oppressed

Fijn dat jij weet welke meningen wel en welke niet meer kunnen, alwetende Brains. Onafhankelijk van mijn persoonlijke mening over condooms: Als al die mensen die die condooms niet gebruiken (en vaak trouwens ook niet eens willen gebruiken, al waren ze er wel) in plaats daarvan precies de leer van die barmhartige kerkvorst zouden volgen - en niet hun 'neus' overal in zouden steken, zou er niet eens aids bestaan.

Ja, je merkt ook dat veel mensen nog 'Ratzinger' zeggen, of beweringen doen hoe zijn beleid zal zijn in vergelijking tot 'de paus', waarmee dan de vorige paus, de grote Johannes Paulus, bedoeld wordt. Grappig, maar logisch na een pontificaat van 26 1/2 jaar van Johannes Paulus. Wat ik niet zo begrijp is dat sommige mensen roepen dat paus Benedictus 'met zijn tijd' moet meegaan en voor abortus en condooms zou moeten zijn. Tja, als de paus al niet meer voor het bewaren van bepaalde kernwaardigheden en voor het bewaren van het geloof mag staan, wie dan wel? En wat is trouwens met de tijd meegaa

Precies! Zolang hij zich maar als herder opstelt. En daar ziet het tot op heden, na minder dan een dag, nog heel aardig naar uit! Bedankt nog, Tom, voor je antwoord. Ik had zelfs al iets op de Ratzinger fanclub punt com gevonden - maar die ligt er momenteel uit, wellicht voor update of door drukte.

Die (bv. Peter Nissen) prefereer ik ook boven journaalverslaggevers die eventjes gevraagd wordt een inhoudelijk oordeel te geven Ik heb maar weinig bronmateriaal over Benedictus. Heb jij wat goede verwijzingen/links voor me, Tom? Bv. oudere geschriften van zijn hand die niet uit het Vaticaan komen )nou ja, recent mag ook wel)?

Quote: Op dinsdag 19 april 2005 22:11:30 schreef Tom het volgende: Als je Benedictus' publicaties als kardinaal leest is het duidelijk dat hij wel degelijk bepaalde vernieuwingen in gedachten heeft voor de leiding van de Kerk. Meer bevoegdheden voor de bisschoppen zodat ze hun beleid beter kunnen afstemmen op hun eigen gebied bijvoorbeeld. Tom, precies, hetgeen ik trouwens een positief punt vindt. Ik bedoel maar te zeggen dat er zoveel geroepen wordt. Vooral ook vanavond op tv door mensen die er zo weinig van weten.

Habemus papam! Voor allen die ook verheugd zijn hierover: proficiat. Wat paus Benedictus XVI gaat doen, dat zullen we moeten afwachten. Ratzinger staat al lang bekend als conservatief, maar dat schijnt een reactie te zijn geweest op wereldlijke gebeurtenissen eind jaren 60. Daarvoor schijnt hij bekend te hebben gestaan als bijzonder progressief. Verder: Tom's aangehaalde stukje hierboven heeft het over hervormingen van de structuur van de kerk, terwijl iemand anders op tv daarstraks juist suggereerde dat deze pauskeuze een teken was van strakke hiërarchissche lijnen en een duidelijk opp

Ejo, klinkt leuk allemaal, maar geloof me: je moet jezelf kunnen zijn. Het gaat er niet om dat je afstand van je eigen identiteit doet, maar dat beide de ander kunnen nemen zoals hij/zij is. Als je jezelf gaat ontkennen, of als je de ander gaat ontkennen, dan is dat het begin van het einde. Je identiteit is niet een 'stempel' in negatieve zin, zoals jij het beschrijft, maar je wezen, zoals je jezelf ervaart. Als je niet meer kunt zijn wie je bent - en dat geldt voor beide partners - dan wordt het steeds moeilijker. Elkaar accepteren zoals je bent: in die zin moet je naar elkaar kunnen groeien

Pirke, we hebben het niet over Osama of Bush, maar gewoon over gelovige mensen. En we hebben het niet over pietluttigheden van namen van God, maar over de wederzijdse acceptatie van elkaars religie! Dat is heel wat meer dan couscous versus groentesoep. Probeer je kinderen maar eens op te voeden in een gemengde relatie. Heb je daar al eens over nagedacht? (Zie inmiddels dat Lady-Kebiss een mooi stukje hierboven heeft geplaatst) En ik geloof toch dat je de weg van Mohammed beter moet lezen (of misschien die van Jezus), maar die mannen zijn toch fundamenteel anders. Ook als we de discussie over

Lieve Ann, als ze allemaal zijn als jij, dan kan dat misschien - en dit bedoel ik serieus en aardig, niet sarcastisch. Maar niet iedereen is als jij...

Inderdaad Danny. En dan hebben we het nog niet over Mohammed in de status van grootste profeet voor de moslims - zo belangrijk dat hij in de korte islamitische geloofsbelijdenis zit: "Ik getuig dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed zijn boodschapper en profeet is". De levenswandel van Mohammed is zo aards in de negatieve zin van het woord (oorlog, veel vrouwen - van kind (pedofilie!) tot vrijwel bejaard - plunderingen). Dat is toch wel even een contrast met de levenswandel van Jezus. Nou ja, zo kan ik natuurlijk wel even doorgaan. Moet ik maar niet doen... Het illustreert in ieder gev

Ismael? Dan verwijs je wel meteen naar de persoon die door de islam als stamvader van de arabieren wordt gezien en ook naar degene waarvan de koran (zo heet het heilig boek van de islam ) beweert dat Abraham hem ging offeren voor God, terwijl joden en christenen weten dat het volgens onze Heilige Schrift Isaak was. Mooi startpunt voor een godsdienstverschil, geloof ik. Misschien toch niet zo'n goede interconfessionele naam.

Hoi Peter, Anastasia, zoeken naar overeenkomsten om bruggen te slaan is prima. Hoewel je verschillen ook niet zomaar weg kunt vegen. Dan kom je er misschien te laat achter dat je tegen iets onoverkomelijks aanloopt! Want de vriend die ik eerder in dit topic beschreef dacht ook zo, maar zijn partner zag het later toch anders, mede onder invloed van haar achtergrond - familie en vrienden. Wat die namen van kinderen betreft: je houdt toch altijd de vraag welke versie van de naam je gebruikt. Namen als Jacob, Daniël, Adam komen misschien overeen in culturen, maar andere verschillen. oudtestamen

Goede vragen. En over dat saamhorigheidsgevoel: dat kan dus ook leiden tot steunen van ellende die mensen binnen de eigen groep brengen! En wat die misdaad betreft: kom maar eens met cijfers. Ik hoor het ook vaak dat de misdaad laag zou zijn in moslimlanden, maar waarom worden er dan mensen opgehangen of van hun handen en voet ontdaan? Dat de misdaad lager zou zijn kan best wel eens propaganda zijn. Ook in bijvoorbeeld Indonesië, het grootste moslimland ter wereld, zie je brute moordtaferelen op tv, worden vrouwen verkracht en dat wordt vervolgens in de doofpot gestopt, om over corruptie

Beste Danny, Helemaal mee eens. Goed. Nieuw leven inblazen, laat ik het eens proberen. Drie stellingen dan, uit verschillende hoek, met een korte beargumentatie. Wie wil mag reageren. (1) Mensen worden opgehitst door de media, waardoor een haat tegen moslims ontstaat. Door het slechte gedrag van een enkeling, dat wordt opgeblazen in de media, wordt de hele groep moslims onterecht met een schuin oog aangekeken. Dat is helemaal niet nodig. (2) Moslims hebben de angst en haat die zij ondervinden aan zichzelf te danken. Een grote groep onder hen weigert zich te distantiëren van terreurdad

Dank voor het terechtwijzen van gespam, Robert. Even een opmerking over bovenstaande, niet om irritant te zijn, maar even realistisch: ik vraag me af in hoeverre je kunt discussiëren over haat tegen de islam als je het niet over de islam zelf mag hebben. De discussie over de haat zal zich dan ook beperken, simpelweg omdat je geen achtergronden kunt bespreken. Men kan het dan immers niet hebben over de inhoud van de islam die door bepaalde mensen wordt gebuikt dan wel misbruikt en angst ten aanzien van de islam veroorzaakt. Je komt erg snel op snijvlakken in deze discussie (zie Danny vs. Abd

In deze context over gemengde relaties wil ik ook een voorbeeld aanhalen uit een islamitisch discussieforum. Dit is slechts één voorbeeld, maar ik vond heel veel uitlatingen van dezelfde strekking en met dezelfde houding op dat forum: het wordt door moslims als vanzelfsprekend gezien dat een niet-moslim zich bekeert tot de islam alvorens met een islamiet te trouwen (vooral als het een vrouwelijke moslim betreft). Een omgekeerde bekering is voor hun ondenkbaar. Verder is dit een illustratie van mijn punt dat een dergelijke relatie afhangt van de partners zelf én van de steun van de ouders en

Quote: Op vrijdag 05 november 2004 12:31:13 schreef Mirandat het volgende: [...] Ik heb een aantal dingen geleerd. Hij dacht, ondanks wat ik zei dat ik toch nog moslima zou worden misschien. Christen zijn is niet goed genoeg, voor zijn kinderen ( die moslim moeten worden, geen discussie). Mijn vriend (of ex..) is erg gematigd. [...] Beste Miranda, Ik herken in jouw verhaal heel sterk wat ik over een ander paar schreef, eerder in dit onderwerp: http://forum.credible.nl/topic.php?id=2617)&singlepost=79870 En ook typisch dat ook degenen die wij of die zichzelf bes

Quote: Op zondag 31 oktober 2004 10:17:57 schreef Vilya het volgende: Ik heb niet het hele topic gevolgd & doorgelezen, maar ik wil hier even één ding over zeggen: Wanneer je elkaars geloof respecteert en elkaar niet probeert om te praten, zie ik geen redenen om een relatie tussen een christen & n moslim fout te keuren.. Omdat de één een ander geloof heeft? So what! Ik bedoel, heel Nederland bestaat uit massacultuur.. Zo veel verschillende geloven door elkaar. & dat kan toch ook? Je kunt toch ook best bevriend zijn met iemand van een ander geloof? Waarom kun je dan ge

Hoi Soulsista, Ik vind het ook leuk en mooi om een positieve ervaring te lezen. Wel Diana, nu wil ik de boel niet verpesten, maar het is bekend dat een groot deel van dergelijke relaties die in een huwelijk uitmonden ook weer in een echtscheiding eindigen. In dat geval kennen deze mensen elkaar vaak enkele jaren, gaan daarna trouwen en nog weer later weer uit elkaar. De relatie van Soulsista duurt nu een half jaar. Hoe dan ook, Soulsista: als jullie er beide zeker van zijn en beide elkaars religie accepteren (en ook gelooft dat de omgeving dit doet), dan wens ik jullie veel succes en voo

Ach, vaak kunnen kleine verschillen in godsdienstige ideeën al leiden tot grote problemen in een relatie. De koran baseert zich naar horen-zeggen op de bijbel en in essentie hebben we het allemaal over de Ene God van Abraham, Isaak en Jakob. Maar juist verdere verschillen in het beeld van God, het beeld over Jezus en het al dan niet erkennen van Mohammed en heel veel andere verschillen, inclusief allerlei culturele, maken een relatie tussen een moslim en een christen erg moeilijk. Deels komt dit door de botsingen die ontstaan door verschillende beelden, opvattingen, gewoonten van de partner

Even als aanvulling op wat ik net schreef - ter verduidelijking: Terecht hebben mensen in het verleden (Michiel ook geloof ik, maar in ieder geval Danny) geprotesteerd als door moslims de term 'ongelovige' door moslims aan christenen werd gegeven. Maar uit de bijdrage van Ichtus blijkt, dat ook christenen wel eens suggereren dat moslims ongelovigen of zelfs afgodendienaren zijn. Ongeacht wat men nu vind van deze stelling (of men het er mee eens of oneens is), als men elkaar zo beschuldigt en bestijdt, nogal wiedes dat de afstand tussen christenen en moslims alleen maar groter wordt, en de we

Vrede aan allen, Beste Michiel, dat klinkt allemaal heel logisch. De clou zit hem natuurlijk in het zich bekeren in volle overtuiging. Die overtuiging komt niet zomaar. Je kunt niet besluiten om nu maar eens met volle overtuiging als christen moslim te worden of omgekeerd. Daarom is het ook zo moeilijk. En dat ik denk dat het bijna onmogelijk is om zo'n christen-moslim relatie in geluk te volbrengen moge blijken uit mijn eerdere bijdrage http://forum.credible.nl/topic.php?id=2617)&singlepost=79870 Ik ben overigens blij met de objectieve visie, verwoord/redenerend vanuit twee kanten doo

Als ik zie dat Oogje een lofzang in het latijn dumpt, dan moet ik, als katholiek, daar natuurlijk even aan meedoen Het Magnificat (de lofzang van Maria uit Lucas 1: 46-55). De belabberde vertaling die ik erbij vond laat ik maar weg: je kunt hem opzoeken in de bijbel. Magnificat anima mea Dominum et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo Quia respexit humilitatem ancillae suae; Quia fecit mihi magna, qui potens est, et sanctum nomen eius. Et misericordia eius a progenie, inprogenies, timentibus eum. Fecit potentiam in brachio suo, dispersit superbos mente cordis sui. Depo

Andere evangelieën als 'praatjes' af doen gaat wat ver. Er is een manuscript van het evangelie van Thomas. Er schijnt ook een (onvolledige) tekst te zijn die door Maria van Magdala zou zijn geschreven. En waarschijnlijk zijn er nog wel wat voorbeelden. Van deze teksten is de bron onzeker en ze zijn daarom ook, bij het vaststellen welke boeken erkend worden als authentiek niet in de lijst van bijbelboeken opgenomen. Er zijn trouwens ook mensen die beweren dat de vroege kerk op politieke gronden bewust selecties uit de boeken heeft genomen. Dat noem ik wel praatjes, bedoeld om de geloofwaardi

Shalom, Als ze zelf niet belijdend is, maakt dat natuurlijk verschil, denk ik. Had deze collega zelf een geloof? Dat zal ook nog wel uitmaken. Groetjes.