ode

Ik weet niets van Chemin Neuf, maar wil wel meedenken over je droom en of dat een aanwijzing is.

Ik weet niet hoe jij aankijkt tegen de leiding van God in je leven. Maar als je zegt dat je bang bent dat het pure suggestie is, dan denk ik dat je daar wel serieus rekening mee wilt houden. Als de droom een aanwijzing is, dan denk ik dat die aanwijzingen ook wel door andere dingen bevestigd zullen worden. Het lijkt me niet waarschijnlijk dat God wil dat je ingrijpende beslissingen neemt op basis van 1 droom, ook al heb je vaker dromen gehad die uitkwamen.

Wat mij heeft geholpen bij het zoeken naar leiding van God in mijn leven is door te lezen over andere gelovigen. In de Evangelische Boekhandel zijn genoeg zendingsboeken te vinden die hierover gaan. Vaak zijn ze heel goedkoop, bijvoorbeeld de boeken van Isobel Kuhn.

Als je deze droom eens vergelijkt met andere dromen die uitkwamen, ging het dat altijd over je eigen leven of over dat van anderen? Wat heb je verder gedaan met Chemin Neuf? Je laatstse bericht was van 9 oktober. Wat is er de afgelopen maand gebeurd?

Genoeg over polls.

Zijn er nog ervaringen over vasten die je wilt delen?

Succes of teleurstelling?

Heb je God beter leren kennen?

Ben je meer gaan bidden?

Als je nooit vast heb je daar vast een goede reden voor. Welke?

Kan een ander je overhalen om toch te vasten?

Wat vind je van de stelling 'Vast als je vast zit'?

Wordt triviaal tegenover goddelijk gezet?

Zou je er, omdat het triviaal is, geen link naar God toe hoeven te leggen? Zo van: laten we vooral nuchter blijven? Wat vind je dan van onderstaande uitspraken van Paulus?

2 Corinthe 12:7-10 (vers 7 en 8 is contextuele inleiding)

Daarom is mij, opdat ik mij niet te zeer zou verheffen, een doorn in het vlees gegeven, een engel des satans, om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet te zeer zou verheffen. 8 Driemaal heb ik de Here hierover gebeden, dat hij van mij zou aflaten. 9 En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg, want de kracht openbaart zich eerst ten volle in zwakheid.

Zeer gaarne zal ik dus in zwakheden nog meer roemen, opdat de kracht van Christus over mij kome. 10 Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, smaadheden, noden, vervolgingen, benauwenissen ter wille van Christus, want als ik zwak ben, dan ben ik machtig.

Je kunt een aangemaakte poll toch niet meer wijzigen? Zo ja, hoe doe je dat dan?

Och, de poll, daar wordt zo weinig gebruik van gemaakt. Het ging mij in eerste instantie om de ervaringen met vasten. Nooit had inderdaad erbij gemoeten, maar zo slim was ik niet toen ik de poll maakte Ik had hem erbij gezet met de hoop dat er zoveel op zou worden gestemd, dat ik die info zou kunnen gebruiken: 'Onder jongeren vast 65,4% elke maand' of zoiets. Niet geschoten altijd mis.

Ja, Dagmar, ik vermeld alleen je voornaam (Dagmar, toch?) en je leeftijd (18 toch?). Verder zou het leuk zijn als er een fotootje van jou bij zou staan. Kinderen zijn dol op plaatjes. Als je dat geen probleem vindt, zou je me die kunnen mailen? Het mag er ook een zijn van toen je 6 was, toen je begon met vasten. Kunnen ze zien hoe blij je toen was

Neeeee, rauwe renner, -wat heb je je profiel leuk christelijk opgepimpt- we houden ons aan de waarheid.

Ik heb je een mailtje gestuurd. Zou je daar zo spoedig mogelijk antwoord op willen geven? Als ik je akkoord heb over de tekst kan ik weer verder gaan met mijn lesboek.

Ik zal me er even mee bemoeien omdat je de vraag als eerste aan de topicstarter stelt.

Zo op het eerste gezicht lijkt het verhaal van RawRanX niet echt te passen in een net christelijk lesboek voor achtjarige kindjes. Toch raakt hij een kern van (geloofs)opvoeding. Je godsdienst moet jouw persoonlijke keuze zijn.

Natuurlijk denken kinderen nog niet op zo'n niveau over hun handelen. Maar daarom is het goed om ze daarop attent te maken. Wie ben je zelf, wat wil je zelf, welke keuzes maak je? Hoe word je van slachtoffer dader?

Maar ik hoef jou er niet van te overtuigen dat dit in het lesboek past. Mijn uitgever zometeen wel! Leuk dat ik het eerst op jou mag uitproberen. Ben je al overtuigd?

RawRanX schrijft:

Ik heb geen mailtje ontvangen.

Ik heb je verhaal ook nog niet af. Die van Dagmar wel en daarom heb ik haar een mailtje gestuurd. Maar ze reageerde nog niet. Vandaar dat ik het effe via het forum roep.

Enne RawRanX, ik had je nog wat vragen gesteld over je verhaal. Als je die beantwoord, zal ik jou ook een mailtje sturen. (Spannend he!)

Nah, dit waren mijn vragen:

Je sloeg tegen een muur. Werd je letterlijk tegen een muur geslagen of deden ze of je niet bestond?

Hoe reageerde(n) je beste vriend(en)?

Dat heb ik gedaan. Ik heb je een mailtje gestuurd met jouw tekst die ik enigszins heb aangepast voor achtjarigen. Kun je het lezen, beoordelen en feedback geven? Dan kan ik weer verder met mijn lesboek.

O, eeeh ik had een quote gemaakt van een bericht van Dagmar, maar blijkbaar is het niet helemaal gelukt. De quote was:

Dagmar schrijft:

Vergeet alleen niet om mensen persoonlijk om toestemming te vragen voor je informatie die ze hier neerzetten gebruikt he.

En dan zeg ik weer:

Dat heb ik gedaan. Ik heb je een mailtje gestuurd met jouw tekst die ik enigszins heb aangepast voor achtjarigen. Kun je het lezen, beoordelen en feedback geven? Dan kan ik weer verder met mijn lesboek.

Joost zegt:

In hoeverre is dit eigenlijk allemaal relevant voor een lesboek?

Als je de hele les ziet, dan snap je de relevantie wel. Heb je mijn startbericht bovenaan deze topic gelezen?

Nee het is heerlijk sappig. Maar blijf concreet. Kinderen hebben nog niet zo veel met figuurlijk taalgebruik.

Je sloeg tegen een muur. Werd je letterlijk tegen een muur geslagen of deden ze of je niet bestond?

Hoe reageerde(n) je beste vriend(en)?

Dan ben je als ouder volgens mij half bezig. Je wilt denk ik een kind opvoeden. Dattie straks zelf kan wat je hem nu aanleert. Als je dat doet op de manier zoals jij dat omschrijft kun je op je vingers natellen dat dat kind geen positieve leerervaring krijgt. Dus dat de kans klein is dattie dat later ook gaat doen.

Dat was bijna een off-topic uitstapje, dus graag weer naar de topic. Ik weet heel goed wat je bedoelt als je buiten de groep komt, maar voor de tekst die ik in mijn lesboek wil plaatsen, zou het lekker zijn als je wat sappige details eraan kunt toevoegen. Lieten ze je links liggen, Wachtten ze je na schooltijd op? En als je niet zo'n type was dat gemakkelijk te dwingen was, hoe kregen ze jou dan wel zo ver om mee te doen?

Jammer dat de antwoorden van RawRanX op mijn vragen zijn verwijderd. Gelukkig had ik ze tijdig gekopieerd voor mijn lesboek. Wees niet bevreesd, RawRanX, als ik een goed concept heb, laat ik het je lezen ter beoordeling. Pas na jouw goedkeuring ga ik het gebruiken.

Ik wil nog wel een paar dingen van je weten.

Toen je vastte was je niet gelovig? En dat (gelovig) ben je nu nog steeds niet? Hoe heb je het ervaren dat je door gelovige klasgenoten werd gedwongen om te vasten? Had het verder nog een betekenis voor je dan alleen dat je bij de groep wilde horen?

Dit is wel een heel goede aanvullingen op de vastenervaringen die ik al heb. Als je in je vorige (verwijderde) bericht zegt dat je je vervelend voelt bij een slinkse wijze van indoctrineren van kinderen , dan heb je wel een punt. Want dat wil ik ook niet. Daarom vind ik jouw ervaring een welkome aanvulling. Meedoen met vasten om bij de groep te horen, dat heeft geen enkele waarde. Dat heeft je moeder goed begrepen door je een broodtrommeltje na te sturen.

Bedankt, RawRanX, voor het delen van je ervaring. Leuk dat je zo'n concreet verhaal hebt. Dat kunnen kinderen echt voor zich zien. Ik heb er een paar vragen over.

Je beginzin snap ik niet. Bedoel je dat je je vervelend voelde toen je moeder met je broodtrommel de klas in kwam? Of heb je een vervelend gevoel overgehouden aan het vasten?

Weet je nog waarom de Islamitische kinderen hadden gevraagd om een dag onder schooltijd niet te eten? Was dat om solidair met hen te zijn tijdens de ramadan?

Kan je nog uitleggen hoe je een vogelnestje maakt tijdens het boksprongen? Vogelnestjes maak je toch in de ringen? Of bedoel je daarmee dat je zo in de war was?

En even voor de duidelijkheid: Je moeder bracht een broodtrommel, een appel en een peer?

Weet je ook nog hoe de rest van de leerlingen reageerden, toen jij als enige wel eten bij je had? Natuurlijk mag je trots op zo'n liefdevolle moeder zijn, maar het zal je toch niet in dank afgenomen zijn, denk ik zo?

Hopelijk vind je het niet erg dat ik de volgende zinnen niet meeneem:

'jaja, die had je in mijn tijd ook al. Ik vind dat iedereen vrij is om te geloven in wat niet bestaat.'

Ja, ik ben blij met de reacties. Ik was effe druk met die van Damar, maar nu heb ik ook wel een paar vragen over jouw vasten-ervaringen, Jalikaatje. Je schreef:

Qua ervaringen: voor mij was het erg moeilijk om te vasten. Mijn gezondheid is een tikkeltje minder dan de rest en ik heb voedsel gewoon nodig. Ik werd duizelig, licht in mijn hoofd en meer van dat soort ongein. Het was voor mij juist moeilijker om op God te concentreren omdat mijn concentratie nogal te wensen overliet door voedselgebrek.

Volgens mij is je verhaal nog niet af. Je beschrijft een moeilijkheid, namelijk je gezondheid die je parten speelt bij het vasten. Hoe heb je dat opgelost? Hoe vast je nu? Vind je het jammer dat je niet 'normaal' kunt vasten? Wanneer ben je begonnen met vasten?

Misschien komen er straks nog wel andere vragen. Ander forumleden mogen natuurlijk ook vragen hierover stellen, als ze maar on-topic blijven.

Anastasia, je laatste reactie klinkt erg ontmoedigd. Eigenlijk ook aandacht vragend. Waarschijnlijk heb ik iets gemist, of iemand anders die niet naar je verwachtingen heeft geantwoord. Wat is er aan de hand? Wat moeten we maar laten?

Beste Bellenblazer,

Kun je misschien vertellen hoe je het vasten als kind ervaarde?

Was dat bij jullie thuis ingesteld vanuit een Katholieke traditie (ik heb nog geen 40-dagen ervaringen)?

Wat voor invloed heeft het op je relatie met God?

En hoe ver ging/ga je met versoberen? Water en brood?

Een keer per jaar, betekent dat ook 1 dag? Of echt de hele 40 dagen lang versoberen?

Wanneer komt de dip? Of komt die niet?

En als die komt, hoe erg is die?

Nachtmerries van ChupaChups, Nintendo's en breezers?

Heb je wel eens stiekem gezondigd?

Vast je elk jaar met even veel plezier (hoe oud ben je nu?)?

Doet 'es leuk sappig vertellen... Kinderen smullen (leuk voor dit onderwerp...) van details! Tell me 'bout it!

Uit de meeste reacties maak ik op dat de startvraag niet helemaal is gelezen. De startvraag is namelijk: Wil je je ervaringen met vasten delen?

Als iedereen het polletje invult (nu zijn dat maar 6 respondenten, terwijl het aantal lezers over de 100 is) kan ik ook een beeld krijgen van hoe 'populair' vasten is onder jongeren.

Zeg, beste jongeren, ook al hebben jullie nog geen kinderen,

(Étoile zegt: Dit is een jongerenforum he De meeste mensen hebben nog geen kinderen)

toch zijn jullie nogal off-topic bezig. Deze topic wil ervaringen over vasten delen. Discussies over de vormen van vasten voor kinderen zijn reuze interessant, maar daarmee dwalen we van het onderwerp af.

Joëlle,

Zou je iets meer over jullie vasten tijdens de 40dagentijd willen vertellen? Zo te lezen doen jullie dat met jullie kinderen? Doen jullie dit al sinds ze klein zijn? Wat vinden ze van het vasten? Begrijpen ze waarvoor het is? Met andere woorden: wat doe je eraan zodat ze het goed kunnen begrijpen? Zouden ze er zelf ook iets over willen typen? En mag ik dat dan gebruiken voor in mijn lesboek?

Groeten,

Oscar

Sorry Jalikaatje voor m'n typfout. Je schreef o.a.:

Vasten is opgeven, je verlangens aan de Heer geven lijkt mij iets anders. Eten is niet echt een verlangen, maar een basisbehoefte. Maargoed, misschien interpreteer ik het gewoon anders.

Vasten is inderdaad je voedsel tijdelijk opgeven. Maar dit liedje gaat niet over de vorm van vasten maar over de intentie erachter. Je verlangens, je wensen: dat een dierbare herstelt, dat iemand God leert kennen, dat je weet wat je moet beslissen, dat soort dingen. Die geef je over aan God. Dat je vasten niet ziet als manipulatie, een hongerstaking waarbij je wonderen van God afdwingt. Als je dat doet houd je juist je verlangens met de hakken in het zand vast. Maar met vasten geef je ze juist over aan God. Dat wil dat liedje zeggen.

Als je dan niet vast omdat je voedsel nodig hebt, gebruik je dan zelf ook die alternatieve vormen, zoals luxe ontzeggen?

Als je lesgeeft stel je meetbare en onmeetbare doelen. Jouw vraag behoort duidelijk tot de onmeetbare. Daar kan ik je dus geen antwoord op geven. Dat is de reden waarom veel godsdienstmethoden zulke doelstellingen niet hanteren omdat ze niet meetbaar, haalbaar zijn. Maar als evangelische leerkracht/ouder is dat wel het hoogste doel van je geloofsopvoeding: hun hart bereiken. Dus doe ik er in deze lessen alles aan om hun hart te bereiken, zoals je dat bij alle evangelisatie probeert. Om het met de woorden van Keith Green te zeggen: 'You do your best, pray that it's blessed and He'll take care of the rest'.

Of om het met mijn liedje te zeggen: Vasten is loslaten. Je hebt zo je verlangens, maar daar moet je niet manipulatief mee omgaan als je vast. Nee, zoals je eten loslaat (of andere luxe) zo geef ik mijn verlangens aan U God.

Maar goed, om hun hart te bereiken heb ik bedacht dat persoonlijke ervaringen daarbij kunnen helpen. Dus, Mailkaatje, Étoile, Naeva en I.Love.Jesus, share your heart to reach their hearts!

Jalikaatje zegt: Zou een 8-jarige dat snappen, of het alleen zien als 'ik mag niet...'

Kinderen snappen meer dan je denkt. De les waarin ik dit aanbied zorgt er wel voor dat het dieper gaat dan 'ik mag niet...'

Ik heb er zelfs een liedje over geschreven, dat erbij wordt uitgegeven. De tekst gaat zo:

Ik heb hier mijn verlanglijst

Ik geef het aan U Heer

Al is het best een lange lijst

Toch luistert U steeds weer

U geeft niet alles wat ik vraag

het gaat niet om mijn wil

Wat nodig is geeft U vandaag

en da’s een groot verschil

Aan U Heer aan U

ik geef mijn lijst aan U

Doet U maar wat U wilt met mijn verlangens:

ze zijn voor U.

Ik heb 12 jaar voor de klas gestaan met kinderen van deze leeftijd. Dit kunnen ze echt wel aan. Overigens word je tegenwoordig wel gedwongen je geloofsopvoeding uit te diepen. Kinderen pikken wetjes als 'Ik mag niet...' niet meer. Dat pikte niemand, maar de beleefdheid om dan maar net te doen alsof je gehoorzaamt, die is er helemaal af. Ook al bij 8-jarigen.

Maar, Jalikaatje, vast jij?

Hallo,

Ik schrijf een lesboek voor 8-jarigen over het bijbelboek Esther. Het is bestemd voor het kinderwerk in Protestants Christelijke kerken en wordt uitgegeven door Stichting Parel, onderdeel van Timotheus / Opwekking te Putten.

Omdat Esther in het gelijknamige bijnbelboek 3 dagen vast, gaat 1 les over vasten. Het is de bedoeling dat de kinderen thuis (in overleg) met hun ouders een dag gaan vasten. Om ze hier zo veel mogelijk informatie aan te kunnen reiken ben ik in eerste instantie op zoek naar ouders die hun ervaringen met vasten binnen hun gezin zouden willen delen. Maar ook jonge christenen die hun ervaringen hierover zouden willen delen zijn welkom. Graag zou ik deze ervaringen verzamelen en aan het lesboek toevoegen.

Ik denk aan de volgende vragen: Waarom vast je (met je kinderen)? Hoe ziet een vastendag er bij jullie thuis uit? Kinderen moeten natuurlijk wel voedsel binnen krijgen, dus waarschijnlijk heb je allerlei creatieve oplossingen bedacht om te vasten. Kun je die noemen? Hoe lang hebben jullie gevast? Waarvoor hebben jullie gevast? Wat vonden jullie kinderen ervan? Kun je iets melden over het 'resultaat'? Bijvoorbeeld, als je met elkaar hebt gevast om de gezondheid van oma, is oma daadwerkelijk beter geworden? En als er niets gebeurde, of iets heel anders, hoe gingen de kinderen daar dan mee om? Hoe gingen jullie er als ouders mee om? Welke invloed had het vasten op het hele gezin? Heb je andere tips omtrent het (bidden en) vasten?

Dat waren de vragen die ik had bedacht. Misschien heb je nog wel andere informatie die je zou willen delen. Ben benieuwd. Uiteraard is mijn laatste vraag: Mag ik je ervaringen gebruiken in mijn lesboek? Natuurlijk gaat alles in overleg: of je anoniem wil blijven, of juist een fotootje van jullie gezin (met de hond, moest die ook vasten?... 1 )

Groeten,

Oscar