Alle activiteit

Wellicht sterk afhankelijk van hoe vliegende ganzen geïnterpreteerd wordt, er zijn zo veel beschrijvingen gekend.

Daar ben ik dan geen onderwerp in. Je vervalt in fantaseren.

Misschien ben je daar te laat mee, die zijn al geschilderd.

Dat is maar afhankelijk van wie ze schildert. Ik zal mijn best doen om ervoor te zorgen dat er niks te schilderen valt.

Ja, contextverwisseling en beeldspraak letterlijk nemen leidt vaak tot absurde schilderijen, die soms duur verkocht worden.

Beetje nadenken voordat je wat zegt is mijn advies. Ik stuur hem soms wel achter Canadezen aan. Die denken dan lekker te kunnen vertoeven op een stuk akker die ze onderschijten... Tot nu toe maken ze dat ze weg komen.

Heb eigenlijk geen idee binnen welke context die vliegende ganzen beter begrepen kunnen worden, enigszins verwarrend.

Moet ie daarvoor duchten dan? Het vliegt wel over immers.

Dat geloof ik als geen ander, maar ik betwijfel of een pitbull opgewassen is tegen vliegende ganzen.

Je gelooft niet in een pitbull die van zich afbijt? Wel, de faceboekpagina van de wijk waar ik in woon zal je anders vertellen. Je kan echt op je donder krijgen van dieren die echt bestaan.

Nog even en het gaat weer over die reeks fabeldieren, en we gingen het simpel houden.

Ha ja! Goed voorbereid is het halve werk! De weg weten en een scherp mes plus een pitbull die van zich af bijt... Kom maar op, ik zal mijn huid duur verkopen.

Moest je dat aan een aantal trachten toe te lichten, zal je die smalle weggetjes nog kunnen gebruiken om te gaan vluchten. Enfin, humor is belangrijk, zeggen ze.

Ja, en zelfs goud kan dan metaforisch worden opgevat voor iets nog veel kostbaarder. Gelukkig woon ik in een deel van Nederland waar die route ook letterlijk bestaat: smalle weggetjes, modder, struiken die in de weg zitten. Doorbuffelen dus, en de hond vindt het fantastisch.

Je bent op weg naar de Gouden Stad, zo lijkt het.

Er zijn inderdaad veel wegen, maar de brede weg loopt uiteindelijk dood. Daarom kies ik liever de smalle weg met de nauwe poort en de meeste weerstand, die heeft een bestemming die mij bijzonder aangenaam lijkt.

Ieder zijn/haar ding zoals je zei, er zijn immers nog veel meer wegen.

Je maakt van illusie logica. Doe mij de tochten met de hond dan maar.

Beetje zoals horizonversmelting, als een treinspoor dat in de verte in een punt uitkomt.

Een eeuwig huis aan een eeuwige weg verplaatst zich niet, maar is er altijd.

Matteüs 10:14 is helder: als je niet ontvangen wordt, schudt het stof van je voeten. Dit is geen symbolische vervloeking, maar een vorm van mentale hygiëne. Het betekent: laat los, neem niets persoonlijk, verspil geen energie aan mensen die niet willen, en ga waar wel ruimte is.

Geometrie is iets vreemds inderdaad, en we kunnen er onmogelijk naast kijken.

Het nadeel van een huis op deze aarde: rondjes zijn onvermijdelijk. Tenzij het huis aan een eeuwige weg ligt en steeds weer op die streep verschijnt.

Ja, het zou allemaal veel simpeler kunnen zijn, dat is al lang geweten.

Meestal wordt zelfs een rondje vermeden door met de bakfiets aan de hand een route te lopen. Dan gaat de hond aan het einde van de streep in de bak en fietsen we gewoon weer verder. Op naar het volgende interessante stuk. Dan wordt het een kwestie van niet steeds dezelfde route naar huis. Een rondje blijft een rondje, laat je geen rad voor ogen draaien.