Reincarnatie en het grote niets

[LodewijkNapoleon 0]

Op dit forum zijn er mensen die in reincarnatie geloven. Hoe meer ik er nu over lees, hoe meer me nu blijkt dat het einddoel niet een hemel en een eeuwig leven is, zoals bij het Christendom, maar het opgaan in het grote niets. Dát is wat uiteindelijk het Nirwana inhoudt.

Tenzij ik dus van het tegendeel wordt overtuigd. Vandaar dit topic.

[Ann 0]

lijkt me eigenlijk maar niks... opgaan in het grote niets :S

ik laat de optie open omdat ik het simpelweg niet weet. reincarnatie zou kunnen, zodat alle mensen op gelijke wijze keuzen kunnen maken uiteindelijk, geboren in verschillende posities. Bij een gezin dat je mishandeld, en dan weer bij een heel rijk gezin etc etc. Waar je opgroeit bepaald sterk de manier hoe je gaat denken later en wat je al dan niet gaat kunnen geloven en waar je al dan niet vertouwen in zal kunnen hebben etc...

maar ik weet het dus niet

[Andere Jas 2]

Het grote niets, dat klinkt als hèèèèèl lang kunne uitslapen, da's toch best wel nirwana?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 10:00:12 schreef Audiophile het volgende: Het grote niets, dat klinkt als hèèèèèl lang kunne uitslapen, da's toch best wel nirwana?

[Raido 0]

Kurt Cobain ging ook 'heeeel lang uitslapen' maar ging daardoor juist uit Nir(w/v)ana Het punt is vooral dat wat jij het grote niets noemt voor jou negatief is omdat jij een ander beeld hebt van de 'eeuwigheid'.

Voor anderen is juist het absolute niets het doel, het absolute zijn. Overigens, in de oude kerk waren ook wat theologen (en niet eens de kleintjes!) die geloofden in de reïncarnatie (ze snoepten dan ook aardig uit gnostische bron). Naar mijn weten geloofde Origenes in ieder geval in de reïncarnatie (ik weet eigenlijk niet of hij geexcommuniceerd is).

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 10:38:18 schreef Raido het volgende: Kurt Cobain ging ook 'heeeel lang uitslapen' maar ging daardoor juist uit Nir(w/v)ana Het punt is vooral dat wat jij het grote niets noemt voor jou negatief is omdat jij een ander beeld hebt van de 'eeuwigheid'.

Ja, ten dele is het natuurlijk een waardeoordeel, maar je kan toch niet ontkennen dat er toch ook een objectief verschil zit tussen een eeuwig leven en 'het oplossen in het Al'.

Quote:

Voor anderen is juist het absolute niets het doel, het absolute zijn.

Ik heb het mogen meemaken hier, maar ik blijf me er over verbazen hoe dat uiteindelijk nog 'Zijn' kan worden genoemd, zeker als je het helemaal doordenkt.

Quote:

Overigens, in de oude kerk waren ook wat theologen (en niet eens de kleintjes!) die geloofden in de reïncarnatie (ze snoepten dan ook aardig uit gnostische bron). Naar mijn weten geloofde Origenes in ieder geval in de reïncarnatie (ik weet eigenlijk niet of hij geexcommuniceerd is).

Nee hoor, Origenes schreef tegen reincarnatie. Origenes is ook nooit veroordeeld, maar men heeft wel later sommige stellingen niet van hem overgenomen, net als bij Augustinus.

[iceJUH 0]

Ik geloof wel in Reïncarnatie maar dat grote niets tja, ik noem het Hemel. Ik denk persoonlijk dat je een keuze hebt. Je gaat dood, dan kom je in een soort van tussenstation. Dan kun je kiezen, ga ik naar de hemel of ga ik reïncarneren omdat ik nog niet uitgeleefd ben of nog niet tevreden met met mijn ontwikkeling.

Of dat je eerst een tijdje gaat rusten in de hemel van je vorige leven en dan later beslist of je nog een keer terug gaat.

Het uiteindelijke doel is dan een volgroeide ziel te krijgen.

[WonderfulStar 0]

ik heb in reïncarnatie geloofd, nu weet ik het niet en het maakt me ook weinig uit, ik heb er toch geen controle over.

Ik geloofde dat als je overleed je ziel een ander lichaam kreeg, net zolang totdat je inderdaad een volgroeide ziel kreeg, je veel situaties en levenswijzen had meegemaakt, leven in armoede, leven in oorlog etc. Uiteindelijk, als je ziel dan alle levenslessen geleerd had die je kan leren zou je eindelijk rust krijgen. Waar en hoe daar was ik niet over uit. Misschien wel een soort van hemel. gewoon de eeuwige rust. Maar die theorie word enigzins ondermijnd door het feit dat de aarbevolking steeds meer groeit, dan zouden er ook steeds meer nieuwe zielen moeten komen. ik weet het niet.

[Raido 0]

Origens en de reïncarnatie

---

Samegevoegd:

Clemens van Alexandrie verklaart, dat de reïncarnatieleer een van oudsher afgeleverde waarheid is, die door de apostel Paulus bevestigd werd en sindsdien ‘goddelijke traditie’ is.

Origines, een van de grootste geleerden der kerk, gezaghebbend voor de opbouw van de geloofsleer, was een besliste aanhanger van de reïncarnatieleer en duidt in vele plaatsen hierop. ‘Als men weten wil, waarom de menselijke ziel de ene keer het goede gehoorzaamt, de andere keer het kwade, moet men de oorzaak in een leven zoeken, dat aan het tegenwoordige leven voorafging.’ – ‘Ieder van ons jaagt door een opeenvolgende reeks van levens heen naar de volmaaktheid.’ – ‘Wij zijn verplicht steeds nieuwe en betere levens te volgen, zij het op aarde, zij het in andere werelden.’ – ‘Onze volkomen overgave aan God, die ons van alle kwaad reinigt, beduidt het einde van onze wedergeboorten.’

De kerkvader van Nyssa: ‘Het is voor de ziel een natuurnoodwendigheid, dat ze door meervoudige levens gereinigd wordt.’

Rufinus verzekert in een brief aan Athanasius, dat het geloof aan herhaalde levens de algemene overtuiging der kerkvaders was en van oudsher aan de ingewijden als een oude traditie overgeleverd werd.

De heilige Justinus vermeldt uitdrukkelijk, dat de ziel meer dan éénmaal in een lichaam woont.

De heilige Hilarius is eveneens voorvechter van de reïncarnatieleer, net als de heilige Bonaventura.

[LodewijkNapoleon 0]

@Raido, ik ken dat soort stukjes (let ook op de bron=antroposofie), maar ik kan er werkelijk niets over terug vinden, dat artikel noemt ook geen bronvermelding waar je die leringen kunt terug vinden bij de Kerkvaderen.

V.w.b. Origenes weet ik wel dat hij uitging van de pre-existentie van de zielen. Dat is later inderdaad veroordeeld als ketterij, maar of Origenes zelf is veroordeeld, is een kwestie van opinie, ik geloof van niet. Origenes heeft wél in één van zijn geschriften een theoretische mogelijkheid verkent waarbij er verschillende elkaar opvolgende universa zijn, maar of je dat nog reincarnatie kan noemen? Ik heb wel een aardig artikeltje dat die leer bespreekt en en-passant mooi aantoont hoe citaten van Origenes vaak uit hun verband worden getrokken.

link

[Nunc 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 13:05:42 schreef Pius_XII het volgende: @Raido, ik ken dat soort stukjes (let ook op de bron=antroposofie), maar ik kan er werkelijk niets over terug vinden, dat artikel noemt ook geen bronvermelding waar je die leringen kunt terug vinden bij de Kerkvaderen. V.w.b. Origenes weet ik wel dat hij uitging van de pre-existentie van de zielen. Dat is later inderdaad veroordeeld als ketterij, maar of Origenes zelf is veroordeeld, is een kwestie van opinie, ik geloof van niet. Origenes heeft wél in één van zijn geschriften een theoretische mogelijkheid verkent waarbij er verschillende elkaar opvolgende universa zijn, maar of je dat nog reincarnatie kan noemen? Ik heb wel een aardig artikeltje dat die leer bespreekt en en-passant mooi aantoont hoe citaten van Origenes vaak uit hun verband worden getrokken. link

van Clement ben ik wel benieuwd hoe het zit. Van de kerkvaders zat hij toch wel het meest in de gnostische hoek. Origines en Augustinus etc worden door dat soort antroposofische of new-age bronnen over het algemeen verkeerd en misleidend geciteerd, maar van Clement weet ik dat eigenlijk niet. Heb je daar meer info over, Pius?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 13:40:10 schreef Nunc het volgende: van Clement ben ik wel benieuwd hoe het zit. Van de kerkvaders zat hij toch wel het meest in de gnostische hoek. Origines en Augustinus etc worden door dat soort antroposofische of new-age bronnen over het algemeen verkeerd en misleidend geciteerd, maar van Clement weet ik dat eigenlijk niet. Heb je daar meer info over, Pius?

In het eerste hoofdstuk van zijn 'Exhortatie aan de heiden' gebruikt hij de frase 'voor de stichting van de wereld waren wij'. Daar kun je op z'n hoogst dus een pre-existentie van de zielen uithalen. Maar de context sluit dat eigenlijk ook uit: "Voor de stichting van de wereld waren wij, die, om dat we voorbestemd waren in Hem, pre-existeerden in het oog van God". Dat duidt eigenlijk op een soort neoplatonisme, waarbij we voor ons werkelijke bestaan een idee waren bij God.

bron

Veel meer kon ik er niet over vinden.

[Antireligie 0]

Wat leuk PIUS, dat zelf jij je er in bent gaan verdiepen, ik wil wel graag vragen wat voor boeken of leringen je hebt ingezien.

Kijk; je vraag is heel vaak gesteld denk ik ook, het grote niets noem je het. Ik weet niet of we ooit in een soort Groot niets zullen komen. Maar troost je dan maar; als je toch al niet in reincarnatie gelooft, dat het precies ongeveer hetzelfde gevoel moet zijn voordat je werd geboren, waar jij je dus ook niets van kunt herinneren.

Een ander onderwerp wat je noemt lijkt me op dit moment interessanter, namelijk, wat denk jij te doen in een paradijs of hemel, als je dus voor de eeuwigheid bent gered?

Ga je net als wat met op een schilderij laat zien, liggen op een ligbed met steeds een emmer druiven en wijn naast je; het eeuwige relaxen....of gaat een ziel zijn eeuwige tijd daar ook nog eens op een uitdagende manier invullen? Zegt de Bijbel, die jij beter kent dan ik; daar iets over?

Denk je dat de verveling daar niet snel zou toeslaan?

Nirvana....ik heb vanuit wat mij is gezegd hierover de volgende vergelijking:

"Een mens die deze vraag steld is als een klein kind van 6 maand, die vraagt in hoeverre de plutonium neutronen zich verhouden ten opzichte van een negatief geladen fosforzuur-ion."

Wij zeggen dan tegen dat Kind; dat het zich eerst maar eens moet richten op het leren lopen en het leren liefhebben.

[Annatar 0]

Admod note: Offtopic posts verwijderd. Dit topic gaat over reïncarnatie en het grote niets en dus niet over de hemel.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 20:22:58 schreef Antireligie het volgende: Wat leuk PIUS, dat zelf jij je er in bent gaan verdiepen, ik wil wel graag vragen wat voor boeken of leringen je hebt ingezien.

Voorlopig alleen de wikipediapagina, de opmerkingen van reincarnationisten hier en wat Boedhistische pagina's die ik slechts geskimt heb.

Quote:

Kijk; je vraag is heel vaak gesteld denk ik ook, het grote niets noem je het.

Ja, ik heb er nog geen andere uitleg van gezien.

Quote:

Ik weet niet of we ooit in een soort Groot niets zullen komen. Maar troost je dan maar; als je toch al niet in reincarnatie gelooft, dat het precies ongeveer hetzelfde gevoel moet zijn voordat je werd geboren, waar jij je dus ook niets van kunt herinneren.

Of gewoon de atheistische visie op dood gaan.

Quote:

Een ander onderwerp wat je noemt lijkt me op dit moment interessanter, namelijk, wat denk jij te doen in een paradijs of hemel, als je dus voor de eeuwigheid bent gered? Ga je net als wat met op een schilderij laat zien, liggen op een ligbed met steeds een emmer druiven en wijn naast je; het eeuwige relaxen....of gaat een ziel zijn eeuwige tijd daar ook nog eens op een uitdagende manier invullen? Zegt de Bijbel, die jij beter kent dan ik; daar iets over?

Ik heb het je al eens gezegd, maar je onderschat mijn Bijbelkennis. De katholieke leer gaat er vanuit dat de hemel een plaats is van het opperste Zijn (en dan Zijn vanuit de Thomistische visie he? Niet de Boeddhistische) Het is geen plaats van lekker indutten, maar een plaats waar we ons nuttig kunnen maken en waar we eindelijk verenigd zijn met God in een volmaakte twee-eenheid, net zoals sex, maar dan zonder de meer vunzige kanten.

Meer erover omdat het eigenlijk offtopic is.

Quote:

Denk je dat de verveling daar niet snel zou toeslaan?

Nee, dat denk ik niet.

Quote:

Nirvana....ik heb vanuit wat mij is gezegd hierover de volgende vergelijking: "Een mens die deze vraag steld is als een klein kind van 6 maand, die vraagt in hoeverre de plutonium neutronen zich verhouden ten opzichte van een negatief geladen fosforzuur-ion." Wij zeggen dan tegen dat Kind; dat het zich eerst maar eens moet richten op het leren lopen en het leren liefhebben.

Vind je dat niet verdacht ontwijkend? Let wel: wij hebben ook leerstukken die niet helemaal uit te leggen vallen, maar daar spreekt toch niet zo'n ontwijkende houding uit.

[Antireligie 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 22:32:37 schreef Pius_XII het volgende: De katholieke leer gaat er vanuit dat de hemel een plaats is van het opperste Zijn (en dan Zijn vanuit de Thomistische visie he? Niet de Boeddhistische) Het is geen plaats van lekker indutten, maar een plaats waar we ons nuttig kunnen maken en waar we eindelijk verenigd zijn met God in een volmaakte twee-eenheid, net zoals sex, maar dan zonder de meer vunzige kanten. Meer erover omdat het eigenlijk offtopic is. [...]Nee, dat denk ik niet.[...] Vind je dat niet verdacht ontwijkend? Let wel: wij hebben ook leerstukken die niet helemaal uit te leggen vallen, maar daar spreekt toch niet zo'n ontwijkende houding uit.

1.

Mijn complimenten dan voor de R.K.K, want dit heb ik voorheen nog nooit gehoord vanuit de hervormde gemeente waaruit ik mijn informatie moest krijgen; noch de school.

2.

Hé dat is grappig...je leert dus iets, wat door niemand is uit te leggen. Kan men dan niet beter zich richten op zaken die wél enigzins uit te leggen zijn? Want als leer- en weetgierig mens blijf je dan vaak met een onbevredigend gevoel zitten.

Nee, niet ontwijkend. Men vergeleek de stadia van het mensdom met een lagere school. Een leerling die vragen stelt en in de eerste groep zit, terwijl deze materie pas in de zesde wordt behandeld, heeft niets aan een antwoord, als het intellect nog niet zover is (of het gevoel) dat het kind het antwoord kan begrijpen. Je kunt een kind uit groep 1 dan dus ook geen stellingen en formules aanleren uit groep 6. Niet dat dat kind onwillig is, maar omdat het vermogen nu eenmaal ontbreekt.

Voorbeeld uit de praktijk:

Als mijn kind van 3 komt vragen waar nou precies zijn zusje vandaan komt en hoe het is gemaakt; dan heb je eigenlijk eenzelfde soort probleem met dit soort vragen.

Dan zeg ik dus: "leer eerst je plas maar te doen op de WC, voordat ik je daarop ga antwoorden". Snap je? Voor een kind van die leeftijd is het belangrijker om zindelijk te worden dan dat hij een antwoord krijgt op dergelijke vragen.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 22:56:18 schreef Antireligie het volgende: Hé dat is grappig...je leert dus iets, wat door niemand is uit te leggen. Kan men dan niet beter zich richten op zaken die wél enigzins uit te leggen zijn? Want als leer- en weetgierig mens blijf je dan vaak met een onbevredigend gevoel zitten.

Dat is misschien ook niet helemaal het juiste verhaal, nóg niet uit te leggen is misschien een betere term. Als je ziet in hoeverre de kennisprogressie is toegenomen op theologisch gebied kan je rustig stellen dat het niet nodig is om met een kluitje in het riet gestuurd te worden. En daar waar de kennis op het moment ophoudt, is dat slechts tijdelijk.

Ik begrijp de metafoor wel die je aanhaalt, maar mijn punt is dus dat ik ook nog geen enkele verwijzing of hint heb gekregen dat het anders is, de Dalai Lama zegt bijvoorbeeld:

‘Er zijn twee visies op het nirvana. De ene vat het nirvana op als een plaats waar geen lijden bestaat, een aangename plek, een verheven rijk, in de andere visie is het nirvana een gemoedsgesteldheid waarin de psyche volkomen losgemaakt is van dwalingen en bezoedelingen en opgegaan in de werkelijkheid, zoals die door een verlicht wezen wordt ervaren.

De laatste opvatting is ook het standpunt dat het boeddhisme inneemt. Voor boeddhisten is de geest de grondslag van het nirvana. Nirwana is uitgeblust (bevrijd) zijn van het vuur der begeerte, hartstocht en waan, die zich manifesteren in de vorm van verstorende emoties zoals hebzucht, afkeer, begoocheling en vastklampen aan het bestaan. Door het uitdoven is men bevrijd van toekomstige wedergeboortes.’

—Dalai Lama, De weg naar vrijheid pag 121/122

Een knap verhullend taalgebruik, maar het lijkt slechts te bevestigen wat ik denk.

[Gast Anon_phpbb]

nirwana? okee ik citeer:

Bestaat eerwaarde, de Volkomende aan de gene zijde des doods?

"De verhevene, o grote koning, heeft niet geopenbaard, dat de volkomene aan gene zijde des doods is."

"Aldus, eerwaarde, bestaat de volkomene niet aan de gene zijde des doods?"

"Ook dit, o grote koning, dat de volkomene aan gene zijde des doods nit is, heeft de verhevene niet geopenbaard"

"Is wellicht, eerwaarde, de volkomene wel en ook niet aan de gene zijde des doods?"

"Ook dit o grote koning, heeft de verhevene niet geopenbaard?."

"aldus is, o eerwaarde, de volkomene niet aan gene zijde des doods, noch is hij er niet?"

"ook dit, o grote koning heeft de eerwaarde niet geopenbaard".

"verlost o grote koning, is de volkomene daarvan, dat zijn wezen met de getallen der vormwereld zou zijn te meten. Hij is diep, onmetelijk, ondoorgrondelijk als de grote oceaan."

Nirwana, wat is nu het nirwana?

Het einde van begeerte, het einde van haat, het einde van verblinding, het einde van het lijden. Dat is het nirwana.

--uit de sutta nipata.

En dit <500 jaar voordat jezus naar de aarde kwam> terwijl de gita stelt :

De wijzen die een zijn met zuivere rede, ... bevrijd van de boeien van reincarnatie, komen zij tot de staat van zaligheid.

later wordt gezegd door de tibetaanse hogepriester:

Sommige mensen zeggen, dat het nirwana het niets is,

anderen beweren dat het een hemel is.

Werkelijk is het nirwana, het voortdurend beoefenen van dharma totdat al het lijden in de bestaanswerelden uitgeblust is.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 09:45:56 schreef Pius_XII het volgende: Op dit forum zijn er mensen die in reincarnatie geloven. Hoe meer ik er nu over lees, hoe meer me nu blijkt dat het einddoel niet een hemel en een eeuwig leven is, zoals bij het Christendom, maar het opgaan in het grote niets. Dát is wat uiteindelijk het Nirwana inhoudt.

Persoonlijk vind ik reïncarnatie nogal vergezocht. Natuurlijk kunnen er kinderen zijn die in detail vertellen over een zogenaamd 'vorig leven'. Maar dat bewijst niet dat men ook daadwerkelijk een vorig leven had. Het zegt hoogstens iets over de rijke fantasie van kinderen.

Nog zo'n vage theorie vind ik die van moedervlekken. Er zijn serieus wetenschappers die menen dat een bepaalde moedervlek een overblijfsel is van een vorig leven. Iemand met een vlek rond zijn borst zou dan in een vorig leven bijv. op die plek zijn doodgeschoten...

Als ik in reïncarnatie geloof, dan is het op micro-niveau. Hoewel ik het dan eerder een recycling zou noemen, omdat er geen sprake hoef te zijn van een lichaam.

De bijbelse uitspraak "stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren" sluit daar mooi bij aan. Hoe zou deze uitspraak te combineren zijn met het geloof in een hemel of hel?

Ik ben het verder met Pius eens dat het Nirwana het grote niets is. Opheffen van begeerten staat volgens mij gelijk aan het opheffen van je wil tot leven, dan ben je morsdood.

Leuk detail is dat we allemaal al eens "niets" waren, we komen dus allemaal uit het Nirwana

Persoonlijk zou ik opgaan in het "niets" helemaal niet erg vinden. Dat kan ook niet, omdat er geen ruimte voor is. Geen ruimte voor geluk, geen ruimte voor lijden. Dat klinkt best wel hemels he Het helse aspect is dan het moeten opgeven van iets: jezelf.

Boeddhisten gaan er vanuit dat mensen die dit niet durven -?- in een vicieuze cirkel van geboorte en dood zullen komen.

Maar het paradoxale is dan dat ik me mijn persoon in een vorig leven niet kan herinneren. Het enige continuüm wat ik kan ontdekken; wat lijkt te reïncarneren is (het) niets.

.

[-Lianne- 0]

Persoonlijk zou ik er geen moeite mee hebben om op te gaan in het Grote Niets. En ik denk ook dat dat best wele eens heel dicht in de buurt zou kunnen liggen van naar de Hemel gaan. Zelf heb ik het vermoeden dat naar de Hemel gaan zoiets is als dicht bij God zijn.

Zo dicht dat je als het ware geen individueel bewustzijn meer hebt, maar deel uit gaat maken van Zijn grote kracht. Dat dat niet zozeer plaatsgebonden hoeft te zijn, want als dat wel zo zou zijn denk ik dat we de hemel inmiddels wel gevonden hadden; om het maar even plat te zeggen. De Hemel zou soieso een plaats zijn waar we zouden verblijven zonder lichaam en waar tijd een andere rol speelt dan hier bij ons. Dat komt ook aardig overeen met het Grote Niets.

Ik moest vond het artikel op www.catholic.com over de hemel trouwens wel grappig. Er staan heel veel dingen in die me waar lijken, maar het is wel een grappig geformuleerd

"We can be certain, though, that we will not be bored, for boredom is a form of suffering, and we have seen already that heaven excludes suffering."

[Nunc 0]

Quote:

Op woensdag 04 april 2007 19:51:35 schreef [Lianne] het volgende: Persoonlijk zou ik er geen moeite mee hebben om op te gaan in het Grote Niets. En ik denk ook dat dat best wele eens heel dicht in de buurt zou kunnen liggen van naar de Hemel gaan. Zelf heb ik het vermoeden dat naar de Hemel gaan zoiets is als dicht bij God zijn. Zo dicht dat je als het ware geen individueel bewustzijn meer hebt, maar deel uit gaat maken van Zijn grote kracht. Dat dat niet zozeer plaatsgebonden hoeft te zijn, want als dat wel zo zou zijn denk ik dat we de hemel inmiddels wel gevonden hadden; om het maar even plat te zeggen. De Hemel zou soieso een plaats zijn waar we zouden verblijven zonder lichaam en waar tijd een andere rol speelt dan hier bij ons. Dat komt ook aardig overeen met het Grote Niets. Ik moest vond het artikel op www.catholic.com over de hemel trouwens wel grappig. Er staan heel veel dingen in die me waar lijken, maar het is wel een grappig geformuleerd "We can be certain, though, that we will not be bored, for boredom is a form of suffering, and we have seen already that heaven excludes suffering."

De 'christelijke' hemel is nu juist een plek, waar mensen (zielen) niet zomaar opgaan in het niets of alle persoonlijkheid verliezen.

[LodewijkNapoleon 0]

Ik vind het ook apart dat je zo'n conclusie kan trekken uit het desbetreffende artikel. De hemel is in de Christelijke visie juist het grote Alles. Een vervolmaking als je wil. Een groter verschil kan er niet bestaan tussen het Christelijke beeld van de hemel en het Nirwana.

Zelfs het atheisme is uiteindelijk nog positiever dan het Boedhisme, omdat je dan tenminste niet weer hoeft te reincarneren voordat je kan 'ontsnappen'.

[anastasia 0]

Zoals ik het begrijp is het grote niets een verkeerd concpet. Het is het grote niet iets. Het grote niet iest is ook het al (dus niet het alles). Het gaat hier om een beeldeloos en ook eigenlijk niet in woorden uit te drukken ervaring van het allerhoogste. Als je iets van het boeddhisme kunt zeggen is dat ze het geen beeld maken van het zijnde zo letterlijk nemen dat menig gelovige het boeddhisme als goddeloos en derhalve verderfelijk ziet

Het gaat ook niet echt om ontsnappen (degenen die willen ontsnappen hebben waarschijnlijk nog een lange weg te gaan)maar om ontwikkeling.

[-Lianne- 0]

Ik denk ook niet dat zielen hun hele persoonlijkheid verliezen in de hemel. Ik denk wel (of kan het me voorstellen, het blijft speculeren) dat zielen zich minder bewust worden van zichzelf in de hemel. Als ze namelijk wel bewust zouden zijn, zouden de zielen ook een besef van tijd hebben, moeten ze 'vermaakt' worden etc.(beetje foute woordkeuze misschien, maar ik weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken)

Als onze zielen zo dicht bij God zijn, kan het zijn dat ze daar zo in opgaan dat ze zich niet meer bewust zijn van zichzelf of plaats, of tijd, maar alleen nog maar van dat overweldigende gelukzalige gevoel van zo dicht bij God zijn.

Dus ik bedoelde eigenlijk niet opgaan in het grote niets, maar opgaan in God.

En volgens mij bedoelen ze dat in het Boeddhisme ook. Het Nirwana is volgens mij niet het Grote Niets, maar het Al.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 05 april 2007 12:17:19 schreef anastasia het volgende: Zoals ik het begrijp is het grote niets een verkeerd concpet. Het is het grote niet iets. Het grote niet iest is ook het al (dus niet het alles). Het gaat hier om een beeldeloos en ook eigenlijk niet in woorden uit te drukken ervaring van het allerhoogste. Als je iets van het boeddhisme kunt zeggen is dat ze het geen beeld maken van het zijnde zo letterlijk nemen dat menig gelovige het boeddhisme als goddeloos en derhalve verderfelijk ziet Het gaat ook niet echt om ontsnappen (degenen die willen ontsnappen hebben waarschijnlijk nog een lange weg te gaan)maar om ontwikkeling.

Ja maar met alle respect, dat lijkt me toch iets te makkelijk. Net zoals bij de Christelijke hemel worden er weldegelijk karakteristieken gegeven van wat er verwacht kan worden. Er wordt dus in feite toch een beeld neergezet, het wordt alleen niet geheel onthuld. Ik krijg bijvoorbeeld op die Boeddistische sites weldegelijk het idee dat het om ontsnappen gaat, een negatief soteriologisch beeld dus. Natuurlijk kun je kwaliteiten hernoemen of herwaarderen, zo kan een atheist van het type 'halfvol' van de informatie die ik tot nu toe gezien heb, precies hetzelfde beeld geven van wat hierna komt.

Maar om het objectief te houden, er worden wel wat min of meer objectieve zaken genoemd:

* Er is geen persoonlijkheid meer in het Nirwana.

* Er zijn geen begeerten meer.

* Er is geen terugkeer uit mogelijk, ook geen contact.

Heel toepasselijk vond ik ook het volgende, van Wikipedia:

Het ParinibbÄna (Pali; Sanskriet: Parinirvana) is het fysiek overlijden en het definitief uiteenvallen van de vijf khandhas van iemand die het NibbÄna (ook wel nirvana) behaald heeft (een Boeddha of een Arahant). In het Nederlands betekent Parinibbana compleet Nirvana.

Bij het overlijden van iemand die het Nirvana bereikt heeft vindt volgens het boeddhisme totale onthechting van de wereld plaats, en is men niet meer onderheving aan de resultaten van oud kamma. Er vindt ook geen wedergeboorte plaats.

De Boeddha zei dat iemand die het Nirvana behaald heeft, nog steeds een rest of achterblijfsel heeft. Ook al is hij in zijn geest compleet onthecht, zijn geest en lichaam functioneren nog steeds in de wereld en zijn er tot op bepaalde hoogte nog steeds van afhankelijk. Bij het overlijden echter vallen de vijf khandhas (lichaam, gevoelens, voorstelling, intenties en bewustzijn) weg en pakt een Boeddha of Arahant geen nieuw leven op omdat hij niet gehecht is aan het leven. Ze laten aldus de vijf khandhas definitief achter en behalen zo het compleet Nirvana (Parinibbana), zonder achterblijfsel. Normale mensen die nog aan het leven gehecht zijn pakken volgens het boeddhisme na hun dood een nieuw leven op, en vervolgen zo hun bestaan in het samsara.

Het ParinibbÄna verschilt van Nirvana doordat het pas bij het overlijden bereikt wordt. In Nirvana ervaart de Arahant of Boeddha nog steeds de gevolgen van vroeger karma, omdat zijn lichaam en geest zich nog in de wereld bevinden en noodzakelijkerwijs in interactie staan met de wereld. Hij ondervindt dus nog steeds de gevolgen van zijn goede en slechte daden die hij deed toen hij nog niet het Nibbana (en verlichting) behaald had.

De Boeddha weigerde vragen te beantwoorden die gericht waren op waar een Arahant of Boeddha na hun overlijden heengaan, omdat deze vraag niet van toepassing is en slechts gemotiveerd wordt door metafysische speculatie. Hij beantwoordde de vraag wel soms met een wedervraag gebaseerd op de gelijkenis van Nirvana met een uitgedoofd vuur; "Waar gaat het vuur heen nadat het uitgedoofd is? Gaat het noord, zuid, oost of west?". Het correcte antwoord hierop is dat deze vraag niet van toepassing en dat hij daarom niet beantwoord kan worden.

bron

Ik vind vooral die gelijkenis met het vuur veelzeggend.