Bumblebee 7 Geplaatst 27 juli 2015 Rapport Share Geplaatst 27 juli 2015 Naar aanleiding van wat FG schreef in een ander topic: De eerste waarheid: Er is lijden De tweede waarheid: Het lijden heeft een oorzaak De derde waarheid: De oorzaak van het lijden kan opgeheven worden De vierde waarheid: Door het achtvoudige pad te volgen wordt het lijden beëindigd Heel kort samengevat: lijden is het gevolg van hechting. Het lijden wordt beëindigd door onthechting. Ik kan me voorstellen dat alle vormen van gehechtheid lijden opleveren, of in elk geval kunnen opleveren. Maar toch heb ik dan het gevoel dat als je álle gehechtheid opgeeft, zoals bijvoorbeeld de gehechtheid aan je partner of kinderen, je weliswaar minder kans loopt te lijden (bijvoorbeeld als je een kind verliest) maar dat je er uiteindelijk toch niet op vooruitgaat. Dus ik vraag me dan af of sommige vormen van gehechtheid, die de mogelijkheid van lijden met zich meebrengen, misschien niet te prefereren zijn boven totale onthechting. Of ik begrijp niet goed want onthechting in deze context betekent. Link naar bericht Deel via andere websites
Flash Gordon 274 Geplaatst 28 juli 2015 Rapport Share Geplaatst 28 juli 2015 Als je bij Ignatius van Loyola gaat kijken, vind je precies deze gedachten terug. De onthechting betekent nadrukkelijk geen desinteresse. Voor naastenliefde en medelijden is altijd ruimte, deze veroorzaken dan ook geen lijden. Of je ook "moet" onthechten van je kinderen: wel als je bevrijd wil zijn van lijden. Maar de puzzel wordt volledig gemaakt, denk ik, als je het lijden in zijn eigen waarde weet te zien. Het lijden is te vermijden, maar bet is niet noodzakelijkerwijs goed om dat te doen. Link naar bericht Deel via andere websites
Bumblebee 7 Geplaatst 28 juli 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 28 juli 2015 Dank je! Bestaat er ook een dergelijke idee in het Boeddhisme, over de 'waarde' van het lijden? Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten