hennepennie

Nogmaals, jij ziet de rooms-katholieke kerk als een dwaallering en je bijt je daar helemaal in vast. Ik zie dat anders. Alle mensen zijn anders en zoeken allemaal een eigen manier om hun geloof in God vorm te geven. De een zal zich in de protestantse kerk heel erg thuisvoelen en de ander in rooms-katholieke kerk. Ik vind daar niets mis mee. Het is de rijkdom van het christelijk geloof!

dubbelpost

Quote: Op dinsdag 05 april 2005 10:40:47 schreef Kate het volgende: En wat is dan het doel van het zoeken naar die raakvlakken? 1 Timothéüs 6 3 Indien iemand een andere leer verkondigt en zich niet voegt naar de gezonde woorden van onze Here Jezus Christus en de leer der godsvrucht, 4 dan is hij opgeblazen, hoewel hij niets weet, en heeft hij een zwak voor geschillen en haarkloverijen, een bron van nijd, twist, lasteringen, kwade vermoedens, 5 en geharrewar bij mensen die niet helder meer zijn van denken en het spoor der waarheid bijster geraakt zijn, daar zij de godsvrucht a

De dialoog is iets anders dan een eenheid worden. De dialoog vraagt respect en belangstelling voor elkaar. Niets geen water bij de wijn doen, maar met elkaar praten en zoeken naar raakvlakken. Raakvlakken zijn er genoeg, maar je moet ze wel willen zien!

Eenheid zullen inderdaad wel nooit helemaal bereiken, maar respect en belangstelling voor elkaar zou al heel mooi zijn? Je kunt het misschien de paus aanrekenen dat de kloof niet kleiner is geworden, maar veel protestanten willen ook niet van de rooms-katholieken weten. Het moet toch van twee kanten komen? Ik blijf strijden voor de dialoog tussen de verschillende groepen!

Ik heb het artikel gelezen en het klopt. De paus zelf heeft niet bijgedragen aan het verkleinen van de kloof tussen de rooms-katholieke kerk en de protestantse kerk. Hij was er net als veel andere christenen van overtuigd dat zijn kerk de enige ware is. De praktijk nu: In mijn woonplaats zijn er regelmatig oecumenische kerkdiensten en oecumenische projecten. Ik merk dat rooms-katholieke mensen de protestantse kerk steeds meer gaan waarderen en de protestantse mensen de rooms-katholieke kerk. Het is toch prachtig dat de kloof tussen rooms-katholiek en protestants van onderaf overbrugt gaat

Verstandige woorden, joozt!

Quote: Op maandag 04 april 2005 14:04:38 schreef Kate het volgende: [...] Ik trek zijn oprechtheid niet in twijfel, ik kan niet in zijn hart kijken, dat is alleen aan God! Wel vraag ik me af waarom er zóveel door mensen "verzonnen" sacramenten bij de RKK zijn...... Zoals je zelf net al schreef.....alleen door Christus kun je gered worden, werken kunnen daar echt helemaal niets aan toedoen. "Werken" zullen enkel plaatsbepalend in de hemel zijn, maar doen niets toe of af aan je redding! Zelfs de laagste plaats in de hemel is een uitstekende plaats! En al die RK-sacramenten z

Ik denk dat het nogal hard overkomt om de oprechtheid van de paus in het geloof in Jezus Christus in twijfel te trekken. De paus gelooft wel degelijk in de redding door Jezus Christus. Wat betreft je vraag over het bidden tot de heiligen:Ik ben niet katholiek, dus ik kan daar niet echt een goed antwoord op geven. Misschien dat er mensen zijn op het forum die dat wel kunnen? Ik zou eerst eens zelf op zoek gaan naar de diepere gedachte achter de gebruiken, voordat je gaat oordelen.

Je zegt net dat het geloof in Jezus Christus het belangrijkste is, dat deed hij, wat is dan je probleem? Jij gelooft toch op jouw manier en hij op zijn manier?

Vandaag na een drukke dag even op de bank voor de televisie om daarna nog een paar uur door te kunnen. Ik wilde de televisie bijna uitzetten toen het hele huis in een keer helemaal donker werd. Stroomstoring! Omdat buiten de lantaarnpalen ook uit waren gegaan, kon ik geen hand voor ogen zien. Op de tast gezocht naar een aansteker en een kaars, om zo de hele kamer vol met kaarsjes te zetten. Ondertussen heb ik dit lied gezongen: Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, een vuur dat nooit meer dooft. Ik heb vanavond niets meer aan mijn werk gedaan, maar

Ik ben zelf hetero, maar heb wel vrienden en familieleden die homoseksueel zijn. En ik kan je vertellen dat het me als me dit verteld werd, pijn en verdriet deed. Niet omdat God ze zou veroordelen, daar geloof ik niet in, maar omdat ik weet dat zoveel mensen ze veroordelen en met uit de contextgehaalde bijbelteksten aangevallen worden. Als ik deze discussie lees, voel ik dezelfde pijn en verdriet weer en alleen maar omdat ik zo ontzettend veel van ze hou en ze deze ellende liever zou besparen! Moge God hen nabij zijn!

Vandaag was ik mijn badkamer aan het soppen, toen ik ineens een stem hoorde. Er zit geen raam in de badkamer, dus ik zocht naar de bron van de stem. Het duurde even voordat ik doorhad, dat het uit mijn mobiel kwam. De toetsen waren niet vergrendeld en ik had zonder dat ik het zelf wist een goede vriendin gebeld. Ze hing net op toen ik dit ontdekte. Ik heb mijn spullen neergelegd en in een drukke week heel gezellig gekletst! Af en toe heb je dat even nodig!

Er is een verschil tussen een tik geven en slaan. Zo is ook verschil tussen een moeder en een juf! Een juf slaat geeft geen tik, want je ben professioneel en ben na 8 uur van de kinderen af! Een moeder/vader heeft in het uiterste geval die tik nodig om een grens duidelijk neer te zetten. Ik denk dat ouders wel die tik moeten geven, voordat ze echt kwaad worden!