postuum familieverdriet

[Antireligie 0]

Zoals ik al eerder aangaf in een ander topic (komen alleen gelovigen in de hemel?); zou ik nog even een gerelateerde topic wijden aan dat onderwerp, maar dan een voorbeeld uit de praktijk en wel vanuit mijn persoonlijke omgeving.

Wie mijn getuigenis heeft gelezen (die overigens ook nog moet worden bijgewerkt; want er mist nog een deel); weet dat ik van huisuit te maken had met een nogal strenge interpretatie van het geloof. Dat kwam vooral ook vanuit mijn vader.

Mijn vader had een zus. Deze zus; mijn tante werd verlieft vroeger op een man; een vrijzinnig man. Hij was een zogenaamd ongelovige. Maar hij was ontzettend aardig en ook mijn tante was een heel zacht mens qua karakter. het klikte en ze gingen trouwen en kregen kinderen.

Ze hebben maar een paar jaar in de buurt gewoond, toen gingen ze verhuizen naar Nijmegen. Wij vonden dat als kinderen heel erg jammer. Het was een heel erg gelukkig huwelijk met die beiden en als ze weer eens langs kwamen na 3 uur reizen, dan was het een feest. Mijn oom en mijn vader konden niet met elkaar overweg. Vader zat vaak over dat geloof te praten en mijn oom werd er spuugzat van; maar uit respect voor zijn vrouw; heeft hij zich altijd stil gehouden over mijn vader. Op een enkele keer na, toen mijn zus een half jaar huisarrest had omdat ze spijbelde van de zondagsschool. Ze had er al een paar maand op zitten en mijn oom vroeg toen waarvoor dat was. Mijn vader wist het niet eens meer. Toen heeft hij er wat van gezegd en hij kreeg het voorelkaar; dat mijn zus weer in vrijheid buiten mocht spelen.

Hij was onze suikeroom en zij onze suikertante. Ze voelden zich als oom en tante nooit verheven boven ons, maar zagen ons als gelijke wezens; hoe piepjong we ook waren. Het waren beiden levensgenieters, bourgondiers, ze gingen vaak op vakantie naar andere landen terwijl wij in 14 jaar nog niet eens de duitse grens over waren geweest hoewel het een half uur rijden was.

Het was het ideale liefdeskoppel; altijd vrolijk, altijd positief stonden ze in het leven.

Tot er een moment kwam, en toen bleek dat mijn oom kanker had. het bleek fataal te zijn en in snel tempo, takelde deze krachtige man af tot hij stierf.

Er is mij ooit gezegd; dat het vaak een regel is dan een uitzondering; dat de leukste en de aardigste mensen het eerste weer naar God terug mogen keren. Dat dit juist een genade is. Want het aardse leven is niet het nivo, waar deze mensen thuis horen als ziel. En als ik mensen om me heen al vroeg zie gaan; dan denk ik vaak aan wat er mij ooit is gezegd. Eigenlijk is Christus wel het beste voorbeeld. Mensen die vroeg doodgaan, komen vaak ook om er iets te brengen, een lering te geven om dan vervolgens weer snel te gaan.

Maar....

Mijn tante, die was natuurlijk heel erg verdrietig. Haar grote liefde weg en het liefste was ze er tegelijk mee weg gegaan.

Maar er is ook een ander groot verdriet waar ze het heel erg moeilijk mee heeft gekregen. Ze vreest namelijk het oordeel van God; godvrezend als zij is.

Zij weet namelijk niet beter; dan dat "ongelovigen" nooit de hemel kunnen bereiken. Dat hebben diverse dominees haar gepreekt en het staat ook nog eens in de Bijbel op sommige plekken.

Zij leeft nu gebukt onder de grote angst; dat zij nooit haar innig geliefde echtgenoot weer terug zal zien; als het haar beurt ook is. Als ze daar weer aan denkt, dan heeft ze moeite om haar tranen te bedwingen. En zo loopt ze haar laatste tijd ermee door.

Dit is een voorbeeld mensen; hoe een bepaalde doctrine kan ingrijpen op het leven van een mens en wel in negatieve zin; terwijl dit naar mijn gevoel helemaal onterecht is en ik hoop, dat alle kerken hierin een keer lering mogen nemen, dat de boodschap eigenlijk is van Christus, dat het draait om naastenliefde.

[Princess. 0]

Quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 01:51:43 schreef Antireligie het volgende: Dit is een voorbeeld mensen; hoe een bepaalde doctrine kan ingrijpen op het leven van een mens en wel in negatieve zin; terwijl dit naar mijn gevoel helemaal onterecht is en ik hoop, dat alle kerken hierin een keer lering mogen nemen, dat de boodschap eigenlijk is van Christus, dat het draait om naastenliefde.

Zijn boodschap was wel wat ruimer hoor

Hij waarschuwde o.a. voor het komende oordeel en hij roepte mensen op om zich te bekeren.

Het is heel vervelend dat je tante het er zo moeilijk mee heeft, maar 1 ding weet ik wel. Het oordeel van Christus is rechtvaardig.

[Antireligie 0]

Quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 10:25:56 schreef Princess. het volgende: [...] Zijn boodschap was wel wat ruimer hoor Hij waarschuwde o.a. voor het komende oordeel en hij roepte mensen op om zich te bekeren. Het is heel vervelend dat je tante het er zo moeilijk mee heeft, maar 1 ding weet ik wel. Het oordeel van Christus is rechtvaardig.

Ja; daar reken ik dan ook maar op en anders wordt het ook voor mij enkele reis hel.

[Jepk 0]

Quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 22:05:41 schreef Antireligie het volgende: [...] Ja; daar reken ik dan ook maar op en anders wordt het ook voor mij enkele reis hel.

Waarom wil jij je dan niet bekeren van je zonden, en geloven dat de Here Jezus voor jouw zonden gestorven is?Ga het onderzoeken dan kom je achter de waarheid.

[anastasia 0]

God kijkt naar wat er in het hart van de mensen is. Zijn oordeel hoeft niet overeen te stemmen met het onze

Als mensen naar hem toe een beeld van God hebben geschetst waar hij niet in kon geloven, dan is wellicht mogelijk dat dat beeld idd niet klopt en dat hij er juist goed aan heeft gedaan om niet in die door mensenogen en mensenverstand gecreeerde God te geloven.

[J.M. Gijsen 0]

Het komt mij voor als was uw tante nogal 'wettisch' ingesteld en bijzonder snel geneigd het oordeel van dominees te geloven.

In het geloof gaat het om een persoonlijke relatie die je met de Heer opbouwt. Men dient zich niet licht te laten leiden door mensen die menen waarheden te spreken. Maar het is unfair om God de schuld te geven van onwaarheden die 'mensen' spreken.

Het geloof blijft een zoektocht, het leven lang, maar Paulus geeft ons hoop in zijn eerste brief aan de gemeente te Corinthe, hoofdstuk 13:

[12] Nu kijken wij nog in een spiegel, we zien raadselachtige dingen, maar straks zien we van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik nog slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben.

Laat u niet door de negatieve ervaringen van uw tante afhouden van de Weg die naar God leidt: Jezus Christus.

Christus zegt het u: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.

Laat die woorden tot u doordringen en u beseft dat Hij het is - Die zoveel voor u geleden heeft - Die u roept. Die u zegt niet bevreesd te zijn, tegelijkertijd Zijn hand uitsteekt en u vraagt die vast te pakken opdat u samen met Hem de weg van het leven kunt gaan, tot het einde toe!

[HenkG 0]

Laat dat laatste dat de heer Gijsen opmerkt ook voor je tante gelden Antireligie! Ik snap best dat ze met de gestelde vraagtekens zit. Maar het zijn vraagtekens die af kunnen houden van de werkelijkheid. Vraagtekens die af kunnen houden van de weg samen met God naar de voleinding van Zijn Rijk. De vraag zal dus in eerste instantie zijn of we God treffen aan de andere kant om samen met Hem verder te leven!

Dan nog even over de veelbesproken uitlatingen van bepaalde mensen, namelijk dat ongelovigen hier geen deel aan zullen hebben. Wie bepaalt uiteindelijk wie er tot die groep behoort? Wij? Neen: God! Hij is degene die bepaalt, wat wij mensen er ook over zeggen/denken. God is autonoom in Zijn besluit!

Bij dat besluit zal ons leven met Hem de doorslag geven. De hand die Hij heeft uitgestrekt naar allen, vraagt om een reactie. En dan wel een pure en niet een omdat er mogelijk iemand van onze dierbaren bij Hem is die we dan weer zullen zien. Hij moet de reden van die reactie zijn! Dus ook niet die woorden van mensen, maar Zijn Woord, Zijn Genade, Zijn Liefde!

Laat ons dan opstaan en met Hem meegaan!

[Antireligie 0]

Quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 22:44:50 schreef Jepk het volgende: [...] Waarom wil jij je dan niet bekeren van je zonden, en geloven dat de Here Jezus voor jouw zonden gestorven is?Ga het onderzoeken dan kom je achter de waarheid.

Je hebt niet te maken met bekering. Maar met de wet van oorzaak en gevolg. Deze bepaald wat je bestemming zal zijn.

Als mens ben je voortdurend zondig (in ogen van de kerk); dan kun je dus voortdurend bezig zijn met dat bekeren van je. Ik respekteer je opvatting zoals deze; ik zal er niet fel tegenin gaan; maar zoals Chistus zei: Wie zonder zonden is gooie de eerste steen.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zondag 01 april 2007 03:58:13 schreef J.M. Gijsen het volgende: Het komt mij voor als was uw tante nogal 'wettisch' ingesteld en bijzonder snel geneigd het oordeel van dominees te geloven. In het geloof gaat het om een persoonlijke relatie die je met de Heer opbouwt. Men dient zich niet licht te laten leiden door mensen die menen waarheden te spreken. Maar het is unfair om God de schuld te geven van onwaarheden die 'mensen' spreken. Het geloof blijft een zoektocht, het leven lang, maar Paulus geeft ons hoop in zijn eerste brief aan de gemeente te Corinthe, hoofdstuk 13: [12] Nu kijken wij nog in een spiegel, we zien raadselachtige dingen, maar straks zien we van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik nog slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben. Laat u niet door de negatieve ervaringen van uw tante afhouden van de Weg die naar God leidt: Jezus Christus. Christus zegt het u: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Laat die woorden tot u doordringen en u beseft dat Hij het is - Die zoveel voor u geleden heeft - Die u roept. Die u zegt niet bevreesd te zijn, tegelijkertijd Zijn hand uitsteekt en u vraagt die vast te pakken opdat u samen met Hem de weg van het leven kunt gaan, tot het einde toe!

Je moet dus eigenlijk alles ook toetsen met je gevoel; ook een preek van een dominee. Je verdere redenatie begrijp ik; al kan de uitleg iets anders vallen. Bedankt voor je antwoord.

[Antireligie 0]

Ik zie de nicknames achterstevoren....hebben jullie dat ook?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zondag 01 april 2007 19:38:49 schreef Antireligie het volgende: Ik zie de nicknames achterstevoren....hebben jullie dat ook?

Zal wel een 1 april grap zijn

[Princess. 0]

Quote:

Op zondag 01 april 2007 19:23:03 schreef Antireligie het volgende: [...] Je hebt niet te maken met bekering. Maar met de wet van oorzaak en gevolg. Deze bepaald wat je bestemming zal zijn.

Wet van oorzaak en gevolg. Gevolg zonde val, hierdoor kwam de zonde in de wereld. Zonde is je doel missen, van de zonde moet je je afkeren Dus wat houd je tegen, want zoals je zelf zegt, jij bent ook onderheven aan de wet van oorzaak en gevolg.

Quote:

Als mens ben je voortdurend zondig (in ogen van de kerk); dan kun je dus voortdurend bezig zijn met dat bekeren van je. Ik respekteer je opvatting zoals deze; ik zal er niet fel tegenin gaan; maar zoals Chistus zei: Wie zonder zonden is gooie de eerste steen.

Dat klopt, je maakt afentoe fouten en de HG overtuigd van de zonde in je leven, zodat je je ervan af kan keren en Jezus telkens in zich kan houden en Hem kan blijven navolgen. Daarnaast mag je je medebroeders en zusters best met liefde vermanen als ze iets fout doen. Is ook heel bijbels.

[sniffing_around 0]

Quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 01:51:43 schreef Antireligie het volgende: Dit is een voorbeeld mensen; hoe een bepaalde doctrine kan ingrijpen op het leven van een mens en wel in negatieve zin; terwijl dit naar mijn gevoel helemaal onterecht is en ik hoop, dat alle kerken hierin een keer lering mogen nemen, dat de boodschap eigenlijk is van Christus, dat het draait om naastenliefde.

Hoi Antireligie! Misschien dat ik nog mag toevoegen, ook vanuit persoonlijke ervaring. Ik ben ook opgegroeid in streng kerkelijke kring. Het gevolg was dat ik jong allergisch ben geworden voor religie, God, kerk en (menselijke) tradities. En als gevolg daarvan helemaal totaal los sloeg, jong uit huis ging. Alcohol, experimenten met drugs, kleine criminaliteit.

Nog steeds ben ik anti religie. Want, religie beschouw ik als menselijke pogingen een soort van wapenstilstand te bereiken met God, op een manier zoals mensen het willen en niet zoals God het graag zou zien. De liefde ontbreekt, dwaalleringen en intellectueel gedoe doen hun intrede. Mensen raken dan gevangen in een net van leringen die een drempel opwerpen tussen hen en God. Zie de reactie van Jezus tegenover Schriftgeleerden op dit onderwerp. Wat jij zegt, de angst voor God, heb ik in de praktijk teveel gezien. Ik ben zeer benieuwd wat Jezus zou zeggen als hij hier nu de kerken zou bezoeken...

Inderdaad, wat we doen heeft gevolgen voor onze (al dan niet bestaande) relatie met God. Maar, we zijn wel verantwoordelijk voor ONZE keuzes, terwijl de keuzes van anderen of bijv. hun onmacht om situaties goed te overzien iets is tussen God en hen. Te vaak willen mensen als het ware op de stoel van God gaan zitten om situaties te beoordelen. Ik denk dat we dat maar beter aan Hem kunnen overlaten, immers, Hij weet veel beter wat er in een mensenhart omgaat.

Ik heb je posts met belangstelling gelezen. Wat mij betreft: Ga zo door! Anti religie en richting liefde en daarmee richting Jezus. Als ik het zo inschat houden we allebei van puur ...

---

Samengevoegd:

Enne, ik wens je een aangename zoektocht toe ...

[Antireligie 0]

Quote:

Op zondag 01 april 2007 23:44:52 schreef Princess. het volgende: [...] Wet van oorzaak en gevolg. Gevolg zonde val, hierdoor kwam de zonde in de wereld. Zonde is je doel missen, van de zonde moet je je afkeren Dus wat houd je tegen, want zoals je zelf zegt, jij bent ook onderheven aan de wet van oorzaak en gevolg.

Ik begrijp dat je er zo over denkt en wilt denken, maar ik zou mezelf enorm zielsmatig moeten af gaan knijpen als ik zó moest denken en leven. Ik gun mijzelf om te struikelen en ik gun mij mijn "zonden", omdat ze nu eenmaal ook horen bij het leerproces wat je moet ondergaan. Je kunt je niet afsluiten van deze wereld. Ook ik moet de wet dus volgen ja en ik wil staan voor wat ik voel en denk. Ik ben niet bang voor de dood Princess en ik keer soms liever vandaag dan morgen terug naar de plek waar dit beter begrepen wordt; zo baal ik van deze rotmaatschappij en de schijnheiligheid die er heerst.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 02 april 2007 19:37:41 schreef sniffing_around het volgende: [...] Hoi Antireligie! Misschien dat ik nog mag toevoegen, ook vanuit persoonlijke ervaring. Ik ben ook opgegroeid in streng kerkelijke kring. Het gevolg was dat ik jong allergisch ben geworden voor religie, God, kerk en (menselijke) tradities. En als gevolg daarvan helemaal totaal los sloeg, jong uit huis ging. Alcohol, experimenten met drugs, kleine criminaliteit. Nog steeds ben ik anti religie. Want, religie beschouw ik als menselijke pogingen een soort van wapenstilstand te bereiken met God, op een manier zoals mensen het willen en niet zoals God het graag zou zien. De liefde ontbreekt, dwaalleringen en intellectueel gedoe doen hun intrede. Mensen raken dan gevangen in een net van leringen die een drempel opwerpen tussen hen en God. Zie de reactie van Jezus tegenover Schriftgeleerden op dit onderwerp. Wat jij zegt, de angst voor God, heb ik in de praktijk teveel gezien. Ik ben zeer benieuwd wat Jezus zou zeggen als hij hier nu de kerken zou bezoeken... Inderdaad, wat we doen heeft gevolgen voor onze (al dan niet bestaande) relatie met God. Maar, we zijn wel verantwoordelijk voor ONZE keuzes, terwijl de keuzes van anderen of bijv. hun onmacht om situaties goed te overzien iets is tussen God en hen. Te vaak willen mensen als het ware op de stoel van God gaan zitten om situaties te beoordelen. Ik denk dat we dat maar beter aan Hem kunnen overlaten, immers, Hij weet veel beter wat er in een mensenhart omgaat. Ik heb je posts met belangstelling gelezen. Wat mij betreft: Ga zo door! Anti religie en richting liefde en daarmee richting Jezus. Als ik het zo inschat houden we allebei van puur ... Samengevoegd: Enne, ik wens je een aangename zoektocht toe ...

Dank je voor je openhartige mening. Het voelt echt hier aan als een warme douche. Ik blijf ook zoeken naar hetgene; wat 100% past in mijn gevoel, het laatste stuk van de puzzle; mijn eigen Graal.

[dingo 166]

Quote:

Op maandag 02 april 2007 19:37:41 schreef sniffing_around het volgende: [...] Wat jij zegt, de angst voor God, heb ik in de praktijk teveel gezien. Ik ben zeer benieuwd wat Jezus zou zeggen als hij hier nu de kerken zou bezoeken... [...]

Waarschijnlijk zegt hij hetzelfde wat hij al eerder heeft gezegd in Matteüs 11:28 Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, 30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

Verder weet ik dat Jezus de zondaren in de kerk net zo lief heeft als degene die buiten zijn

[sniffing_around 0]

Quote:

Op maandag 02 april 2007 22:22:43 schreef dingo het volgende: [...] Waarschijnlijk zegt hij hetzelfde wat hij al eerder heeft gezegd in Matteüs 11:28 [..] Verder weet ik dat Jezus de zondaren in de kerk net zo lief heeft als degene die buiten zijn

Absoluut waar. Vergeet echter niet dat het ging over 2 dingen:

1. Moderne versies van schriftgeleerden die barrieres opwerpen tussen God en mensen. Het gaat dan over leringen. Vandaar de referentie naar de bijzonder scherpe en vooral heel duidelijke reactie van Jezus richting schriftgeleerden. Tussen welke laatste trouwens ook wel goede zaten, bijv. Nicodemus.

2. Religieus gedrag als gevolg van leringen wat elementaire zaken opzij schuift van wat Jezus heeft vertelt en voorgeleefd. Kennis van goed en kwaad, oordelen o.b.v. de criteria aangelegd door menselijke tradities etc. vs. een liefdevolle houding die gericht is op gezond verder gaan.

Ik snap dat ik bepaalde mensen mijn uitspraken bij bepaalde mensen gevoelig liggen, maar tegelijk herken ik zeer wat antireligie zegt (de context). Enerzijds niet alles slecht wat in en om kerken speelt, anderzijds moeten geen situaties goedgepraat worden die in wezen niet gezond zijn.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 02 april 2007 22:09:29 schreef Antireligie het volgende: [...] Dank je voor je openhartige mening. Het voelt echt hier aan als een warme douche. Ik blijf ook zoeken naar hetgene; wat 100% past in mijn gevoel, het laatste stuk van de puzzle; mijn eigen Graal.

Graag gedaan. Ik reageerde gewoon vanuit m'n hart op een herkenbare situatie. Waar het om gaat is dat je tot het doel komt waarvoor God je op deze aardbol heeft neergezet. Anders is het allemaal zo'n zonde... (= doel missen)

Op een gegeven moment kwam ik achter 2 dingen:

1. Ik begreep veel dingen eigenlijk niet zo goed als ik eerder dacht.

2. Ik ontdekte dat als ik mijn leven verder zou leiden naar eigen inzicht, het nooit compleet zou gaan worden.

Toen dat kwartje eenmaal gevallen was heb ik voor het eerst van m'n leven gebeden en God gevraagd de boel de goede kant op te sturen. Nou, dat heb ik geweten! Alles is op z'n kop gegaan en in de positieve zin.

Dus nog een tip: Probeer dat eens. Vertrouwen geven aan de enige die nu echt betrouwbaar is, God zelf. Je zult merken dat dit gevolgen gaat krijgen voor je zoektocht.

Nogmaals een prettige zoektocht toegewenst

[dingo 166]

Je zult mij geen verkeerde situaties goed horen praten. Ik weet dat het wetticisme van de farizeeërs ook nu nog springlevend is. Aan de andere kant was Paulus van huis uit ook als farizeeër opgeleid dus het is nooit hopeloos.

Wat ik aan wilde geven is dat Jezus oog heeft voor ons zwakke mensen. Hier en nu zal het niet volmaakt worden en dat beseffen maakt je milder t.o.v. mensen die al dan niet bewust iets verkeerds doen. Tenminste bij mij werkt dat wel zo.

[sniffing_around 0]

@dingo. Hmmm.. Matteüs 11:28 is heel erg geruststellend. Ik ben blij dat je 'm aanhaalde. Het heeft ook te maken met vertrouwen geven en vooral dat is moeilijk als je al genoeg hebt meegemaakt.

Verder is denk ik belangrijk dat de toon aangepast wordt aan de doelgroep. Zie het voorbeeld van Jezus. Mild voor de mensen die het nodig hadden, uitermate scherp tegen de schriftgeleerden. Het lijkt me dat dit de richting aangeeft...

[sniffing_around 0]

@Antireligie: Nog dit (want ja, ik heb intussen nagedacht. Daar heb ik zo heel af en toe weleens last van ). Ik heb gemerkt dat pijnlijke gebeurtenissen iets achterlaten in je leven. Niet alleen littekens, maar ook iets goeds. Pijn wordt gewoonlijk veroorzaakt door zonde. En als je met de gevolgen bent geconfronteerd, weet je heel zeker dat je het zelf anders wilt gaan doen. Dat heeft invloed op de aard van het beestje, je gaat instinctief afwerend reageren op dingen waarvan je weet dat ze niet goed zijn.

Verder vindt je deze vanwege het bredere perspectief misschien interessant.

---

Samengevoegd:

@dingo: Soms is het via een forum wat lastig duidelijk te maken wat je nu eigenlijk bedoelt. Daarom nog een poging, misschien dat het dan wat duidelijker is.

Stel je een bos voor. Een grote zuurstoffabriek die ingenieus in elkaar zit. Wetenschappers proberen de boel te ontleden onder de microscoop en alles schematisch in kaart te brengen. Eenvoudige mensen genieten simpelweg van de zuivere lucht en de schoonheid. Hoewel het interessant is zaken te begrijpen, zorgt een te wetenschappelijke benadering ervoor dat je de schoonheid niet ziet. Of niet geniet van de zuivere lucht. Of...

Zo ook met theologen die de Bijbel trachten te ontleden.

Stel je voor dat je als man verliefd bent op een vrouw. Nu kun je een hoop over haar lezen en dat doe je natuurlijk graag. Ook is het leuk over haar te schrijven. Maar het papier is slechts een schaduw van wie ze werkelijk is. De schoonheid en markante trekjes van haar karakter zijn gewoon met geen pen te beschrijven. Die kun je alleen ontdekken door daadwerkelijk met haar om te gaan.

Zo ook het verschil tussen lezen en schrijven over God, Jezus en de principes die in de Bijbel worden beschreven. Hoewel vaak nuttig gaat er toch echt niets boven echt contact. Pas dan kun je echt ontdekken wie Hij nu eigenlijk is en kun je heel langzaam steeds meer gaan begrijpen.

De wetenschappelijke benadering van het bos, het lezen en schrijven over de vrouw krijgen een extra risico als er anderen bij betrokken zijn. Want, wat die anderen zeggen en schrijven, klopt dat nu wel met het werkelijke karakter van die- of datgenge waar het nu echt over gaat? De praktijk leert dat er teveel misleidende informatie in omloop is... Zie ook elders op dit forum mijn verhaal over schapen en herders. En dan vooral het deel over huurlingen en shoarma

[dingo 166]

@sniffing_around: Één van de dominee's waar ik les van heb gehad zei het als volgt "theologie studeren en je geloof behouden dat is pas bewaring".

Waar jij op doelt in je uitvoerige verhaal is doorleefd geloof, en/of wat in sommige gereformeerde kringen "bevinding" genoemd wordt. Maar dat is wel iets tussen God en de gelovige en niet iets waar wij als mensen elkaar de maat in mogen nemen. Ik heb meer dan eens God's aanwezigheid mogen ervaren, toch zijn er sindsdien tijden geweest dat ik in een dip schoot en mijn geloof alleen nog een zeker weten was zonder beleving. Op zulke momenten zijn vaste gewoontes en traditie bakens in je dagelijks leven die je voor verder afglijden behoeden.

Dat gezegd hebbende, ik weet ook van misstanden en misbruik in die traditie. Dat is ook de reden waarom ik traditie nooit als gelijkwaardig aan de bijbel zal accepteren.

En in de kerk zondigen we zo mogelijk nog harder dan daarbuiten maar Jezus verzameld zich wel een gemeente. Kennelijk hebben we dat als gelovigen nodig dat we samen zijn, samen komen in zijn naam en hij onder ons is.

Overigens mag ik graag shoarma met een flinke dot knoflooksaus eten :9

[sniffing_around 0]

@dingo; we zitten op dezelfde golflengte, alleen de gebruikte woorden zijn misschien wat anders. Tradities op zich is niets mis mee, het is immers slechts een setje gewoontes die positief kunnen zijn of als het tegenzit ballast.

Wat lastig is en blijft, is hoe om te gaan met bepaalde dingen die je onderweg tegenkomt. Soms kan bepaald gedrag (=zonde) schade berokkenen aan anderen. Enerzijds is het niet aan ons om te beoordelen en veroordelen, anderszijds hebben we een verantwoordelijkheid om te handelen. Grenzen trekken, misschien wel afstand nemen van situaties of mensen. Bijv. met wolven maak je geen gezellig praatje, maar die schiet je af of jaag je weg. Het is dan ook soms moeilijk in specifieke omstandigheden de juiste toon te vinden vanuit een juiste hartgesteldheid. Vergevingsgezind, maar tegelijk soms radicaal en erg scherp, net als Jezus.

En ja, shoarma met flink knoflook is heerlijk! Alleen in de contect van dat verhaal over schapen en herders zeer ongewenst. Zo zien we maar, de context maakt veel uit