Lon

Heer heb medelijden…

Het is een beetje stil hier, ik hoop niet omdat wij zo op dreef waren, maar nog even over het geciteerde: Het idee van een universele waarheid moet dan existent zijn bij U? Of mag dat bij de waanvoorstellingen horen? Ik zou zeggen als de subjectieve centrale-ik voorstellingen onjuist zijn dat dit wel een universele waarheid zou moeten zijn. Maar wat heb je er dan aan?

Je hakkelt ervan.

Om iemand te parafraseren die ik hoog acht: “Alles wat ik zeg is gebaseerd op een waanvoorstelling”

ChatGPT over objectieve moraal op de wijze zoals ik voorstelde: Het idee dat objectieve moraal elk standpunt, inclusief dat van zichzelf, als subjectief moet beschouwen, introduceert een intrigerende benadering van objectiviteit in morele kwesties. Dit perspectief erkent de beperkingen van menselijke subjectiviteit en probeert objectiviteit te benaderen door een zelfkritische houding aan te nemen. Laten we dit verder uitwerken. ### Objectieve Moraal en Zelfkritiek In dit kader stelt objectieve moraal zichzelf niet als absoluut of onbetwistbaar, maar erkent het de inherente subje

Het is niet: Hoe subjectiever hoe meer zelfondermijnend. Het “zelf” met centrale-ik perspectief, is subjectief. De objectieve moraal kan dus wel alles als subjectief beschouwen, maar moet tegelijk dat subjectieve als waan zien.

Het is jouw (subjectieve) conclusie.

“Zelf” staat symbool voor subjectief. “Zelfdestructieve neigingen” betekent dan “proberen objectief te zijn”. Daar “geen succes mee wensen” houdt dan in dat iemand de intentie heeft de ander subjectief te houden.

Die zelfondermijning is precies de kracht van een objectieve moraal. Je zou kunnen stellen dat de objectieve moraal zelfondermijning is. Omdat de “zelf” subjectief is.

Ik zeg nergens dat dan elk gedrag geoorloofd is als er geen materiële schade is. Ik hint zelfs op de mogelijkheid van immateriële schade. Objectieve moraal is een problematisch concept. Het schadebegrip is redelijk objectief. Immateriële schade is echter weer moeilijk aan te tonen. Als ik een boterham met kaas eet en iemand neemt daar aanstoot aan, ligt dat dan aan het eten van een boterham kaas? Is dan het eten van een boterham met kaas verwerpelijk? Destructie als objectief negatief, en constructief als objectief positief voor een moraal kan ook niet helemaal. Destructie hoort er ook b

Ja er zijn vast redenen dat zijn zoals een kind beter is dan zijn zoals een volwassene, maar goed ik zie ook nadelen. Een maatschappij met alleen zeurende en dreinende kleuters is ook niet helemaal mijn ideaal.

Het positief gewaardeerde zijn zoals de kinderen is een impliciet oordeel op zijn zoals de volwassenen, afkeurend daarnaar. Objectief heeft niets met niet-toelaatbaar te maken. Het gaat om constateringen van feiten. Zo doe je geen materiele schade met zingen en dansen. Mogelijk vinden sommigen dat je wel schade doet aan de structuur van de samenleving, goede normen en zeden, geestelijke constructies.

Er wordt geen materiële schade aangebracht door het optreden van de als vrouw verklede persoon die zingt en danst. Wel bizar dat ik dit moet uitleggen.

ik denk dat 'niet-lichamelijk-destructief' wel objectief is, wat je kan zeggen over het optreden van de verklede persoon.

Objectief is een dansende zingende persoon anders dan een schietende moordende, maar ik snap dat je als een soort ‘bioscooppubliek’ nauwelijks nog onderscheid maakt. De vraag is misschien of dit “optreden” objectief bijdraagt aan destructie van bijvoorbeeld “collectieve identiteiit”. En zo ja, is dat een probleem, en voor wie?