"Stille Nacht" in de ban binnen RKK

[broer konijn 0]

Stille nacht gaat niet in de ban dat blijven we zingen, maar ook ik vind de protestantse versie meer diepgang hebben.

Gewoon dat overnemen, protestantsen zingen al jaren het Ave Maria.

Dat er soms liederen uit een liedboek geschrapt worden dat gebeurd ook in de protestantse traditie.

JHDH liedboek wordt ook nogal eens herzien. Er zijn ook liederen die ik nauwelijks door mijn str.. kan krijgen. Voorwaarts christen strijders... oh ja we moeten het vergeestelijken.

@ broer konijn;

Wat speelt die jongen geweldig in de GKV, en als ik het zo zie is het na het AMEN.

Ja inderdaad hij speelt geweldig voor zover dat op een orgel kan, en het is inderdaad keurig volgens de regeltjes na het Amen: inzetten op het moment dat de ouderling van dienst de dominee een hand geeft.

Dus een keurig ordentelijk voorbeeld van een ontbreken van aandacht voor eerbied en stijl, dat op andere momenten door mensen en engelen als schokkend wordt ervaren. Het hart is al afgeleid van God vanaf de seconde dat het volgens de regeltjes ook mag. Keurig als voorbeeld omdat de beste jongen niets fout doet, hoewel hij iets typerends over regels en houding prachtig illustreert. Was het niet keurig en kwalitatief hoogstaand geweest, dan was mijn voorbeeld ook niet zo aardig geweest.

Maar mag (=toegestaan) het echt? Wat "mag" is waar regels gelden, en waar meer regels gelden dan de tien geboden is de liefde deels dood, omdat de wet weer gehanteerd wordt. Dus de vraag naar wat "mag" is hier per definitie altijd fout. Maar wat je voor ogen ziet is waar het hart vol van is. Vanaf seconde één. En wat de seconde ervoor is, is wat we ook beoordelen naar de uiterlijk opgelegde regeltjes. Daarover oordeelt de wet positief dat er aandacht en eerbiedige stilte is voor de dienst van het Woord. Maar ook dat is dan beoordeeld naar de regels, en naar de wet, en dus naar een uitgangspunt zonder de liefde. In uiterlijkheid is een 180 graden omslag zichtbaar dat in innerlijkheid daar volkomen van kan afwijken.

Het wordt lastig en vreemd gemengd als het hart vervuld is van allerlei in dankbaarheid aangenomen dingen van wat werelds is, tesamen gevoegd met een gevoel van liefde voor God. Dat is niet zo raar als het klinkt: elke emotie van liefde die tegen de wet ingaat is er een voorbeeld van. En elke emotie van liefde voor God bij iets waar de wereld dezelfde emotiegraad bij heeft ook. En opnieuw zien we aan het uiterlijke waar het hart vol van is. Daarvoor geldt de normatieve opdracht aan christenen om bewust te gaan zitten onderscheiden van Wie zij zijn. Want hoe kun je een licht zijn als je duisternis uitstraalt, Of hoe kun je licht uitstralen als dat licht gaat afbrengen van God?

En dan komt terug de vraag naar eerbied en heiliging en aandacht voor Gods wil en Gods Woord en een groei in kennis en liefdevaardigheid. Een momentopname biedt altijd een vertekend beeld. Maar de vraag en de roeping geldt onverminderd. Binnen en buiten erediensten. Maar met bijzondere aandacht voor de eredienst van gemeenschap met God en met Christus en met de Geest door het Woord van God en voor de vruchten in lofzang en heiliging en eerbetoon aan God.

[Lobke 467]

@ Broer Konijn,

Na het Amen zegt mij persoonlijk weinig, misschien is deze jongeman wel vol van de preek en denkt hij met een boogie woogie God te kunnen eren.

Persoonlijk hou ik ook van meer ingetogen liederen maar of deze eerbiediger zijn en of God daar nu meer tevreden mee is, ik weet het niet. Jij wel, jij kent Gods wil.

Het ontbreken van aandacht voor eerbied en stijl zegt m.i niets over de diepte van geloven.

Het is lastig om je eigen ego buiten de deur te houden als je een goede organist bent, dat is me vaker opgevallen en oh zo menselijk.

Maar dat kan ook als je met eerbied en stijl de psalmen of een vaste burcht is onze God spelen gebeuren, een voorspel waar je U tegen zegt, tussen door ook nog een solo en dat alles heel eerbiedig en in stijl. Ik geniet dan, maar wat God ervan vindt??

[MysticNetherlands 298]

Whatever ik geef t op broer Konijn