Kinderen uitstellen?

[lucky84 0]

Hoi allemaal,

mijn vriend en ik gaan volgend jaar trouwen en we hebben het wel eens over kinderen krijgen. Nu is het probleem dat mijn vriend liever niet 9 maanden na onze trouwdatum een kind zou willen krijgen. Hij zou liever een poosje willen wennen aan het getrouwd zijn en dan na een jaar ofzo kinderen proberen te krijgen. Dit betekent dat we het eerste half jaar of jaar voorbehoedsmiddelen zouden moeten gebruiken. Ik snap zijn gedachtegang wel, ikzelf zie me ook nog niet direct als moeder en zie ook in dat een kind krijgen een impact heeft op je huwelijk, maar wil het liefst het overlaten aan God en gewoon maar zien of hij wil dat we meteen een kind krijgen of niet. Ook heb ik een beetje een hekel aan de pil, ik gebruikte het tegen zware ongesteldheid maar ben er mee gestopt. We zijn er dus nog niet uit wat we gaan doen, gelukkig hebben we nog even de tijd. Daarom was ik wel benieuwd naar hoe jullie er over denken. En dan vooral de mensen die in een vergelijkbare situatie zitten of zelf al kinderen hebben.

[ArjenV 0]

Als je vriend het niet wil, dan houdt het toch al op?

[jeffrey_1989 0]

Ja, als de 1 het niet wil lijkt het mij sowieso al vrij lastig worden eigenlijk.

[Mystique 1]

Misschien gaat het om het principe?

[Holla 0]

Nou, het lijkt me dat het dan wel belangrijk voor haar is om er ook vrede mee te krijgen hoor

Bovendien ken ik ook wel mensen waarbij de jongen idd voorlopig nog even geen kinderen wilde, en zijn vrouw niet aan de pil. Toen zijn ze overgegaan op periodieke onthouding.

Wat aansluit bij mijn antwoord: wat vinden jij en je a.s. man van periodieke onthouding? WEG2 kan je daar meer over vertellen, ik zal eens het topic opzoeken waar zij er veel meer over gezegd heeft .

[Mr. Emilio 0]

Ik zit niet in een vergelijkbare situatie maar ik begrijp je wel heel goed. Mijn vriendin en ik hebben het wel eens over trouwen en kinderen krijgen.

Bij ons zal het echt niet lang duren voordat we "er voor gaan", maar dat heeft met onze leeftijd te maken. (Ik 32, mijn vriendin 30).

---

Samegevoegd:

Periodieke onthouding is allerminst een betrouwbare wijze van voorbehoeding...

[jeroeno 0]

@ Lucky84 je moet ook aan je toekomst denken.

als je meteen al zo vroeg kinderen wilt, kan je carriere pas op latere leeftijd groeien.

denk dat je daar wel goed over moet nadenken.

[Holla 0]

@Mr. Emilio: daar is WEG2 het dus beslist niet mee eens, vandaar dat ik op zoek ben naar dat topic

[Robert Frans 1.653]

Sjaloom lucky84,

Weleens van Natural Family Planning gehoord? Daarmee heb je alleen seks op de momenten dat de vrouw het meest onvruchtbaar is. Dat moet dan wel nauwkeurig bijgehouden worden, en er zijn daarom ook speciale cursussen voor. Het is een volkomen natuurlijke manier van gezinsplanning en als je het goed doet, dan is het minstends net zo veilig als een spiraaltje. Op deze site van NFP Nederland kun je er alle benodigde informatie over vinden.

Het vergt wel meer werk en opoffering van zowel man als vrouw, want je kunt dan niet altijd zomaar spontaan seks met elkaar hebben en de vrouw moet dagelijks bij zichzelf het één en ander meten. Maar het is wel de meest natuurlijke vorm van gezinsplanning, zonder eventuele abortieve werking en zonder voorbehoedsmiddelen. Wateengedoe2 zal hier ook over gesproken kunnen hebben op het forum. Misschien kun je er iets mee?

[Holla 0]

post van WEG2: link

topic: link

Dat is dus nog wat meer informatie over NFP, waar Robert het ook over heeft

[Nynthe 1]

Ik ben zelf ook getrouwd, maar moet er ook nog niet aan denken dat ik nu al een kind zou hebben. Maar goed, eigenlijk zit ik niet in dezelfde situatie, aangezien mijn man ook nog geen kinderen wil.

Ik lees dat je aan de pil was maar dat dat niet zo beviel. Ik zou dan zelf even bij mijn huisarts langsgaan en kijken welke mogelijkheden anticonceptie nog meer heeft. Samen met je huisarts kan je zoeken naar een manier waar je je wel lekker bij voelt.

[Mr. Emilio 0]

site bekeken en mails gelezen.. Zijn er ook al users die gewessr zijn en die merken dat het helpt? Of juist niet?

[anastasia 0]

Was 24 biologisch gezien niet de optimale leeftijd?

[Eli7 0]

Quote:

Op woensdag 14 maart 2007 01:47:42 schreef anastasia het volgende: Was 24 biologisch gezien niet de optimale leeftijd?

Ik dacht dat het na 21 al af ging nemen.

[lucky84 0]

Hoi allemaal,

bedankt voor jullie serieuze reacties!

Quote:

Op dinsdag 13 maart 2007 16:56:51 schreef NienkeJ het volgende: wat vinden jij en je a.s. man van periodieke onthouding?

Ik zie niet zo goed het verschil tussen periodieke onthouding en NFP, wie kan dit uitleggen? Dit las ik n.l. over periodieke onthouding:

Meer geavanceerde vormen zoals de sympto-thermale methode gebruiken drie andere aanwijzingen om de ovulatie nauwkeuriger te kunnen voorspellen :

- de lichaamstemperatuur van de vrouw,

- het al dan niet aanwezig zijn van (vruchtbaar) slijm in de vagina van de vrouw en

- de stand van de baarmoedermond.

Op zich zou dit wel een optie kunnen zijn voor ons, tenminste... mijn vriend vindt dit waarschijnlijk teveel gedoe.

Quote:

Op woensdag 14 maart 2007 00:54:59 schreef Mr. Emilio het volgende: site bekeken en mails gelezen.. Zijn er ook al users die gewessr zijn en die merken dat het helpt? Of juist niet?

Daar ben ik ook wel benieuwd naar.

Quote:

Op dinsdag 13 maart 2007 16:44:05 schreef ArjenV het volgende: Als je vriend het niet wil, dan houdt het toch al op?

Is het werkelijk zo? Ik heb het idee dat mijn vriend nog wel over te halen is, hij ziet ook wel veel in mijn standpunt. Het lijkt of iedereen vindt dat we gewoon moeten uitstellen, maar is mijn mening en mijn gevoel dan niet belangrijk? Ik ben bang dat ik door zelf uit te gaan stellen, uiteindelijk misschien helemaal geen kinderen zal kunnen krijgen. (als straf???) Misschien raar, maar dat gevoel heb ik er bij. Moet je niet gewoon geloven dat God het zo zal doen dat het goed is?

[rupsje 0]

NFP is echt neit zo veilig hoor, mensen die ik ken hebben daardoor nu al 3 kinderen...

Maar eigenlijk wil je dus dat God je pas kinderen geeft als jij daar zin in hebt, maar dat je ondertussen dus wel mooi kan vrijen met je man...

klinkt een beetje krom vind je niet?

[Nynthe 1]

Quote:

Op zondag 18 maart 2007 10:33:28 schreef MartineV het volgende: Maar eigenlijk wil je dus dat God je pas kinderen geeft als jij daar zin in hebt, maar dat je ondertussen dus wel mooi kan vrijen met je man... klinkt een beetje krom vind je niet?

Persoonlijk vind ik dit echt erg neerbuigend overkomen. 'vind je niet?' Natuurlijk mag je je mening hebben, maar tussen de theorie en praktijk zit nog een enorme brug. Bovendien denkt niet iedereen er hetzelfde over. Ik vind namelijk dat ik wel 'mooi kan vrijen met mijn man' zonder dat ik er meteen kinderen van moet krijgen. Wat ik bedoel: Kom uit voor je mening, prima, maar probeer rekening te houden met je medeusers.

Maar om de discussie wel of niet zelf mogen beslissen over kinderen enz verwijs ik even naar de volgende topics die vrij recent nog aangemaakt zijn.

link

link

[Agnesss 0]

Misschien ben ik een beetje spuit-elf wat dit onderwerp betreft...

Maar ik kan je wel een boek aanraden 'There's good news about sex and marriage' van Christofer West. Het is wel een katholieke visie op het gebied van huwelijk en kinderen, maar er staat wel heel duidelijk in uitgelegd wat er allemaal wua gedachten en ideeën schuil gaat achter het idee van NFP.

[lucky84 0]

Quote:

Op zondag 18 maart 2007 10:33:28 schreef MartineV het volgende: NFP is echt neit zo veilig hoor, mensen die ik ken hebben daardoor nu al 3 kinderen... Maar eigenlijk wil je dus dat God je pas kinderen geeft als jij daar zin in hebt, maar dat je ondertussen dus wel mooi kan vrijen met je man... klinkt een beetje krom vind je niet?

Ik snap niet waar je dit vandaan hebt. Dit heb ik helemaal niet gezegd. Ik zeg juist dat God me kinderen geeft als HIJ dat wil. Daarbij... vrijen is er niet alleen voor om kinderen te krijgen...

[BookerT 0]

Ik hou niet zo van de term ''uitstellen'' in deze context, omdat ik denk dat je kinderen 'krijgt'' maar misschien zeur ik gewoon...

[lucky84 0]

Weer iemand die de posts niet goed heeft gelezen, erg jammer! Ik zou graag reacties zien van mensen die met hetzelfde zitten of mensen die een kind hebben gekregen in het 1e jaar van hun huwelijk. Hoe hebben jullie dit ervaren?

Over die link van jou Nynthe over of je anticonceptie mag gebruiken, die had ik al eens gelezen maar daar kan ik niet zoveel mee. Ik geloof namelijk wel dat je anticonceptie mag gebruiken in het algemeen, maar of ik het zelf zou moeten doen dat is de vraag. Misschien een beetje vaag, maar als je het niet snapt moet je het maar zeggen.

[Raido 0]

Er zijn hier nou eenmaal niet zoveel getrouwde mensen.. Alleen kan ik mij niet zo goed voorstellen waarom je het niet zou willen zeg maar, je hebt waarschijnlijk een tijdje een relatie en dan groei je naar elkaar toe, op allerlei fronten.

Volgens mij moet je trouwen op het moment dat je daar aan toe bent, 'wennen aan het getrouwd zijn' vind ik dan ook wat vreemd (niet in de zin van dat je niet hoeft te wennen) maar in de zin van, dat:

1. Na de eerste keer seks (ookal is je vrouw vruchtbaar) dan hoeft het nog niet het geval te zijn dat je na 9 maand een kind hebt.

2. Ik denk dat je met een zwangerschap juist erg goed went aan je huwelijk, je hebt namelijk een focus, de geboorte van je kind, daar kun je naartoe werken.

[Nynthe 1]

Quote:

Op zondag 18 maart 2007 22:36:31 schreef lucky84 het volgende: Over die link van jou Nynthe over of je anticonceptie mag gebruiken, die had ik al eens gelezen maar daar kan ik niet zoveel mee. Ik geloof namelijk wel dat je anticonceptie mag gebruiken in het algemeen, maar of ik het zelf zou moeten doen dat is de vraag. Misschien een beetje vaag, maar als je het niet snapt moet je het maar zeggen.

Dat snapte ik al. Ik gooide hem er even in voor het geval jouw topic zich weer in die richtingen ging ontwikkelen.

Of je zelf anticonceptie zou moeten gebruiken is iets wat je denk ik het beste kan overleggen met je aanstaande. Waar 2 mensen zijn kan het gebeuren dat je twee visies hebt. Toch zal je deze moeten proberen te versmelten als je een huwelijk wil, zeker op een belangrijk punt als deze. Ik geloof namelijk niet dat het een sterk iets is om een ander 'in een hoek te dwingen' omdat hij/zij iets wel of niet wil. Dat gaat tegen je werken.

Ik las dat je bang bent dat God je misschien 'straft' door later geen kinderen te geven als je het nu zou uitstellen. Het klinkt misschien heel stom, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel: Laat God God zijn. Natuurlijk kan je als mens proberen te achterhalen hoe Hij denkt en/of handelt, maar uiteindelijk gaat je dat toch nooit 100% lukken.

Ik ken zoveel mensen die het krijgen van kinderen uitstellen, om welke reden dan ook, en die krijgen later wel kinderen. Of mensen die meteen na hun huwelijk kinderen willen, maar uiteindelijk toch in de medische molen belanden omdat ze dit niet lukt. Om maar te zeggen: Daar valt toch geen peil op te trekken.

Ik zelf geloof niet dat God je zou 'straffen' als je het zou willen uitstellen, en je hoeft ook helemaal niet bang te zijn voor Hem. Bespreek het juist met Hem, denk er over na en ga in gesprek met je vriend, kijk welke gedachtes je erbij krijgt en probeer het te toetsen aan de bijbel of een voorganger als je je daardoor sterker voelt staan in je uiteindelijke beslissing.

Veel mensen vinden dat je God zou moeten laten beslissen over dit soort dingen. Maar aan de andere kant leven we wel in een wereld waarin we zelf onze studie kiezen, onze vrienden, onze partner, onze regering, onze inrichting en baan, maar dit zouden we dan met ons gezonde verstand, nota bene gekregen door God, niet over mogen beslissen?

Het is absoluut goed om God te betrekken in je beslissingen, de bijbel er op na te slaan, er over te praten met mensen die voor jou een voorbeeld zijn in geloof, maar niet iedereen krijgt bij een vraagstuk een donderde stem van Hem uit de hemel te horen met het antwoord. God heeft je je gezonde verstand gegeven om na te denken.

Veel mensen zullen het heel normaal vinden als iemand met een niet zo riant salaris 3 kindjes meer dan genoeg vind omdat je er dan de financiële middelen er niet voor hebt. Dan is het 'verstandig' voor mij is deze situatie niet zoiets.

God heeft je je gezonde verstand gegeven en als jij het idee hebt dat je nog niet klaar bent voor kinderen, dat je liever eerst wilt genieten met je man en dat allemaal op poten wil hebben, denk ik juist dat een kind helemaal niet zo'n strak plan is. Ik neem toch aan dat God ook van je verlangt dat je goed voor je kindje zorgt, op ieder mogelijk vlak dat je maar bedenken kunt. En als jij denkt dat je eerst tijd moet investeren in de relatie met hun vader, denk ik dat dit een goede beslissing is waar je toekomstige kinderen de vruchten van zouden plukken.

Quote:

Op zondag 18 maart 2007 22:50:05 schreef Raido het volgende: Er zijn hier nou eenmaal niet zoveel getrouwde mensen.. Alleen kan ik mij niet zo goed voorstellen waarom je het niet zou willen zeg maar, je hebt waarschijnlijk een tijdje een relatie en dan groei je naar elkaar toe, op allerlei fronten. Volgens mij moet je trouwen op het moment dat je daar aan toe bent, 'wennen aan het getrouwd zijn' vind ik dan ook wat vreemd (niet in de zin van dat je niet hoeft te wennen) maar in de zin van, dat: 1. Na de eerste keer seks (ookal is je vrouw vruchtbaar) dan hoeft het nog niet het geval te zijn dat je na 9 maand een kind hebt. 2. Ik denk dat je met een zwangerschap juist erg goed went aan je huwelijk, je hebt namelijk een focus, de geboorte van je kind, daar kun je naartoe werken.

Nou gaat het bij mij toevallig en gelukkig op dit moment goed, maar ik ken zat stellen waarbij dit niet het geval is. Sommige mensen hebben de illusie dat trouwen na je trouwdag goed gaat omdat je elkaar al zo goed kent, maar het is gewoon keihard knokken, je zit veel meer aan elkaar 'vast' dan dat je voor die tijd deed. Je kan nu niet zomaar weglopen, weggaan, je zit vast aan elkaar en daar moet je mee leren omgaan. En dat zal echt niet bij iedereen zo vanzelfsprekend zijn.

En bij punt 1: Dat hoeft niet het geval te zijn nee. Maar de kans is gewoon absoluut zeker aanwezig dat ze wél zwanger raakt. En dan?

En bij punt 2: Ik geloof niet dat een kind de juiste focus is voor je huwelijk. In eerste instantie moet je op de juiste manier gefocust zijn op elkaar. Want wat hebben je kinderen eraan als hun ouders niet goed 'afgesteld' zijn op elkaar, als ze (nog) geen team vormen? Als ouders hoor je de basis te zijn voor je kinderen, en wanneer die basis er niet is, moet je niet beginnen aan kinderen in mijn ogen.

Bovendien ben je zo gericht op je zwangerschap, er komt zoveel op je af, dat er van wennen geen sprake zal zijn.

En dit alles is geheel geschreven vanuit mijn mening, absoluut. Ik schrijf dit hele stuk niet om iemand tegen de schenen te trappen ofzo, maar ik zou het erg jammer vinden als iemand zich 'gedwongen' voelt om kinderen te nemen zeg maar.

Dus nogmaals mijn advies: Heb het erover met je man, je ouders, je voorganger of dergelijke, sla de bijbel erop na, neem het mee in je gebed en beslis dan.

En nog een keer: Mocht je besluiten kinderen te willen uitstellen en de pil niet prettig vinden, dan weet ik zeker dat je huisarts een methode met jou kan vinden waarbij je je wel prettig voelt.

[lucky84 0]

Dank je!

[dingo 166]

Lucky84 je hebt het eigenlijk over gezinsplanning en niet zozeer over uitstellen. Inderdaad je krijgt kinderen je neemt ze niet, maar gezien de welvaart waar wij in leven kun je tussen de 25 en de 45 makkelijk 20 kinderen krijgen. Imo wordt dat niet van ons gevraagd en is het ook ongewenst.

In dat opzicht is het niet zo gek om het eerste jaar stevig te vrijen maar wel je anti-conceptie te regelen. Als jezelf zoiets hebt van en waarom zou ik daarvoor moeten zorgen laat dan hem condooms regelen, al niet gecombineerd met periodieke onthouding kun je je zwangerschap zo aardig reguleren. Heeft hij een probleem met condooms dan moet ie ook niet zeuren als jij zwanger wordt.