Waarschuwing van God?

[KeesB 0]

Hi allemaal,

Ik vind het moeilijk om, wanneer je kijkt naar de wetenschappelijke argumenten, om in het christendom te geloven. Ik geloof wel in God. Soms zijn er echter bepaalde “toevalligheden†waarvan ik momenteel twijfel of ik dit moet opvatten als een waarschuwing van een christelijke God. Hieronder een aantal voorbeelden:

Voorbeeld 1

Een aantal jaren geleden, na een hele Kinderbijbel in 1 dag te hebben uitgelezen, lag ik een hele nacht wakker. Toen ik eindelijk in de ochtend in slaap viel kreeg ik een droom. Een hele heldere droom; een droom zoals die nooit eerder had gehad, en dat terwijl ik de avond daarvoor had gevraagd om een teken. Ik voelde een hand op m’n schouder. Vervolgens werd ik door de lucht in getrokken. Ik hoorde de wind om me heen, en uiteindelijk hoorde ik God (althans, zo interpreteer ik het) tegen me praten. Met een liefdevolle maar veel autoriteit uitstralende stem. Deze droom voelde voor mij erg echt. Bij de vraag of ik zo door moest gaan met m’n leven hoorde ik een duidelijk “neeâ€. Al werd er niet gezegd waarom; er was ook geen duidelijke verwijzing naar het christendom in die droom. Maar het voelde alsof het God was die in deze droom tegen me praatte. Ik heb dit hierna ook nooit meer gehad.

Voorbeeld 2

Ik heb me altijd afgevraagd hoe ik met vrouwen moet omgaan in deze onzekere tijden waarin ik eigenlijk niet weet wat ik geloof. Wat doe je als je je enigszins wel in het geloof verdiept, naar God op zoek bent, maar het anderzijds nog niet gelooft? Dit is altijd een worsteling geweest.

Op een ochtend, na het wakker worden, kreeg ik de gedachte “je geloof zal binnenkort getest wordenâ€. Nu is dit natuurlijk een nogal breed begrip, een geloof dat getest wordt. Gaat iemand me binnenkort vragen wat ik geloof? Kom ik binnenkort een aantrekkelijke vrouw tegen die ik moet zien te weerstaan omdat zij puur en alleen naar seks op zoek zou zijn? En zo kun je nog een aantal voorbeelden bedenken.

Uiteindelijk kwam ik, 2 dagen na deze gedachte, in een bar een zeer aantrekkelijke vrouw tegen, waar ik die avond ook mee gezoend heb. Een vrouw die misschien niet al te serieuze bedoelingen had. Iemand waar ik misschien voor zou moeten oppassen.

Die ochtend daarna had ik (evenals de avond daarvoor) de volgende tekst in m'n hoofd van een bekend nummer: “I'd sell my soul for you babeâ€. Waarschijnlijk heb ik God toen ook gevraagd of ik dit moest zien als waarschuwing/teken? Later hoorde ik ook muziek van de Goo Goo Dolls “I’d give up forever to touch youâ€.

Moet ik zoiets interpreteren als een waarschuwing van God, dat ik me niet moet inlaten met bepaalde type vrouwen / geen seks moet hebben voor het huwelijk, omdat dit desastreuze gevolgen kan hebben? Of is dit een aaneenschakeling van toevalligheden omdat ik heel lang op zoek ben naar antwoorden op dit gebied?

Voorbeeld 3

Kreeg een droom dat te maken had met wolven, evenals de gedachte “ze verlieten Jezus voor wolvenâ€. Ik ging vervolgens opzoeken wat de Bijbel zegt over wolven, waaronder het volgende:

Ik weet dat er na mijn vertrek woeste wolven bij u zullen binnendringen, die de kudde niet zullen ontzien. 30 Uit uw eigen kring zullen mensen voortkomen die de waarheid verdraaien om de leerlingen voor zich te winnen.

Na dit stuk tekst vroeg ik of God me kon vertellen of dit een teken was en ging ik naar Facebook toe. Toevallig of niet: ik zag bovenaan de pagina een filmpje staan waarbij een schaap een wolf wegjaagde.

Dit zou je kunnen opvatten als Jezus die tegen me zegt “pas op dat je niet met de verkeerde mensen omgaat. Volg mij, aan het einde jaag ik al het kwaad uit de wereldâ€.

Mijn vraag is nu: zouden jullie zulke dingen opvatten als teken van God? Stel dat God een teken geeft, zou Hij er dan altijd voor zorgen dat het 100% duidelijk is, of is het onderhevig aan interpretatie? Voorbeelden 2 en 3 kun je ook best verklaren a.d.h.v. toeval, zeker als je veel naar een teken van God op zoek ben. Maar is het dan ook toeval? Ik vind dit erg lastig; ik heb enerzijds het idee dat ik in m’n hoofd teveel bezig ben om te zoeken naar dit soort tekens omdat ik het, rationeel/wetenschappelijk, momenteel weinig redenen zie om te geloven dat zaken als de schepping of de zondeval ook echt gebeurd zijn. Anderzijds wil ik mogelijke boodschappen van God ook niet negeren.

[broer konijn 0]

Dat is het geloof. Een relatie met God is een levende relatie. Levend wil zeggen dat je niet niets verwacht. Levend wil ook niet zeggen dat je zóveel (alles) van God verwacht, dat je het in het concrete geval niet meer gaat wensen of vragen. Levend doet concreet verwachten en bouwen op die verwachting - welke verwachting tegelijk een beproeving kan zijn.

Omgekeerd van God uit gezien, weten we dat God juist het geloof zoekt dat concreet rekent met het ingrijpen van God. Pas als er concreet wordt geloofd, kan God dat geloof ook bevestigen. Uit het oude testament zijn bekend de gelofte-offers. Jacob begon daar al mee: Als God hem zou begeleiden, dan zou hij zich verbinden aan God. En zo ontstond een levende relatie met God. Maar wie niet rekent met inbreng door God, die kan het concrete dus ook niet meer betekenisvol gaan duiden als zegen of beproeving van God.

En levend is het omdat je in een spanningsveld komt: als jij op een gegeven moment zodanig sterk gaat geloven dat je ook echt met Gods inbreng gaat rekenen, dan is dat tegelijk een beproeving. Een beproeving van jou of je inderdaad uit geloof leeft in een levende relatie, dus ook met God in gesprek blijft uit liefde als God wel/niet iets met je leven doet. Maar ook een beproeving van God, of Hij ook jouw vaste geloof zal gaan bevestigen en ondersteunen. Lees de psalmen van David als algemeen beeld, en ontdek dat in ieders leven (ook dat van Christus) die spanning terugkomt en dat er momenten zijn van benauwdheid, bevestiging, ondersteuning, verzoeking en alle andere aspecten die zich kunnen voordoen in een echte levende relatie.

[KeesB 0]

Omgekeerd van God uit gezien, weten we dat God juist het geloof zoekt dat concreet rekent met het ingrijpen van God. Pas als er concreet wordt geloofd, kan God dat geloof ook bevestigen.

Maar wie niet rekent met inbreng door God, die kan het concrete dus ook niet meer betekenisvol gaan duiden als zegen of beproeving van God.

Thanks voor je reactie Broer Konijn. Interessant stuk tekst. Moet eerlijk zeggen dat ik het wel een paar keer moest lezen voordat ik het begreep, maar je hebt er echt over nagedacht zie ik

Ik snap het punt wat je hier wilt maken. Maar ik weet niet of dit m'n vraag beantwoord. Misschien is m'n vraag ook wel teveel een kip/ei vraag. In de zin dat waarschijnlijk veel christenen zouden denken dat God me signalen geeft, en veel niet-christenen zullen denken dat het allemaal toeval is.

Maar het is wel waar ik feitelijk mee zit. Misschien zijn het wel signalen van God. Aan de andere kant, sommige zaken in het leven kunnen zichzelf nou eenmaal bevestigd zien door toeval. Ik ben zoveel met dit onderwerp bezig in me hoofd. Ik zoek zo naar een beetje zekerheid. Wat het misschien ook logisch zou kunnen maken dat er zich bepaalde toevalligheden kunnen ontstaan.

[MysticNetherlands 298]

Kees, misschien zoek je te veel aan de hand van een keiharde scheidslijn tussen 'toeval', of 'natuurlijk' enerzijds en 'bovennatuurlijk ingrijpen van God' anderzijds. Ik snap je twijfel overigens wel, worstel er ook veel mee. Maar hé, je weet dat met een vrouw 'ronnelen' zonder dat je eigenlijk echt voor liefde gaat en kijkt of er iets serieus uit kan komen niet oké is. Dus of God nou actief die vrouw op je pad heeft geplaatst, of dat het toeval is.... is er wel een verschil? Staat God niet boven alles, en zijn woorden als 'toeval' eigenlijk ook niet maar menselijke labels voor zaken die we niet zo goed kunnen voorspellen? En maakt het uit? Je trekt volgens mij redelijk vaak de juiste conclusie aan de hand van de gebeurtenissen en wat denk ik God van je zou verwachten

[broer konijn 0]

Het ligt heel gevoelig. Het geloof kan iets doen en je kunt in blijdschap alles zien in het licht van God. Maar het gaat niet om een geloof van een niet zo machtige God die slechts kleine dingetjes kan doen om je te bereiken. Het gaat om een heel Grote God die heel bewust een plan en een wijze van communicatie heeft met de mens. Het gaat erom om te groeien in kennis van God - om de weg te volgen die God heeft uitgestippeld. Maar daarvoor is er het ontvangen en leren kennen van God. Wat daarvoor nodig is, dat weet God alleen; maar wij weten dat God dat doet door de kracht van de heilige Geest. En die zal je toevoegen aan Gods kinderen en je wijzen op de bijbel / de weg die God voor jou heeft uitgestippeld.

Van de zogenaamde donkere middeleeuwen leren wij in de geschiedenisboekjes dat de mensen heel bijgelovig waren. Donkere tijden van primitief bijgeloof. Dat is absolute dikke onzin, maar één ding staat wel vast: als alle mensen méér zouden geloven, dan zou er in het volk ook veel bijgeloof ontstaan. Als in alles van alles wordt gezocht, dan ontstaat gevoeligheid om met alle winden en gevoelens mee te waaien. Dat nu is niet de bedoeling van het geloof - maar wel een neveneffect. En daarom probeer ik de nadruk te leggen op de persoonlijke relatie. Want wie gelooft in ijver en enthousiasme, zit zeker op een goed spoor.

Maar de bijbel leert ons om nuchter en waakzaam te zijn, en ook ik meen van mezelf dat ik zo nuchter ben als een konijn. Maar dat doet helemaal niets af aan mijn geloof en concrete verwachtingen. Als ik droom, dan neem ik mijn droom serieus. Want in nuchterheid en waakzaamheid houdt ik mijn geest open voor elk inzicht dat mij wordt geopenbaard - maar door mijn ongeloof of onwil of onverstand maar niet tot mij door mocht dringen. Tot mijn groot voordeel. Maar het hart in redelijke overlegging heeft het laatste woord.

En dan heb je al een antwoord te pakken. Want je spreekt over een nacht wakker liggen en zinvol dromen. Daarin ligt veel kracht. Want van alle gelovigen in alle tijden is bekend dat zij vastten en in de donkere nachten God zochten. Dat zuivert je gedachten, omdat alle ijdelheid en alle dagelijkse dingen en alle vermeendheid niet meer telt; en het zet je geest op het spoor naar God. God openbaart zich niet vaak, en heel vaak heel specifiek niet aan alle gelovigen in dezelfde situatie. Er waren veel melaatsen in Israël, maar een buitenlander werd genezen. Er waren veel weduwen in Israël, maar slechts de weduwe van Sarfat werd geholpen. Een Romeins hoofdman komt en vraagt Jezus slechts om een woord van gezag, en Jezus zegt dat hij zulk een geloof in Israël niet heeft gevonden. En zo kunnen we nog even doorgaan. Maar omgekeerd vraagt God wel een open hart en een open geest, en een luisterend oor, opdat als Hij dan toch mocht komen, Hij ons ook trouw nog steeds bereid vindt om te horen. Zoals Samuël werd geroepen en in vertwijfeling werd gebracht, en toen op advies van de priester zijn hart openstelde voor God; "spreek Heere, uw knecht luistert". God wil je bereiken en vraagt ook om je aandacht om in alles Zijn Hand te erkennen - maar zal waarschijnlijk niet tot je spreken. Want het getal van aangesprokenen is klein. Maar dat zal je hart er niet van weerhouden om wel altijd gereed te zijn voor alles wat God met jou voorheeft. Denk maar terug aan die donkere middeleeuwen met veel bijgeloof; als ons beeld als algemeenheid maar 50% waar is, waren de mensen kennelijk in ieder geval wel bereid om te horen. Wat er ook van wordt gezegd; dat is wel de kern van een levend geloof.

Lees aan het begin van de Psalmen van David hoe ook David groeide in Gods kracht door gepieker. David had veel kracht van de heilige Geest en die brandde in zijn hart met een vuur dat sterker was dan afwachten en vragende passiviteit. David had een geloof dat hem deed leven als totaal onder begeleiding en zorgzaamheid van God Persoonlijk. Dat is het geloof dat ons tot voorbeeld wordt gesteld, in de heilige Geest. Dat is het geloof dat steeds naar God luistert door Gods Woord te lezen en te overdenken:

Psalm 1:

Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters;

Maar zijn lust is in des HEEREN wet, en hij overdenkt Zijn wet (lees: bijbel) dag en nacht.

Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken.

[KeesB 0]

Kees, misschien zoek je te veel aan de hand van een keiharde scheidslijn tussen 'toeval', of 'natuurlijk' enerzijds en 'bovennatuurlijk ingrijpen van God' anderzijds. Ik snap je twijfel overigens wel, worstel er ook veel mee. Maar hé, je weet dat met een vrouw 'ronnelen' zonder dat je eigenlijk echt voor liefde gaat en kijkt of er iets serieus uit kan komen niet oké is. Dus of God nou actief die vrouw op je pad heeft geplaatst, of dat het toeval is.... is er wel een verschil? Staat God niet boven alles, en zijn woorden als 'toeval' eigenlijk ook niet maar menselijke labels voor zaken die we niet zo goed kunnen voorspellen? En maakt het uit? Je trekt volgens mij redelijk vaak de juiste conclusie aan de hand van de gebeurtenissen en wat denk ik God van je zou verwachten

Ik was ook niet op zoek naar een vrouw om mee te rommelen. Eigenlijk vond ik die vrouw heel leuk en zou ik er absoluut over willen nadenken om een relatie met haar te hebben. Maar had niet het idee dat zij al te serieus was. Daarnaast is een one night stand hebben iets anders dan een relatie vinden met een bijzonder iemand waarbij je wel seks voor het huwelijk hebt. Als ik seks zou hebben met iemand uit liefde dan zie ik dat absoluut niet als iets wat verkeerd is. Toch ben ik ergens bang dat God me probeert te vertellen dat zoiets wel verkeerd is. Mijn angst (dat komt deels uit zulke muziekteksten die ik rond dat moment hoorde) is dat er in z'n algemeenheid iets slechts kan gebeuren wanneer ik dit wel zou doe. Ik denk niet dat het zo is, maar het is wel een grote angst van me. Daar worstel ik erg mee.

Misschien zie je me teveel als christen. Ik zie mezelf meer als niet-christen dan als christen, hoewel ik wel geloof dat God bestaat. Of God boven alles staat en alles in de hand houdt? Ik weet niet of God alles in de hand houdt. Er is ook zoiets als vrije wil, denk ik. Maar wat Hij dan wel in de hand houdt? Geen idee.

En of ik vaak de juiste conclusie trek uit wat God verwacht? Eerlijk gezegd weet ik helemaal niet wat God verwacht. Ik ben zoekende, voel me op dit moment meer niet-christen dan christen. Enerzijds wil ik graag m'n leven leiden, een leuke vrouw vinden, etc. Anderzijds wil ik ook geen dingen doen die God verkeerd vind. Omdat ik bang ben dat er dan erg voor gestraft zou worden.

[KeesB 0]

Het ligt heel gevoelig. Het geloof kan iets doen en je kunt in blijdschap alles zien in het licht van God

Hoe weet je dan wanneer iets van God komt en wanneer niet? Want het zijn toch behoorlijk heftige ervaringen zoals in die 3 voorbeelden schets. Afhankelijk van wat je gelooft daarin, zal dat een behoorlijke impact op je leven hebben

[_Anja_ 0]

Never mind.