Studie - Psalm 32

[Michiel 14]

Door een preek pas geleden blijft psalm 32 in mijn gedachten. Ik vond het een zeer boeiende preek. De preek is mijn input geweest voor de vragen als bijbelstudie. Wellicht kunnen we met elkaar nog dieper ingaan op deze tekst?

Lezen:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:1 Een onderwijzing van David.

Welzalig is hij van wie de overtreding vergeven,

van wie de zonde bedekt is.

2 Welzalig de mens wie de HEERE de ongerechtigheid niet toerekent,

en in wiens geest geen bedrog is.

3 Toen ik zweeg, teerden mijn beenderen weg,

onder mijn jammerklachten, de hele dag.

4 Want dag en nacht drukte Uw hand zwaar op mij,

mijn levensvocht veranderde in een zomerse droogte. Sela

5 Mijn zonde maakte ik U bekend,

mijn ongerechtigheid bedekte ik niet.

Ik zei: Ik zal mijn overtredingen belijden voor de HEERE.

En U vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde. Sela

In deze psalm kunnen we Christus herkennen.

1. Op welke manier zie je parralel lopen met het werk van Christus op de wereld?
   
2. Er zijn in deze psalm opvallende punten te herkennen met betrekking tot zonde en vergeving. Welke punten herken jij?

[Davy964 2]

Ik herken het woordje 'welzalig' uit de preek van gisteren.

Toen Jezus op de berg zaligpreken hield voor de mensen die het moeilijk hadden en anderen het niet toerekende zoals in vers 1 staat.

[Kino 0]

Ik probeer altijd een vertaling te maken, om het beter te begrijpen (de Bijbelse teksten zijn soms verwarrend om te lezen). In dit geval zou ik zeggen:

Een les aan het kind:

Als je eerlijk bent, ben je lief.

Als je toegeeft dat je zelf fout zit, ben je lief.

Toen ik iets verborgen hield, deed het pijn.

En dat kwam omdat U boos was.

Ik vertelde U wat ik had gedaan.

En ik legde mij bij de consequenties neer.

En U vergaf mij voor mijn zonde.

Volgens mij is de moraal hier:

Wees eerlijk, lieg niet en leef gelukkiger.

[Michiel 14]

Als we naar de eerste drie verzen kijken, dan zien we 3x een ander woord voor hetzelfde terug komen:

Welzalig is hij van wie de overtreding vergeven,

van wie de zonde bedekt is.

Welzalig de mens wie de HEERE de ongerechtigheid niet toerekent

Wat gebeurd er met de zonde?

[Hendrik-NG 220]

1 Een onderwijzing van David.

Welzalig is hij van wie de overtreding vergeven,

van wie de zonde bedekt is.

2 Welzalig de mens wie de HEERE de ongerechtigheid niet toerekent,

en in wiens geest geen bedrog is.

3 Toen ik zweeg, teerden mijn beenderen weg,

onder mijn jammerklachten, de hele dag.

4 Want dag en nacht drukte Uw hand zwaar op mij,

mijn levensvocht veranderde in een zomerse droogte.

5 Mijn zonde maakte ik U bekend,

mijn ongerechtigheid bedekte ik niet.

Ik zei: Ik zal mijn overtredingen belijden voor de HEERE.

En U vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde.

Een "masjaal" van David (= leerdicht, parabel, gelijkenis, onderwijzing)

Welzalig (LXX: μακάÏιος; als in Mat 5:3 e.v.: "Zalig wie...", "God ontsteekt een vuur van volmaakt geluk in hem van wie...") is hij van wie de overtreding is vergeven (LXX: αφεθησαν; "weggezonden", "losgelaten, "achtergelaten", "kwijtgescholden"...)

Die zonden zijn weg, van de persoon afgevallen en bedekt geraakt "onder het stof van de tijd": verdwenen, er wordt niet meer aan gedacht... Opgeheven, opgelost...

Een vuur van volmaakt geluk ontsteekt God in hem bij wie een misstap is vergeven,

een zonde als stof onder stof is verborgen.

Een vreugdevuur in hem wie een schuld niet wordt aangerekend

- en die zichzelf niet bedriegt.

Toen ik er nog over zweeg teerde mijn binnenste in zelfmedelijden weg.

Want dag en nacht was ik ernstig bedrukt - uw hand bleef naar mij wijzen -

en mijn levensbronnen vielen droog.

Ik bekende mijn zonde en dekte mijn schuld niet meer toe.

Ik zei: "Ik zal mijn misstappen opbiechten aan de HEER!"

En U vergaf ze!

Een laaiend vuur van volmaakt geluk...!!

Ik vind het een prachtig stuk poëzie, dat ons op een heel treffende manier probeert duidelijk te maken dat een mens zichzelf een rad voor de ogen draait als hij/zij de eigen fouten zelf probeert op te lossen: uiteindelijk zal het schuldgevoel je verteren - je verliest je "bezieling"!

Biecht ze op, en God zal ze "opheffen"...

"Kijk óp, naar het lam van God dat de zonde van de wereld ópheft!" (Joh 1:29)

[Michiel 14]

Door christus vergeven, zijn offer bedekt de zonde en God rekent het ons niet toe.

Wat ik in vers 5 zo mooi vond is dat de vergeving ook direct is. Je biecht de zonden op en God vergeeft die gelijk. Geen voorwaarden aan het biechten, anders dan de open en eerlijke relatie met God.

[Hendrik-NG 220]

Door christus vergeven, zijn offer bedekt de zonde en God rekent het ons niet toe.

Wat ik in vers 5 zo mooi vond is dat de vergeving ook direct is. Je biecht de zonden op en God vergeeft die gelijk. Geen voorwaarden aan het biechten, anders dan de open en eerlijke relatie met God.

Ik ben dat 5e vers nog eens verder aan het uitpluizen.

De NBV vertaalt het laatste deel van dat vers als:

"...en u vergaf mij mijn zonde, mijn schuld".

Maar b.v. de King James (en ook de JPS1917) vertaalt dit met:

"Thou forgavest the iniquity of my sin" (Statenvertaling: "Gij vergaaft de ongerechtigheid mijner zonde")

En dat is, wat er volgens mij en voor zover ik dat met mijn (erg) beperkte kennis van het Hebreeuws kan beoordelen, staat. God "doet iets" met de "avon" van mijn "chatta". (zie: http://biblehub.com/interlinear/psalms/32-5.htm). En er staat "avon" en niet "avon-i" (waarbij het (Hebr) achtervoegsel "i" mijn betekent). Dus niet: "mijn zonde, mijn schuld"...

Als je dan kijkt naar de betekenis van de woorden die worden gebruikt, dan is een van de betekenissen van:

- nasa: "optillen" (opheffen, dragen, tillen - vergeven)

- avon: straf, schuld, ongerechtigheid, zonde - verwant met het werkwoord "avah" (volgens: http://www.biblestudytools.com/lexicons/hebrew/nas/avah-3.html): buigen, (ver)draaien, etc.

- chatta: zonde, misstap

Dan lijkt mij één van de mogelijke betekenissen van dit vers, dat God het gevolg (de "avon") van de misstap opheft/wegdraagt/wegneemt/dragelijk maakt... Iets doet met het schuldgevoel (of de uiteindelijke straf natuurlijk...) van degene die de zonde belijdt. Iets doet met het "gebukt gaan onder Gods drukkende hand". Die er niet blijkt te zijn om te straffen, maar om mensen tot andere gedachten - en vooral (in alle openheid!!) tot een ander handelen te brengen.

[Hendrik-NG 220]

In deze psalm kunnen we Christus herkennen.

1. Op welke manier zie je parallel lopen met het werk van Christus op de wereld?
   
2. Er zijn in deze psalm opvallende punten te herkennen met betrekking tot zonde en vergeving. Welke punten herken jij?

ad 1:

a) "Zo Vader, zo Zoon", denk ik daarbij

het "dragen"/"opheffen"/lichter maken van de last: "Mijn juk is licht" (zie vorige post)

c) zie vers 8: "Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog. (Wees niet als paarden of ezels, zonder onderscheidingsvermogen, die met bit en toom worden bedwongen...)" - ik moet daarbij sterk denken aan NT-teksten die gaan over het "als een Herder zijn voor Israël", de manier waarop God zijn volk leiding wil geven (Mat 9:36 e.v., Joh 10)

ad 2:

het advies over "de weg" gaat al voor de misstap uit - en het "op jou rust mijn oog" al voor de bekering...

(Zie mijn opmerkingen in de vorige post over het dat "God iets doet met het "gebukt gaan onder Gods drukkende hand". Die er niet blijkt te zijn om te straffen, maar om mensen tot andere gedachten - en vooral (in alle openheid!!) tot een ander handelen te brengen.")

God, Christus, verwerpt de zondaar niet, maar staat geduldig te wachten tot hij/zij terug komt - en dat niet "werkeloos", maar "actief"!!