Vraag voor mensen die in Adam en Eva verhaal geloven.

[Devootje 4]

Het concept van absolute zekerheid is compleet nutteloos, behalve als we het hebben over gedefinieerde dingen (cirkels zijn niet vierkant is een absolute zekerheid, parallelle lijnen raken elkaar niet, etc). En ja, het is ook een geloof. Kennis is onderdeel van geloof (overtuiging). Kennis kan waar zijn en niet waar zijn.

Je definitie van kennis is overigens erg ongebruikelijk, want wat is nu het verschil tussen jouw definitie van 'waarheid in wetenschappelijke zin' en 'kennis'?

Bedankt voor die vraag! Ik weet niet of ik die kan beantwoorden.

Wat ik denk ik eigenlijk bedoel, is dat 'waarheid' een keuze is, je neemt iets voor waar aan of niet. 'waarheid in wetenschappelijke zin' is echter geen keuze, maar het gevolg van een wetenschappelijke benadering (theorievorming). Daarom is het een ander soort waarheid, die ik 'kennis' noem, om de link met 'waarheid' niet direct te leggen, omdat ik die een persoonlijke keuze acht: je 'besluit' een theorie als waar aan te nemen. Echter, een goede theorie bewijst zich als waar. Maar om dat te kunnen inzien moet je het bewijs begrijpen, en dat is voor weinigen weggelegd (de wetenschappers zelf). Daarom is het voor mensen die het bewijs niet snappen voldoende om naar buiten te kijken en de zon nog steeds te zien schijnen. Op dat moment is het waar dat de zon schijnt. Maar omdat de wetenschap de theorie dat de aarde om zijn as draait uit waarnemingen opmaakt, zijn de wetenschapper en degenen die uit het raam kijken van hetzelfde principe uitgegaan: waarneming! De kracht van de wetenschap zit hem in het kunnen voorspellen van fenomenen en gedragingen van de realiteit. Misschien is het kunnen voorspellen van een event wel het bewijs dat het bewijs waar is...?? De kwestie is inderdaad: Wat definieer je als 'waar'? Als er twee mensen zijn met een onderling tegenstrijdige definitie van de waarheid, hebben ze dan allebei gelijk, geen van beide, of één van de twee? En nog onafhankelijk van of iemand die vraag beantwoorden kan of beantwoordt: wie bepaalt wat waar is en niet? Want: heeft diegene dan (ook weer) gelijk??

Wat ik bedoel, is: als je elkaar als mens wilt respecteren, zul je ook elkaars overtuigingen moeten kunnen respecteren, en dat betekent het kunnen relativeren van je eigen gelijk, tenzij je in een twistgesprek, of, erger, een oorlog verzeild wil raken. En oorlogen om de waarheid zijn er al genoeg. Maar ik ben het er mee eens dat je feiten niet kunt ontkennen. Dat voelt heel verkeerd bij mij. Maar 'geloven' in feiten voelt ook heel verkeerd bij mij.

[Hendrik-NG 220]

Mijn verhaal (of context waarin ik beslissingen neem) is dat ik uiteindelijk het beste wil voor mezelf en anderen. Dit gebeurt het beste als die daden uit overtuigingen volgen die op waarheid gebaseerd zijn.

Ook naar jou toe de reactie: "Definiëer 'waarheid'"

De waarheid is 'het ware', zoals het is of was (als we spreken over iets dat vroeger waar was). Onderdeel van de realiteit...

Leuk dat je laatste alinea met 'maar eerst' begint. Ik snap niet wat je bedoelt. 'Mijn' waarheid bestaat niet. Waarheid is objectief. Iets is waar of niet waar, of we dat nu weten of niet. Wat bedoel je met je laatste vraag?

Ik stel die vraag, juist ook omdat je in het eerste deel van je post "het ware" oplegt dat ze "onderdeel van de realiteit" moet zijn. Die sterke indruk krijg ik in ieder geval.

Maar "goedheid" of "gerechtigheid" of "liefde" zou ik ook willen scharen onder "het ware". Maar van al die zaken kan je betwijfelen of ze onderdeel uitmaken van "de realiteit"... Sterker nog: ik durf zelfs te zeggen dat "ware goedheid", "ware gerechtigheid", "ware liefde" vooral een idealistisch karakter dragen.

Ik kan me tegelijk niet voorstellen dat je bijvoorbeeld niet in "ware liefde" zou geloven omdat je dat in het hier en nu niet tegenkomt, en ook in de geschiedenis nooit hebt waargenomen...

Want wat zou de wereld zijn zonder in ieder geval de mogelijkheid van het bestaan van "ware liefde"??

Dat is eigenlijk waar al mijn "pleidooien" op neerkomen: het zijn oproepen om die "mogelijkheden en idealen" vooral niet om zeep te helpen, maar daar ruimte voor te laten...

[Seth07 0]

Met Adam en Eva verhaal bedoel ik:

Adam was een persoon, Eva ook.

Beiden hadden geen ouders.

De wereldbevolking stamt van hun af.

Eva at van de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad, wat tegen Gods wil was.

Eva werd verleid door de Duivel (Serpent).

Mijn vraag:

Stel we vinden morgen onomstotelijk bewijs dat je 100% doet overtuigen dat Adam en Eva niet bestaan hebben en dat het verhaal (dus) niet klopt. Welke gevolgen heeft dit voor je geloofsovertuiging? Geloof je nog dat Jezus gestorven is voor onze zonden (de zonde van Eva is immers nooit begaan)?

Waarom ik deze vraag stel:

Persoonlijk denk ik dat de discussie evolutie vs creationisme zo moeizaam is door de implicaties die evolutie heeft voor bepaalde vormen van christelijk geloof. Als evolutie weinig implicaties zou hebben voor het christelijk geloof, zou evolutie veel makkelijker worden geaccepteerd, bedoel ik dus.

Waar deze discussie/vraag niet over gaat:

De waarheid van evolutie of creationisme.

Koekjes.

Als eerst moet ik zeggen dat ik je vraag wel enigszins begrijp maar dit moeilijk is te beantwoorden. Dit lijkt hetzelfde wat als je gelooft dat een vogel snelheid maakt door de vleugels maar later blijkt dat het door de stroomlijn van het lichaam komt?

Als er eventueel 100% onomstotelijk bewijs zou zijn dat adam en eva niet zouden hebben bestaan, en dat het verhaal dus niet letterlijk klopt, dan zou ik nog steeds geloven in Eeuwige en de g'd die één is. M.b.t. Jezus laat ik erbuiten omdat mijn opvatting wie Jezus was en hoe dat allemaal in de bijbel staat en hoe dit opgevatte moet worden, anders is dan de meeste op dit forum. De vraag m.b.t. Adam en Eva is vanzelfsprekend vaak gesteld en er zijn vooral twee splitsingen hieruit. Adam en Eva hebben fysiek bestaan en dit verhaal heeft een fysiek en een spirituele boodschap. Adam en Eva hebben nooit fysiek bestaan maar het verhaal is vooral symbolisch bedoeld en een spirituele boodschap. Uiteindelijk hoe je het ook ziet, het gaat om de boodschap die de tekst verteld. Mijn mening is ook dat niet alle verhalen in de bijbel letterlijk gebeurt zijn. Sommige wel en sommige niet. Het is een boek vanuit te leren.

Ik geloof in beide. Ik geloof dat alles geschapen is door De Eeuwige zoals het bedoeld is, maar dat de uitwerkingen evolueren. Evolutie bestaat en is een feit. Het is of je het hebt of micro of macro evolutie. Voor mij is evolutie logisch en hoort het in G'ds werk, maar ook dat alles geschapen is en dat zijn werk blijft doorgaan. Het is vaak niet alleen A of B, als mensen dit groter bekijken gaat er vaak een wereld open. Dit geldt ook voor de bijbelteksten.

Hopelijk heb ik een bijdrage kunnen leveren in je vraag.

Gr. Seth

[pain2hands 0]

Ik geloof heilig in het 1ste verhaal...

Ik geloof niet dat adam en eva geen ouders hadden maar gewoon in de evolutie theorie.

Wat ik persoonlijk geloof is dat het een verhaal is met meer dan 1 betekenis,het is naar mijn ervaring in meerderen onderwerpen plaatsbaar.

Het is een verhaal dat iedereen anders leest en iedereen ergens anders plaatst.

Het is naar mijn mening ook het enigste verhaal zonder fouten...

al zouden ze mij zeggen dat het gewoon een verhaal is,dan zal ik ook geloven dat het geschreven is om ons iets te leren.

(ik vind ook dat dit verhaal niet verandert mag worden maar zo orgineel mogelijk moet verteld worden,zo denk ik over de gehelen bijbel trouwens.)