Klepperende kunstgebittensyndicaat

[Dostojevski 0]

Uit het ND van vandaag:

‘Links camoufleert leegte met schieten op christenen’

door onze redacteur Rien van den Berg

Links Nederland richt zijn pijlen met ouderwets venijn op gewetensbezwaarde ambtenaren en de bedenktijd bij abortus. Schrijver Joost Zwagerman, linksliberaal, vindt dat ‘kabouterkwesties’. ,,De manier waarop van een mug een linksliberale olifant wordt gemaakt, vind ik gênant.’’

AMSTERDAM - Op 7 februari werden CDA, PvdA en ChristenUnie het eens over het regeerakkoord. Columnisten uit het oude linksliberale kamp reageerden als door een wesp gestoken, en schreven fel over de bevoogding en betutteling die er zou spreken uit passages over de zogenaamde medisch-ethische kwesties. Op 17 februari reageerde schrijver Joost Zwagerman in zijn column in NRC Handelsblad volstrekt tegendraads op zijn collega-columnisten. ,,Het klepperende kunstgebittensyndicaat trekt, met aan het hoofd de oudlinkse grootgrondbezitter Marcel van Dam, ten strijde tegen kabouterpassages over euthanasie, abortus en homohuwelijk.’’

Volgens Zwagerman vindt links het eigenlijk wel lekker om weer in een oude vertrouwde kramp te kunnen schieten. ,,Het kan niet anders of de grootste huilers over een terugkeer naar de jaren vijftig zijn heimelijk dolblij over die bijzinnen uit het regeerakkoord.’’ Inmiddels is het regeerakkoord drie maanden oud, en het gehuil is allerminst verstomd.

U stelde in uw column vast dat in dit regeerakkoord wezenlijke veranderingen stonden: het einde van de Verdonk-doctrine, een cultuuromslag bij het CDA, streven naar maatschappelijke cohesie...

Dat is blijven staan. Het kabinetsmotto ‘Samen leven, samen werken’ zie ik als een verlengstuk van het oude credo van Job Cohen: ‘de boel bij elkaar houden’. Dezelfde mensen die het credo van Cohen ooit verdedigden, slaan ineens groot alarm als een variatie op dat credo terugkomt in dit regeerakkoord. Ik vermoed dat ze dat heel vrijmoedig en liberaal van zichzelf vinden. Een recent voorbeeld is de opschudding over dat billboard in Utrecht. De gretigheid waarmee van deze mug een linksliberale olifant wordt gemaakt vind ik gênant. Op basis van dit kleine incident schrijft columnist Jan Blokker: ‘De christenen beginnen alweer aardig praatjes te krijgen.’ Dat vindt hij van zichzelf blijkbaar een heel aardige zin. Nu is Blokker een briljante columnist, maar in geestelijk opzicht is hij een dwaallicht aan het worden. Vervang het woord ‘christenen’ door ‘moslims’ en het is een zin die Jan Blokker nooit voor zijn rekening zou willen nemen. Denk eens terug aan de kwestie rond Ayaan Hirsi Ali en het verzet van de moslims toen. Als Blokker toen had gezegd: ‘De moslims beginnen aardig praatjes te krijgen’. Dat was ondenkbaar geweest.’’

U sprak in uw column van ‘kabouterpassages’. Maar zijn het dat eigenlijk wel? Vormen christenen intussen niet een serieuze bedreiging voor de linksliberale verworvenheden?

,,Het zijn details. Neem het homohuwelijk: de hoofdzaak is dat het recht van homo’s om te trouwen recht overeind blijft. Vervolgens gaat het er in de details over, dat mensen die daar gewetensbezwaren tegen hebben, praktisch iets mogen regelen. Kijk, in de mainstream van de cultuur in Nederland, speelt een serieus probleem van homovijandigheid onder jonge moslims. Die doen soms buitengewoon agressief tegen mensen van wie ze ook maar vermoeden dat ze homoseksueel zijn. Dat is niet fijn. Ik denk dat dit een veel dringender probleem is. Laten we dat onder ogen zien, proberen dat aan te pakken. Ik ben voor een zero tolerance op dit punt. Dat vind ik veel zinvoller dan de pijlen richten op een handvol gewetensbezwaarde ambtenaren. Dat is, daar blijf ik bij, een kabouterkwestie.

Die mensen leggen homo’s niets in de weg, ze vinden dat ze mogen trouwen, ze willen alleen zelf dat huwelijk liever niet sluiten. Wat kan daar nou op tegen zijn? Ik heb daar nog steeds geen bevredigend antwoord op gekregen.’’

,,Het is te vergelijken met die imam die vorige week in het discussieprogramma van Pauw en Witteman uitlegde dat hij niet bij hen aan tafel kon zitten als er wijn op tafel stond. Hij verbood niemand alcohol te drinken, hij gaf alleen voor zichzelf een persoonlijke grens aan. En wat gebeurde er? Pauw en Witteman lieten de wijn van tafel halen. Ik zie geen verschil! Ik zie geen verschil tussen de uitleg van de imam en de uitleg van de gewetensbezwaarde ambtenaren.’’

U taxeert de kwestie van de gewetensbezwaarde trouwambtenaren als een ‘fantoomkwestie’. Is het dat nog steeds? Inmiddels sneuvelen er wethouders.

Toch vind ik dat een fantoomkwestie. Homoseksuelen kunnen overal in Nederland trouwen. Het is een issue geworden, en het is wat mij betreft zeer de vraag hoe groot je die kwestie moet maken. Wat er nu gebeurt is niet goed voor ambtenaren, niet goed voor wethouders en ook niet goed voor homo’s die willen trouwen. Onze samenleving moet er toch een zijn van het zoeken naar de samenhang, van, ik durf het bijna niet te zeggen, het poldermodel en van de boel bij elkaar houden. Niemand is erbij gebaat een ander iets te laten doen waar hij gewetensbezwaren tegen heeft.’’

U signaleerde een verschil tussen de manier waarop de columnisten op christenen ageren, en de manier waarop ze met moslims omgaan. ,,Geitenneuker is vanzelfsprekend barbaars, maar christenhond is een edel polemisch trefwoord.’’

Daar sta ik onverkort achter. Jan Blokker schreef over Aart Zeeman dat die een christenhondenhoofd heeft. Dat vond hij van zichzelf kennelijk een geweldig edele polemische stellingname.

Ik denk dat dat echt te maken heeft met die oudlinkse reflex. Men slaakt een zucht van opluchting omdat alle oude polemische wapens weer van stal kunnen worden gehaald. Maar die wapens doen het niet meer. Elsbeth Etty, Jan Blokker en Piet Grijs leven in het land van ooit. Er is heel veel veranderd sinds hun dagen. De situatie is onvergelijkbaar. In de jaren vijftig en zestig was er een dominante christelijke politiek die van bovenaf fatsoensnormen oplegde. Vandaag de dag is er niet eens meer een driestromenland. Nederland is een achtstromenland geworden. En de christenpolitiek is zeker niet dominant of allesovervleugelend.’’

Nee? Ze hebben toch een meerderheid in het kabinet?

,,Akkoord. Maar zie je daar vervolgens een bevoogding en betutteling van komen zoals die er was in de jaren vijftig en zestig? Ik zie het niet. Ik denk dat die mensen meer in hun herinneringen leven dan in de realiteit.

Er worden homoseksuele leraren weggepest door moslimleerlingen. Die durven niet langer les te geven. Dát vind ik een zorgwekkende kwestie. Dát zijn voor mij de reuzenproblemen waar Nederland mee te maken krijgt. Een nieuwe generatie groeit op met een hele intolerante blik op moslims. Het COC zou daar op die scholen voorlichting moeten gaan geven, in plaats van een zwarte lijst op te stellen van weigerambtenaren. Er is geen weiger­ambtenaar in Nederland die het homo’s onmogelijk maakt om te trouwen. Er zijn wel leerlingen die het homoseksuele leraren onmogelijk maken om les te geven. Dát is voor mij de grote schanddaad. Maar dat is voor links een veel te lastig probleem, want dat brengt hen in een loyaliteitskwestie.’’

Dat moet u uitleggen.

,,Er is een leegte op links. En dat zeggen doet pijn, want ik beschouw mezelf nog steeds als links-liberaal. Ik denk dat links in het algemeen aan zelfonderzoek moet doen, en de PvdA in het bijzonder. Maar die partij is bijzonder hardleers. Hoe lang het heeft geduurd voordat men in de PvdA het woord fatsoen durfde uitspreken? Doordat het woord fatsoen weggezet werd als inferieur, kon het CDA ermee aan de haal gaan. En gelijk blijkt dat het kiezers aanspreekt. Fatsoen is geen moraalridderij. Spreiding van macht en inkomen, waar links voor staat, is toch gewoon een kwestie van fatsoen?

Links komt op voor de zwakkeren in de samenleving. Maar de zwakkeren in de samenleving zijn niet meer de zwakkeren van vroeger. De samenleving loopt niet meer langs dezelfde oude vertrouwde lijnen. De nieuwe zwakkeren zijn homoseksuele leraren. En autochtone Nederlanders in probleemwijken. Hun noden en frustraties worden niet erkend door links, en zo worden ze in de armen van Wilders gejaagd. Wilders wordt vervolgens gedemoniseerd en zo graaft links zijn eigen graf.

Lelieblank

Ik was onlangs op een avond in de Rode Hoed. Daar werd het boek Het Marokkanendrama gepresenteerd. Een rustige, evenwichtige uiteenzetting waarin veel praktische pijnpunten werden blootgelegd.

En wat vond het daar aanwezige, lelieblanke, linksliberale publiek? De titel was zo stigmatiserend... Dat lijkt me niet het hoofdprobleem. Daar kun je het even over hebben, en dan moet je overgaan naar waar het om gaat. Politici als Marcouch en Aboutaleb hebben gelukkig geen last van die oudlinkse reflexen. Doortastend politiek bedrijven moet weer de hoofdmoot worden van linkse politiek. Maar dat is toekomstmuziek.’’

=====

Mijn mening:

[Thorgrem 430]

Prachtig artikel. Zelfreflectie schijnt dus toch mogelijk te zijn in de linkse hoek.

Ik wil de reactie van fossiel Marcel van Dam wel lezen.

[Mark1987 0]

Mijn mening: AMEN!

Ik ben echt blij om dit artikel te lezen, na alle rotzooi van de laatste tijd....