Geloven op mijn manier, wat past daarbij?

[Godzoekster 0]

Dag Martje,

wat goed dat je op zoek bent. Ik ben 32 en na lang zoeken inmiddels weer terug bij het katholicisme. Ik ben het helaas jaren kwijtgeraakt. Ik kon ook mijn plek niet meer vinden in de kerk. Ik was allang blij dat de ouderen er nog waren, maar het gat tussen mijn levensstijl en de kerk was zo groot geworden.

Wat maakte dat ik bleef zoeken, is dat er een leegte over bleef die niet te vullen was met succes, aanzien, geld, reizen en zelfs niet met een relatie of vriendschap. Die leegte deed me inzien dat mijn eigen wegen doodlopen, ook al bieden ze alles wat ik door een Westerse bril gezien nodig zou kunnen hebben.

In een stripboek over het geloof (Floris: Maak je hart wakker) vond ik een plaatje, waarin stond uitgelegd dat net als de aarde niet het middelpunt van ons zonnestelsel is, maar de Zon, wij niet het middelpunt van ons leven zijn, maar God. Dat raakte me. Dat boek was me aangeraden door een zuster uit een klooster van Trappistinnen.

Ik heb even geleden een paar dagen met Trappistinnen meegeleefd. Daar is weinig moderns aan, maar het is wel tijdloos. Wat mij heel erg aansprak is het luisteren naar je (diepe) hart en het Jezusgebed (komt uit de Oosters-orthodoxe kerk). Uiteindelijk kan ik daar als katholiek toch veel beter mee uit de voeten dan met bijvoorbeeld het zen boeddhisme, waar ik me een tijd in verdiept heb. Alleen kan ik me voorstellen dat als je daar op visite zou gaan zonder met de zusters te praten, het allemaal wat langs je heen zou gaan.

Ik hoop dat je blijft bidden en blijft luisteren naar God. Je kunt ook op zoek in jezelf: "Ik zal Mijn wet in hun binnenste leggen en die in hun hart schrijven" (Jeremia 31: 33). Misschien past dit bij je gevoel dat het iets tussen God en jou is. Dan moet je dus wel in je binnenste zijn en niet bij oppervlakkige verlangens Mijn ervaring is dat alles wat ergens diep van binnen fout voelt, vroeg of laat fout blijkt te zijn.

Mij helpt het om een vast moment te kiezen om te bidden en me daaraan te houden. En dan te proberen om er verder niet over te oordelen, maar gewoon op en voor die vaste tijd mijn best te doen. Bidden is dan voornamelijk luisteren en het Jezusgebed bidden.

Wat mij ook erg helpt is om lectio divina te doen. Dat is een bepaalde manier van lezen, die ik toepas op de dagelijkse lezing uit het Evangelie. Die lezing vind je bijvoorbeeld hier (de laatste):

http://www.bijbelcitaat.be/Schriflezingen.htm

Over lectio kun je vast online wel iets vinden. Een onderdeel ervan is dat je voelt wat je in je hart raakt, ook al is dat een schijnbaar minder belangrijk deel van de tekst.

In de kerk voel ik me nog steeds niet helemaal thuis. Ik ga regelmatig naar de zusters en ik begin mijn dag met gebed en lectio.

Dat is hoe ik er voorlopig mee omga dat ik me in de kerk niet meer zo thuis voel. Ik hoop dat jij jouw manier vindt.

Liefs!