Hoekje

Nou dingen als kerstbomen, kerstliedjes, kerstversieringen en dat soort zooi. Toen ik een klein kindje was vond ik dat prachtig, maar afgelopen jaren wordt dat echt veel minder. Het hoeft van mij niet zo. Zeker niet omdat je al kerstspullen vanaf september kunt kopen.

En als ik kijk naar datgene waar kerst vanuit mn geloof echt omdraait, dat Jezus geboren is om onze zonden te vergeven, dan vind ik dat natuurlijk heel mooi, maar ik sta er vaak niet extra bij stil áls het kerst is. Ik kan daar net zo goed op een mooie zomerse dag bij stil staan, bij wijze van. Dat maakt een beetje dat voor mij het kerstgebeuren een beetje minder waard wordt.

Maargoed, lastig uit te leggen.

Kerstavond kerk met mijn mama. Die week ervoor met het hele gezin vanuit mn zusje's school. Die 2 zijn ieder jaar standaard.

Verder 1e kerstdag naar oom&tante, waar mn opa en oma ook zijn, en neef/nichten incl aanhang. 2e kerstdag thuis, en 3e kerstdag misschien mn oma hier.

Vind het altijd wel gezellig met de familie! Verder begint het eigenlijk steeds minder voor me te betekenen. Tuurlijk weet ik wel waar kerst om draait, maar daar sta ik op andere momenten ook wel eens bij stil.

Nog 3,5 maand en dan ben ik ein-de-lijk 18. Ben benieuwd hoe de rijlessen gaan. Soms ben ik op de fiets al een groot gevaar op de weg.

*Sleept nog wat extra hout aan.

Nu kan 't vlees er wel op hoor.

Zo, weer terug van een tripje naar 1 uur les, psych en 2uur yoga. Kan ik in de woestijn lekker verder met mn lichaam in onmogelijke houdingen leggen (ik weet nu echt zeker dat yoga niks voor mij is.)

Maar eerst lust ik wel een hapje eten. Is het al klaar?

Aah, dan snap ik nu waarom er in een paar msn-namen 'kak vodafone' stond. Ik vond het al zo raar.

Ik ben zo moe van de apen spotten vandaag. Geloof dat ik maar gauw mn hutje opzoek.

Zal ik ff 112 bellen zodat de brandweer je kan bevrijden uit de boom nath?

Pfieuw, kon ik maar genieten van de safari, helaas zit ik met mn hoofd nog in de beschouwing over Geert Wilders die ik moet maken.

Gefeliciteeerd!

Haha

Ook niks gemerkt, best wel lekker geslapen.

Jahoor geen probleem. Hij is niet zo groot maar je past er denk ik wel in. Je moet alleen wel op een rieten matje slapen hoor, mn vliegtuig is uitgerust in safari-stijl.

Is het goed als ik ook nog ff met mn privé vliegtuig kom aangevlogen? Kan het wel vinden denk ik, die muziek van GP kan ik van 29124123 km afstand horen.

"Das Wäldchen taucht auf; wir kennen hier jeden Schritt Boden."

Uit: Im westen nicht neues, boek dat ik voor duits moet lezen (maar nog niet in begonnen ben.) Overigens was dat niet het dichtsbijzijnde boek, maar mn frans leesboekje heeft geen blz 56 meer.

Op woensdag 11 november 2009 21:38:55 schreef hopeloos het volgende: * hopeloos begrijpt het verschil tussen pakjesavond en surprises niet wij hebben altijd gewoon alles gedaan. Ladingen cadeau's en gedichten en voor iedereen een surprise. Vreselijk vermoeiend ik heb al 12 gedichten (waarvan de langste nu op 90 regels zit) Maar met nog 3 weken te gaan worden het er vast nog veel meer Nu nog een surprise. Ik weet al wel wat ik wil maken, alleen nog niet helemaal hoe...

Pakjesavond, gewoon 'cadeautjes-uit-de-zak' en surprises echt een ding om het cadeautje heen maken. Tenminste, die voorstelling heb ik er bij.

Maar een gedicht van 90 regels?! Woow, hoe doe je dat? Alles zelf bedacht?

Precies, dat bedoel ik. Ik snap gewoon niet hoe dat kan. En ik zal het ook nooit snappen, daar niet van, maar dat maakt geloof op bepaalde moment behoorlijk frustrerend. Zo frustrerend zelfs dat ik wel eens momenten heb om het spreekwoordelijke bijltje erbij neer te leggen en het geloof maar weg te doen. Dan wou ik dat het geloof helemaal niet bestond. Ik voel me dan een soort koordanseres, ik dreig mn evenwicht te verliezen en te vallen aan de kant van het ongeloof om het zo maar even te noemen. Maar toch blijf ik overeind, op weg naar God. Desalniettemin is het vaak genoeg best moeilijk.

Er is geen definitie van God, wat dat betreft kan niemand een juist antwoord geven op je eerste vraag. Als iemand vertelt hoe hij God ziet, is dat slechts zijn visie op het bestaan van God er hoe hij eruitziet. Iedereen gelooft anders in God, 'maakt' in feite zijn eigen God. Ik zeg niet dat ik daarmee bedoel dat niemand in dezelfde God gelooft, dat denk ik namelijk wel. Maar iedereen heeft een ander beeld bij Hem. God is alles en in alles. Zelf stel ik hem me voor als een man met een baard en hele grote liefdevolle armen, die je omarmen als je dat nodig hebt. Waarom? Omdat als ik me ergens geen voorstelling van kan maken er niet tot kan bidden en mee kan praten. Als ik me God voorstel als niets, voelt het voor mezelf alsof ik tegen een muur praat of een kast voor mijn part. Door me God voor te stellen als man, als mens, kan ik dat wel. Ook al weet ik dat niemand weet wie God eigenlijk is. Of Hij het erg vindt? Ik hoop het niet.

Ik heb een paar jaar geleden een keer op school een heel klein bijbeltje gekregen van alleen het NT en de Psalmen. We kregen het toen van één of andere organisatie (voorin staat ook The Gideon's International). Daar staat ook zoiets voorin. Er staat bijvoorbeeld 'Hulp in nood' en daaronder allerlei kleine deelonderwerpenzoals 'Troost bij verdriet' of 'Leiding bij het nemen van beslissingen', dat soort dingen met een verwijzing naar een paar teksten. Ik moet zeggen dat ik niet zo'n trouwe bijbellezer ben, maar als ik me een keer niet goed voel, stress heb enz. dan pak ik die bijbel er wel eens bij en lees dan die teksten. Ik vind het wel fijn.

Hmm, ik heb niet zo heel veel meer met Sinterklaas. Wat kleine cadeautjes doen we altijd. Ik vind het wel goed.

Vroeger wel, dat was helemaal geweldig. Vooral op school, als Sinterklaas langskwam in de klassen en heel misschien wel bij hem op schoot mocht en daarna pepernoten van piet kreeg. Het was ieder jaar weer spannend of je mocht of niet. En uiteraard de rommelpieten, wat een rare jongens waren dat toch. Maar je kreeg wel een chocolaatje in je vak en dus een goed excuus om te eten onder de les.

Nu vier ik het alleen thuis, met mn ouders en zusje. Kopen gewoon cadeautjes voor elkaar.

Gelukkig geen surprise en gedichten, daar heb ik echt een hekel aan om dat te maken.

Bride flight heb ik vorig jaar in de bios gezien. Ik vond hem wel oke. Beetje oppervlakkig, maar verder wel een redelijk leuke film.

Zaterdag naar de Storm geweest. Aangrijpend verhaal en echt goed gemaakt.

Geen sigaretten.

Ben je verslaafd aan iets?

Gedaan: Gewerkt, gegeten, gedoucht.

Doen: Tasje pakken, internetten

Nog doen: Zo ijsje eten in de stad en daarna naar de bios met een vriendin.

Luisteren: Q-music is 't geloof ik.

Eten: Niks

Drinken: Niks

Denken: Help!! Nu komt t er echt op aan Anouk, deze week MOET je je toetsen goed maken.

Dragen: Spijkerbroek, paars vestje met bruin shirt

Willen: Dat de toetsweek voorbij was.

Voelen: Moe, maar opgewekt en blij dat ik weer eens iets leuks mag/kan doen van mezelf.

Nou die plakjes chocola kun je ook in Nederland kopen hoor. Wij hebben ze ook wel eens, af we bij mn opa en oma zijn geweest. Ik weet alleen niet waar mn moeder dat dan gekocht heeft. Bij de Jumbo ofzo?

Wat een heerlijk topic is dit!

Ik was ooit eens op zoek naar een boek in de bieb, en toen vond ik het boek 'Kinderen schrijven aan God', met dus allerlei uitspraken van kinderen over God.Ik vond het zo grappig, dat ik er een paar heb opgeschreven.

"God, bedankt voor het broertje, maar waar ik eigenlijk om vroeg was een hondje."

"Ik wou dat U zorgde dat mensen niet zo snel stuk gingen. Ik had laatst 3 hechtingen nodig."

"Spraken de mensen uit de bijbel echt zo ingewikkeld?"

"Volgens mij is het heel moeilijk om van alle mensen in de wereld tegelijk te houden, want wij zijn thuis met z'n vieren en dan lukt het mij ook nooit." Vond ik wel een mooie!

En eentje van eigen bodem..

Mn zusje was nogal een huilbaby de eerste maanden.

Anouk (7jaar): Mam, kun je dr niet terugstoppen?

Overigens maak ik nu nog steeds iedere dag wel een domme opmerking volgens mij, maar daar is dit topic gelukkig niet voor bedoeld

En van mn zusje:

*We gingen op visite bij mn tante die bij Paleis Het Loo woont, tegenover haar zijn een paar grote grasvelden met beukenbomen eromheen. Een paar Turkse vrouwen waren beukenootjes aan het zoeken. 1 van hen had een grijze jas aan*

Zusje, jaar of 5: "Mam! Wat doet die olifant daar?!"

En laatst was ik in een kledingwinkel en zag ik een jongetje (4 denk ik) met zn zusje (ongeveer 3) bij een rek met kleding staan. Het jongetje pakte een broek en hield dat het meisje voor.

"Vind je die mooi? Even kijken of die past" *houdt broek voor de buik/benen van het meisje.*

"Hmm draai maar even om, ik kan het niet zo goed zien"

*Meisje draait zich om en jongetje houdt de broek weer tegen het meisje aan*

Vetserieus: "Nee, ik denk toch dat ie te klein is, ik hang hem weer terug."

Heerlijk.

Gefeliciteerd!

En een fijne dag vandaag!

Ben je nu volwassen geworden?

Stef Bos

Wat is het laatste lied dat je gezongen hebt?

Over een paar maanden word ik 18 en zal ik ook vast een papiertje thuis krijgen. Maar ik weet het nog niet.

Aan de ene kant wil ik mensen graag helpen op het moment dat ik zelf iets niet meer nodig heb. Aan de andere kant zou ik het een raar en vreemd idee vinden om te beseffen dat m'n hart zou kloppen in het lichaam van een ander mens. Dat hoort niet, dat lijkt zo onnatuurlijk. Ik wil dan ook sowieso niet mn hart en longen doneren. En voor de rest weet ik het nog niet. Ik wil wel zelf de keus maken en laat dat niet mn nabestaanden doen. Het is mijn lichaam en bovendien zullen ze het al moeilijk genoeg hebben om ze dan ook nog eens met zo'n beslissing op te zadelen.

En ik wil begraven worden. Op de één of andere manier denk ik dat mensen dan toch iets meer aan je zullen denken. Klinkt stom misschien, want mensen die van je houden zullen je echt wel missen, maar toch. Bovendien heb je dan ook een plekje om naar toe te gaan. Niet dat iedereen dat doet en dat iedereen daar behoefte aan heeft, maar persoonlijk vind ik het jammer dat m'n opa (die ik overigens niet gekend heb) gecremeerd is. Ik heb zoveel fotos gezien, verhalen gehoord, het voelt soms echt alsof ik hem gekend heb terwijl dat niet zo is. En daarom vind ik het jammer dat ik niet naar een plekje kan om afscheid ofzoiets te nemen. Maargoed ik dwaal te ver af.

Overigens hoop ik het nog lang niet mee te maken dat dit gebeurt.