Spring naar bijdragen

Jongeren gezocht die vervreemd zijn van de kerk


Aanbevolen berichten

Voor een overheidscampagne over zelfbeschikkingsrecht die dit najaar online zal gaan, zijn we op zoek naar jongeren (rond de 20 jaar) die vervreemd zijn van de kerk of haar inmiddels hebben verlaten.

De 'vervreemde' dan wel verlater wordt geïnterviewd voor de camera door een professioneel team onder leiding van een regisseur. Mocht hij of zij niet in beeld willen komen, dan zijn we ook geïnteresseerd in het verhaal voor een (eventueel anoniem) interview, dat in tekstvorm op de site zal verschijnen.

De overheidscampagne over zelfbeschikkingsrecht (een van de mensenrechten) is erop gericht om jongeren (M/V) te laten zien dat het niet onmogelijk is om te kiezen voor een eigen bestaan, en dat niet altijd alles hoeft te gebeuren op de manier van je ouders (en hun ouders, etc).

Ben/Ken jij iemand die aan bovenstaande beschrijving voldoet, neem dan contact op met Viktor op frolke@hotmail.com

Bij voorbaat dank!

Link naar bericht
Deel via andere websites

De overheid loopt hier 50 jaar achter... Intussen is het veel inzichtgevender geworden om juist die jongeren te interviewen die er bewust voor hebben gekozen om bij die kerk te blijven, en hun kerkelijk leven vorm hebben leren geven binnen de lijnen van hun eigen bestaan. Om te laten zien "dat niet altijd alles hoeft te gebeuren op de manier van je ouders (en hun ouders, etc)".

Levert meteen een veel minder zuur stigmatiserend plaatje van de gelovige op!!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik vind de openingspost inderdaad een wat irritante toon hebben. Alsof kerkgangers niet van hun zelfbeschikkingsrecht gebruik maken. Net zoals je bijvoorbeeld ook feministen hebt die pas vinden dat je als vrouw een vrije keuze maakt, als je precies leeft zoals zij leven.

Of net zoals bijvoorbeeld D66 vindt dat gezinnen met één kostwinner best extra belast mogen worden, omdat zij immers niet precies naar het "vrije" D66-ideaal uit de jaren zestig leven.

Men mag blijkbaar enkel vrij leven als men dan wel precies leeft naar wat nu weer aanvaardbaar wordt geacht.

Ik ben dan ook wel benieuwd wat de overheid dan onder zelfbeschikkingsrecht verstaat. Want volgens mij kun je daar ook nog wel een boom over opzetten, over wie dat recht dan wel of niet zou moeten hebben en in hoeverre het zelfbeschikkingsrecht van de ene het zelfbeschikkingsrecht van de ander mag beperken.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Toch is de omgang met familie één van de problemen die kerkverlaters ervaren. En dat lijkt me in de islamitische wereld waar vaak het gezag van de vader nog sterker, nog moeilijker.

En iemand uit Putten vertelde me ooit: "We moesten altijd op zondag naar de kerk totdat mijn opa overleed. Na de begrafenis zei mijn vader opgelucht, Nu hoeven we ook niet meer elke zondag naar de kerk."

Dus stellen dat jongeren nooit moeite hebben om hun zelfbeschikkingsrecht te nemen, lijkt me onjuist. En daarmee heeft het programma recht van bestaan.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Toch is de omgang met familie één van de problemen die kerkverlaters ervaren. En dat lijkt me in de islamitische wereld waar vaak het gezag van de vader nog sterker, nog moeilijker.

En iemand uit Putten vertelde me ooit: "We moesten altijd op zondag naar de kerk totdat mijn opa overleed. Na de begrafenis zei mijn vader opgelucht, Nu hoeven we ook niet meer elke zondag naar de kerk."

Dus stellen dat jongeren nooit moeite hebben om hun zelfbeschikkingsrecht te nemen, lijkt me onjuist. En daarmee heeft het programma recht van bestaan.

Dit gaat natuurlijk bijna geheel over moslims, maar in het kader van gelijksheidsdenken zoeken ze ook wat christenen waar het moeilijk gaat.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Toch is de omgang met familie één van de problemen die kerkverlaters ervaren. En dat lijkt me in de islamitische wereld waar vaak het gezag van de vader nog sterker, nog moeilijker.

En iemand uit Putten vertelde me ooit: "We moesten altijd op zondag naar de kerk totdat mijn opa overleed. Na de begrafenis zei mijn vader opgelucht, Nu hoeven we ook niet meer elke zondag naar de kerk."

Dus stellen dat jongeren nooit moeite hebben om hun zelfbeschikkingsrecht te nemen, lijkt me onjuist. En daarmee heeft het programma recht van bestaan.

Dus zo lang je maar met anekdotisch bewijs kan komen, heeft een idee (nee, zelfs een overheidsprogramma waar gemeenschapsgeld aan gespendeerd wordt) recht van bestaan??

In andere omstandigheden deed je daar, meen ik, veel moeilijker over... ;)

(En die moeite waar je het in je eerste zin over hebt, kan ook een geval zijn van "botsen van een behoefte aan zelfontplooiing/geldingsdrang met een noodzaak tot samenleven". Een mens kan zichzelf ontplooien én daarbij rekening houden met zijn familie... Zie bijvoorbeeld die man uit Putten, die je aanhaalde... Een samenleving met slechts strikt autonome individuen lijkt me een onmogelijkheid - of je leeft op de een of andere wijze samen, of je bent autonoom/claimt een volledig recht op zelfbeschikking. En in dat eerste geval ís het gewoon schipperen geblazen...)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Toch is de omgang met familie één van de problemen die kerkverlaters ervaren. En dat lijkt me in de islamitische wereld waar vaak het gezag van de vader nog sterker, nog moeilijker.

Andersom gebeurt ook. Er zijn ook fanatieke atheïstische ouders die hun kinderen proberen te verhinderen naar de kerk of moskee te gaan, of die het ronduit verbieden. Uiteindelijk willen ouders het beste voor hun kind, willen ze niet dat hun kind de verkeerde weg gaat, dus kunnen er altijd botsingen ontstaan als ouder en kind het niet langer met elkaar eens zijn over wat het beste is.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat zal best. Maar ik denk dat er bij geloofverlating een andere problematiek speelt als bij atheïsme-verlating. Ik ben niet bang dat mijn zoon naar de hel gaat als ie het verkeerde pad kiest.

Dus om één doelgroep voor zo'n programma uit te kiezen is verdedigbaar.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Misschien. Maar hel of geen hel, in beide gevallen is het resultaat hetzelfde, namelijk een conflict tussen ouder en kind. De motivatie kan verschillen, maar de pijn die daardoor kan ontstaan is er niet minder om.

En zeker als in de naastenkring van ouder en kind men echt neerkijkt op religie, als iets voor domme mensen, dan kan dat ook voor het kind moeilijkheden opleveren als deze wel veel sociale contacten binnen deze kring heeft en nu ineens veel meer afwijzing en misschien zelfs getreiter tegenkomt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
En zeker als in de naastenkring van ouder en kind men echt neerkijkt op religie, als iets voor domme mensen, dan kan dat ook voor het kind moeilijkheden opleveren als deze wel veel sociale contacten binnen deze kring heeft en nu ineens veel meer afwijzing en misschien zelfs getreiter tegenkomt.

Kijk, hier beschrijf je wel een aardig dilemma. Het kind komt uit de vertrouwde omgeving, ontwikkelt zich en ontdekt een geheel nieuwe wereld. Aan de ene kant wankelt zijn religie en aan de andere kant zijn er tal van sociale factoren die hem zeggen die religie vast te houden. Maar angst voor conflicten is niet een hulpmiddel om gelovig te blijven. De innerlijke strijd blijft. Dan is er ook nog een heel stuk van de jeugd dat weggegooid wordt en het geval jaren opgelicht te zijn.

Wat we bij Freethinker regelmatig lezen is dat mensen jaren met dit conflict worstelen. En ik denk dat het heel vaak voorkomt. Dat rechtvaardigt het programma.

Link naar bericht
Deel via andere websites
En zeker als in de naastenkring van ouder en kind men echt neerkijkt op religie, als iets voor domme mensen, dan kan dat ook voor het kind moeilijkheden opleveren als deze wel veel sociale contacten binnen deze kring heeft en nu ineens veel meer afwijzing en misschien zelfs getreiter tegenkomt.

Kijk, hier beschrijf je wel een aardig dilemma. Het kind komt uit de vertrouwde omgeving, ontwikkelt zich en ontdekt een geheel nieuwe wereld. Aan de ene kant wankelt zijn religie en aan de andere kant zijn er tal van sociale factoren die hem zeggen die religie vast te houden. Maar angst voor conflicten is niet een hulpmiddel om gelovig te blijven. De innerlijke strijd blijft. Dan is er ook nog een heel stuk van de jeugd dat weggegooid wordt en het geval jaren opgelicht te zijn.

Wat we bij Freethinker regelmatig lezen is dat mensen jaren met dit conflict worstelen. En ik denk dat het heel vaak voorkomt. Dat rechtvaardigt het programma.

Het programma gaat over zelfbeschikkingsrecht, niet over moeiten met de identiteitsontwikkeling. Het is maar de vraag of het hameren op recht op zelfbeschikking een persoon met een gestoorde identiteitsontwikkeling gaat helpen...

"Wees jezelf!!" - "Ja, dat is nu nét het probleem... Hoé dan???"

Link naar bericht
Deel via andere websites
"Wees jezelf!!" - "Ja, dat is nu nét het probleem... Hoé dan???"

Of

"Wees jezelf!!" - "Ok, ik verlaat de kerk" - "Doe dat niet, dan kom je in de hel. Doe je moeder dat verdriet niet aan"

In de OP staat dit:

De overheidscampagne over zelfbeschikkingsrecht (een van de mensenrechten) is erop gericht om jongeren (M/V) te laten zien dat het niet onmogelijk is om te kiezen voor een eigen bestaan, en dat niet altijd alles hoeft te gebeuren op de manier van je ouders (en hun ouders, etc).

De campagne is dus niet gericht op ouders die moeite hebben om hun grut op eigen benen te laten staan, en zelfs een flinke portie emotional blackmail niet schuwen om ze hun eigen wil op te leggen...

(Meestal ook een gevalletje "gestoorde identiteitsontwikkeling" trouwens. Waarbij zeer waarschijnlijk ook een "eenzijdig benadrukken van zelfbeschikkingsrecht" niet gaat werken. Dat gaat de dwangmatigheid van die ouders echt niet verminderen!!

"Laat ze zichzelf zijn en op eigen benen staan!" - "Ik kan ze toch niet loslaten en op eigen benen laten staan!!"

Met andere woorden: "ervaren onmacht" van ouders kan je niet met machtsmiddelen afdwingen... De "imperatief" gaat hier niet werken...)

Link naar bericht
Deel via andere websites

De ouders hebben maar een beperkt probleem. Zij vinden dat hun kind een probleem heeft en zien dus geen noodzaak zelf te veranderen.

De kinderen hebben dus wel een probleem. En er zijn vast tips om met dit soort ouders om te gaan. Lijkt mij leuk genoeg voor een programma.

Link naar bericht
Deel via andere websites
De ouders hebben maar een beperkt probleem. Zij vinden dat hun kind een probleem heeft en zien dus geen noodzaak zelf te veranderen.

De kinderen hebben dus wel een probleem. En er zijn vast tips om met dit soort ouders om te gaan. Lijkt mij leuk genoeg voor een programma.

Ja. Je "Wees jezelf!!" - "Ok, ik verlaat de kerk" - "Doe dat niet, dan kom je in de hel. Doe je moeder dat verdriet niet aan" wijst al in een bepaalde richting: "Verlaat de kerk - breek met je ouders"...

Alles goed er wel, maar dan ga je uit van de aanname dat die ouders maar beperkt een probleem hebben, en dat dat "verdriet van die moeder" een gefingeerd verdriet is...

Stel dat men wérkelijk handelt uit onmacht, en dat verdriet wérkelijk verdriet is? Dan veroorzaakt een eenzijdig op het kind gerichte campagne eerder problemen dan dat er worden opgelost...

Tenzij de campagne een paar stappen verder gaat dan ik vrees natuurlijk: dat men die kinderen gaat leren om de ouders, met respect voor hun eigenheid en hun zorgen, te leren hen los te laten, en te leren vertrouwen dat het met die kinderen uiteindelijk wel goed zal komen...

Maar ik vrees dat het wel opnieuw niet veel verder zal komen dan een "Wees jezelf!"... Gezien de insteek "zelfbeschikkingsrecht"... Dat klinkt al niet heel erg als "leer er samen uit te komen om daarbij ieders identiteit te versterken"...

We zullen zien...

Link naar bericht
Deel via andere websites
De overheid loopt hier 50 jaar achter... Intussen is het veel inzichtgevender geworden om juist die jongeren te interviewen die er bewust voor hebben gekozen om bij die kerk te blijven, en hun kerkelijk leven vorm hebben leren geven binnen de lijnen van hun eigen bestaan. Om te laten zien "dat niet altijd alles hoeft te gebeuren op de manier van je ouders (en hun ouders, etc)".

Levert meteen een veel minder zuur stigmatiserend plaatje van de gelovige op!!

Om maar eens een concreet voorbeeld te noemen: weinig mensen zullen zich realiseren dat het Evangelisch christendom in Nederland een mooi voorbeeld is van dat "niet altijd alles doen op de manier van je ouders". Dat tonen kan dus gewoon zonder meteen naar voorbeelden van kerkverlating te gaan grijpen...

En geloof me: die Evangelicals hebben Gereformeerde ouders in het verleden genoeg kopzorgen bezorgd!! Terwijl men er nu ook de vruchten van plukt...

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid