Borkdude

Ik ben te vinden onder de nickname Borkdude.

Vandaag in Zoetermeer (bijeenkomst van www.goedbericht.nl) ging het over Prediker 12, het laatste woord. De aanleiding was het einde van het jaar, maar Prediker 12 schrijft over een veel breder slotwoord. Het bleek dat het in Prediker 12 zowel over de dood, de aftakeling van de mens als over het toekomstperspectief van de mens, dat God door het oordeel waarin Hij alles recht zet, zal bewerken dat hij God zal vrezen. Aan het werk van God kan de mens niets toedoen of afdoen en juist dát inzicht brengt je tot ontzag voor God en vrede in je hart.

Volgens mij staat het nergens symbool voor. De vrijgemaakte kerk doet niet zo aan symbolen, behalve de sacramenten.

Wij zaten een keer in een GKV waar de dominee nogal af gaf op evangelischen. Zij zouden namelijk nooit het OT lezen. We spraken de dominee na de dienst aan om te vertellen dat in onze kerk (toentertijd was dat een evangelische kerk) we net bezig waren met een prekenserie over Exodus (door een Joodse voorganger die zich al tijdens zijn jeugd had bekeerd tot het christendom trouwens). Toen brak hem het zweet uit, hij had namelijk niet verwacht dat er in die GKV ook mensen van 'vreemde denominaties' zouden zijn. Was wel lachen, maar tegelijkertijd ook triest dat hij kritiek gaf zonder dat die gro

Hallo wateengedoe2, nu word ik toch wel benieuwd wat het boekje daar precies over zegt. Kun je een paar voorbeelden noemen waarin het lezen van de bijbel hemelsbreed verschilt?

Ik ben het eens met Harm-Jan: minder groot probleem dan christen-moslim. Misschien zelfs wel interessant, omdat christenen denk ik veel van hun joodse oorsprong kunnen leren. Maar lijkt me ook wel moeilijk, omdat je niet alles kunt delen zoals de liefde voor (maar vooral van) Jezus.

Hoi BookerT, ik heb wel vóór de bibliotheekwereld gewerkt in de vorm van de Aquabrowser (www.aquabrowser.com). Daarbij kwam ik regelmatig in aanraking met bibliothecarissen. Lijkt me best lachen om eens in een bibliotheek te werken, maar ik kom er ook graag als klant. Misschien ooit nog eens.

Op mijn bijbelkring zijn we nu bezig om de ouwe bekende kinderbijbelverhalen eens door te lezen in diverse kinderbijbels (waaronder die van Anne de Vries). Dit proberen we dan naast de échte bijbel te zetten en proberen we te analyseren welke vooroordelen of misvattingen er soms in die bekende vertellingen zitten. Bij de opvoeding worden sommige verhalen op een bepaalde manier gepresenteerd wat soms nog tot in je volwassen leven in je hoofd kan blijven zitten. Zo zat ik bijvoorbeeld met het idee dat toen Noach de ark bouwde 1) de mensen hem uitlachten en 2) dat Noach ze in feite een oproep to

Maar wat je zegt, naarmate je mensen meer kunt accepteren zoals ze zijn en niet zoals ze zouden moeten zijn, lees: als schepsel van God kunt zien in plaats van 'iemand die nog niet bekeerd is' bijvoorbeeld, dat het wel makkelijker is. Die ervaring heb ik zelf ook wel.

In de bijbel wordt zelfs geleerd om te geven zonder er iets voor terug te verwachten. Dat is eigenlijk werkelijke liefde. Maar ik denk dat het bij mensen slechts incidenteel voorkomt. In elk geval lijkt mij het vrij onwerkelijk als je een leven lang aan iemand kunt geven zonder dat er een reactie van dankbaarheid op komt.

Quote: Op zaterdag 29 november 2008 11:20:40 schreef Sacerdos het volgende: Een baan werken is is een bittere noodzaak een gevolg van de zondeval ,en niemand zit er op te wachten al maakt men het beste er van.Al met al ((( bezig zijn is leuk maar het mag nooit ontaarden in werken))) Het is de vraag of dit zo is. Al in het paradijs krijgt Adam de opdracht om de aarde te onderwerpen (bewerken, onderhouden). Deze opdracht geldt nog steeds. Het gevolg van de zondeval is dat de aarde wat meer tegenwerkt, echter werk (de aarde onderhouden, tot ontplooing brengen, eruit halen wat erin zi

Zomaar een paar gedachten. Het lijkt wel alsof de zee als symbool voor dood én tegelijkertijd te maken heeft met de volkeren. Jona verblijft in de diepte van de zee (in een vis, drie dagen en drie nachten) wat hij ook met de dood associeert. Tegelijkertijd wordt Jona via de zee naar de volkeren (in dit geval Nineve) gestuurd. Het volk Israël werd ook door de (doods)zee temidden vanuit de volkeren (in dat geval Egypte) naar het land Kanaän geleid. God zorgt ervoor dat de zee (de dood) het volk Israël niet verdelgt. In Markus 4:35 en vervolg spreekt Jezus de storm toe (hierbij valt ook

Quote: Weet iemand ook wanneer de zee symbool staat voor de dood en wanneer voor de volken? Of is dit te offtopic? Wat mij betreft niet, vind het een interessante vraag waarop ik ook graag het antwoord zou willen weten. En wellicht werpt het op een of andere manier wel licht op de oorspronkelijke vraag, al gaat het in Genesis 1:2 strikt genomen niet om een zee. Een zee is een samenbrengen van wateren, zodat er als tegenstelling land zichtbaar wordt (Genesis 1:10 'En God noemde het droge aarde, en de vergadering der wateren noemde Hij zeeen; en God zag, dat het goed was.').

Graag een beetje on-topic in plaats van die flauw reacties. Ok, het is weekend en iedereen zit bier achter zijn PC te drinken... ik begrijp het. Maar daar zijn al andere topics voor .

Quote: Op zaterdag 29 november 2008 00:05:31 schreef Olorin het volgende: Volgens mij is het zo bij vertalen dat het niet enkel de letterlijke weergave moet zijn Nee, dat kan ook niet, anders zou het geen vertaling (overzetten van het ene in het andere) zijn. Daar gaat hoe dan ook iets van het oorspronkelijke verloren of er wordt iets aan toegevoegd. Btw, ik ben ook geen taalkundige hoor . De tekst die jij van mij citeerde had ik inmiddels al aangepast omdat ik het niet goed had geformuleerd. Een vertaling geeft namelijk vaak wel een bepaalde bedoeling weer, maar probeert