Dementie

[Gilrea 0]

Hey,

Ik wilde graag een topic openen over dementie, omdat het een moeilijk onderwerp is. Het is vaak moeilijk over te praten, omdat het bij elke patiënt weer anders is. Mijn oma heeft de ziekte van alzheimer (dementie dus), en hier thuis lijden wij er erg onder. Dit omdat ze vorig jaar nog helemaal 'goed' was, en omdat ze echt rare dingen gaan doen. Daarom heb ik een paar vragen aan jullie, en zal er in dit topic gelegenheid zijn om je eigen ervaringen te delen.

Zal de relatie met God veranderen door de dementie?

Bij sommige demente mensen verandert hun persoonlijkheid heel erg. Ze beginnen te vloeken, te schelden, ze worden gierig. Denk je dat dit de relatie met God zal beïnvloeden?

Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan?

Het is vaak erg moeilijk als iemand in je naaste omgeving dement begint te worden. Hoe moet je hier nou mee omgaan? Moet je blijven instemmen, of moet je de waarheid vertellen (zo heb ik mijn oma vaak moeten vertellen dat haar vader al overleden was)? Op deze vraag weet ik zelf wel het antwoord, ik heb hem vooral hier neergezet voor andere credible'ers, die hier nare ervaringen mee hebben.

Wat is jullie mening hierover? Ik ben benieuwd.

[Mister_L 0]

Quote:

Op maandag 01 januari 2007 20:28:28 schreef Gilrea het volgende: Zal de relatie met God veranderen door de dementie?

Ik denk persoonlijk dat de relatie er door verslechterd wordt.. deze mensen zijn zich van veel dingen niet bewust.. misschoen vergeten ze wel dat er een geloof bestaat. Anderen bidden gewoon nog voor het eten en zijn zich er bewuster van

het ligt aan de persoon zelf en de mate van de dementie

Quote:

Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan?

Soms zal je ze de waarheid moeten vertellen, maar andere keren kan je het beste gewoon lekker met ze meegaan.. Het ligt echt aan de situatie

[Gene Y. Uss 0]

Quote:

Op maandag 01 januari 2007 20:28:28 schreef Gilrea het volgende: Zal de relatie met God veranderen door de dementie? Bij sommige demente mensen verandert hun persoonlijkheid heel erg. Ze beginnen te vloeken, te schelden, ze worden gierig. Denk je dat dit de relatie met God zal beïnvloeden?

Ten eerste: wat vervelend dat je oma dementie heeft. Veel mensen onderschatten hoe complex dit ziektebeeld is en wat het allemaal met zich meebrengt! Sterkte hiermee!

Om even in te gaan op je vraag: iemand die dementeert, is ziek. Wat iemand zegt of doet, is de ziekte die je hoort of ziet. Mensen die dementeren hebben lang niet altijd controle over wat ze zeggen en/of doen. Eén van de vervelendste kenmerken van dementie is dat, naarmate het ziekteproces vordert, de dementerende steeds verder in het verleden verstrikt raakt. Ik denk niet dat God iemand erop zal afrekenen als hij/zij in dementerende toestand een vloek zal uitspreken, als diegene daarvoor Jezus al had toegelaten in zijn/haar hart.

Mijn oma is ook zwaar dement. Zij geloofde nooit in God en begint nu de laatste jaren ineens over Hem te praten. Toch heb ik niet de illusie dat haar relatie met God hierdoor veranderd is. Ik zie het dement zijn als een soort ontoerekeningsvatbaarheid. Als jouw oma in God geloofde, denk ik niet dat haar ziekte haar relatie met God in de weg staat. Ze heeft immers, toen ze wel volledig bij kennis was, al voor Hem gekozen.

Quote:

Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan? Het is vaak erg moeilijk als iemand in je naaste omgeving dement begint te worden. Hoe moet je hier nou mee omgaan? Moet je blijven instemmen, of moet je de waarheid vertellen (zo heb ik mijn oma vaak moeten vertellen dat haar vader al overleden was)? Op deze vraag weet ik zelf wel het antwoord, ik heb hem vooral hier neergezet voor andere credible'ers, die hier nare ervaringen mee hebben. Wat is jullie mening hierover? Ik ben benieuwd.

Ik weet niet precies hoe ver je oma al in het ziekteproces zit, maar over het algemeen in het toch een beetje inspelen op de situatie van het moment. Sommige dementerenden hebben af en toe ineens hele heldere momenten en op zo'n moment kun je best een foute uitspraak corrigeren. Maar als iemand al wat verder in het proces zit, en onrustig, kwaad, verdrietig o.i.d. wordt van tegenspraak, kun je het beste meegaan in het verhaal. Maar dat wist je blijkbaar al

[Alex Tromp 0]

Alzheimer is een soort 'hersenplaque'die tussen de hersenlobben gaat zitten en het functioneren van de hersenen gewoon fysiek beperkt of onmogelijk maakt. Het zal net zo goed de relaties met mensen als met God daardoor bemoeilijken of zelfs onmogelijk maken ben ik bang.

Beste manier om ermee om te gaan? Tactvol maar doelgericht. Mensen worden vaak een gevaar voor zichzelf en hun omgeving (gas open laten staan etc.) maar weten in het begin zeker nog heel vaak heel goed waar ze mee bezig zijn.

Ik vraag me nu af, is het opportunistisch om te wachten tot een moment dat iemand in een verzorgings/verpleeghuis geplaatst kan worden of maak je dan alleen gebruik van de dingen die zich voordoen omdat de persoon in kwestie toch zijn of haar eigen huis niet uit wil?

[Naeva 182]

Quote:

Op maandag 01 januari 2007 20:28:28 schreef Gilrea het volgende: Ik wilde graag een topic openen over dementie, omdat het een moeilijk onderwerp is. Het is vaak moeilijk over te praten, omdat het bij elke patient weer anders is. Mijn oma heeft de ziekte van alzheimer (dementie dus), en hier thuis lijden wij er erg onder. Dit omdat ze vorig jaar nog helemaal 'goed' was, en omdat ze echt rare dingen gaan doen.

Sterkte voor jou en je familie, Gilrea. Het valt niet mee om iemand zo te zien veranderen. Langzaamaan wordt het steeds minder de oma die je kende en steeds meer een mens die in een onbereikbare droomwereld leeft. Ik hoop dat jullie ondanks alle moeilijkheden nog een tijdje van haar aanwezigheid mogen genieten, en zij van die van haar (klein)kinderen.

Quote:

Zal de relatie met God veranderen door de dementie? Bij sommige demente mensen verandert hun persoonlijkheid heel erg. Ze beginnen te vloeken, te schelden, ze worden gierig. Denk je dat dit de relatie met God zal be�nvloeden?

Een dementerende is slachtoffer van zijn/haar ziekte. Hij of zij keert steeds meer in zichzelf en is steeds minder bereikbaar. Daarom kun je in een vergevorderd stadium moeilijk meer spreken van een partnerrelatie, een ouder-kind-relatie, een vriendschapsrelatie, etc. De dementerende ontvangt vooral en kan weinig meer geven. Hij of zij kan soms zelfs agressief worden en schelden. Dat is vaak helemaal niet tegen de persoon in kwestie gericht maar is het een uiting van frustratie of verwarring. Dat is natuurlijk heel erg pijnlijk maar een gevolg van het feit dat de dementerende steeds minder toerekeningsvatbaar wordt. De relatie zelf wordt daardoor niet alleen beinvloed; de hele relatie verandert van bijvoorbeeld ouder-kind naar hulpbehoevende-verzorgende. Ik denk dat een bewuste relatie met God ook steeds meer vervaagt. Op een gegeven moment is de tijd voorbij dat je met je hele hart, ziel en verstand tot eer van God kunt leven. Maar gelukkig hangt het daar uiteindelijk ook niet vanaf: God laat niet los! Hij blijft voor je oma zorgen en haar dragen tot het moment dat ze definitief bij Hem is. Ik hoop dat ze tot dat moment ook al de rust vindt om alles bij Hem neer te leggen. Ik moest nog even aan deze psalm denken:

131

1 Een pelgrimslied van David.

HEER, niet trots is mijn hart,

niet hoogmoedig mijn blik,

ik zoek niet wat te groot is

voor mij en te hoog gegrepen.

2 Nee, ik ben stil geworden,

ik heb mijn ziel tot rust gebracht.

Als een kind op de arm van zijn moeder,

als een kind is mijn ziel in mij.

3 Israel, hoop op de HEER,

van nu tot in eeuwigheid.

Quote:

Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan? Het is vaak erg moeilijk als iemand in je naaste omgeving dement begint te worden. Hoe moet je hier nou mee omgaan? Moet je blijven instemmen, of moet je de waarheid vertellen (zo heb ik mijn oma vaak moeten vertellen dat haar vader al overleden was)? Op deze vraag weet ik zelf wel het antwoord, ik heb hem vooral hier neergezet voor andere credible'ers, die hier nare ervaringen mee hebben.

Deze vraag sla ik liever over omdat ik er geen directe ervaring mee heb.

[Mr. Emilio 0]

Op 26 mei zal het 20 jaar geleden zijn dat mijn oma overleed aan de gevolgen van Alzheimer. De laatste periode vn haar leven heeft ze doorgebracht in een in tehuis. Haar nog langer samen met mijn opa (semi) zelfstandig te laten wonen was na een keukenbrand overduidelijk onverantwoord geworden.

6 dagen na haar overlijden werd ik twaalf. Ik heb haar dus maar een paar jaar bewust gezond meegemaakt maar mijn moeder, oom en andere direkte familie heben/hadden een veel levendigere herinnering aan oma Jans. Mijn oma kende mij en mijn moeder niet meer, maar Jezus kende haar wel zoals ze altijd geweest was en/of behoorde te zijn.

[Jipperd 0]

Quote:

Op maandag 01 januari 2007 20:28:28 schreef Gilrea het volgende: 1 Zal de relatie met God veranderen door de dementie? 2 Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan?

Allereerst even sterkte met je oma, ik kan me voorstellen dat dat heel moeilijk kan zijn, ik ga soms mee met een vriendin van me wiens oma ook steeds dementer wordt.

Mijn antwoorden:

op vraag 1: Persoonlijk dnek ik dat mensen niet echt meer bewust zijn van wat ze doen, hun relatie met God is dan ook vaak niet goed meer, maar God houd nog wel van ze hoor

vraag 2: Deze is wel erg lastig, het hangt denk ik af van het moment en de situatie, vraag het desnoods een zuster ofzo.

[Gilrea 0]

Bedankt voor alle reacties, het is echt hartverwarmend. Mijn oma wist al vrij snel niet meer wie ik was, en wat ik kwam doen. Ze bleef wel aardig en lief doen enzo. Veel mensen zeggen wel; je moet er ook om kunnen lachen. Maar dit is zo moeilijk. Je oma, die eerst zo lief en zorgzaam was, is verandert in een poppetje dat je zo omver kunt blazen, die je moet vertellen dat schoenensmeer niet lekker is op een boterham. Soms moet ik ook wel lachen hoor, maar eigenlijk is het diep en diep triest. Bedankt voor de reacties iig! Hier is nog steeds ruimte voor ervaringen enz.

[Light Jr. 0]

Ten eerste vind ik dementie een afschuwelijke ziekte, dat is een absolute hel voor iemand die het doorheeft, die zichzelf langzaam in het moeras voelt zakken. De reden dat dementerenden agressief kunnen worden is doordat ze machteloos zijn en een soort van operkracht naar boven komt.

Zal de relatie met God veranderen door de dementie?

Dat zou me ten zeerste verbazen. Zoals een ander al zei: het is een soort staat van ontoerekeningsvatbaarheid.

Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan?

Constant de waarheid vertellen is zinloos en frustrerend, elke keer dat je je oma zegt dat b.v. haar man is overleden voelt ze de pijn opnieuw, hoewel die minder ernstig is doordat ez zich hem niet of nauwelijks meer herinnert. Maak het ze gewoon zo makkelijk en plezierig mogelijk. Als ze ergens naar vragen zou ik wel de waarheid vertellen of de vraag ontwijken, ik wil niet liegen.

[ArjanH. 0]

Ik wil je natuurlijk heel veel sterkte en kracht toewensen.

En Jip zei het ook al, God blijft van je oma houden,

Ik heb zelf hier geen ervaring mee, maar je hoort het wel dat mensen zeggen, je moet er ook om lachen, maar het is ook enorm zielig eigenlijk.

En je oma heeft toch een relatie met Jezus? Dan heeft ze een eeuwig leven! Bless, Arjan

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 01 januari 2007 20:28:28 schreef Gilrea het volgende: 1: Zal de relatie met God veranderen door de dementie? 2: Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan?

1: Ik denk niet dat door de dementie van mijn oma haar relatie met God is veranderd...

Ik denk dat, aangezien zij haar hele leven voor de dementie geleeft heeft zoals God dat graag heeft , dat de ziekte daarop geen invloed heeft aangezien, zij niet meer is wie zij was.

2: Jah, dat is een hele moeilijke vraag, vooral omdat ieder mens natuurlijk verschillend is en dat de ziekte bij iedereen anders verloopt.

Mijn oma had een zeldzame vorm van Alzheimer, waardoor zijn extreem achteruit ging....

Hier ga je anders mee om dan, wanneer iemand gestaag minder wordt.

Tevens denk ik dat jou relatie mbt. die persoon ook van wezelijk belang is...

Dus echt een duidelijk antwoord hierop kan ik niet geven..

Heel veel sterkte!!

[Mr. Emilio 0]

1. Ik denk van wel. Alle dingen veranderen voor mensen met dementie. Maar ik denk niet dat het per definitie een verslechtering hoeft te zijn. Het kan ook een verdieping betekenen. Hoe dan ook: Jezus zal Zijn arm liefdevol om je oma slaan en haar nabij zijn.

2. Geduld x 100 en daarnaast wat Light Jr zegt

Quote:

Constant de waarheid vertellen is zinloos en frustrerend, elke keer dat je je oma zegt dat b.v. haar man is overleden voelt ze de pijn opnieuw, hoewel die minder ernstig is doordat ez zich hem niet of nauwelijks meer herinnert. Maak het ze gewoon zo makkelijk en plezierig mogelijk. Als ze ergens naar vragen zou ik wel de waarheid vertellen of de vraag ontwijken, ik wil niet liegen.

[Nynthe 1]

Ik moet zeggen dat ik persoonlijk nog niet te maken heb gehad met dementie, wel met de ziekte van Korsakoff, een ziekte die ook het geheugen aantast door veel alcoholgebruik in combinatie met vitamine tekort.

Zal de relatie met God veranderen door de dementie?

Ik geloof dat God een rechtvaardige God is. Ik denk dat je qua reageren en verstand iemand met dementie soms kan vergelijken met een kind, en als je kijkt hoe een kind in het koninkrijk van God staat...

God beseft echt wel dat dit gedrag niet vanuit de persoon zelf komt, maar vanuit zijn/haar ziektebeeld.

Wat is de beste manier om met demente mensen om te gaan?

Op sommige dingen kan je dieper ingaan wanneer iemand een helder moment heeft om het maar zo te noemen, maar als ik kijk hoe ik reageer is het dat ik er soms kort een reactie op geef en dan snel weer overstap tot de orde van de dag. In ieder geval, als ik kijk naar mijn bewoners kunnen die erg van slag raken als ze niet serieus genomen worden, maar kan de waarheid soms ook erg verwarrend zijn.

Maar goed, zoals ik al zei, met dementie heb ik geen ervaring, dus ik kijk even naar datgene wat het dichts bij mij in de buurt komt.

Heel veel sterkte ermee!

[Yara 0]

Hai!

heel lastig voor je, dit allemaal!

Ten eerste:

Ik denk niet dat de relatie tussen je oma en God verandert door dementie, daar ben ik van overtuigd.

Dementie pakt bij zoveel mensen verschillend uit!

Ik heb een jaar in een bejaardentehuis gewerkt en drie jaar in een ziekenhuis. Ik ben daarbij heel veel mensen tegengekomen die dement waren. Alzheimer heeft op iedereen een heel andere werking. De een krijgt het geheugen als een zeef. De ander wordt een heel vrolijk persoon, de ander wordt depressief. Karakters veranderen helemaal. Ik heb een vrouw meegemaakt die de hele dag aan zelfbevrediging deed, door Alzheimer.

Voor mensen die dement worden is het zelf ook enorm moeilijk. Langzaam aan merken ze dat ze steeds meer vergeten, minder dingen kunnen doen. Ze raken hun zelfstandigheid kwijt. Ze ontmoeten elke dag nieuwe mensen die ze eigenlijk al jaren zouden moeten kennen. Ze uiten dit op allerlei manieren. Geduld is dus zeker handig.

Voor mij als buitenstaander is het natuurlijk heel anders als voor jou. Het gaat hier om jouw oma! Als ik iemand tegenkom met Alzheimer ga ik daar heel luchtig mee om. Ik ga lekker mee in de waarheid van deze persoon. Diegene vindt daarin een stuk herkenning en dat stelt gerust. Natuurlijk gaat het tot op zekere hoogte.

Maar voor jou als kleinkind merk je langzaam hoe je oma dingen vergeet, niet meer kan enz.

Ik wil je heel veel sterkte wensen, jij en de rest van de familie. Onthoud vooral dat dit een ziekte is, het is een ziekte die niet te genezen is (God kan dit natuulijk wel, maar dat terzijde). De oma die jij je herinnert is weg en zal helaas niet meer terugkomen. Maar je kan nog steeds wel bij haar zijn.

[Libanon Nakszynski 0]

Hoi Gilrea, wat een interessant topic heb je geopend.

Allereerst natuurlijk veel sterkte met deze moeilijke situatie toegewenst.

Dementie komt in mijn familie gelukkig niet of nauwelijks voor, mijn ervaringen met deze ziekte beperkingen zit meer tot mensen die verder weg van me staan.

Dat neemt niet weg dat bepaalde situaties/gebeurtenissen mij soms erg hebben aangegrepen.

Wat betreft je vraag in hoeverre relaties veranderen als iemand dementeert, tja, het lijkt me duidelijk dat die net zo ingrijpend veranderen als de persoonlijkheid van de patiënt.

Iemand verandert in een compleet andere persoon nietwaar.

Maar met wie heb je een relatie?

Met de nieuwe persoon of nog met degene die je vroeger hebt gekend, waar je van hebt gehouden?

Zelf denk ik dus dat laatste, ook al is die persoon helemaal niet meer terug te herkennen.

Ik denk alles wat je nog doet voor de dementerende, toch is terug te voeren op je gevoelens voor wie die persoon ooit is geweest.

Trek dit eens door naar je geloof, en ik denk niet dat jij je zorgen hoeft te maken over de spirituele relaties die je oma heeft (gehad).

[Feebs 0]

Dementie pakt bij alle mensen anders uit, het is wel heel triest.

Zeker de eerste periode als mensen zich er heel bewust van zijn. Het is zo'n moeilijke periode, voor die mensen zelf en voor de naaste van die persoon!

Daarom heel veel sterkte voor jou en je familie Gilrea!

Het is heel verschillend bij mensen, bij sommige verandert het karakter helemaal, anderen gaan het verleden weer in, maken alles opnieuw mee en anderen gaan allemaal rare dingen zien en horen.

Het is af en toe heel lastig.

Ik werk al een aantal jaar in een ziekenhuis, en dan kom je veel in aanraking met mensen met dementie. Meestal ga ik mee in hun verhalen en beleving. Voor hen is dat waarheid, en als jij die afschrijft zijn ze niet altijd blij met je. Het is heel vervelend als jij telkens zegt dat wat zij menen te zien er niet is.

In andere gevallen vind ik het lastiger, ik heb een keer een mevrouw meegemaakt die eigenlijk alles weer meemaakte wat ze in haar leven was overkomen. Zij zat toen midden in de tweede wereldoorlog! Echt heel erg hartverscheurend, je hoorde haar vaak gillen en schreeuwen, ze was altijd bang, weinig aanspreekbaar en wantrouwend.

Kortom, het is lastig!!

[ThijsK 0]

Das ook mijn ervaring: probeer maar eens een vitale bejaarde vrouw duidelijk te maken dat ze echt in dit gebouw woont (zorgcentrum) en dat jij niet een inbreker bent