eenzaam

[Matthijs88 0]

Hallo, allemaal mijn naam is Thijs. Ik wilde jullie wat vertellen over mijn belevingen als single. Het kan ontzettend fijn zijn om single te zijn, ik vind het vreselijk. Ik heb autisme maar ik heb best wel een hoog niveau, deze groep wordt altijd vergeten door de meeste mensen,daar wij niet overdreven begeleid hoeven te worden, maar die wel degelijk nodig hebben. Ik voel mij verschrikkelijk eenzaam,in de maatschappij is er vandaag de dag een hype dat je maar zolang mogelijk moet studeren, en dan misschien nog eens aan een relatie moet denken. In de christelijke wereld is het niet anders helaas. Heb veel meegemaakt maar zelfs in de christelijke wereld hebben vele mij afgewezen. Er is in de kerk geen ruimte voor autisten en singles, je moet maar zo gauw mogelijk trouwen, wat als het niet lukt. Als je om een of andere reden moeilijker contact kan maken.Waarom kan het niet gewoon gaan zoals ik het vroeger wel eens tegen een vrouw zei, ik vind je leuk en dat zei dan zegt in plaats nee ik wil vrienden blijven, ja , ik wil verkering met je. In de tijd van mijn ouders en grootouders ging het toch wel, waarom nu dan niet. Ik heb datingsites geprobeerd ik snap er niets van. Het werkt niet. Ik wil ook huisje, boompje beestje. Waarom moet dat alleen voor normale mensen gelden. Het is misschien een hele lap tekst, maar mijn vraag is heeft iemand tips, enige idee wat te doen want weet het niet meer. Ik wilde gewoon even mijn verhaal kwijt, dan weten jullie een beetje wat er n mij speelt. Heeft er iemand ideeën, of gewoon een vriend zijn?

[Hendrik-NG 220]

Hoi Thijs. Sterkte gewenst met je worstelingen!

Allereerst (en het lijkt misschien een dooddoener en/of open deur, maar het is echt onze basis om in moeilijke tijden op terug te vallen!!): blijf voor ogen houden dat ook jij een geliefd kind bent van onze God en Vader!!!

En dan zeg ik Paulus na: "Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer".

Nu een reactie op je vraag: bestaan er in je gemeente (ik neem zo maar aan dat je daar lid van bent - maar je spreekt over je ervaringen in "de kerk") kringen/bijbelkringen?

Zelf ben ik daar lid van sinds een aantal jaren, en ik heb gemerkt dat dat echt een plek kan zijn waar je "vrienden bent voor elkaar", "elkaars lasten kan dragen", je verhaal kwijt kan. Je "gewoon gemeentelid" kan zijn zonder "druk op de ketel" (het gaat er echt niet alleen om het houden van bijbelstudies!).

Of dat een plek is waar je kan vinden wat je ook zoekt (een partner) kan niemand je zeggen. Maar zou je misschien wel een stabielere basis kunnen geven om je binnen de kerk wat meer "op je gemak te voelen". Te groeien in geloof en in het "kerkelijk samenleven". Vandaaruit verder te bouwen aan je "netwerk".

Is maar een idee. Er zijn er vast nog andere...

Nogmaals: sterkte!

[MysticNetherlands 298]

Thijs ik ontmoette pas op mijn 34e mijn huidige vrouw. Er van uitgaande dat je van 1988... je hebt nog even hoor Verder geeft Hendrik n paar goede tips. Probeer gewoon, zonder te forceren, zoveel mogelijk activiteiten en derhalve contacten te onderhouden. Je vind vanzelf wel iemand Doe vrijwillgerswerk, doe me met kerk activiteiten etc.

Zet je ook 'autisme' erbij op de datingsites? Ik denk dat dat handig zou zijn.

En idd wat Hendrik zegt, jij bent de fantastische Thijs waar God zo veel van houdt, vergeet dat nooit! Ik weet dat in de praktijk t moeilijk kan zijn, maar probeer daar je genoegdoening uit te halen

Kort vppr je gebeden.

[Matthijs88 0]

Ik dank jullie wel voor jullie reacties, ik ga het proberen om een kerk te zoeken in de buurt. Of een jeugdgroep ,vrijwilligerswerk ofzo. Nogmaals bedankt. God's zegen en groetjes, Thijs.

[MysticNetherlands 298]

Houd moed broeder!

[AnswersinGenesis 0]

Ik herken het. Ze noemen mij ook autistisch. ( o jee nu hebben ze een hokje om mij in te duwen ).

Je hebt groot gelijk hoor Matthijs. Deze maatschappij deugt gewoon voor geen kanten en verwacht dingen van mensen die ze zelf niet kan geven. Ik ben ook al single vanaf jongs af aan (ben nu 26 jaar).

Ik herken je verhaal precies, en ik snap ook je frustratie.

Dit is een maatschappij van dubbelzinnige maatstaven, van onduidelijkheid, van dingen die kloppen maar eigenlijk ook weer niet. Van oversekstheid en overdreven politieke correctie. Dit is een maatschappij die zoekende is naar haar eigen identiteit maar eigenlijk geen identiteit heeft of mag hebben.

In bijbelse zin zou ik je verwijzen naar het verhaal van Jozef. Wat volgensmij ook een echte jongen met autisme was. Nouja, we weten wat voor een plan God met hem had. Misschien heeft Hij ook wel zo'n plan met jou en mij. We zijn hier allen voor een reden en we zijn hier omdat we zijn wie we zijn.

Zoiezo zijn we hier niet op de aarde geplaatst om ons continu maar druk te maken om andersmans mening en om ons altijd maar aan te passen aan wat een ander denkt en vindt.

Stel jezelf de vraag. Als je nou eindelijk een relatie hebt dan. Hoe ga je die onderhouden? Hoe kun je een relatie met iemand aangaan als je niet eens jezelf kan zijn?

Kun je beter alleen zijn denk ik. Hoe frustrerend dan ook.

[GerardB 0]

Hallo, allemaal mijn naam is Thijs. Ik wilde jullie wat vertellen over mijn belevingen als single. Het kan ontzettend fijn zijn om single te zijn, ik vind het vreselijk. Ik heb autisme maar ik heb best wel een hoog niveau, deze groep wordt altijd vergeten door de meeste mensen,daar wij niet overdreven begeleid hoeven te worden, maar die wel degelijk nodig hebben. Ik voel mij verschrikkelijk eenzaam

Hoi Thijs.. er zijn toch ook meisjes die hetzelfde hebben als jij, het is toch niet geslachtsgebonden? Misschien zijn er wel autistische meisje die nét zo'n verlangen hebben als jij en je elkaar juist beter zal begrijpen als wie ook. 't Is maar een hint en als je liever 'n gewoon (wat is gewoon) meisje blieft, misschien is het dan eens goed om precies uit te leggen wat autisme eigenlijk is, dat het, zoals ik dat ooit van de vrouw van iemand vernam die Asperger heeft, gelijk een kapotte telefooncentrale is, waardoor bepaalde factoren uitvallen en je die niet begrijpen kan, Misschien is er wel eenvoudige lectuur zodat je het iemand kunt duidelijk maken.. want ik denk dat het meestal vooroordelen zijn zonder te weten hoe en wat, en als je dat wegneemt heb je evenveel kansen als wie dan ook. En mocht iemand je dan alsnog afwijzen, ga er dan maar vanuit dat die gewoon niet voor jou bestemd is en laat het dan los.