Christus het einde van de wet

[Sarena 0]

De Heere Jezus sprak: "Meent niet, dat Ik gekomen ben, om de Wet of de Profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om die te ontbinden, maar te vervullen." Mat. 5:17

Hij heeft de Wet vervuld, zowel de morele (in Zijn leven) als de ceremoniële (in Zijn dood); haar einddoel was daarmee bereikt.

Immers: "de Wet was om der overtredingen wil daarbij gesteld, totdat het Zaad zou gekomen zijn, die het beloofd was." Gal. 3:19

Met Zijn komst kwam de Bedeling der Wet dus tot een einde. De Genade en de Waarheid waren gekomen.

Een nieuwe rechtvaardigheid was gemanifesteerd. Een rechtvaardigheid die niet bestond in het houden van een levensregel (en bij het in gebreke blijven: het slachten van een lam), maar die geopenbaard was in de mens Jezus Christus. Christus trad in de plaats van de Wet. Hij die nu nog teruggrijpt naar de Wet van Mozes verwerpt daarmee de Christus.

De Israëliet die de Wet bevestigde was hij die Christus aanvaardde in plaats van de Wet. Christus was het die in zijn plaats de Wet hield. Christus was het die in zijn plaats de vloek der Wet droeg. Daarom vraagt ook Paulus: "Doen wij (Joden) dan de Wet te niet door het geloof? Dat zij verre, maar wij bevestigen de Wet." Rom. 3:31 Christus, "het beloofde Zaad", is gekomen. De Wet, die daarbij gesteld werd totdat Christus kwam, is terzijde gezet. De Genade is geopenbaard.

Waar Israël eens God smeekte om Genade, opdat het de Wet van Mozes mocht volbrengen uit dankbaarheid, is nu "de zaligmakende Genade Gods verschenen aan alle mensen" en "onderwijst ons (gelovigen), dat wij de goddeloosheid en de wereldse begeerlijkheden verzakende, matig, en rechtvaardig, en godzalig leven zouden in deze tegenwoordige wereld." Tit. 2:11-12

De Wet maakt de zonde te meerder. De mens zondigde voordat de Wet kwam, doch toen de Wet kwam, werd de zonde nog meerder, zodat de zonde heerste in het leven van elke Jood. Rom. 7:13 En de zonde zal ook heersen in het leven van ieder mensenkind, dat zich onder de Wet stelt in plaats van onder de Genade Gods. Paulus zegt immers: "De Wet is bovendien ingekomen, opdat de misdaad te meerder worde." Rom. 5:20

Hoe meer iemand onder de Wet leeft, hoe meer hij zondigt. Ja, het is zelfs zo, dat mensen, die niet onder de Wet leven (hoewel ze misschien van de Genade ook niets weten) niet zo veel zondigen als zij, die onder de Wet leven! Dat is het eigenaardige van de Wet (trouwens van elke wet): zij maakt de neiging tot zondigen wakker.

Als een Christen zich onder de Wet stelt, in plaats van onder de Genade, dan doet hij dus iets wat zeer gevaarlijk is voor zijn zielerust. Hij laat een macht over zich komen die al het verkeerde, wat anders slapend in hem is, wakker maakt. Die macht is de Wet. De Wet, die op zichzelf heilig is en goed! Rom. 7:12

Maar zodra de Wet toegepast wordt op de menselijke natuur, wordt de zonde wakker. Zonder de Wet leek het zondeleven normaal, omdat het behoorde bij ons zondewezen. Het verontrustte ons niet. Doch als de Wet zich laat gelden blijkt het zondeleven abnormaal, omdat wij zien dat het in strijd is met de Goddelijke eisen die de Wet stelt. En het is gedaan met onze gemoedsrust.

Dit is wat de apostel leert in Rom. 7:8-13: "Het gebod heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de Wet is de zonde (zonde-natuur) dood; als het gebod gekomen is, zo is de zonde (zonde-natuur) weder levend geworden. Is dan het goede mij de dood geworden? Dat zij verre. Maar de zonde is mij de dood geworden, opdat zij zou openbaar worden zonde (zonde-natuur) te zijn; opdat de zonde (zonde-natuur) boven mate werd zondigende door het gebod."

Welk een troost ligt er daarom in het Woord Gods, als we lezen in Rom. 6:14: "Want de zonde (zonde-natuur) zal over u niet heersen; want gij zijt niet onder de Wet, maar onder de Genade!"

In Rom. 7 leert de apostel dat de zonde zal heersen wanneer iemand niet onder de Genade maar onder de Wet leeft. De Wet verleidt tot zonde en de Genade onderwijst ons hoe wij een matig en rechtvaardig en godzalig leven zouden leiden! Tit. 2:12