Lawrencelot

Ik kan zijn andere video's ook aanraden, het evangelie dat hij verkondigt is pas echt goed nieuws .

Hier nog een interessante visie hierop, van John Crowder:

Vanuit christelijk perspectief heb ik nu wel 1 goed argument tegen evolutie gehoord, van bernard:

Stel je voor wat het zou betekenen voor het karakter van God als Hij ons had geschapen op de manier die geleerd wordt door de evolutie.

God maakt dan gebruik van gewelddadige processen, zelfzucht en overheersing van de sterke tegenover de zwakke om een moreel volmaakte en onzelfzuchtige wereld te maken die vervolgens weer in zonde valt door geweld, zelfzucht en overheersing van de zwakke.

Éen van de punten is dan dat er voor de zondeval dood geweest moet zijn als de eerste mensen inderdaad geëvolueerd zouden zijn. Dit brengt mij op twee vragen:

-was er volgens de Bijbel inderdaad geen dood vóór de zondeval?

-is er volgens de wetenschap dood nodig voor evolutie?

Wat die tweede betreft, ik denk dat dat te veel speculeren is. Ik kan me voorstellen dat soorten zich ontwikkelen door een natuurlijke selectie te maken voor 'mooiere' of slimmere of sterkere partners en dat er daar dan meer van komen, maar bij deze hele vraag zou je er al vanuit moeten gaan dat zowel evolutie als de Bijbel waar is, en dat lijkt me zeker geen goed uitgangspunt.

De eerste vraag is interessanter, en het antwoord is nog niet eens zo heel duidelijk vind ik. Ook al zien we in Genesis dat God de wereld goed geschapen heeft, komen er mooie woorden als 'paradijs' langs, er staat ook dat de mens eeuwig leven zou hebben door van de boom des levens te eten:

Toen dacht God, de HEER: Nu is de mens aan ons gelijk geworden, nu heeft hij kennis van goed en kwaad. Nu wil ik voorkomen dat hij ook vruchten van de levensboom plukt, want als hij die zou eten, zou hij eeuwig leven.

De zondeval had ook effect op de natuur, maar ik weet niet of er ergens staat dat de zondeval ervoor zorgde dat bijv. dieren zouden sterven. Als ik naar het vers hierboven kijk lijkt het erop alsof alleen de mensen, te beginnen met Adam en Eva, eeuwig leven zouden hebben als ze niet zouden zondigen. Dieren kunnen naar mijn idee niet eens zondigen trouwens. Ik hoor graag van iemand uit welke bijbelverzen ik kan opmaken dat er inderdaad geen dood voor de dieren was vóór de zondeval (dood voor de mensen is duidelijk, die was er niet omdat ze van de boom des levens aten).

Misschien kun je hier niet zo veel mee, misschien ook wel. Maar waarom geloof je dat je ouders bestaan? Waarom geloof je dat je zelf bestaat? Je kunt het zien, voelen, waarnemen, maar is alleen wat je zelf kan waarnemen dan realiteit? Het verleden en de toekomst, of wat er op dit moment in Timboektoe gebeurt is niet waarneembaar voor jou, dat de aarde rond is is voor jou ook niet waarneembaar, maar je vertrouwt op anderen dat ze de waarheid spreken over bepaalde dingen. Zo vertrouw ik de hoogste autoriteit van allemaal, de Schepper van hemel en aarde, dat Hij de waarheid spreekt (en zelfs de waarheid is). Dat is iets waar je zelf voor kiest, net zoals dat je ervoor kiest te geloven dat de meeste dingen die je op school geleerd hebt wel ongeveer kloppen, ook al ben je nooit in de hoofdstad van Mongolië geweest om te checken of dat inderdaad Ulaanbaatar is bijv.

2 Vraagjes voor de evolutionisten: Hoe (en waarom) is het heelal ontstaan? Geloven jullie dat er leven is elders in het heelal, en waarom wel of niet?

Voor de creationisten: Geloof je dat je zelf door God geschapen bent? Heeft de Bijbel autoriteit op alle vlakken van ons leven, dus ook op de geschiedenis (wat is er de afgelopen 2000 jaar gebeurd) en toekomst, en op de wetenschap en ook op de kunst (maak geen gesneden beelden), politiek, enz.?

Deze vragen zijn niet als argumenten bedoeld maar zorgt ervoor dat ik de andere argumenten in een breder licht zie.

Ik ging meestal 1 keer per week naar mijn vaste kerk, maar dat is steeds minder geworden en nu ben ik op zoek naar een nieuwe vaste kerk om daar ook 1 keer per week naartoe te gaan. Daarnaast doe ik heel veel dingen die sommige wel anderen niet als kerkgang zullen bestempelen: seminars, bijbelstudie of preek of praise bij mijn christelijke studentenvereniging, conferenties, afspreken met groepen christenen of juist 1-op-1 gesprekken, etc. Door al die dingen vind ik dat de kerk veel minder belangrijk is geworden voor me, tenminste de kerk in de traditionele zin. Ik zou graag nieuwe manieren zien om gemeenschap met elkaar te hebben, want ik heb het gevoel dat het hele concept 'kerk' zoals mensen het nu kennen totaal niet aansluit bij mensen van mijn leeftijd of jonger.

Zonder kerk kun je ook prima tot de conclusie komen dat God bestaat. Ik ken mensen die een bovennatuurlijke ervaring hebben gehad buiten de kerk, maar wel met Jezus, en daardoor tot geloof kwamen. Of mensen die gewoon met andere christenen spraken, niet per se bij een kerk. Maar ik ken ook mensen, en misschien dat dit bij Maria K ook beter past, die het meer op een wetenschappelijke manier aanpakten, die eigenlijk als het ware de hypothese 'God bestaat' gingen testen. Dat kan door tekenen te vragen, wat zeker mag, of door te bidden en te kijken of je gebeden verhoord worden. Maar het kan ook door gewoon te kijken naar de wereld: als God bestaat moet dit en dit en dit gelden, als God niet bestaat moet dit gelden.

Een simpel voorbeeld, dat voor sommige mensen al genoeg is maar voor de meesten waarschijnlijk niet, is: als God bestaat heeft Hij de wereld gemaakt, als God niet bestaat moet de wereld spontaan ontstaan zijn. De wereld bestaat, en het lijkt mij waarschijnlijker dat dat door een hoger wezen zo bepaald is dan dat dat uit zichzelf is gebeurd. Conclusie: het is waarschijnlijker dat God bestaat (als je alleen naar dit feit kijkt). Of misschien kom je tot een andere conclusie.

Zo kun je dat met alle dingen doen, waarbij je gewoon feiten gebruikt: er is lijden in de wereld. Past dit beter bij het theistische wereldbeeld of atheistische wereldbeeld? Enz. En dan kun je nog kijken naar andere godsdiensten uiteraard, want aan een hogere macht an sich heb je niet zoveel, die moet ook nog persoonlijk worden.

Bedankt Olorin, die link geeft wel wat meer duidelijkheid.

Booker, wat was voor jou een reden om bij de katholieke kerk te gaan, en wat is een reden om je charismatisch te noemen? Hoe anders beleef jij het geloof vergeleken met niet-charismatische katholieken?

Ik zie trouwens dat ik reageerde op wat oude posts, maar goed het zorgt in ieder geval weer voor wat discussie

of je je dan wel of niet aan Gods wet houdt dat boeit niet. Daar gaat het God ook helemaal niet om.

Gods wet gaat het juist WEL om want Christus is Gods schreef Paulus (1 Kor 3,23) en wij zijn onder de wet van Christus = het nieuwe verbond. De wet van MOZES was een voorafbeelding die incompleet was (Heb 10,1) doch an sich goed en heilig volgens Paulus (Rom 7,12) naar mijn inzicht omdat de wet er van getuigt dat de mens van nature de neiging naar het slechte heeft en niet zalig kan worden. De wet is het bewijs dat wij genade nodig hebben

Mee eens.

, maar dat betekent niet dat alle gedrag stichtend is en dat we straffeloos kunnen zondigen. Dat we vrij zijn in Christus is een feit, maar denk niet dat de wet er totaal niet meer toe doet, want hoe kan iets wat goed en heilig genoemd wordt er totaal niet meer toe doen?

Doordat er iets beters en heiligers is gekomen: het offer van Jezus, het nieuwe verbond, de Heilige Geest die in ons woont.

Denk aan het gebod, heb je naaste lief als jezelf, geldt dat niet meer? Jezus heeft de autoriteit gekregen die Mozes ooit bezat, maar nooit heeft Jezus gezegd dat Mozes leer niet klopte, hij beweerde slechts dat de joden Mozes niet geloofden.

Heb je naaste lief als jezelf, dat is ook de wet. De joden in de tijd van Jezus hadden dat niet voor 100% begrepen, in ieder geval de schriftgeleerden niet. Ze hadden het zo geïnterpreteerd dat het mogelijk was om je aan de wet te houden, en dat deden ze bijvoorbeeld door tienden te geven, te vasten, in het openbaar te bidden, enz. Volgens henzelf hielden ze zich ook aan dit gebod: heb je naaste lief als jezelf. Als je Jezus' interpretatie van de wet volgt blijkt echter dat ze zich er helemaal niet aan hielden, Jezus noemt namelijk nogal wat radicale dingen op over wat de wet volgens hemzelf is. Geen van ons houdt zich aan de wet als je kijkt naar wat Jezus zegt over de wet. Uiteraard vinden de schriftgeleerden dit niet zo leuk, dit betekent dat ze geen zegen maar vloek te wachten staat, want dat zijn de gevolgen van de wet. Maar deze vloek heeft Jezus juist zelf gedragen (Gal 3:13), terwijl hij de enige was die zich wel aan de wet heeft gehouden.

Nu is er buiten de wet om een weg naar God gekomen (Rom 3:21). Een leven met Hem is gebaseerd op de nieuwe identiteit die we hebben gekregen, de identiteit in Christus (Ef 2), en niet op wat we doen of laten. Wat wij doen of laten wordt bepaald door wie we zijn, namelijk Gods kinderen (Rom 8:17, Gal 3:26), en wie we zijn wordt niet bepaald door wat wij doen of laten, die taak heeft Jezus al op zich genomen, en al onze zonden zijn weggedaan. Wij zijn al gerechtvaardigd (1 Kor 6:11), in die identiteit mogen we staan, en we zullen op die manier steeds meer naar Jezus toe groeien, niet door ons te proberen aan de wet te houden.

Als God van mij verwachtte dat ik mijn naaste liefhad zoals mijzelf, dat ik me dus aan Zijn wet zou houden, dan zou ik dus net als Jezus geen enkele zonde mogen begaan (Jak 2:10). Ik zou dan altijd onder een zware last leven, en net zo somber kijken als sommige christenen die ik ken. Gelukkig is deze zware last door Jezus gedragen; de enige last die overblijft is de last die Jezus toebehoort, en dat is een lichte last. Ik mag vrij tot God komen, zelfs wanneer ik Zijn geboden overtreedt, en dat is nou ook juist wat God verlangt, dat ik tot Hem kom en bij Hem ben, en dat is wat God voor alle mensen verlangt, zoals Hij ook de hele geschiedenis van de aarde heeft laten zien, want bij God te zijn is het beste wat er is, en de enige barrière heeft Jezus weggenomen.

Jezus maakt zich kenbaar door middel van de Kerk.

De leer van de Kerk is dus gebaseerd op de Bijbel en op mensen die hem lezen en uitleggen.

Alles wat je hoorde en zag in je omgeving is daar ook weer op gebaseerd.

"Het voelt goed" kan inderdaad een reden/argument zijn om je er bij en in thuis te voelen.

Met rede heeft dat weinig te maken.

Maar dan nog.

Ik had zo'n omgeving.

Toch ben ik mijn geloof verloren.

Omdat geloof met rede niets heeft te maken?

Jezus maakt zich kenbaar door de kerk, dat ben ik met Olorin eens, maar lang niet alleen daardoor. De kerk is ook een groot deel mensenwerk, bijvoorbeeld wat organisatie en tradities betreft. Ik ben altijd al naar de kerk gegaan en samen met mijn ouders hebben ze ervoor gezorgd dat ik Jezus heb leren kennen, maar ze zijn niet de reden dat ik in God geloof. Je zult ooit zelf een keuze moeten maken en zelf een relatie met God/Jezus moeten krijgen om echt een vast geloof te hebben, dat kan een kerk niet voor je doen. De basis van je geloof is denk ik iets persoonlijks, ook al is je geloof uitleven iets dat je zeker met andere christenen doet. Voor mij was dat dat ik gewoon mijn leven ervaarde als door God geleid, de dingen waar ik om bad die gebeurden gewoon, ook al zag ik dat meestal alleen als ik achteraf terugkeek op mijn leven tot dan toe. Ik ben gaan ervaren dat alles wat ik meemaak niet door toeval komt en ook niet alleen door keuzes van mijzelf of van mijn ouders / mensen om mij heen. God werd voor mij een onzichtbare kracht in mijn leven, en daarna werd Hij ook steeds meer een persoon met wie ik een steeds intiemere relatie had. Een groot gedeelte daarvan ging buiten de kerk om. Gelukkig maar, want in elke kerk zijn wel dingen te vinden die gewoon niet kloppen of niet goed zijn, maar God zelf is wel goed. Je kunt je vertrouwen niet in de kerk stoppen, want die bestaat uit mensen en uiteindelijk zullen die je altijd wel eens teleurstellen. Maar God is te vertrouwen en is de enige bron van echte onvoorwaardelijke liefde.

Mag ik vragen Maria hoe je je geloof bent verloren? Was het toevallig door teleurstellingen in je kerk? Of teleurstellingen in je leven? Of puur door logisch redeneren misschien?

Hij haalt zelf ook een voorspelling aan, heeft de voorspelling die hij zelf citeert dan niks met Elia te maken?

Jawel, maar beide Jezus en Johannes waren leraren met hun eigen leerlingen. Ook is Johannes nooit bij Jezus in de leer geweest dus is het toch niet zo vreemd dat hij over bepaalde zaken anders dacht?

Dat is wel een goede verklaring, dan was Johannes volgens hemzelf niet Elia en volgens Jezus wel, net zoals Johannes anders over bijvoorbeeld het vasten dacht dan Jezus deed (Mat 9:14)

Bedankt voor de reacties, dit verklaart waarom Jezus Johannes Elia noemde. Maar ik zit dan nog wel met de vraag waarom Johannes dit niet toegaf. Hij snapte toch ook wel dat de mensen die aan hem vroegen of hij Elia was, op de voorspelling uit bijvoorbeeld Maleachi inderdaad doelden, en niet de letterlijke mens Elia. Hij haalt zelf ook een voorspelling aan, heeft de voorspelling die hij zelf citeert dan niks met Elia te maken?

Ik ben opgegroeid in een evangelische kerk. Ik zit nu bij een christelijke studentenvereniging waar ongeveer de helft evangelisch is, en de andere helft vooral 'traditioneel' (dus PKN, vrijgemaakt, enz.). Vroeger hadden we ook wat katholieken erbij. Tegenwoordig ben ik buiten mijn studentenvereniging steeds meer charismatische christenen tegengekomen, wat voor mij vrij onbekend was. Ook heb ik nu pas een beetje door dat er tussen charismatisch en evangelisch dus best wel verschillen zitten. Maar wat die verschillen precies zijn vind ik moeilijk te benoemen. Zijn hier mensen die wat meer ervaring hebben met zowel charismatische als evangelische stromingen en wat meer zicht hebben op de verschillen hiertussen, of wat je wel en minder fijn vindt hieraan?

Overigens wil ik niet focussen op verschillen tussen stromingen, meer op eenheid, maar ik ben op dit moment op zoek naar een kerk bij mij in de buurt en dan wil ik toch wel iets meer van deze dingen weten. Ik besef ook dat niet alles in een hokje te plaatsen is maar vaak neigt een kerk wel naar een bepaalde hoek wat vorm of visie betreft.

Ook bij mij is het inderdaad een antwoord op zijn liefde voor mij. Ik heb beseft wat hij voor mij gedaan heeft en ik besef ook dat ik niks terug kan doen dat daarbij ook maar in de buurt komt, maar ik wil toch leven zoals God het bedoeld heeft omdat ik weet dat dat het beste voor mij en voor mijn medemensen is. Ik wil graag meewerken met Gods plan, als ik dat niet zou doen zou Gods plan toch wel uitgevoerd worden maar het is gewoon vet om er deel van uit te maken, en ook een grote eer.

Hoi ik meng me ook even in de discussie, ik sta sinds kort aan 'de kant van genade'. Dus ik richt me even tot Sel, ook al ben ik het met veel dingen die je zegt toch wel eens.

Romeinen 6:14-15 De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade. Betekent dit nu dat we vrijuit mogen zondigen omdat we niet onder de wet staan, maar onder de genade leven? Absoluut niet.

------> De wet naleven brengt geen redding, maar de 10 geboden zijn nog steeds van kracht en God keurt bewust zondigen niet toe. Net als een ouder geeft God ons leefregels voor ons eigen bestwil. Deze zijn nooit teniet gedaan!! Maar we moeten wel beseffen dat we niet door onze werken naar de hemel gaan maar door het offer van Jezus, de wet is er als bescherming voor ons in deze wereld. EN de sabbat is een geschenk, om ons een dagje af te kunnen zonderen van het drukke wereldse leven.

Het probleem in de discussie is dat je er van uitgaat dat we zouden zondigen als de wet niet meer zou gelden. Het gaat niet om 'de wet ja of nee', maar waar het om gaat is 'wet of geest', wat ook in de Galaten brief heel duidelijk wordt gemaakt. Als iemand in wie Gods Geest woont besluit om niet meer naar de wet te kijken, betekent dat niet dat hij alles gaat doen wat God verboden heeft. We hebben de Heilige Geest ontvangen, die ons denken zal vernieuwen en onze wil steeds meer zal verbinden met Gods wil. Ik hoorde gisteren een preek over dit onderwerp, en daar kwam dit voorbeeld naar voren: Jozef leefde in de tijd voordat de wet er was. Toen hij in Egypte kwam en verleid werd door de vrouw van Potifar, koos hij ervoor om niet te zondigen. Hoe wist hij dat wat die vrouw wilde tegen Gods wil in ging?

1 Joh. 3:4-6 4 Ieder die zondigt overtreedt Gods wet, want zondigen is Gods wet overtreden. 5 U weet dat Jezus verschenen is om de zonden weg te nemen; er is in hem geen zonde. 6 Ieder die in hem blijft, zondigt niet. Ieder die zondigt, heeft hem nooit gezien en kent hem niet. --> Als wij Jezus als onze verlosser aannemen neemt hij onze zonden op zich, maar Gods wet bewust overtreden die zondigt bewust.

Je geeft hierna zelf wat teksten aan over Jezus' samenvattingen van de wet. In de bergrede in Mat 5 scherpt hij het nog zelfs wat aan, het is bijvoorbeeld niet zo zeer 'oog om oog tand om tand' maar 'keer je andere wang toe als iemand je op de wang slaat' en 'heb je vijanden lief'. Vertel mij eens, doe jij deze dingen altijd, die Jezus in de bergrede vertelt? Hij zegt, het is niet alleen 'pleeg geen overspel' maar 'kijk niet met begeerte naar een andere vrouw'. Ik kan je vertellen dat, als DAT de wet is, en volgens mij is dat zo want Jezus wist het veel beter dan de schriftgeleerden uit zijn tijd, dat ik mij niet aan de wet houd, zelfs als christen niet en vaak ook bewust niet, en ik ken je niet maar ik ga ervanuit dat jij je dan ook niet aan de wet houdt. Maar het punt is dat Jezus OOK DEZE zonden heeft weggenomen, dus ook iemand die bewust Gods wet overtreedt, als hij in Jezus blijft is hij toch geen zondaar. Je identiteit kan niet veranderen. Wij zijn kinderen van God en we zijn gerechtvaardigd in Christus, en of je je dan wel of niet aan Gods wet houdt dat boeit niet. Daar gaat het God ook helemaal niet om. Het gaat Hem erom dat je Zijn hart kent, en ik dacht eerst dat dat kon door naar de wet te kijken omdat dat Gods hart zou weerspiegelen, maar de wet is helemaal niet gegeven met dat doel. De wet is gegeven met het doel dat we naar onszelf kijken, zien dat er iets mis is met ons en dat we tot de conclusie komen dat we een Verlosser nodig hebben. Om Gods hart te kennen moet je naar Jezus kijken, niet naar de wet.

Johannes de Doper wordt vaak vergeleken met Elia, dat hij bijvoorbeeld hetzelfde droeg en hetzelfde at. In Matteüs 11:14 zegt Jezus letterlijk dat Johannes en Elia dezelfde zijn, in Matteüs 17 ook. Maar in Johannes 1:21 zegt Johannes zelf dat hij Elia niet is. Weet iemand hoe dit zit?

19 Dit is het getuigenis van Johannes. De Joden hadden vanuit Jeruzalem priesters en Levieten naar hem toe gestuurd om hem te vragen: ‘Wie bent u?’ 20 Hij gaf zonder aarzelen antwoord en verklaarde ronduit: ‘Ik ben niet de messias.’ 21 Toen vroegen ze hem: ‘Wie dan? Bent u Elia?’ Hij zei: ‘Die ben ik ook niet.’ ‘Bent u de profeet?’ ‘Nee,’ antwoordde hij. 22 ‘Maar wie bent u dan?’ vroegen ze hem. ‘Wij moeten antwoord kunnen geven aan degenen die ons gestuurd hebben – wie zegt u zelf dat u bent?’ 23 Hij zei: ‘Ik ben de stem die roept in de woestijn: “Maak recht de weg van de Heer,†zoals de profeet Jesaja gezegd heeft.’ 24 De afgevaardigden die uit de kring van de farizeeën kwamen, 25 vroegen verder: ‘Waarom doopt u dan, als u niet de messias bent, en ook niet Elia of de profeet?’ 26 ‘Ik doop met water,’ antwoordde Johannes. ‘Maar in uw midden is iemand die u niet kent, 27 hij die na mij komt – ik ben het niet eens waard om de riemen van zijn sandalen los te maken.’ 28 Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes doopte.

Sinds de dagen van Johannes de Doper wordt het koninkrijk van de hemel door geweld bedreigd en proberen sommigen er zelfs met geweld beslag op te leggen. 13 Want de profetieën van alle profeten en van de wet reiken tot de dagen van Johannes. 14 En voor wie het wil aannemen: hij is Elia die komen zou. 15 Laat wie oren heeft goed luisteren!

In mijn bijbel staat nergens 'naar hun soort', dus blijkbaar is jouw interpretatie een interpretatie die wel door vele christenen gedeeld wordt, maar niet door alle. Het is wel de meest logische interpretatie misschien, maar ik denk dat de tekst zelf zeker ruimte overlaat voor andere mogelijkheden dan "dieren en planten kunnen wel variëren binnen hun soort maar niet naar een andere soort evoluëren". Ik denk niet dat de schrijver dat bedoeld heeft met 'naar hun soort' of 'naar hun aard' zoals het in NBG staat, en ik denk zeker niet dat dat het moraal van het verhaal is, maar meer dat de wereld zo in elkaar zit omdat God het zo wilde, en dat er variatie is tussen de dieren omdat God het zo wilde, en dat ze allemaal zelf ergens in uitblinken: de ene kan goed vliegen, de ander zwemmen, de ene is snel en de andere heeft stekels of wat dan ook. En dat is dan zo omdat God het zo wilde, en naar mijn mening spreekt evolutie dat niet tegen, maar uiteraard de evolutie waar de meeste niet-christenen in geloven wel (dat alles maar toeval is).

En ik heb het niet onderzocht maar volgens mij is er zat bewijs dat planten en dieren na verloop van tijd een nieuwe soort voortbrengen, als ze bijvoorbeeld van een andere groep van dezelfde soort lange tijd afgescheiden zijn.

Ik had laatst met een paar vrienden een discussie over vrije wil, maar dat waren allemaal christenen en het ging er dan ook meer over in hoeverre God bepaalt wat je doet, dus niet je onderbewustzijn of omgeving of wat dan ook. Omdat God alwetend is en almachtig kon je niks zelf bepalen, zoiets was iemands stelling. God kan kiezen of hij in een situatie ingrijpt omdat hij almachtig is, en als God dan kiest om dat niet te doen is dat ook een keuze, en zo heeft God invloed in elke situatie. Dus heb je niets meer te kiezen.

Ik was het daar overigens niet mee eens, omdat dingen altijd tegenover elkaar worden gezet terwijl ze elkaar helemaal niet uitsluiten. Naar mijn mening heeft zowel je onderbewuste, als je omgeving, als God, invloed op de keuzes die je maakt, maar sluit dat niet uit dat je geen vrije wil hebt. Je hebt vrije wil binnen dat spectrum aan invloeden, net zoals je geen keuzes kan maken die buiten je vermogen liggen. De quote van iemands signature op dit forum vond ik wel mooi, dat je niet kan bewijzen dat de realiteit wel of niet bestaat, omdat je daar deel van uitmaakt.

Hoe waar zijn Jezus woorden "uw woord is waarheid" in Johannes 17:17 als het Genesisverslag niet waar zou zijn?

Begrip van de losprijs helpt begrijpen waarom het Genesisverslag waar is.

Waarom zou Genesis niet waar zijn voor wie niet in evolutie gelooft? Genesis zegt niks over wel of geen evolutie, het vertelt alleen wie degene is die alles heeft gemaakt, niet hoe dat alles is gemaakt. Als God het licht schept door te zeggen 'er zij licht', hoe kunnen wij stervelingen dan ooit bevatten hoe dat in zijn werk gaat? Zelfde met de dieren, als we willen weten hoe die zijn gemaakt kunnen we het beste kijken naar de dieren om ons heen en die onderzoeken.

Sorry jongens maar ik ben toch christen terwijl ik wel in evolutie geloof. De wetenschap heeft voor mij niet de hoogste autoriteit (hoewel ik zelf wetenschapper ben), maar desondanks zegt de bijbel niet dat er geen evolutie is, tenminste dat is hoe ik het interpreteer. De bijbel zegt dat God de mens geschapen heeft naar Zijn evenbeeld. Hoe dat schapen precies gaat weten we niet, ik geloof dat dat door evolutie gebeurt omdat daar het meeste wetenschappelijke bewijsmateriaal voor is terwijl de bijbel dat niet tegenspreekt in mijn ogen. Ik zelf ben ook niet door God geschapen in die zin dat hij me uit klei heeft gevormd, dat ik er opeens niet was en toen wel, nee er is een heel proces aan voorafgegaan dat bij mijn ouders begon, en voor hun was er ook weer een proces aan voorafgegaan dat teruggaat tot de eerste mens, nou op dezelfde manier zie je tussen de verschillende diersoorten zo'n proces. Ik geloof wel dat God de leiding heeft over die processen en ermee bezig blijft, dus in die zin is God nog steeds aan het scheppen. Zo heeft hij mij met een doel geschapen, maar wel via de normale gang van zaken van eicel+zaadcel tot volwassen mens. Ik geloof niet dat alle dieren opeens vanuit het niets verschenen, of zelfs de aarde en andere planeten, ook al zou God dat vast wel kunnen.

Ik had laatst een documentaire gezien over wonderen. Het was door een christen gemaakt, maar wel door een christen die eigenlijk totaal geen ervaring had met wonderen en er niks van af wist. Het is geen bewijs maar zet je wel aan het denken, als er geen wonderen zijn dan zouden al die dingen dus nep moeten zijn. De documentaire heet Finger of God, op youtube zijn er alleen fragementen te vinden volgens mij dus je zou ergens anders moeten zoeken als je het helemaal wil zien.

Een belangrijke zaak is dat God in mijn ogen niet 'Goddelijk' aandoet. Dit geldt voor de God van jodendom, Christendom en Islam, met als bron Bijbel en Koran. Alle verhalen zijn zo menselijk, zo knullig, zo vol fouten en tegenstrijdigheden. Bij iets Goddelijks verwacht ik iets groters. Ik moest op een gegeven moment bekennen dat moderne literaire verhalen me veel meer aanspraken dan die oude boeken. In mijn ogen komt dat omdat die moderne schrijvers (kan ook van muziek of film zijn) zoveel verder ontwikkeld zijn dan hun antieke collega's. Ze hebben meer kennis en ook moreel zijn ze verder ontwikkeld dan hun soms nogal barbaarse voorgangers. Hun product is gewoon beter. Daarbij weet je dat het een menselijk product is. Als een mens zoiets beters kan maken, is dat oude dan niet ook gewoon een puur menselijk product? ik denk van wel. Als er een God zou zijn dan verwacht ik iets beters.

Even een reactie hierop: op het eerste gezicht zou ik het hier ook mee eens zijn bij veel verhalen uit de bijbel. Maar je moet het allemaal eens in zijn context plaatsen. Nu weten we bijvoorbeeld dat de aarde rond is en in het zonnestelsel draait, en als je dan iets leest over 'de fundamenten van de aarde' of dat de zon stilstaat dan kan dat knullig overkomen. Maar vergeleken met andere oude boeken was de bijbel zijn tijd ver vooruit. Het scheppingsverhaal in Genesis is totaal niet te vergelijken met scheppingsverhalen van andere vroege godsdiensten (zoek maar eens oude Noorse of Japanse scheppingsverhalen op) en vertoont veel overeenkomsten met wat de wetenschap nu beweert, zelfs al is het niet met dat doel geschreven. Of de voedsel- en reinigingswetten van de Joden, daar staan dingen in waarvan we pas afgelopen eeuw hebben ontdekt dat ze medisch en hygiënisch verantwoordelijk zijn, de andere culturen in die tijd deden nauwelijks iets op het gebied van hygiëne. Maar wat me het meest aanspreekt zijn de uitspraken van Jezus. Die gingen zo totaal tegen de cultuur van die tijd in, en zelfs tegen de cultuur van deze tijd. Wie keert nou zijn andere wang toe als iemand hem op de wang slaat? Wie vergeeft er nou iemand tot 490 keer toe? Wie geeft zijn leven nou voor iemand die niks voor je heeft gedaan en je niet eens wil kennen? Voor mij komt de boodschap van de Bijbel zeker goddelijk over, maar in het begin was dat zeker niet zo, het kostte me veel tijd om al die dingen te ontdekken.

Ik heb een keer gehoord dat het in die tijd gebruikelijk was dat mensen (en zelfs de christenen!!) naar de tempels van Griekse goden gingen, om met de tempelprostituees gemeenschap te hebben. Deze prostituees hadden kort haar, in ieder geval de dienaren van de godin Diana/Artemis, wat in de stad Efeze de belangrijkste god was als ik het me goed herinner. Hoe het in Korinthe zat weet ik niet, maar kort haar werd dus in ieder geval met deze godsdienst en met prostituees geassocieerd. Je moet het dus zeker in de context van die tijd plaatsen; als je de bijbeltekst op jezelf zou betrekken zou ik zeggen: ga niet als een hoer gekleed naar de kerk . Maar trek dit ook weer niet te ver door, gewoon je gezond verstand gebruiken en anderen geen regels opleggen tenzij iemand te ver gaat.

maar ik vind het ontzettend moeilijk om te vergeven, vooral als je bent gekwetst en diegene heeft geen spijt. Hoe kan je zo iemand dan goed vergeven?

Ik spreek niet uit ervaring maar heb hier laatst een ontzettend goede preek over gehoord. Jezus zegt dat we 70 maal 7 maal moeten vergeven. Rond dit gedeelte staat er iets over wonderen. De predikant zei dan ook: 'Op het moment dat we vergeven, treden we het domein van wonderen binnen.' Vergeven gaat zo ontzettend tegen onze natuur in, dat het eigenlijk een wonder is als het gebeurt. Maar Jezus zelf, die vele wonderen gedaan heeft en ook ons vergeven heeft, die leeft in ons, en met Zijn kracht kunnen wij anderen vergeven omdat we zelf ook vergeven zijn. Zelfs als de ander niet om vergeving vraagt, want Gods liefde is ook voor iedereen, zelfs mensen die daar niet om vragen.

En vraag 2: al onze zonden zijn vergeven, maar betekent dit dan dat je zeker kan weten dat je naar de hemel gaat? Want ik doe nog zo vaak dingen die niet moeten, terwijl ik wel weet hoe het hoort. Kan je daarom zeggen dat je zeker weet dat je naar de hemel gaat, ondanks je fouten?

Rom 6:6 Immers, we weten dat ons oude bestaan met hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.

1 Joh 5:18 We weten dat iemand die uit God geboren is niet zondigt. De Zoon, die uit God geboren werd, beschermt hem, zodat het kwaad geen vat op hem heeft.

1 Joh 3:9 Wie uit God geboren is zondigt niet, want Gods zaad is blijvend in hem. Hij kán zelfs niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Als je opnieuw geboren bent ben je geen slaaf van de zonde, terwijl iedereen wel zo geboren is (erfzonde, zie ook Rom 3:23). Je zonden zijn weggenomen, ja zelfs de zonden van alle mensen zijn weggenomen(Joh 1:29), en door Jezus heb je toegang tot de hemel. Je mag hier zeker van zijn, omdat er niets meer tussen jou en God in staat (Rom 8:38). Ik was ook wel eens onzeker of ik wel in de hemel zou komen, maar de laatste tijd is alle twijfel daarover weggegaan, want in het nieuwe testament staat het allemaal heel duidelijk. Probeer de Romeinenbrief maar eens te bestuderen, het is pittige kost maar ontzettend goed nieuws.