Boterbloem
Members-
Aantal bijdragen
283 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Alles door Boterbloem geplaatst
-
In welke context stond dat? In het OT gingen mensen offeren om zo weer in het reine te komen met God. Bedoeld FT mogelijk hiermee dat Jezus hiermee dat offeren ongedaan maakt, omdat we nu via Jezus vergeving kunnen krijgen van de zonde? Ze noemen wat Jezus heeft gedaan idd regelmatig het offer van Jezus. Ik zie het zeker als offer, maar wel 1 die alle andere offers ongedaan maakte (dus het dieren offeren)
-
God, en daarmee dus Jezus staat in mijn leven centraal (tenminste dat wordt het steeds meer al gaat dat niet altijd helemaal goed ) Dus Jezus is heel belangrijk voor mij. Dat Hij voor mij is gestorven zodat ik vergeven kon worden komt in zekere zin ook best zwaar over wanneer ik nu zie dat ik gezondigd heb. Het brengt behoorlijk wat schuldbesef met zich mee als ik daar bij stilsta. MAAR Jezus is niet gestorven en doodgebleven. Jezus is weer levend geworden om tussen God en mij als het ware in te staan waardoor God mij schoon ziet omdat door Jezus als mijn zonden verdwenen zijn (wanneer ik
-
God is Liefde. En omdat Hij liefde is zie je misschien ook wel de perfectie in het offer van Jezus aan het kruis waardoor wij iets krijgen wat wij niet verdienen. Was God een toornige God die geen liefde was, dan zou het heel rechtvaardig zijn geweest te straffen. Maar God is Liefde. Als het om liefde gaat krijg je nog een kans.
-
Dank je wel voor je reactie! Ik ga vanavond die film eens kijken in alle rust als de kinderen op bed liggen. Mijn strijd over het dopen zit vooral in kinderdoop versus gelovigendoop... Ik ben al gedoopt en heb altijd geleerd dat overdopen eigenlijk een zonde is... Binnen de kerken waar ik heb gezeten is dat ook niet zonder gevolgen als je je laat overdopen. Tegelijkertijd leidt God mij regelmatig door de bijbel heen op wonderlijke wijze en elke keer denk ik dan: hoe kunnen wij kinderen dopen? Hoe kan het dat ik zo achter het verbondsidee stond toen ik mijn kinderen doopte... Tegelijkertijd
-
duidelijk. Denk dat we er op zich ook wel gelijk over denken. Ik denk ook wel dat er dingen bij horen en je zet me wel aan het denken met het punt: eens gered, altijd gered, of eigenlijk juist het tegenovergestelde... Als ik er over nadenk denk ik ook niet dat je voor altijd gered bent want... idd je moet er niet tegenin gaan, dus zul je wel het juiste moeten zoeken... Zo leuk dat we het toevallig hier gisteravond ook over hadden op bijbelstudie. En vooral die formaliteit, dat het op een gegeven moment niet meer uit je hart komt maar enkel van je lippen... We hadden er een goed gesprek over,
-
leuk voor op je CV
-
Haha nou in die zin dat ik vroeger het altijd zo overdreven vond dat als ouders heel enthousiast waren om kadootjes dat ik altijd dacht: doe normaal, zo speciaal is het niet. Dus zo keek ik er vroeger tegen aan van: wat een mens haha. Zie nu wel dat het heel oprecht kan zijn en wat de werking er van kan zijn.
-
Als het idd meer waarde heeft dan het bij elkaar zijn dan zou ik ook mijn vraagtekens zetten. En nu ben ik niet echt een kadootjesmens maar wat ik bijvoorbeeld heel leuk vind (oooh verschrikkelijk, ik ben ook zo'n mens geworden) is als mijn kinderen wat moois hebben gemaakt en dat geven. Vond dat vroeger altijd zo raar als ouders deden alsof ze dat leuk vonden haha, maar nu, het gebaar omdat je ook weet wat het voor een kind betekend zo iets te geven, oooh ja, dat zijn dus wel weer kadootjes waar ik van hou. Grappig trouwens, zien jullie als je het reflecteerd op je gezin ook het verschil in
-
Ik denk dat door onze zondige geest waarbij we soms te weinig waarderen we idd de regen nodig hebben om de zon te waarderen. Maar zal dat straks ook nog zo zijn? Als we niet meer zo ondankbaar zijn als hier op aarde? En als er dan regen is, zien we het nog wel als last bijvoorbeeld om dat voorbeeld erbij te gebruiken?
-
wat bedoelde die voorganger met gemoedstoestand dan? Dat je geen mens meer bent? Dus meer een geest? Of enkel dat je op een andere manier beleefd? Ik verwacht dat we niet veel anders zullen zijn als nu, maar dan perfect. Een perfect lichaam, geen zonden meer doen enzovoort. Waarom zou God ons als mens schapen om vervolgens bijvoorbeeld geesten van ons te maken... Ik denk ook dat je jezelf blijft. Je interesse ongeveer hetzelfde blijft, je dat ook weer mag gebruiken enzovoort. Dat je daar ook gewoon lekker verder leeft, maar dan perfect.
-
hahaha
-
Hahaha dat is nou het leuke van internet LOL
-
Ik ben niet snel teleurgesteld, wel begin ik altijd zelf graag met een schone lei, zonder (voor)oordelen zodat ik zelf kan beslissen, anders begin ik al zo negatief Het is aan Ft of deze duidelijkheid wil geven. En anders zal ik het aan een andere JG moeten vragen. Als er geen duidelijkheid kan komen en niet uit zichzelf ingegaan kan worden op vragen (waarbij stukken kopieren er natuurlijk bij mag, maar sommige idngen daar gaat het gewoon om eigen ervaring en overtuiging) dan weet ik iig dat ik het daar niet hoef te zoeken. Want dat is toch wel een van de belangrijkste dingen: zelf denken, z
-
oh haha, ik houd de titels al amper meer in de gaten, zal het ff kopieren, dank je!
-
Maar dan heb ik een volgende vraag: Ik heb altijd begrepen uit gesprekken dat Jehovagetuigen alles in de bijbel letterlijk nemen, behalve als het niet letterlijk te nemen is. Staat dit dan niet in hun bijbel? En als we over GOd praten die ons gemaakt heeft, dan is dit toch gewoon letterlijk te nemen? Of heb ik het verkeerd begrepen dat de bijbel juist niet letterlijk wordt genomen? Die vragen zullen op den duur nog wel komen Zal wel zien hoe er dan gereageerd wordt. Ik vraag me dan idd af, waarom zou Hij eerst een mens zijn geworden en vervolgens weer een geest? En idd, waar is het lich
-
Dat is een punt, wat je er mee opschiet door maar in gesprek te blijven... Maar is de enige oplossing dan om iemand naar beneden te halen? Want in gesprek kun je ook gewoon het blijven hebben over dwalingen. En Danny, wat verwacht jij van Ft bijvoorbeeld? Dat hij zijn mening herziet? Kennelijk heeft hij deze stellige overtuiging net als jij de jouwe. Wat is hetgene wat je van hem verwacht, en op welke manier doe jij dat wel? (geen verwijt, gewoon om te begrijpen wat je van hem wilt en of het andersom dus wel gebeurd) Want het kan zijn dat ik het totaal verkeerd begrijp, het idee dat ik k
-
Fijn dat je hier reageert Danny! Oke, dat even aannemend wat je hier schrijft want ik zie het je al een paar keer zeggen dus ik ga er vanuit dat dat idd gebeurd, is dat een reden dat we het op de man mogen spelen? Dat je mag gaan kwetsen? Wat is bijvoorbeeld jou reden als ik het vragen mag dat je neerbuigend over hem praat? Wat wil je daarmee bereiken? En hoe zie jij deze tekst uit de bijbel in dat licht? Ik snap echt dat het heel vervelend is als iemand keer op keer iets ontwijkt of negeert. Maar ik vraag me af: is dit dan de juiste manier van hiermee omgaan? Een bijbelse manier?
-
Als je het zo stelt dan ligt de grens dus bij de spreker. Bedoel je het oprecht ironisch? Of bedoel je er stiekem toch iets anders mee? Bij dat laatste zou je deze tekst dus goed voor ogen moeten houden. Het kan een ander wel irriteren, alleen heb je je tong wel beteugeld. Ik denk dat Jezus vele mensen irriteerden, meestal simpelweg omdat er op hem niets aan te merken was. Dat kan voor mensne al irritant zijn. Maar er staat mijns inziens niet dat het een dwaling is als iemand zich aan je kan irriteren, maar puur wat jou tong doet. Moeilijk moeilijk... En dat van goedpraten, dat vind ik dus
-
Je laatste alinea daar heb je wel een punt. Maar ik vraag me af, als we het spiegelen gaan noemen, gaan we het dan niet mooi praten? Want ik snap je idee daar achter en als ik het zo bekijk zie ik er ook minder kwaad in, maar bekijk ik de tekst van Jakobus dan krijg ik zelf weer het gevoel: proberen we het dan niet goed te praten? Ik snap de frustratie, ik snap de intentie en ik snap ook de manier waarop je het hier beschrijft wat je zou willen (dat testen)... Alleen krijg ik er persoonlijk een heel nare bijsmaak van. Misschien een beetje te positief gedacht, maar waarom kunnen we niet bl
-
Waar ik dus eigenlijk nieuwsgierig naar ben, vind jij bijvoorbeeld, vind je dat die oordelen over snugger willen overkomen e.d. die verder weinig toevoegende waarde heeft toegestaan is voor een christen om op die manier te discussieren? Valt dat onder je tong de gang laten gaan en dat we die moeten beteugelen, of valt dat hier compleet buiten en mag je op deze manier iemand wel naar beneden halen als hij tegen God ingaat?
-
Ik denk dat we ten allen tijde voor de waarheid op mogen komen, alleen denk ik dat het niet hoort op de manier van anderen uit te maken voor iets naars of bewust naar beneden te halen. We vechten niet tegen aardse machten maar tegen geestelijke machten. Iemand voor iets uit te maken, van welke kant dan ook, is mijns inziens dan ook volkomen nutteloos. En dat is waar ik hier een beetje tegenaan loop. Als het op de man wordt gespeeld. Een persoon wordt uitgelachen of naar beneden wordt gehaald ipv enkel met de waarheid te komen en een dwaling te bestrijden. Je hoeft je wat mij betreft dus zek
-
Maar een dood geloof, staat dat gelijk aan geen geloof? Of ben je dan wel behouden maar vergaar je je bijvoorbeeld geen schatten in de hemel? Hoe kijk jij daar tegenaan? Idd, het lijkt haaks tegenover elkaar te staan maar zoals biblebook het net zei begrijp ik het wel, verschil tussen eigen werken van het vlees en dienend werken (vanuit de heilige Geest). Mooi, ik ga zo Hebreeen 11 eens lezen. Wat een heerlijk begin van de dag zo
-
Daar heb je gelijk in Hendrik, en ik denk dat dit onderwerp wel een punt is waar het extra makkelijk vertroebeld. (ben nog een beetje enthousiast van het boek )
-
poeh... je andere stuk over de 7 plagen daar moet ik echt meer tijd voor nemen, dat gaat me nog een beetje ver Maar wel bedankt voor de bijdrage, ik ga deze stukken iig even opslaan zodat ik het zo weer terug kan lezen.