Josephina

Ah handig dit topic, ik vroeg me namelijk nog af of een parochie er voordeel bij heeft als je via Kerkbalans betaalt, want ik begreep altijd dat de collecte meestal ook gewoon voor de parochiegemeenschap is?

Waarom zoek je het dan bij encyclieken, brieven van de paus? Pausen zijn in het verleden nu niet bepaald gekend om hun spaarzame maaltijden. Zoek het dan liever bij Benedictus, Bernardus, Ignatius, Franciscus. Goede kans dat je daar veel meer aan hebt. Ik ben bezig met Franciscus

zoiets vermoedde ik al (ik heb het stomme idee opgevat een paper te schrijven over vegetarisch eten)

Ja ik had daar al wat lopen rondneuzen en wel dingen gevonden die enigszins bruikbaar waren, maar geen document dat geheel aan dit onderwerp gewijd was.

Weet iemand toevallig een encycliek of een ander officieel document waarin ingegaan wordt op milieuproblemen, goed rentmeesterschap oid? Alvast heel erg bedankt!

Ja eerstejaars... En meelopen kan hier in de open lesweek.

theologie

Hmm ik moet de topografie van Palestina ten tijde van Jezus leren... Maar ik maak er zelf maar een spelletje van ofzo

Ik heb vanavond alvast mijn middagmaal voor morgen gekookt, een pasta salade en een witlof salade. Die kan ik morgen dan lekker op de faculteit op eten en dan kan ik er lekker weer wat uur tegenaan wbt studie.

Mijn trauma van de basisschool wordt weer even opgerakeld... Topografie leren. Is dit wat ze binnen bepaalde religies bedoelen met karma?

de rijkdom dat ik zomaar in twee landen thuis ben

@ RK diaken: Jammer dat je mijn post al gequoted hebt voor dat ik hem gecorrigeerd heb Ik denk dat je wel gelijk hebt wbt de punten die je aanhaalt. Maar ik heb zelf het idee dat de volwassendoop vaak toch anders beleefd wordt door mensen, maar goed, zoals ik al eerder aangaf weet ik er echt heel weinig vanaf.

Ik heb zelf altijd het idee dat dat eigenlijk altijd het idee dat die vergelijking ergens mank gaat, evenals het vergelijken van het Vormsel met het doen van belijdenis. Het is natuurlijk ergens wel te vergelijken, maar volgens mij is de betekenis uiteindelijk toch wel heel anders?

Ik vind het dopen van kinderen juist erg mooi, het laat juist zien dat de doop er voor iedereen is, dat God zijn genade onvoorwaardelijk schenkt. Het laat zien dat we God's kinderen mogen zijn, ook op momenten waarop we het moeilijk vinden om te geloven. Ik vind eerlijk gezegd een geloofsdoop altijd lastig te begrijpen. Kiezen voor God is naar mijn idee niet iets dat we in ons leven eenmalig doen, maar iets dat we steeds opnieuw mogen doen. En het is naar mijn idee juist de genade van het doopsel, het feit dat we kinderen van God zíjn, die ons hier bij kan helpen. Juist als gedoopten kunnen

Ik denk dat we ons soms te weinig realiseren dat de hele discussie rondom de pracht en praal ook altijd een discussie van binnen de Kerk geweest is. Hetgeen dat we in Vaticaanstad zien wordt al snel een beeld dat we op de gehele Kerk plakken (wat deels wel terecht, en ook logisch is) maar er zijn binnen de Kerk altijd verschillende kloosterorden en stromingen geweest (en ze zijn er nog) die juist de eenvoud hebben nagestreefd.

Tobit vind ik zelf altijd een fantastisch boek! Stiekem zou ik er het liefst ooit een mooi prentenboek van hebben

Wat een leuk topic is dit! Ik heb dat toentertijd geheel gemist op de één of andere manier...

Ik moet zeggen dat ik de keuze om katholiek te worden best snel gemaakt heb, als ik er nu op terug kijk. Maar tot op de dag van vandaag heb ik er nooit spijt van gehad. Hoewel het op dat moment best een behoorlijke stap was, is het na mijn doop meer nog een begin gebleken. Ik denk dat de manier mijn geloof nog best wel veranderd is in de afgelopen twee jaar. Ik heb hele andere kanten van de Kerk leren kennen, mijn gebedsleven heb ik wat uitgebouwd, ik heb met bepaalde dingen behoorlijk geworsteld, maar van mijn keuze heb ik nooit spijt gehad. En eigenlijk weet ik ook heel zeker dat ik er noo

Dat is niet prettig. Mijn ouders waren ook niet echt heel blij met de keuze die ik maakte, maar ze hebben me wel altijd de ruimte gegeven (en soms ook flink in de weg gezeten ) Ik denk dat het inderdaad een stuk makkelijker is om te groeien in je geloof als je op jezelf woont, dat geeft in elk geval de vrijheid dingen niet te hoeven verdedigen. Maar is er geen mogelijkheid om alvast aan de voorbereiding van je doop te beginnen? Als je steeds zo alleen met je geloof bezig bent lijkt dat me ook best wel eenzaam.

Mag ik vragen waarom je vindt dat je eerst je middelbare school af moet maken? Zelf was ik catechumeen in 4/5 vwo en voor ik aan mijn doopvoorbereiding begon heb ik ook wel even getwijfeld of dat een handig moment was, maar achteraf ben ik echt ontzettend blij dat ik het gedaan heb! Nu weet ik niet hoe het catechemunaat er binnen de orthodoxie uit ziet, maar ik neem aan dat het op zich wel te combineren moet zijn toch?

foutje...

Haha ja je hebt gelijk, we waren wel ver afgeweken van je vraag. Maar verwacht je echt antwoord te zullen krijgen?

Voor mezelf zou dat niet echt werken, maar eigenlijk kan ik me wel voorstellen dat je daarmee ook best een eind komt... Maar ik vraag me wel af hoe mensen dit onderbouwen?

Het ligt er misschien aan waar je de grenzen van de Kerk legt. Als je nooit een geloofsgemeenschap bezoekt maar wel leeft vanuit hetgeen dat door de Kerk is overgeleverd (ja lekker paradoxaal ) dan zullen mensen misschien nog een redelijke band met Christus kunnen hebben, maar in feite sta je dan nog in verbinding met de Kerk. Als je dit alles loslaat verval je denk ik al snel tot een geloof dat niet verder gaat dan het geloof dat er 'iets' is en dat dat 'iets' je op een bepaalde manier nog raakt. Ik denk eigenlijk dat het geloven buiten de Kerk een weg terug is richting het vroegere heiden

Het protestantisme is natuurlijk wel ontstaan in een tijd waarin men erg op zoek was naar oorspronkelijke teksten. Dus misschien is inderdaad het feit dat het in de joodse canon ontbrak doorslaggevend geweest.