Josephina

Ik merk dat dit topic de afgelopen week een aantal keer door mijn hoofd heeft gespeeld. Ik vind het interessant om na te denken over christen zijn zonder Kerk, maar ik heb voor mezelf geconcludeerd dat ik hier eigenlijk niet zo in geloof. Al lange tijd voor ik in de Kerk kwam had ik een zekere band met Christus, maar ik heb de Kerk heel erg nodig (gehad) om te leren wie Hij is. Een belangrijke bron hierbij is de Bijbel, zoals al eerder genoemd samengesteld door de Kerk, maar ook de traditie en de leer die de Kerk door de eeuwen heen ontwikkeld heeft. Ook ben ik ervan overtuigd dat de Euchar

Ik heb ook vaak het idee dat samenwerkingsopdrachten vooral gaan om het samenwerken en niet om het feit dat het praktischer is om iets samen te doen. Ik erger me er ook altijd vreselijk aan. Op de één of andere manier ben ik er in de afgelopen jaren ook vaak onderuit gekomen (A)

Ja ik ben wel tevreden. Ik probeer het idee dat ik alle examenstof binnen twee weken moet kennen maar wat los te laten. Als het me lukt om een acht voor Frans te halen heb ik wiskunde gecompenseerd, en als de rest dan zessen zijn ben ik geslaagd

Ik vind het een lastige discussie. Op vier mei herdenken we 'onze doden', een soort collectief verdriet waar heel Nederland bij stil staat. Natuurlijk is dat voor veel mensen ook het moment waarop ze stil staan bij een persoonlijk verdriet en de sporen die de oorlog in de eigen familie heeft nagelaten. Het gedicht van Auke is daar natuurlijk een goed voorbeeld van. Een moeder heeft haar zoon verloren als gevolg van de oorlog, dat is een groot verdriet. Maar ik kan me voorstellen dat mensen er moeite mee hebben als dit gedicht wordt voorgelezen, zij herdenken op datzelfde moment familieleden di

Ehm

Pfft examens leren lukt echt helemaal niet. Vandaag maar eens een pauze ingelast. Misschien gaat het morgen wat beter als ik er niet steeds zo gefrustreerd mee bezig ben

Bij mezelf zie ik meer een geleidelijke ontwikkeling. Maar het is wel een ontwikkeling geweest waarin ik soms keuzes heb gemaakt die voor buitenstaanders misschien meer op een bekering hebben geleken. Heel eerlijk gezegd heb ik een beetje mijn twijfels over 'pats-boem' bekeringen. Ik heb eigenlijk het idee dat mensen die dit meemaken uiteindelijk door hetzelfde proces heen moeten. Ze hebben misschien een intense ervaring gehad waardoor ze in één keer keuzes hebben gemaakt waarover ik jaren gedaan heb, maar uiteindelijk zullen zij ook wel gaan reflecteren op bepaalde onderwerpen en tegen bepa

Een interessant onderwerp voor je werkstuk. Ik vraag me alleen af of het zinvol is om deze vraag hier via het forum te stellen. Er zijn hier nogal veel christenen te vinden die allemaal nogal anders denken over zulke onderwerpen. Misschien kan je de opdracht of de vraagstelling die je hebt wat verduidelijken. Ik denk dat er hier wel users rondlopen die je aan interessante informatieve bronnen kunnen helpen.

Ik ben zelf als kind niet gedoopt en heb eigenlijk best wel geworsteld met de vraag wanneer ik 'er klaar' voor zou zijn. En ik kan me voorstellen dat ik er in een kerk waar echt van een geloofsdoop uitgegaan zou worden nog veel meer mee gestoeid zou hebben. Als ik verhalen van evangelische christenen hoor heb ik af en toe het idee dat er teveel gedacht wordt in een wel/niet bekeerd. Als ik naar mezelf kijk merk ik dat mijn geloof nog steeds wel eens heen en weer slingert. Soms twijfel ik wat meer andere momenten kan ik vol overtuiging roepen dat ik geloof. Ik denk dat juist je doop in zulke

Ik denk dat je wel gelijk hebt Olorin, je moet oppassen met het te snel verwerpen van dingen! Anders zou de Kerk exclusief worden voor een kleine groep, dat kan nooit de bedoeling zijn. Bovendien lijkt het me overbodig om zomaar van alles te verwerpen. Toch denk ik dat het wel goed is om een soort tegen geluid te laten horen. Ik denk dat het afkeuren van wat anderen doen niet zo goed werkt, maar laten zien dat dingen anders kunnen vind ik wel mooi! @kyrian: misschien ken ik je wel. Ik was in 2010 bij het FJT.

Het roddelcircuit van Jeruzalem

Ik zal als FP-redacteur de komende tijd de moeite doen om wat goed nieuws voor je te plaatsen Meteen een goede reden om de FP ook weer een beetje fatsoenlijk op te pakken.

Mooie blog Ursa! Hoewel ik het soms liever niet wil, heb ik wel het idee dat ik als christen soms 'anders' ben. Keuzes die ik maag vanuit geloof zijn niet altijd keuzes die anderen waarderen en ook niet altijd keuzes die ik graag in het rond schreeuw. Toch maak ik ze vanuit een diepe overtuiging het goede te doen. Ik zou ook niet anders willen, maar soms vind ik het niet gemakkelijk. Maar er zijn ook momenten dat je juist als christen iets kunt brengen wat anderen niet kunnen en wat heel waardevol kan zijn. Ik weet dat bijvoorbeeld rondom overlijden mensen het vaak erg fijn vinden om een chr

Het is eigenlijk wel een logische ontwikkeling zoals je het hier beschrijft.

Ik snap dat het zijn oorsprong heeft in de katholieke kerk. Maar ik vraag me gewoon af wanneer deze traditie ontstaan is en waarom precies. Ik ben graag bij de Aanbidding, maar soms heb ik wel het idee dat het ver af staat van hetgeen dat de eerste christenen deden. Jezus heeft ons aangespoord het brood te breken tot zijn gedachtenis en niet om dit brood te aanbidden. Toch vind ik het heel mooi! Het is voor mij o.a. een manier om mijn dankbaarheid te tonen voor deze nederige manier waarop God onder ons wil zijn en ook gewoon om een moment bij Hem te zijn. Dat is vraag naar de achtergrond is

Daar zijn al eerder topics over geweest. Bijvoorbeeld deze: viewtopic.php?t=23084

oeps, dubbel gepost.

Eucharistische Aanbidding houdt in dat het Allerheiligste uitgesteld wordt in een monstrans, waarschijnlijk is het iets dat je wel eens gezien hebt:

Interessant onderwerp dat je hier aansnijdt. Ik vind het zelf ergens heel erg mooi als verschillende stromingen samenkomen om samen Kerk te zijn, zoals dit bijvoorbeeld in Taizé gebeurt. Toch vind ik het lastig om me dit praktisch voor te stellen. Bij gebedsgroepen en deelgroepen denk ik dat je veel samen kunt delen. Maar wanneer het aankomt op geloofsoverdracht of het vieren van de eucharistie/avondmaal wordt het denk ik wel een stuk lastiger. Maar bepaalde dingen kunnen erg goed samen. Zo heb ik hier afgelopen jaar echt genoten van de Kerkennacht, waarbij ik niet alleen mijn eigen parochi

Mijn parochiekerk is torenloos Maar het is wel een mooie kerk

Interessant! Ik zie dit in mijn kerk ook wel. Er zijn allerlei dagen voor gezinnen, gehuwden, jongeren. Maar de dertigers/veertigers die single zijn vallen overal een beetje tussen.

Ik heb zelf het idee dat het onderwijs op de meeste grote vrijescholen wel van redelijke kwaliteit is. Mijn basisschool was zelfs erg goed volgens mij. De kleinere vrijescholen hebben het probleem dat ze veel probleemleerlingen aannemen om als school overeind te blijven. En biologisch dynamische landbouw is inderdaad onderdeel van het gedachtegoed. In het biologische kan ik me nog wel vinden maar het dynamische gaat mij ook veel te ver.

Ik zit op dit moment in de 12e klas van de vrijeschool en heb dus wel een aantal jaartjes ervaring met het onderwijs Het probleem met het christendom ligt hem denk ik niet in hetgeen wat jij hier noemt. Mijns inziens ligt het probleem waar je als christen tegenaan zal lopen vooral bij het antroposofisch mensbeeld en de plaats die christus (meestal christusbewustzijn genoemd door de antroposofen) hierin heeft. Het hele idee van reïncarnatie en de plaats die andere godsdiensten hebben is natuurlijk ook iets waar je als christen goed over na moet denken voor je voor de vrijeschool zou kiezen.

Ik geloof dat ook kinderen die gedoopt worden 'omdat het hoort' door God aangenomen worden als zijn kinderen. Ik denk ook dat die mensen, hoewel ze vaak misschien niet echt kennis hebben van het geloof of er iets mee doen, ergens wel geloven. Ze maken wel de keuze om hun kinderen te dopen, om ze mee te nemen naar de kerk. Ik weet bijna zeker dat ze dat niet alleen doen omdat de buren het ook doen, maar dat hier wel iets van geloof bij komt kijken. Maar dus los daarvan, geloof ik dat de doop in dit geval geldig is!

Leuk plan! Als ik nu zou studeren en veel jonger zou zijn dan had ik misschien ook wel in Gent of Leuven willen studeren. Goed onderwijs, leuke studies, leuke sfeer maar vooral veel betaalbaarder dan Nederland qua kamerkosten en collegegeld. Zeker nu men waarschijnlijk toch de basisbeurs door een sociaal leenstelsel willen gaan vervangen en wie weet wat dat voor de OVjaarkaart gaat betekenen. Dat waren ook zo ongeveer mijn overwegingen