Christos00f

16 minuten geleden zei sjako:

Het Koninkrijk is niet ‘in’ u. Dat is een vertaalfout. En dat is heel goed te beredeneren. Lukas 17:20 Toen hem nu door de Farizeeën werd gevraagd wanneer het koninkrijk Gods zou komen, antwoordde hij hun en zei: „Het koninkrijk Gods komt niet met opvallende waarneembaarheid,  21 noch zal men zeggen: ’Ziet hier!’, of: ’Daar!’ Want ziet! het koninkrijk Gods is in UW midden.”

Jezus was als vertegenwoordiger, namelijk de Koning, letterlijk in hun midden. Niemand van de Farizeeën had dat door. Hij was heel onopvallend gekomen. Hij kon nooit bedoeld hebben dat het Koninkrijk binnenin de Farizeeën zat. Hij had ze namelijk ook uitgemaakt voor adderengebroed. Dus als er bij iemand niks binnenin zat, dan waren het wel de Farizeeën tegen wie deze woorden gericht waren.

Hij noemde Petrus zowel de rots als de satan. Wel eens van de twee naturen gehoord? Die zitten niet alleen in Jezus maar ook in jou en mij en iedereen.

2 minuten geleden zei sjako:

En waarom is dat niet aan mij besteed? Het evangelie is veel makkelijker dan dat jullie er van maken. Ik probeer maar te waarschuwen. Hier ga je het niet mee redden.

Het is juist nog veel makkelijker dan jullie ervan maken. Het heeft niets nodig. Maar dat is dan weer net iets te moeilijk.

1 uur geleden zei Hopper:

Het laatste stukje is het niets.  Maar de mens die alleen de vormen kent begrijpt het niets niet.  Die houdt vast aan de schaduwwereld.

De schaduwwereld inderdaad die door Christus werd afgesneden aan het kruis, waardoor Hij sprak dat op dat moment  de geest van de antichrist al in de wereld was en deze uiteindelijk als mens de wereld zou overmannen. “De komst van de antichrist”, legt Jung uit, is niet alleen maar een profetische voorspelling, maar een onverbiddelijke psychologische wet.” “Zonder dat de schrijver van de brieven van Johannes zich daarvan bewust was, gaf het bestaan van deze wet hem zekerheid over de komenden enantiodromie ( omslag in het tegendeel)”. Jung: “ Daarom schreef hij alsof hij zich bewust was van de innerlijke noodzakelijkheid van deze ommekeer, waarbij deze gedachte hem vast en zeker als een goddelijke openbaring voorkwam. In werkelijkheid veroorzaakt elke hogere differentiëring van het christendom een dienovereenkomstige versterking van het onbewuste complement, waardoor de spanning tussen boven en beneden toeneemt. 

Met deze vaststelling bewegen we ons helemaal binnen het kader van de christelijke psychologie en symboliek, hoeveel er nooit rekening mee werd gehouden dat de christelijke instelling een fataliteit in zich draagt, die tot een omkering van haar geest moet voeren. Dat is niet het gevolg van een duister toeval, waarvan een psychologische wet: het naar omhoog strevende vergeestelijkingsideaal moest wel door de materialistische, materie-beheersende en wereldveroverende hartstocht, die geheel aan de aarde gekluisterd is, doorkruist worden. Deze ommekeer kwam al aan het licht ten tijde van de Renaissance, wat letterlijk “wedergeboorte” betekent. Bedoeld werd hiermee een vernieuwing van de Antieke geest. Tegenwoordig weten we dat dit hoofdzakelijk een masker was, want niet de Antieke geest werd herboren, maar eerder de Middeleeuws-christelijke, die merkwaardige heidense transformaties onderging door het hemelse doel voor een aards in te ruilen: vanuit het verticale van het Gotische ging men over tot een horizontale wereld- en natuurontdekking. De verdere ontwikkeling, die tot de Verlichting en de Franse revolutie leidde, heeft in onze tijd een wereldwijde situatie in het leven geroepen, die alleen maar “antichristelijk” genoemd kan worden, en daarmee is de vroegchristelijke verwachting van de “eindtijd” bewaarheid. Het is alsof met de komst van Christus oorspronkelijk latente tegenstellingen aan het licht zijn gekomen, of alsof een pendel krachtig naar de ene kant is uitgeslagen, en nu de complementaire beweging naar de andere kant maakt. Geen boom, zegt men, groeit tot in de hemel, tenzij zijn wortels tot in de hel reiken. De dubbele betekenis van de beweging ligt in de aard van de pendel. Christus is vlekkeloos, maar meteen aan het begin van zijn loopbaan vind de botsing met Satan plaats, de tegenspeler, die de tegenpool vormt van die geweldige spanning in de wereldziel die de verschijning van Christus betekent. Zoals de schaduw bij het licht hoort, zo hoort Satan, als een mysterium inquitatis (verontrustend mysterie) onafscheidelijk bij de “zon der rechtvaardigheid” - hij is, zoals de Ebionieten en Euchieten zeer terecht meenden, de broeder van de ander. Beiden streven naar het Koninkrijk, de één, Christus, naar het Koninkrijk der hemelen, de andere wenst “vorst van deze wereld” te zijn. “

C.G. Jung, Christus een symbool van het zelf, in  De Kleine Jung Bibliotheek, deel  “Ik en zelf”, p.49-50.

3 minuten geleden zei Hopper:

Ik denk dat Golgotha niet aan je besteedt is Sjako.  Je zit nog erg vast in je overtuigingen.  God ontkennen zou een mooi opstapje zijn,  dat deed Jezus immers ook in zijn stervensuur.  En als ik het goed begrepen heb ben je christelijk, dus dan is Jezus volgen niet verkeerd lijkt me.

 

Terzijde: roepen dat iets onzin is, dat zeggen atheïsten altijd van gelovigen.  Impliciet sluit je je bij hen aan.

Wat niet is kan nog komen. Kerstnacht is een hele goede nacht voor Golgotha. De donkere nacht van de ziel.

Op 17-12-2020 om 18:14 zei WdG:

dat mensen het teken van het beest op die wijze ontvangen, door dit vaccin, is absurd.

Is dat zo? In Amerika is gisteren een wet aangenomen op grond waarvan elke werkgever mag eisen dat de werknemer gevaccineerd is.  Geen werk is geen salaris, geen salaris is niet kunnen kopen.  Dus dat er een koppeling is met inkomen, is al een feit. Vanaf de vijfde minuut: https://youtu.be/6c41hG-hKL8

39 minuten geleden zei Hopper:

Misschien wat babylonische spraakverwarring?  I.m.o. bevind het menselijk 'ik-ben' zich in het waarnemen van een object, het denken van een object , het geloven in een object (Bijvoorbeeld God).  Het is het zien zelf.  Maar ook het 'zien zelf' kan gezien worden, dat kun je zeggen als Me Gekend Weten.   Hoewel je dan diep zit, immers, het oog kan zichzelf niet zien.

 

Het "Me Gekend Weten" kun je ook zeggen als "God ziet alles".  Waarmee bedoeld wordt dat het oog waarmee jij/ik zie ook het oog is waarmee God ziet.

Helder. Bedankt voor de toelichting. 

3 uur geleden zei Hopper:

Moeilijker gaat het niet worden.  Maar vergeet niet dat exoterische christenen in een uitwendige belevenis-wereld leven.  Hun bewustzijn is nog gericht.  

Het 'ik-ben' is de op één na hoogste waarheid.  De allerhoogste waarheid ligt buiten het kennen, dat is de Ene zelf, de oerbron waaruit het 'ik-ben' is geëmaneerd.  Dat komt omdat het 'ik-ben' synoniem is aan kennendheid. (De potentie tot kennen oftewel het licht)  Dat betekent dat er nog iets tegenover het kennen staat, namelijk 'het gekende'.

 

Wij mensen zijn ten diepste de laatste dualiteit: het 'ik-ben'.  Welke dan toch weer onvergankelijk is.

Met je eens dat het gekend zijn boven Ik Ben uitgaat.  Maar ik zou het er niet tegenover plaatsen.

Ik Ben = Me Gekend Weten.

Ik Ben staat naar mijn ervaring niet tegenover het kennen, maar gaat op in het Zich Gekend Weten.  Geloof is dan geen geloof meer maar Wetenschap. Intrinsieke Zekerheid.

De tragiek van exoterisch christenen is dat ze hiertegen strijden. Dat komt neer op praten over het huwelijk maar weigeren en erger nog verbieden het huwelijk te consumeren. Waarschijnlijk omdat het het einde betekent van religie.

1 uur geleden zei Hopper:

Wat is eigenlijk de intrinsieke lering van Golgotha?  Dat is niet alleen te begrijpen vanuit de theologie of de filosofie, Golgotha is de voltrekking van het mystieke 'voelen'.

Het drukt zich uit in het "Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?".  Niet alleen zijn vrienden hadden Jezus ont-kent  ( Voordat een haan kraait, zul je drie keer zeggen dat je mij niet kent.) ook God had Jezus verlaten!  In deze desolate verlatenheid stierf de mens Jezus.

 

Maar wat zegt het ons?  Mij zegt het dat de mens ieder houvast kan loslaten, verzonken zijnde in het niet-iets.  Iedereen kent wsl  Psalm 23: De heer is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.  Deze zin kan dubbelzinnig opgevat worden.  Zolang de heer jouw herder is, ontbreekt het je idd aan niets.  Dan loop je nog braafjes achter de herder aan te sjokken.  Het laatste stukje zul je zelf moeten afleggen, dat is de verborgenis achter Golgotha.  Zonder vrienden, zonder God, zonder 'iets'.  Zodat ook 'niets' je niet langer zal ontbreken.  Het kennen in het ont-kennen.

Ja. De donkere nacht van de ziel.  

Niet voor niets vieren we kerst op 25 december.  Kerstnacht was in oude tijden, voordat de wereld zelfs maar aan Kerstmis dacht, een nacht die heilig was voor de ingewijden, voor diegenen, die de geheimen van het universum kennen. Het was een nacht waarin zij gewoonlijk in stilte samen kwamen en elkaar in de duisternis van hun grotten ontmoetten. Zij zaten altijd in stilte te wachten op de muziek van de sferen, te wachten totdat zij de muziek, die uit de hemel kwam, konden horen. En wanneer zij in de duisternis deze melodie vernamen, dan wisten zij, dat er voor dit jaar weer een avatar was geboren, een goddelijke ziel, verwerkt in een menselijk lichaam. Dat er een redder was opgestaan; zoals we door de eeuwen heen gezien hebben in Boeddha, Krishna en andere goddelijke mensen. Die nacht, waarin overal in de wereld de wijzen samen kwamen in de duisternis van hun grotten en plotseling het licht zagen schijnen - terwijl er toch helemaal geen licht scheen - verhieven hun harten zich in uiterste bewondering en wisten zij dat uiteindelijk de belofte was vervuld. De duisternis van deze aarde was nu verdwenen. Het licht scheen.

Kerstnacht is de nacht van de mystici. Het is een nacht van stilte, van kalme overpeinzing en wachten. Iedere kerstnacht in de wereld is dat het geval. Het kan geen nacht zijn voor drank en drugs en festiviteiten. Het is een nacht die behoort aan diegenen, die weten hoe zij in meditatie dit licht weer kunnen waarnemen. Het is een nacht waarin je moet vergeten dat je kinderen hebt. Het is een nacht waarin je moet vergeten, dat je een man hebt of een vrouw of niemand. Het is een nacht waarin je alleen bent. En in die nacht, wanneer je rustig wacht, zal het licht weer schijnen. Kerstmis is een feest, waarop de engelen weer aan de mensen verschijnen. De glorie van de hemelen wordt een kort ogenblik zichtbaar voor de ogen van ons sterfelijke wezens, zeggende: “Dit is je Thuis”. Het is een nacht waarin de hele wereld een kort ogenblik verduisterd wordt en het innerlijk oog gericht wordt op datgene, wat ons van nature toebehoort, de geestelijke wereld. Een oud kerstlied luidt:

Zo lang al heeft de wereld geleden
Door de ellende van zonde en strijd.
Beneden in de hiërarchie van de werkende engelen
Ontrolde zich tweeduizend jaar lang het kwaad.
En de mens, een oorlog met de mens, hoort
niet het lied van liefde, dat zij verkondigen.
O, breng het lawaai tot zwijgen, mensen van strijd.
En hoor… en hoor… de engelen zingen.

Kerstnacht is een nacht van zien. De herders in het veld namen de engelen waar en haasten zich om naar de baby te gaan kijken. Zij wisten; en weten, gaat voorbij geloven. Datgene wat je ziet, hoef je niet langer te geloven. Geloof is een teken van verwarring. De nederige herders en de wijze, intelligente mannen kwamen naar de kribbe en zij wisten! En weten: “Ik heb de engelen gezien; ik heb de Christus gezien, ik heb het licht gezien, ik heb het lied gehoord”, maakt je tot een getransformeerd wezen. Kerstmis is een nacht van weten.

13 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Dit forum draagt nog steeds de naam christelijk forum en niet geloofsforum.

Interessante stelling.

16 minuten geleden zei Hopper:

We zijn allen het Licht wat elkaar waarneemt en menen dat we ieder op zich een 'eigen' Licht zijn.

Het meest verwonderlijke is dat die conclusie zowel waar als onwaar is.  Dat maakt het mogelijk om de Christus in zowel ons zelf te vinden (de Zoon) als in de ander (ook de Zoon).  Uiteindelijk bleek 'jij' een andere 'ik' te zijn.

In deze trans-verwarring is alleen uitkomst middels dat wat we liefde noemen.

Met je eens.   Neale Donald Walsh zegt het zo:
 

3 uur geleden zei Jurriën Sr.:

Nee, hoor. Jezus is zelf het Licht. Het niet-zien van de mens van de wereld is niet het gevolg van een gebrek of tekortkoming in de mens zelf, maar het gevolg van een verblinding, Elders wordt gezegd, dat er een sluier of bedekking over of op het denken van de wereldse mens ligt.

Dat is hetzelfde. Die sluier ligt in het bewustzijn en vormt de grens tussen bewuste en onbewuste en is een gevolg van de val.  Die sluier wordt ook wel voorgesteld als een deur. 

Alleen wat onvolmaakt is kan verblind worden. Het Licht zelf kan nooit verblind worden noch kan het het Licht verblinden.

34 minuten geleden zei thom:

Omdat wij brengen wat jij niet kan verstaan. Omgekeerde wereld Jurriën; het probleem bij de ander leggen.

Maar dat schreef ik al.

Precies. Ik hoor je wel, maar het is niet de taal inderdaad, die ik lees in de Bijbelteksten, die ik je voorleg.

Dat heb je tot nu toe nog niet gedaan. Je antwoord niet eens op vragen.

Ik wacht nog steeds, of eigenlijk niet meer, op de vraag of de Zoon IN de mens tot ont-wikkeling komen kan, of dat je de Zoon buiten houdt.

 

Alleen Christus in de mens kan het verstaan, het gekruisigde Ik dat is afgedaald ter “helle”, dwz afgedaald in het onderbewuste.  Die volhardt op de smalle weg naar binnen, die spreekt vervolgens tot de doden, alwaar een zaadje oor kan bieden.

Onder psyche verstaat Jung niet alleen wat we in het algemeen ziel noemen, maar “de totaliteit van het psychische gebeuren, zowel bewust als onbewust”.  De ziel is slechts een bepaald “afgegrensd functiecomplex” en psyche is iets wat boven de ziel uitgaat.  De psyche bestaat uit twee elkaar aanvullende sferen, het bewustzijn en het zg. onbewuste.  Door de zondeval werd het godsbeeld in de mens niet verwoest maar slechts beschadigd, aangetast, misvormd en door de goddelijke genade wordt het weer hersteld. De omvang van de integratie van die twee sferen wordt aangeduid met de “afdaling tot de hel”, de hellevaart van de ziel van Christus, wiens verlosserswerk ook de doden omvat. Onze voleinding is Christus, het volkomen godsbeeld in de mens. Daarom wordt hij ook “koning” genoemd. Zijn “bruid” is de menselijke ziel, die in een innerlijk verborgen, geestelijk mysterie met hem verbonden is, opdat twee één vlees zullen zijn.

1 uur geleden zei Hopper:

 

De geliefden herkennen elkaar, want zij leven in de actualiteit in elkaar.  Dat is tevens het Koninkrijk Gods, welke gewoon in het mensenhart zetelt.  Het was meer een retorische vraag aan Jurrieën.

Zoals Jung zo mooi duidde is Christus onze cultuurheld die ongeacht zijn historische bestaan de mythe van de goddelijke oermens, van de mystieke Adam belichaamt. Hij is in ons en wij in hem. Zijn rijk is de kostbare parel, de in de akker verborgen schat, het kleine mosterdzaadje dat een grote boom wordt en de hemelse stad. Zoals Christus in ons is, zo is ook zijn “Rijk der hemelen” in ons. Christus is het imago Dei en naar zijn gelijkenis is onze innerlijke mens onzichtbaar, onlichamelijk en onsterfelijk geschapen.