Eli7 0]

Structuur is als de ankers die het schip van ons leven op de juiste plek laten drijven en het niet af laten dwalen.

Als het water rustig is, dan is er slechts één anker nodig om een schip op zijn plaats te houden. Veel structuur is er op zich niet nodig, gevaar om af te dwalen is er amper. Maar als het water ruwer wordt, of het gaat stormen, kan er behoefte zijn om een extra anker uit te gooien, of juist een groter/sterker anker. Maar er is ook weer het gevaar om teveel ankers uit te gooien, normaal gesproken heeft een schip namelijk de vrijheid om gewoon op en neer te kunnen deinen op de golven. Maar als er teveel ankers zijn waaraan een schip vast ligt en de golven worden juist te hoog, dan mist het schip de bewegingsruimte om op die hoge golven te kunnen deinen. Het punt is dan vooral dat de ankers die men heeft, sterker moeten worden en niet dat men maar meer ankers uit moet gooien.

Of om het iets meer toe te passen. Structuur/traditie is er om ervoor te zorgen dat we blijven op de plaats waar we zijn. Nu is het mogelijk dat die structuur ons vasthoudt op een plaats waar we niet horen te zijn, dan is die structuur veeleer een sta in de weg dan een bruikbaar iets. Het belangrijkste is het vooral om vast te blijven houden aan Christus, als het grote en sterke anker die nooit los zal laten. Maar daarbij is het lang niet verkeerd om ook andere ankers uit te werpen, de mens is lang niet perfect genoeg om het maar met één anker aan te kunnen. Maar teveel structuur kan er ook weer voor zorgen dat je op een gegeven moment niet meer de flexibiliteit hebt om met de moeilijkheden van het leven mee te deinen, zodat je erin kopje onder gaat, tot je mogelijk zelfs verdrinkt.

Kortom, het ideale geval is als een mens alleen maar aan Christus hoeft vast te houden en verder niets nodig heeft. Maar goed, de persoon die elke seconde wandelt in Gods nabijheid en naar zijn wil, ben ik nog niet tegengekomen. Tot die tijd kan het zeer van belang zijn om aan dingen vast te houden die ons kunnen helpen dichter bij Christus te blijven, hoewel ze op zichzelf niet zaligmakend zijn. Niets mis met structuur dus, maar men moet niet overdrijven door teveel structuur te willen en men moet niet overmoedig zijn, door te denken minder structuur nodig te hebben dan men eigenlijk dus wel nodig heeft...